.$Qi!= $!R FJJ'1X3οߔK VrMsʚaX'v#aV8@Ro0`ր%cN84>Dxˈ:e|c<%8 r!GOOMBAGOOMBAGMBAHٟHYHdAD dT,0Q 4 4:9Q 4 4:N8Q 4 4: S 4:8  0S`H`hH`/.$Qi!= $!R FJJ'1X3οߔK VrMsʚaX'v#aV8@Ro0`ր%cN84>Dxˈ:e|c<%8 r!GOOMBAGOOMBAGMBA 0Uih7 RUD@ 0X@ q`PUUQ HAptbd5Q1QUUQl)`D` P@ @I Hps'6FTQE%In@p`P+5@;7g;#Oh(qF&PRQ oOwww.a$PcWЏ`^&'_ ?dP@*Q?piIp`5SQUEU`ߖ_p`_c~P?@G@FTtU4b_`dHpw6fP0;UhGsPpIwrF@TPAUE@?c@`@wGfaUP ?Ph`tp@ff1UU$b!o{׀(2?ulB_a{%aQbrf>)< ^ 5~C?B{A H7p6 `^Q5UU@IFtrdUQE@??faUR0U?@)A)(wJfZS00%1[1F!wpfU!U UU4AwwGf~_ @DwfaS#P`@A0PU@k_ ! T?2ifa$UEDQ$!?^%^?#I@hwttFbBEqA  wBd@Q@biq_TR0BC?ww??QbTUBU4$??dQC!?ۙA_swwbE3_Ai~$_~`1P0S$I`QiÆqw 6UT'@i `h`GGGf&A%`iݑhHq#FF]E$E~a Iqi!GOETHH#`P1a C@q@81b@r6F0`ffPFR??01?HB*i8btwa79*Q@ _ TPp#```0w%FS ?`0660SS R8 DqF6 Qy@`p?TPU4q? ~@  7 _0\/zz @0H??*kp3$$$$RSSC4FF%RteC4VG%RddC455%BBBBX=RJZ9gs{X=LJZ1gs{gCClC)C] 𵆰KN$kIHRR!B!GOys@-h$U`!!4, W@  7B  ?' xG 7(9"HBa8dI# h@C8!> - @'% x 7 / ' L '` h #@ Hx( GhCXC C2C J'PhR{3:3z;@* 9+ѐpGhC񵂰 )Hh.8PCpR(0 9 B %($EHh( "B"1# .1o0:0z!@4B Hh ))IBIIIBIIAG1hCHIh h`B@@#@Oi#B i1a)ۉ HaaI ` !@CpGhCCC!"R( KR(HQ1B !HpG0  #GK *KK#A#CETS0 \ ,!!1BCR0(۰pG0*A A"I2 "HpG@I" pG@NhH1iCA@@ 0a xA(h (ya` h 7B  ?'! 1@#BHМC` GC "JI# h@#[B EHpEI hO#'<pK $x#Cp"Cp8< $Qx9K!CQph !#B!`4I`4I3IMH`$] h`!!4,*L C8a!Lhi@Hhh (ڠ!I!IXH` 8@H8@$( 2`!4 ,L C I  IMGC2lCC `8` $M/`U/ HC(a/ / ` Ӯh/ѰI/IX` @/(/ H @O8CGC h`` G G Oh 0*2Rh"B"]GCK"hB"%0NGCB828!RGOFFONwith RONOFFSLOWMO5min10min30minOFFIIIIIIIIIIIIIIINormalTurboCrapProtGBAGBPNDS1P2PLink2PLink3PLink4PBlackGreyBlueNoneYellowGreyMulti1Multi2ZeldaMetroidAdvIslandAdvIsland2BaloonKidBatmanBatmanROTJBionicComCV AdvDr.MarioKirbyDK LandDMGMGBSGBCGBAGBAuto Goomba Pogoomba ' I" ;`AHx('@I XhF? @HAIx XiFhFiF" F;O @ 2 2 > GPowered by XGFLASH2.com 2005uChav2.2 on wC`C`B autofire: A autofire: 2`Controller: Display->Other Settings->Link TransferSleepRestartSave State->Load State->Manage SRAM->Exit Q" 6h:H;Ix X:hFiF 8H8Ox8:XhFiF 6L7Ix X6hFiF x4I X4hFiF 4H4h :XhFiF y0:XhFiF /H/x:XhFiF /H/hhFiF G Other Settings(`VSync: _`FPS-Meter: C`Autosleep: `EWRAM speed: 2Swap A-B: Autoload state: (Goomba detection: PaGame Boy:  " HIh XhFIiF 7HIx XhFfOKBa  @&60`.CH p ;pAH[#  >Np00Xp!000pp@;p#C3H&1H1A1HA(1%H&V f>Й(`]0 Z&v  # 06N<,$$ 4D=- Hh. 47?/ JGgCTCC brac#\T3:рpG H!I LhB 8hB <`x`Gg1W!"Cxx;Cx?;Cx?;CY02*ۀpG e") |"* wZ'?рG Write error! Memory full. Delete some games.1K1Oh#[<f'BC#fB7B+) #[B 5 (92>.'C.`h`=- 9*d'C'``` I02 `!Ip02B @I9 GCg^)2:p01ypG "S!H9 !7< 9< !7< }9 79 G00:00:00 - 00/00kKCIh h&1+AL! + + h)89B)) !`  Y'# ` B )"B" 0 1_Bѡh7  &.ѽB  i"2 D/"3 =( ("B" 0." )7 (" H` `GCgPush SELECT to deleteSave state:Load state:Erase SRAM:CKL(#[30 g``Hh`Hh2`HOx(8I Hh1.1"8NGg0CPCuCgCTC LjF ` (ќG  "! h-!h8BH ` 8@jF (H8@C #L!:#k LjF `  @"! h("! h 8@jF H8@GgCd#C% I NBh3B1` *I `GgCIh" J)0% )>hI`GgCH#h@pGlC( Hh/jF!(HhGPCTC(јG ") O#!";HhjF!v( "!6( g Saving.gPC(4! N(-h()!D("#[M0"#K!I H631!"H`!8Gg0!HKJ?"!GgA(< Hx8Hhw! ! -hB "RIH<// "Ah J00""RIH"GdCPCHx"Hh-jF! (hBE"R I HjF!8(zGdCPC  .MiF(`(G @&h%(B(!{%mH5hB#[B I") `%5<- M"!(h)h8BH(` 8@iF ( H8@CpC ROM not found.I(IjF! ("L#[0" IHhqHhHqHIx xCI x CI xICqHxHhO`/"! #[0"Gg0g8\_C(C_dCPC(!jF! (Jy`Ay J`y Jp!@ Jp!@ J#pI@@ pG8\_C(C_&O(C !I%=p70BjF! Z(L#[0"IHJhqHhHqHxqxyCq/`"! #[0"Gg0g8\_CC8O8J9j `%3L.S][D/7>W S BՉ-63CCBiсщ) щIaZ %KB$H!!с!C P CKBH!KBH!KBPh(Е`h(Аh8`HH8bH#CpG!`Q`сQ`gC @0&@  HKhB Hx( H! I CII#CpGC0vC CB0ӄFR) xp@Iу:Ӱɸ:Ұ 2 p Cp p p xpI@R`FpG CCXPpGR\TpG/Y@P@ KRB#BBRB[AB Z@P@Y@pGGGGG G(G0G8G CфF0 LC+@# @pB0`FpG xpI[*pG2x+ x1p2+pG/KRB#BBRB[ABpGFCˀ  xx[IR gFpGFRp@: C C  :ӁTR`FpGxG0`B @ @   !QR B0`BaB/F C ӰL;C+@рҰ xpI@+ R`FpG p@R`FpGxG--N< \/ Divide by zero///4 ,P$PP //38//1e "" \  /\ \$/< }Ϡ0\ }Ϡ@\  @0}ϠP\ // XTS4xVͫ0 FhnzZ~h2 0;.Yk  RT;h;h;h;;;T; T; = = =<<<<<===<<<<<<" =l=H=T; O-<04 +**)HAIB*@/@GPO|xt,`- .{H x@@44P,T(X$\ㄔGO 2 ZB^?O/pD-逡$ b(`4@ 0 PPQ0S$pD/XCP ` w9`9@9,C BB4Cx0@P`x404x40x4L-`ጠ匰Z @O PPQP$T0IE?@  L/xxxx h>P`@: ;;,'t,C2\+phà`àbàcàdàeàhàiàlàmàpàrà`sàtàu` àxàyà|à}ààà`bcdehilmprs`tu` xy|}wxFFFG8GhGGG H(??(@@(AA(B?(M3"o{3"o{3"o{3"o{UUUUUUUUUUUUUUUUUUZJZcUUUތk)ZcZJggU F%)YZJZcޢBk{URZJ!1sJ!!scR)祥{))Bu)ksJ!!scR)祥{))BތZsJ!!kkcB{))BȐPDBRRRRZZk{!BRZ{9RZ{9RZ{9Zk{!Bε!)99JZ9ﭥkZZB猥BRkRRRBZޜkf!BRUURBΌZR>sB3 wx#5 ZM`) UUUѩQH%GGM[jcBs{!%   @h*>` ; 8L 50@  ,$ /P-"P-p???????-???/@-L =@P 1 @@@0S@/0S@/                  @-BJRZbjrz "&.B1.07, T\ 0P@0/P00/$0/  R 0/޼ DP`l  0܀P:O-@PB A  ᠀堐cp@DA`PPP` \ EX P: O 0@-S"I 0  \0 Π0 S( 000 Q@@Ao 0!CexV4-$2X$QP$? @P,,0 R :Q0A 2 --N< \  Divide by zero!"!!"!"!!""!!"!""""!"!!""!!"!""""!!!!!!""""!"!!"!!!!!!!"!!""!!"!!!!!!!"""""!!"!!!!!!!!!!!!!0CFGNINTENDOxG[?xGbxGDxG\?xGZxGxG\xG xGxGxGexGxGqxGxGXTW@XTW@XTWXXTW$ %Ƞ B.瀀XTWX XTW2T12@XTW21TE112@XTWX\ကXTW0@2#D#@XTWČ~ B. B.XTW'1p2#!2XTW%Ƞ +LကXTWXE XTWe\2T12eT@XTWe\21TE112eT@XTWTXကXTW0L2#@#L@XTW$ PI@XTWhXTW$ &Ƞ B.瀀XTWh XTW2d12@XTW21dF112@XTWhlကXTW0E@2#@XTWXTW'1p2#!2XTW&Ƞ +LကXTWhF XTWfl2d12fd@XTWfl21dF112fd@XTWdhကXTW(0d@2E@XTW@HXTWxXTW$ 'Ƞ B.x XTWx XTW2t12@XTW21tG112@XTWx|ကXTWD QDR T"@ 22#1@XTW@T 2231@XTW@HXTW'1p2#!2XTW'Ƞ +xLကXTWxG XTWg|2t12gt@XTWg|21tG112gt@XTWtxကXTWD$ 2@XTW@HXTW|XTW$ 'Ƞ B.xG XTW||倀XTW'Ƞ + 212  B.XTW'Ƞ + 21@112  B.XTW'Ƞ B.XTW12@XTW@HXTW|'1p2#!2XTW'Ƞ +xGLကXTW|@|倀XTW2D12@XTW21DD112@XTWLကXTW22#@XTWXT@XTWXP@XTWXT@XTWXP@XTWXT@XTW'Ƞ +X\ကXTWXP@XTWT%T@XTWT&T\@XTWTP@XTWT'T\@XTWTP@XTW'Ƞ +TXကXTWT$T@XTWh`@XTWhd@XTWhd@XTWh`@XTWhd@XTW'Ƞ +hlကXTWh`@XTWd%dl@XTWd`@XTWd&d@XTWd'dl@XTWd`@XTW'Ƞ +dhကXTWd$d@XTWxp@XTWxt@XTWxp@XTWxt@XTWxt@XTW'Ƞ +x|ကXTWxp@XTWt%t|@XTWtp@XTWt&t|@XTWtp@XTWt't@XTW'Ƞ +txကXTWt$t@XTW% 'Ƞ B.瀀XTW%'Ƞ B.瀀XTW& 'Ƞ B.瀀XTW&'Ƞ B.瀀XTW' 'Ƞ B.瀀XTW'Ƞ  B.瀀XTW PI@XTW@H$ 'Ƞ B.瀀XTWD@XTWD@XTWD@XTWD@XTWD@XTWD@XTW'Ƞ +LကXTW$@02!2D@XTW$D02!2@XTW$@02!2D@XTW$D02!2@XTW$@02!2D@XTW$D02!2@XTW'Ƞ +$L02!2XTW$@02!2@XTW(!$@02!2@XTW(!$@02!2@XTW(!$@02!2@XTW(!$@02!2@XTW(!$@02!2@XTW(!$@02!2@XTW'Ƞ + (!$@02!2XTW(!$@02!2@XTW$@T02 2#!2@XTW$DT02 2#!2@XTW$@T02 2#!2@XTW$DT02 2#!2@XTW$@T02 2#!2@XTW$DT02 2#!2@XTW'Ƞ +$LT02 2#!2XTW$@T02 2#!2@XTW2##?$@2# 2#D1!2@XTW2##?$@2# 2#D1!2@XTW2##?$@2# 2#D1!2@XTW2##?$@2# 2#D1!2@XTW2##?$@2# 2#D1!2@XTW2##?$@2# 2#D1!2@XTW'Ƞ + 2##?$@2# 2#D1!2XTW2##?$@2# 2#D1!2@XTW2@1@XTW2D1@XTW2@1@XTW2D1@XTW2@1@XTW2D1@XTW'Ƞ +2L1XTW2@1@XTW0@41@XTW0D41@XTW0@41@XTW0D41@XTW0@41@XTW0D41@XTW'Ƞ +0L41XTW@1@XTW0@1@XTW0D1@XTW0@1@XTW0D1@XTW0@1@XTW0D1@XTW'Ƞ +0L1XTW0@1@XTW$T02 2#!2@XTW$T02 2#!2@XTW$T02 2#!2@XTW$T02 2#!2@XTW$T02 2#!2@XTW$T02 2#!2@XTW'Ƞ +$ T02 2#!2XTW$T02 2#!2@XTWg XTW|Ě -,XȌ,Ȍ|ĊTXXTW XTW -XTWa XTW%|ĚL|Ċ --,Ȍ ,Q XTW$L02!2XTWI|ĚL|Ċ --,Ȍ ,Q  -XTWXTW@H|Ě -,Ȍ,Ȍ|Ċ -XTWXTWXTW I|ĚL|Ċ --,Ȍ ,Qf  -XTW (!$@02!2XTWI XTW|Ě -,hȌ,Ȍ|ĊdhXTWJ XTW XTW&|ĚL|Ċ --,Ȍ ,Q XTW$LT02 2#!2XTWIOhXTWXTW}XTW 2##?$@2# 2#D1!2XTWI& $ XTW|Ě -,xȌ,Ȍ|ĊtxXTW%( $ v뀀XTW'|ĚL|Ċ --,Ȍ ,Q XTW2L1XTWI |(!|02 "2XTW' -@XTWČ$  B.XTW0L41XTWI( LXTW|Ě -,Ȍ,HȌ|ĊL0P ;XTW%( oLကXTW@XTW  $|ĚL|Ċ --,Ȍ ,Q8 XTW0L1@XTWI0s|(!x02 "2XTW|t倀XTWČ +LXTW|Ě -,Ȍ,Ȍ|Ċ -H@H$ T02 2#!2XTWI80O- ģij,F.  !#RO/#>5:5`   h/<<3   4# R $# ,/  /"P" R" B4 4@ FxGQEĊQEĊ x ĊG @ĊQEOĊ$ P P@ $ @: $  vR $ $@ H  P  X ` @ I|ĚL|Ċ --,Ȍ ,Q  -XTWPFPFh>P01// \J" 3--:--. .:::::::.TA`AlAxAA:AAAAAAAAA:B B,B8BDBPB\B:::::::::BBBBBBBBBBBBBBBB@56d6677:477778::::::::::-::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::: \(UWQL \UWQLRead from OAM. Wrote to OAM. \J2--:----:::::::-<@H@T@`@l@:x@@@@@@@@@:A AA$A0A  ˌ  ˌLT!L t >  ˌ  +xxxxSNtuuh>Ix^Z!`@@&9_9_9_9_`?DDDD@ D H L P T X T X  PO4OdO::::(;|;;;-<;:: v  (;=L<$<!Q@-U@ nO4rOP$ P$ P$ P$ P$ (;<<: 9: =0=:+ P CSv(;\=;;?(;=<:(;=::C9@-0<<<<8$@DA$HLI -$@DHL$T?99 0Px h8Tx0`|  P 8Lt@`4PhH 4 ` |       8 P l        4 P |        @ X t       $ @ X t       <X p0\(<Pdx @l4p$`(\$THH0Lh ,Hh(Dd0d<l (ldlBDTl$ X h P$     !(!d!!!!!0"X"""""#<#T#### $ $$$$:::::::(::::8 ;;D+bkaGG@@>BElE>B>ZG>Pff s nٙgcnܙ3>WIEDZMIN 0031}>a>&> ͫ ͻ ͷ @ s͌͟|"͍>>zE>@A>>@ Mv([  w )o fg s_u O G  (((# ("(*( *͌"/ͻ[]̀ = >O| < >O|!>w# ͟ͷ" ͸DO> OͷO< 8>   Gt8  t8 ̀@͸ D (=> O> >OͷO 0< O  ͸D y  {   Gt t O ͸D y  > > >>!>A!@}|5! (* !(4(* OG> > >>>!>A!@}|͑ 5= t "͑(5>("5>" t ʐ5|ʀ> >("og #F+Nx<(,x > 7 > ( 5> 7 => _!( (\* !6# x y!(!@(!(!@y(=]T!͜ P* ͜ P* ͜ P* ͜ P* > >A>! * NO>A> >AGN ;GO 1! * >!A5 t !\V#^#!x(=> z _))! =p{ _))! =~7O~w#~w#~O~w#~w## 6# ˇ͜ @@>@>GHI͜ !`>" ͜ " !` y(=> W>͜ ( ( (y !`Q͜ ( ( (w#<  6# !>"< ! "< !@6# !`6# !>("< [ > /7G>/Gx>0@(D >h!li@* >O!|ͱ >O}U e >O!ͱ !Lͦ Oͦ !'ͱ > [ }ͫ !ͦ > ͍>>zE>@A>>@ɯO!ͦ >h!4)i@* }e O!L!ͦ > [  * x > "  = @D8AA>made by aRPi"" UU}}P'G $P%RU0"""B""@RP' $ "$@%UU &"" %$p% DUqtF`%FU q$@%RU %S $$!pp!$u \0%WUPeVU`%DE eUU`tFDptFD@%DU0UWUPr""p UVUPDDDpWUUPUwuP%UU eVD@%UU1eVUP%B r"" UUU UUR UUWPURUPUR" q"$p2""0D"!b""`%p!!50DeU`4D05U0%t0r" %SDeUP "" ""$DUeP"""wUPeUP%U eVD%S2" 4!`"r"UU UR UWPU%PUSq$p$"" " B!"@- uUUpuUUp$'"$UP'"""'""r%DPRtqp$!B uUUpuUUp'$puUUp""UUwpZr WURtqp!$4!`uUUpuUUpq$p """tG %FDpDVDpR'' %WUR4FSPtpqupRVWepq'$pup' p%p"6"UWDuq!51upSRDrDsptr q$pBWPWP%WPRWPPuuP uuPTE tDG$BtdpttptFDrPttpB"p"p%"pPr"pe_U`WuPBUpUU %UpRUpPuUpRPuWpBUpUp%UpPUUp" Dut@VUdBqupqup%qupRqupPqup qup4D0tG$Butputp%t1PutpB" " %" " RQupeUPBUp%U %UpRUpPuUp p uupBUpUp%UpUpWGWDW02"("                     @@;89P000W'@ pAA:3,2/ @\TU``` ???9zqxy118>  /?@ @A ?xx~?`?``Ow\~? -NfU:0 9yAvwww  *~G`88000000 Ѓ'p??8?p'y{|܌ή>sqqswq?xg{y*<\N.~www>><<`@~~ssv `L {aMjLLx8D!08`'~? < qy?`w0 ?4& s/ }@@`<q{L0\00p0  "X8AA@/"ev@BT^ } A@@l0<!,R-d#>/?'W P@H{ xx 0 @0p873,Op?<¸Fb7cg (8Zf#PpǂÁ` 6663lP/-X@A-m?3;@O ##}``1!/W2~1}~9O@f Kxxlx8@@/O(p?//@?@>08:G?? <>,h>z"Ϣ n? x @<  pz>/{< ?~??]?pO7's& #x8U!G<~>9~g~{mxA ߀??00a`!/+; B+?#??   7w`p@`D???|`g|tx?>~z(i`@@@{E!Am,# 9 ƈlq|w~0`  A @ gA`@`/?? `~83>l|Og@   ?h &@ /@@w?a`q`5al:`ɀ`@X@H@acBf_|H  ;x~s v {D?";@_@>:]QQ3̵J{ @??wg#* @}zR$#Lwp?>Ew\ @P_@_@.*! @x2:2"NB/&`xܤ@? ??@ #{#`@| @k>y<%s%?xO>0 @pq (b-}Sp0/?dW`?u? d??? #F_ /7s>> :~{h@EUQ@+@(00V>A~~A@@>A~A```hh ( ?C# & A7 >6C^88| > |?@>wwx<9??7 ?   L ?a_ '??}> _?}?ov"m?qxxxx}@??߀x`Ho }/0 E@@@ \  e!9( 6DCC!10 6ZZ* 4P@ O@0<20@wg/=wGMɀ{ i6\n2 1!XH@P1!!@~!wԯ$$,@8P20bp2_  !"#$%&'()*+,-./0123456789:;<=>?@ABCDEFGHIJKLMNOPQRSTUVWXYZ[\]^_`abcdefghijklmnopqrstuvwxyz{|}~  !"#$%&'()*+,-./0123456789:;<=>?@ABCDEFGHIJKLMNOPQRSTUVWXYZ[\]^_`abcdefg"!!2"!21!"!!"!!"1!2"s1"!Pxc :xcP(xc71 Andrzej Sapkowski Wiedmin Pniej mwiono, e czowiek ten nadszed od pnocy od bramy Powroniczej. Szed pieszo, a objuczonego konia prowadzi za uzd. Byo pne popoudnie i kramy powronikw i rymarzy byy ju zamknite, a uliczka pusta. Byo ciepo,a czowiek ten mia na sobie czarny paszcz, narzucony na ramiona. Zwraca uwag. Zatrzyma si przed gospod "Stary Narakort", posta chwil, posucha gwaru gosw. Gospoda, jak zwykle o tej porze, bya pena ludzi. Nieznajomy nie wszed do "Starego Narakortu". Pocign konia dalej, w duliczki. Tam bya druga karczma, mniejsza, nazywaa si "Pod Lisem". Tu byo pusto. Karczma nie miaa najlepszejsawy. Karczmarz unis gow znad beczki kiszonych ogrkw i zmierzy gocia wzrokiem. Obcy, cigle w paszczu, sta przed szynkwasem sztywno, nieruchomo, milcza. - Co poda? - Piwa - rzek nieznajomy. Gos mia nieprzyjemny. Karczmarz wytar rce o pcienny fartuch i napeni gliniany kufel. Kufelby wyszczerbiony. Nieznajomy nie by stary, ale wosy miaprawie zupenie biae. Pod paszczem nosi wytarty, skrzany kubrak, sznurowany pod szyj i na ramionach. Kiedy cign swj paszcz, wszyscy zauwayli, e na pasie, za plecami, mia miecz. Nie byo w tym nic dziwnego, w Wyzimie prawie wszyscy chodzili z broni, ale nikt nie nosi miecza na plecach, niby uku czy koczana. Nieznajomy nie usiad za stoem, pomidzy nielicznymi gomi, sta dalej przy szynkwasie, godzc w karczmarza przenikliwymi oczami. Pocign z kufla.- Izby na nocleg szukam. - Nie ma - burkn karczmarz, patrzc nabuty gocia, zakurzone i brudne. - W "Starym Narakorcie" pytajcie. - Tu bym wola. - Nie ma - karczmarz rozpozna wreszcie akcent nieznajomego. To by Riv. - Zapac - rzek obcy cicho, jak gdyby niepewnie. Wtedy wanie zacza si ta caa paskudna historia. Ospowaty drgal, ktry od chwili wejcia obcego nie spuszcza z niego ponurego wzroku, wstai podszed do szynkwasu. Dwjka jego towarzyszy stana z tyu, nie dalej nidwa kroki. - Nie ma miejsca, hultaju, rivski wczgo - charkn ospowaty, stajc tuobok nieznajomego. - Nie trzeba nam takich jak ty, tu, w Wyzimie. To porzdne miasto! Nieznajomy wzi swj kufel i odsun si. Spojrza na karczmarza, ale ten unika jego wzroku. Ani mu byo w gowiebroni Riva. W kocu, kto lubi Rivw? - Kady Riv to zodziej - cign ospowaty, zionc piwem, czosnkiem i zoci. - Syszysz, co mwi, pokrzywniku? - Nie syszy. ajno ma w uszach - rzek jeden z tych z tyu, a drugi zarechota.- Pa i wyno si! - wrzasn dziobaty.Nieznajomy dopiero teraz spojrza na niego. - Piwo skocz. - Pomoemy ci - sykn drgal. Wytrci Rivowi kufel z rki i jednoczenie chwytajc go za rami, wpi palce w rzemie, przecinajcy skosem pier obcego. Jeden z tych z tylu wznis pi do uderzenia. Obcy zwin si w miejscu, wytrcajc ospowatego z rwnowagi. Miecz zasycza w pochwie i bysn krtko w wietle kagankw. Zakotowao si. Krzyk. Kto z pozostaych goci run ku wyjciu. Z trzaskiem upado krzeso, gucho mlasny o podog gliniane naczynia. Karczmarz - usta mu dygotay - patrzy na okropnie rozrban twarz ospowatego, ktry wczepiwszy palce w brzeg szynkwasu, osuwa si, nikn z oczu, jak gdyby ton. Tamci dwaj leeli na pododze. Jeden nieruchomo, drugi wi si i drga w rosncej szybko ciemnej kauy. W powietrzu wibrowa, widrujc uszy, cienki, histeryczny krzyk kobiety.Karczmarz zatrzs si, zaczerpn tchu i zacz wymiotowa. Nieznajomy cofn si pod cian. Skurczony, spity, czujny. Miecz trzymaoburcz, wodzc kocem ostrza w powietrzu. Nikt si nie rusza. Zgroza, jak zimne boto, oblepia twarze, skrpowaa czonki, zatkaa garda. Stranicy wpadli do karczmy z hukiem i szczkiem, we trzech. Musieli by w pobliu. Okrcone rzemieniami paki mieli w pogotowiu, ale na widok trupw natychmiast dobyli mieczy. Riv przylgnplecami do ciany, lew rk wycign sztylet z cholewy. - Rzu to! - wrzasn jeden ze Stranikw rozdygotanym gosem. - Rzu to, zbju! Pjdziesz z nami! Drugi Stranik kopn st, nie pozwalajcy mu obej Riva z boku. - Le po ludzi, Treska! - krzykn do trzeciego, trzymajcego si bliej drzwi. - Nie trzeba - rzek nieznajomy, opuszczajc miecz - Sam pjd. - Pjdziesz, psie nasienie, ale na powrozie! - rozdar si ten rozdygotany.- Rzu miecz, bo ci eb rozwal! Riv wyprostowa si. Szybko chwyci kling pod lew pach, a praw rk, uniesion do gry, w stron Stranikw, nakreli w powietrzu skomplikowany, szybki znak. Bysny wieki, jakimi gsto nabijane byy dugie a do okci mankiety skrzanego kaftana. Stranicy momentalnie cofnli si, zasaniajc twarze przedramionami. Ktry z goci zerwa si, inny znowu pomkn ku drzwiom. Kobieta znw zakrzyczaa, dziko, przeraliwie. - Sam pjd - powtrzy nieznajomy dwicznym, metalicznym gosem. - A wy trzej przodem. Prowadcie do grododziercy. Drogi nie znam. - Tak, panie - wymamrota Stranik, opuszczajc gow. Ruszy ku wyjciu, ogldajc si niepewnie. Dwaj pozostali wyszli za nim, tyem, pospiesznie. Nieznajomy poszed w lad chowajc mieczdo pochwy, a sztylet do cholewy. Gdy wymija stoy, gocie zakrywali twarze poami kubrakw. Velerad, grododzierca Wyzimy, podrapa si w podbrdek, zastanowi si. Nie byani zabobonny, ani bojaliwy, ale nie umiechao mu si pozostanie z biaowosym sam na sam. Wreszcie zdecydowa si. - Wyjdcie - rozkaza Stranikom. - A tysiadaj. Nie, nie tu. Tam, dalej, jeli wola. Nieznajomy usiad. Nie mia ju ani miecza, ani czarnego paszcza. - Sucham - rzek Velerad, bawic si cikim buzdyganem, lecym na stole. - Jestem Velerad, grododzierca Wyzimy. Comi masz do powiedzenia moci rozbjniku, zanim pjdziesz do lochu? Trzech zabitych, prba rzucenia uroku, niele, cakiem niele. Za takie rzeczy u nas w Wyzimie wbija si na pal. Ale zemnie sprawiedliwy czek, wysucham ci przedtem. Mw. Riv rozpi kubrak, wydoby spod niego zwitek biaej, kolej skry. - Na rozstajach, po karczmach przybijacie - powiedzia cicho. - Prawdato, co napisane? - A - mrukn Velerad, patrzc na wytrawione na skrze runy - To taka sprawa. e te od razu si nie domyliem. Ano, prawda, najprawdziwsza.Podpisane jest - Foltest, krl, pan Temerii, Pontaru i Mahakamu. Znaczy, prawda. Ale ordzie ordziem, a prawo prawem. Ja tu, w Wyzimie, prawa pilnuje i porzdku! Ludzi mordowa nie pozwol! Zrozumiae? Riv kiwn gow na znak, e zrozumia. Velerad sapn gniewnie. - Znak wiedmiski masz? Nieznajomy znw sign w rozdcie kaftana, wygrzeba okrgy medalion na srebrnym acuszku. Na medalionie wyobraony by eb wilka z wyszczerzonymi kami. - Imi jakie masz? Moe by byle jakie,nie pytam z ciekawoci, tylko dla uatwienia rozmowy. - Nazywam si Geralt. - Moe by i Geralt. Z Rivii, jak wnoszz wymowy? - Z Rivii. - Tak. Wiesz co, Geralt? Z tym - Veleradklepn w ordzie otwart doni - z tymdaj sobie spokj. To powana sprawa. Wielu ju prbowao. To, bracie, nie to samo, co paru obwiesiw pochlasta. - Wiem. To mj fach, grododzierco. Napisane jest, trzy tysice orenw nagrody. - Trzy tysice - Velerad wyd wargi. - I krlewna za on, jak ludzie gadaj, chocia tego miociwy Foltest nie dopisa. - Nie jestem zainteresowany krlewn - rzek spokojnie Geralt. Siedzia nieruchomo, z rkami na kolanach. - Napisane jest, trzy tysice. - Co za czasy - westchn grododzierca - Co za parszywe czasy! Jeszcze dwadziecia lat temu, kto by pomyla, nawet po pijanemu, e takie profesje bd? Wiedmini! Wdrowni zabjcy bazyliszkw! Domokrni pogromcy smokw i utopcw! Geralt? W twoim cechu piwo wolno pi? - Pewnie. Velerad klasn w donie. - Piwa! - zawoa. - A ty, Geralt, siadaj bliej. Co mi tam. Piwo byo zimne i pieniste. - Parszywe czasy nastay - monologowa Velerad pocigajc z kufla. - Namnoyo si wszelakiego plugastwa. W Mahakamie, w grach, a roi si od boboakw. Po lasach dawniej aby wilki wyy, a teraz akurat - upiory, borowiki jakie, gdzie nie spluniesz, wilkoak albo inna zaraza. Po wsiach rusaki i paczki porywaj dzieci, to ju idzie w setki. Choroby o jakich nikt dawniej nie sysza, wos si jey. No i jeszcze to,do kompletu! - popchn zwitek skry po blacie stou. - Nie dziwota, Geralt, e taki popyt na wasze usugi. - To krlewskie ordzie, grododzierco -Geralt unis gow. - Znacie szczegy?Velerad odchyli si na krzele, splt donie na brzuchu. - Szczegy, mwisz? A znam. Nie to, eby z pierwszej rki, ale z dobrych rde. - Oto mi wanie chodzi. - Upare si. Jak chcesz. Suchaj - Velerad popi piwa, ciszy gos. - Naszmiociwy Foltest jeszcze jako krlewicz, za rzdw starego Medella, swojego ojca, pokazywa nam, co potrafi,a potrafi wiele. Liczylimy, e mu to zwiekiem przejdzie. A tymczasem krtko poswojej koronacji, zaraz po mierci starego krla, Foltest przeszed samego siebie. A nam wszystkim szczki poopaday. Krtko mwic - zrobi dziecko swojej rodzonej siostrze, Addzie. Adda bya modsza od niego, zawsze trzymali si razem, ale nikt niczego nie podejrzewa, no, moe krlowa... Krtko - patrzymy, a tu Adda o, z takim brzuchem, a Foltest zaczyna gada o lubie. Z siostr, uwaasz, Geralt? Sytuacja zrobia si napita jakdiabli, bo akurat Vizimir z Novigradu umyli wyda za Foltesta swoj Dalk, wysa poselstwo, a tu trzeba trzyma krla za rce i nogi, bo chce biec i ly posw. Udao si, i dobrze bo obraony Vizimir wypruby z nas bebechy.Potem, nie bez pomocy Addy, ktra wpyna na braciszka, udao si wyperswadowa szczeniakowi szybki lub. No, a potem Adda urodzia, w przepisowymczasie, a jake. A teraz suchaj, bo zaczyna si. Tgo, co si urodzio, wiele osb nie widziao, ale jedna poona wyskoczya oknem z wiey i zabia si, a druga dostaa pomieszania zmysw i do dzisiaj jest koowata. Sdz zatem, e nadbkart nie by specjalnie urodziwy. To bya dziewczynka. Zmara zreszt zaraz, nikt,jak mi si zdaje, nie spieszy si zanadto z podwizywaniem ppowiny. Adda,na swoje szczcie, nie przeya porodu.A potem, bracie, Foltest po raz kolejny zrobi z siebie durnia. Nadbkarta trzeba byo spali albo bo ja wiem, zakopa gdzie na pustkowiu, a nie chowa go w sarkofagu w podziemiach paacu. - Za pno teraz na roztrzsanie - Geralt unis gow. - W kadym razie naleao wezwa kogo z Wiedzcych. - Mwisz o tych wydrwigroszach z gwiazdkami na kapeluszach? A jake, zleciao si ich z dziesiciu, ale ju potem, kiedy okazao si, co ley w tym sarkofagu. I co z niego nocami wyazi. Azaczo wyazi nie od razu, o nie. Siedem lat od pogrzebu by spokj. A tuktrej nocy, bya penia ksiyca, wrzask w paacu, krzyk, zamieszanie! Co tu duo gada, znasz si na tym, ordziete czytae. Niemowlak podrs w trumnie, i to niele, a i zby wyrosy mu jak si patrzy, jednym sowem, strzyga. Szkoda, ze nie widziae trupw. Tak jak ja. Pewnie ominby Wyzim szerokim ukiem. Geralt milcza. - Wtedy - cign Velerad - jak mwiem,Foltest skrzykn do nas ca gromad czarownikw. Jazgotali jeden przez drugiego, o mao nie pobili si tymi swoimi drgami, co to je nosz, pewnie eby psy odpdza, jak ich kto poszczuje. A myl, e szczuj ich regularnie. Przepraszam, Geralt, jeli masz inne zdanie o czarodziejach, w twoim zawodzie pewnie je masz, ale dla mnie to darmozjady i durnie. Wy, wiedmini, budzicie wrd ludzi wiksze zaufanie. Jestecie przynajmniej - jakbytu rzec - konkretni. Geralt umiechn si, nie skomentowa. - No, ale do rzeczy - grododzierca zajrza do kufla, dola piwa sobie i Rivowi. - Niektre rady czarownikw wydaway si cakiem niegupie. Jeden proponowa spalenie strzygi razem z paacem i sarkofagiem, inny radzi odrba jej eb szpadlem, pozostali bylizwolennikami wbijania osinowych kokw wrne czci ciaa, oczywicie za dnia, kiedy diablica spaa w trumnie, zmordowana po nocnych uciechach. Niestety, znalaz si jeden, bazen w spiczastej czapce na ysym czerepie, garbaty eremita, ktry wymyli, e to s czary, e to si da odczyni. I e zestrzygi znowu bdzie Foltestowa creczka, liczna jak malowanie. Trzeba tylko przesiedzie w krypcie ca noc, iju, po krzyku. Po czym - wyobraasz sobie, Geralt co to by za pgwek - poszed na noc do dworzyszcza. Jak atwozgadn, wiele z niego nie zostao, bodaje tylko czapka i laga. Ale Foltestuczepi si tego pomysu jak rzep psiegoogona. Zakaza wszelkich prb zabicia strzygi, a ze wszystkich moliwych zakamarkw kraju pociga do Wyzimy szarlatanw, aby odczarowa strzyg na krlewn. To bya dopiero malownicza kompania! Jakie pokrcone baby, jacy kulawcy, brudni, bracie, zawszeni, lito braa. No i dawaj czarowa, gwnie nad misk i kuflem. Pewnie, niektrych .Foltest albo rada zdemaskowali prdko, paru nawet powiesili na ostrokole, ale za mao, za mao. Ja bym ich wszystkich powiesi. Tego, e strzyga w tym czasie zagryzaa co rusz kogo innego, nie zwracajc na oszustw i ich zaklcia adnej uwagi, dodawa chyba nie musz. Ani tego, e Foltest nie mieszka ju w paacu. Nikt ju tam nie mieszka. Velerad przerwa, popi piwa. Wiedmin milcza. - I tak to si cignie, Geralt, sze lat, bo to si urodzio tak jako czternacie lat temu. Mielimy w tym czasie troch innych zmartwie, bo pobilimy si z Vizimirem z Novigradu, ale z porzdnych, zrozumiaych powodw, poszo nam o przesuwanie supw granicznych, a nie tam o jakie crki czy koligacje. Foltest, nawiasem mwic,zaczyna ju przebkiwa o maestwie i oglda przysyane przez ssiednie dwory konterfekty, ktre dawniej zwyk by wrzuca do wychodka. No, ale co jaki czas opada go znowu ta mania i rozsya konnych, by szukali nowych czarownikw. No i nagrod obieca, trzy tysice, przez co zbiego si troch 0ܪjA 4j jqA4j4XjDA4j /C j `X jPxcZxc P- M X9'postrzelecw, bdnych rycerzy, nawet jeden pastuszek, kretyn znany w caej okolicy, niech spoczywa w pokoju. A strzyga ma si dobrze. Tyle, e co jakiczas kogo zagryzie. Mona si przyzwyczai. A z tych bohaterw, co j prbuj odczarowywa, jest chocia taki poytek, e bestia naera si na miejscui nie szwenda poza dworzyszczem. A Foltest ma nowy paac, cakiem adny. - Przez sze lat - Geralt unis gow - przez sze lat nikt nie zaatwi sprawy? - Ano nie - Velerad popatrzy na wiedmina przenikliwie. - Bo pewnie sprawa jest nie do zaatwienia i przyjdzie si z tym pogodzi. Mwi o Foltecie, naszym miociwymi ukochanym wadcy, ktry cigle jeszcze przybija teordzia na rozstajnych drogach. Tyle, echtnych zrobio si jakby mniej. Ostatnio, co prawda, by jeden, ale chcia te trzy tysice koniecznie z gry. No to wsadzilimy go do worka i wrzucilimy do jeziora. - Oszustw nie brakuje. - Nie, nie brakuje. Jest ich nawet sporo- przytakn grododzierca, nie spuszczajc z wiedmina wzroku. - Dlatego, jak pjdziesz do paacu, nie daj zota z gry, jeeli tam w ogle pjdziesz. - Pjd. - Ano, twoja sprawa. Pamitaj jednako mojej radzie. Jeeli za ju o nagrodziemowa, ostatnio zaczo si mwi o jej drugiej czci - wspominaem ci. Krlewna za on. Nie wiem, kto to wymyli, ale jeeli strzyga wyglda tak, jak opowiadaj, to art jest wyjtkowo ponury. Tym niemniej, nie zabrako durniw, ktrzy pognali do dworzyszcza galopem, jak tylko wie gruchna, e jest okazja wej do krlewskiej rodziny. Konkretnie, dwch czeladnikw szewskich. Dlaczego szewcy s tacy gupi, Geralt? - Nie wiem. A wiedmini, grododzierco? Prbowali? - Byo kilku, a jake. Najczciej, kiedy usyszeli, e strzyg trzeba odczarowa, a nie zabi, wzruszali ramionami i odjedali. Dlatego te znacznie wzrs mj szacunek dla wiedminw, Geralt. No, a potem przyjecha jeden, modszy by od ciebie,imienia nie pamitam, o ile je w ogle poda. Ten sprbowa. - No i? - Zbata krlewna rozwczya jego flakina sporej odlegoci. Z p strzelenia zuku. Geralt pokiwa gow. - To wszyscy? - By jeszcze jeden. Velerad milcza przez chwile. Wiedmin nie ponagla go. - Tak - rzek wreszcie grododzierca. - By jeszcze jeden. Z pocztku, gdy mu Foltest zagrozi szubienic, jeeli zabije lub okaleczy strzyg, rozemia si tylko i zacz si pakowa. No, ale potem... Velerad ponownie ciszy gos, prawie doszeptu, nachylajc si przez st. - Potem podj si zadania. Widzisz, Geralt, jest tu w Wyzimie paru rozumnychludzi, niektrzy nawet na wysokich stanowiskach, ktrym caa ta sprawa obrzyda. Plotka gosi, e ci ludzie przekonali po cichu wiedmina, aby nie bawic si w adne ceregiele ani czary zatuk strzyg, a krlowi powiedzia, e czar nie podziaa, e creczka spada ze schodw, no e zdarzy si wypadek przy pracy. Krl, wiadomo, rozzoci si, ale skoczy si na tym, e nie zapaci ani orena z nagrody. Szelma wiedmin na to, e za darmo sami sobie moemy chodzi na strzygi. No, co byo robi... Zoylimy si, potargowali... Tylko, e nic z tego nie wyszo. Geralt podnis brwi. - Nic, powiadam - rzek Velerad - Wiedmin nie chcia i od razu, pierwszej nocy. azi, czai si, krcipo okolicy. Wreszcie, jak powiadaj, zobaczy strzyg, zapewne w akcji, bo bestia nie wyazi z krypty tylko po to, eby rozprostowa nogi. Zobaczy j wici tej samej nocy zwia. Bez poegnania. Geralt wykrzywi lekko wargi w czym, coprawdopodobnie miao by umiechem. - Rozumni ludzie - zacz - zapewne majjeszcze te pienidze? Wiedmini nie bior z gry. - Ano - rzek Velerad - pewnie maj. - Plotka nie mwi, ile tego jest? Velerad wyszczerzy zby. - Jedni mwi - osiemset... Geralt pokrci gow. - Inni - mrukn grododzierca - mwi otysicu. - Nieduo, jeli wzi pod uwag, e plotka wszystko wyolbrzymia. W kocu, krl daje trzy tysice. - Nie zapominaj o narzeczonej - zadrwi Velerad. - O czym my rozmawiamy? Wiadomo, e nie dostaniesz tamtych trzech tysicy. - Skd to niby wiadomo? Velerad hukn doni o blat stou. - Geralt, nie psuj mojego wyobraenia o wiedminach! To ju trwa sze lat z hakiem! Strzyga wykacza do p setki ludzi rocznie, teraz mniej, bo wszyscy trzymaj si z daleka od paacu. Nie, bracie, ja wierz w czary, niejedno widziaem, i wierz, do pewnego stopnia,rzecz jasna, w zdolnoci magw i Wiedminw. Ale z tym odczarowywaniem tobzdura, wymylona przez garbatego i usmarkanego dziada, ktry zgupia od pustelniczego wiktu, bzdura, w ktr niewierzy nikt, prcz Foltesta. Nie, Geralt! Adda urodzia strzyg, bo spaa z wasnym bratem, taka jest prawda i aden czar tu nie pomoe. Strzyga re ludzi, jak to strzyga, i trzeba j zabi, normalnie i po prostu. Suchaj, dwa lata temu kmiotkowie z jakiego zapadego zadupia pod Mahakamem, ktrym smok wyera owce, poszli kup, zatukligo konicami i nawet nie uznali za celowe si tym szczeglnie chwali. A my, tu w Wyzimie, czekamy na cud i ryglujemy drzwi przy kadej peni ksiyca, albo wiemy przestpcw do palika przed dworzyszczem, liczc, e bestia nare si i wrci do trumny. - Niezy sposb - umiechn si wiedmin. - Przestpczo zmalaa? - Ani troch. - Do paacu - tego nowego - ktrdy? - Zaprowadz ci osobicie. Co bdzie z propozycj, rzucon przez rozumnych ludzi? - Grododzierco - rzek Geralt. - Po co si spieszy? Przecie naprawd moe zdarzy si wypadek przy pracy, niezalenie od moich intencji. Wtedy rozumni ludzie winni pomyle, jak ocali mnie przed gniewem krla i przygotowa te tysic piset orenw, o ktrych mwi plotka. - Miao by tysic. - Nie, panie Velerad - powiedzia wiedmin stanowczo. - Ten, ktremu dawalicie tysic, uciek na sam widok strzygi, nawet si nie targowa. To znaczy, ryzyko jest wiksze ni tysic. Czy nie jest wiksze ni ptora tysica, okae si. Oczywicie, ja si przedtem poegnam. Velerad podrapa si w gow. - Geralt? Tysic dwiecie? - Nie, grododzierco. To nie jest atwa robota. Krl daje trzy, a musz wam powiedzie, e odczarowa jest czasem atwiej ni zabi. W kocu ktry z moich poprzednikw zabiby strzyg, gdyby to byo takie proste. Mylicie, edali si zagry tylko dlatego, e bali si krla? - Dobra, bracie - Velerad smtnie pokiwa gow. - Umowa stoi. Tylko przedkrlem ani mru-mru o moliwoci wypadku przy pracy. Szczerze ci radz. Foltest by szczupy, mia adn - za adn - twarz. Nie mia jeszcze czterdziestki, jak oceni wiedmin. Siedzia na karle rzebionym z czarnego drewna, nogi wycign w stron paleniska, przy ktrym grzay si dwa psy. Obok, na skrzyni, siedzia starszy,potnie zbudowany mczyzna z brod. Zakrlem sta drugi, bogato odziany, z dumnym wyrazem twarzy. Wielmoa. - Wiedmin z Rivii - powiedzia krl po chwili ciszy, jaka zapada po wstpnej przemowie Velerada. - Tak, panie - Geralt schyli gow. - Od czego ci tak eb posiwia? Od czarw? Widz, e nie stary. Dobrze ju, dobrze. To art, nic nie mw. Dowiadczenie, jak miem przypuszcza, masz niejakie? - Tak, panie. - Radbym posucha. Geralt skoni si jeszcze niej. - Wiecie wszak, panie, e nasz kodeks zabrania mwienia o tym, co robimy. - Wygodny kodeks, moci wiedminie, wielce wygodny. Ale tak, bez szczegw z borowikami miae do czynienia? - Tak. - Z wampirami, z lepszymi? - Te. Foltest zawaha si. - Ze strzygami? Geralt unis gow, spojrza krlowi w oczy. - Te. Foltest odwrci wzrok. - Velerad! - Sucham, miociwy panie. - Wprowadzie go w szczegy? - Tak, miociwy panie. Twierdzi, e krlewn mona odczarowa. - To wiem od dawna. W jaki sposb, mociwiedminie? Ach, prawda, zapomniaem. Kodeks. Dobrze. Tylko jedna maa uwaga. Byo tu ju u mnie kilku wiedminw. Velerad, mwie mu? Dobrze. Std wiem, e wasz specjalnoci jest raczej zabijanie, a nie odczynianie urokw. To nie wchodzi w rachub. Jeeli mojej crce spadnie wos z gowy, ty swoj pooysz na pieku. To tyle. Ostrit, a iwy, panie Segelin, zostacie, udzielcie mu tyle informacji, ile bdzie chcia. Oni zawsze duo pytaj, wiedmini. Nakarmcie go i niech mieszka w paacu. Niech si nie wczy po karczmach. Krl wsta, gwizdn na psy i ruszy ku drzwiom, rozrzucajc som, pokrywajc podog komnaty. Przy drzwiach odwrci si. - Uda ci si, wiedminie, nagroda jest twoja. Moe jeszcze co dorzuc, jeli dobrze si spiszesz. Oczywicie, bajaniaposplstwa co do oenku z krlewn nie zawieraj sowa prawdy. Nie sdzisz chyba, e wydam crk za byle przybd?- Nie, panie. Nie sdz. - Dobrze. To dowodzi, e jeste rozumny.Foltest wyszed, zamykajc za sob drzwi. Velerad i wielmoa, ktrzy dotychczas stali, natychmiast rozsiedli si przy stole. Grododzierca dopi w poowie peny puchar krla, zajrza do dzbana, zakl. Ostrit, ktry zaj fotel Foltesta, patrzy na wiedmina spode ba gadzc domi rzebione porcze. Segelin, brodacz, skin na Geralta. - Siadajcie, moci wiedminie, siadajcie. Zaraz wieczerze podadz. O czym chcielibycie rozmawia? Grododzierca Velerad powiedzia wam juchyba wszystko. Znam go i wiem, e powiedzia prdzej za duo, ni za mao.- Tylko kilka pyta. - Zadajcie je. Mwi grododzierca, e po pojawieniu si strzygi krl wezwa wielu Wiedzcych. - Tak byo. Ale nie mwcie "strzyga", mwcie "krlewna". atwiej unikniecie takiej pomyki przy krlu - i zwizanychz tym przykroci. - Czy wrd Wiedzcych by kto znany? Sawny? - Byli tacy i wwczas, I pniej. Nie pamitam imion... A wy, panie Ostrit? - Nie pamitam - rzek wielmoa. - Ale wiem, e niektrzy cieszyli si saw i uznaniem. Mwio si o tym duo. - Czy byli zgodni co do tego, e zaklcie mona zdj? Byli dalecy od zgody - umiechn si Segelin. - W kadym przedmiocie. Ale takie stwierdzenie pado. Miao to by proste, wrcz nie wymagajce zdolnoci magicznych, bo jak zrozumiaem, wystarczyo, aby kto spdzi noc - od zachodu soca do trzecich kurw - w podziemiu, przy sarkofagu. - Rzeczywicie, proste - parskn Velerad. - Chciabym usysze opis... krlewny. Velerad zerwa si z krzesa. - Krlewna wyglda jak strzyga! - wrzasn. - Jak najbardziej strzygowata strzyga, o jakiej syszaem! Jej wysoko krlewska crka, przeklty nadbkart, ma cztery okcie wzrostu, przypomina bary piwa, ma mord od uchado ucha, pen zbw jak sztylety, czerwone lepia i rude kudy! apska, opazurzone jak u bika, wisz jej do samej ziemi! Dziwi si, e jeszcze nie zaczlimy rozsya jej miniatur po zaprzyjanionych dworach! Krlewna - niech j zaraza udusi - ma ju czternacie lat, czas pomyle o wydaniujej za jakiego krlewicza! - Pohamuj si, grododzierco - zmarszczy si Ostrit, zerkajc w strondrzwi. Segelin umiechn si lekko. - Opis, cho tak obrazowy, by w miar dokadny, a oto chodzio moci wiedminowi, prawda? Velerad zapomnia doda, e krlewna porusza si z niewiarygodn prdkoci i jest o wiele silniejsza, ni mona wnosi z jej wzrostu i budowy. A to, e ma czternacie lat, jest faktem. O ile to wane. - Wane - powiedzia wiedmin. - Czy ataki na ludzi zdarzaj si tylko podczas peni? - Tak - odrzek Segelin. - Jeeli napadapoza starym paacem. W paacu, niezalenie od fazy ksiyca, ludzie ginli zawsze. Ale wychodzi tylko podczas peni, a i to nie kadej. - Czy by chocia jeden wypadek ataku zadnia? - Nie. Za dnia nie. - Zawsze poera ofiary? Velerad splun zamaszycie na som. - Niech ci, Geralt, zaraz wieczerza bdzie. Tfu! Poera, nadgryza, zastawia,rnie, zalenie od humoru, zapewne. Jednemu tylko gow odgryza, paru wybebeszya, a paru ogryza na czysto, do goa, mona by rzec. Taka jej ma! - Uwaaj, Velerad - sykn Ostrit. - O strzydze gadaj, co chcesz, ale Addy nie obraaj przy mnie. Bo przy krlu si nieodwaasz! - Czy by kto, kogo zaatakowaa, a przey? - spyta wiedmin, pozornie niezwracajc uwagi na wybuch wielmoy. Segelin i Ostrit spojrzeli po sobie. - Tak - powiedzia brodacz. - Na samym pocztku, sze lat temu, rzucia si nadwch onierzy, stojcych na warcie u krypty. Jednemu udao si uciec. - I pniej - wtrci Velerad. - Mynarz, na ktrego napada pod miastem.Pamitacie? Mynarza przyprowadzono na drugi dzie, pnym wieczorem, do komnatki nad kordegard, w ktrej zakwaterowano wiedmina. Przyprowadzi go onierz w paszczu z kapturem. Rozmowa nie daa wikszych rezultatw. Mynarz by przeraony, bekota, jka si. Wicej powiedziay wiedminowi jegoblizny - strzyga miaa imponujcy rozstaw szczk i rzeczywicie ostre zby, w tym bardzo dugie grne ky - cztery, po dwa z kadej strony. Pazury zapewne ostrzejsze od biczych, cho mniej zakrzywione. Tylko dlatego zresztudao si mynarzowi wyrwa. Zakoczywszy ogldziny, Geralt skin namynarza i onierza, odprawiajc ich. onierz wypchn chopa za drzwi i zdj kaptur. By to Foltest we wasnej osobie. - Siadaj, nie wstawaj - rzek krl. - Wizyta nieoficjalna. Zadowolony z wywiadu? Syszaem, e bye w dworzyszczu przed poudniem. - Tak, panie. - Kiedy przystpisz do dziea? - Do peni cztery dni. Po peni. - Wolisz sam si jej wczeniej przyjrze? - Nie ma takiej potrzeby. Ale najedzona... krlewna... bdzie mniej ruchliwa. - Strzyga, mistrzu, strzyga. Nie bawmy si w dyplomacj. Krlewn to ona dopiero bdzie. O tym zreszt przyszedem z tob porozmawia. Odpowiadaj, nieoficjalnie, krtko i jasno - bdzie czy nie bdzie? Nie 0ܪjA 4j jqA4j4XjDA4j @ЫjPj{AA Pxc  Y xc(- =68zasaniaj mi si tylko adnym kodeksem. Geralt potar czoo. - Potwierdzam, krlu, e czar mona odczyni. I jeeli si nie myl, to rzeczywicie spdzajc noc w dworzyszczu. Trzecie pianie koguta, o ile zaskoczy strzyg poza sarkofagiem, zlikwiduje urok. Tak zwykle postpuje si ze strzygami. - Takie proste? - To nie jest proste. Trzeba t noc przey, to raz. Moliwe s te odstpstwa od normy. Na przykad nie jedna noc, ale trzy. Kolejne. S te przypadki... no... beznadziejne. - Tak - achn si Foltest. - Cigle tosysz od niektrych. Zabi potwora, bo to przypadek nieuleczalny. Mistrzu, jestem pewien, e ju z tob rozmawiano.Co? eby zarba ludojadk bez ceregieli, na samym wstpie, a krlowi powiedzie, e inaczej si nie dao. Krl nie zapaci, my zapacimy. Bardzo wygodny sposb. I tani. Bo krl kae ci lub powiesi wiedmina, a zoto zostanie w kieszeni. - Krl bezwarunkowo kae ci wiedmina? - wykrzywi si Geralt. Foltest przez dusz chwile patrzy w oczy Riva. - Krl nie wie - powiedzia wreszcie. - Ale liczy si z tak ewentualnoci wiedmin raczej powinien. Teraz Geralt chwil pomilcza. - Zamierzam zrobi, co w mojej mocy - rzek po chwili. - Ale gdyby poszo le,bd broni swojego ycia. Wy, panie, te si musicie liczy z tak ewentualnoci. Foltest wsta. - Nie rozumiesz mnie. Nie oto chodzi. Tojasne, e zabijesz j, gdy si zrobi gorco, czy mi si to podoba, czy nie. Bo inaczej ona ciebie zabije, na pewno inieodwoalnie. Nie rozgaszam tego, ale nie ukarabym nikogo, kto zabiby j w obronie wasnej. Ale nie dopuszcz, aby zabito j, nie prbujc uratowa. Byy ju prby podpalenia starego paacu, strzelali do niej z ukw, kopali doy,.zastawiali sida i wnyki dopty, dopki kilku nie powiesiem. Ale nie o to chodzi. Mistrzu, suchaj! - Sucham. - Po tych trzecich kurach nie bdzie strzygi, jeli dobrze zrozumiaem. A co bdzie? - Jeeli wszystko pjdzie dobrze, czternastolatka. - Czerwonooka? Z zbami jak krokodyl? - Normalna czternastolatka. Tyle e.. - No? - Fizycznie. - Masz babo placek. A psychicznie? Codziennie na niadanie wiadro krwi? Udko dziewczcia? - Nie. Psychicznie... Nie sposb powiedzie... Sdz, e na poziomie, bo ja wiem? Trzyletniego, czteroletniego dziecka. Bdzie wymagaa troskliwej opieki, przez duszy czas. - To jasne. Mistrzu? - Sucham. - Czy to jej moe wrci? Pniej? - Wiedmin milcza. - Aha - rzek krl. - Moe. I co wtedy? - Gdyby po dugim, kilkudniowym omdleniuzmara, trzeba spali ciao. I to prdko. Foltest zaspi si. - Nie sdz jednak - doda Geralt - aby do tego doszo. Dla pewnoci, udziel wam, panie, kilku wskazwek, jak zmniejszy niebezpieczestwo. - Ju teraz? Nie za wczenie, mistrzu? Ajeeli... - Ju teraz - przerwa Riv. - Rnie bywa, krlu. Moe si zdarzy, e rano znajdziecie w krypcie odczarowan krlewn i mojego trupa. - A tak? Pomimo mojego zezwolenia na obron wasn? Na ktrym, zdaje mi si, nie bardzo ci nawet zaleao? - To jest powana sprawa, krlu. Ryzyko jest wielkie. Dlatego suchajcie - krlewna stale musi nosi na szyi szafir, najlepiej inkluz, na srebrnym acuszku. Stale. W dzie i w nocy. - Co to jest inkluz? - Szafir z pcherzykiem powietrza wewntrz kamienia. Oprcz tego, w komnacie w ktrej bdzie sypiaa, naleyco jaki czas pali w kominku gazki jaowca, arnowca i leszczyny. Foltest zamyli si. - Dzikuje ci za rady, mistrzu. Zastosuj si do nich, jeeli... A terazty posuchaj mnie uwanie. Jeeli stwierdzisz, e to przypadek beznadziejny, zabijesz j. Jeeli odczynisz urok, a dziewczyna nie bdzie... normalna... jeeli bdziesz mia cie wtpliwoci, czy ci si udao w peni, zabijesz j rwnie. Nie obawiaj si, nic ci nie grozi z mojej strony. Bd na ciebie krzycza, przy ludziach, wypdz z paacu i z miasta, nic wicej. Nagrody oczywicie nie dam. Moe co wytargujesz, wiesz, od kogo. Milczeli chwil. - Geralt - Foltest po raz pierwszy zwrci si do wiedmina po imieniu. - Sucham. - Ile jest prawdy w gadaniu, e dziecko byo takie, a nie inne, bo Adda bya moj siostr? - Niewiele. Czar trzeba rzuci, adne zaklcie nie rzuca si samo. Ale myl, e wasz zwizek z siostr by przyczyn rzucenia czaru, a wic i takiego skutku.- Tak mylaem. Tak mwili niektrzy z Wiedzcych, chocia nie wszyscy. Geralt?Skd si bior takie sprawy? Czary, magia? - Nie wiem, krlu. Wiedzcy zajmuj si badaniem przyczyn tych zjawisk. Dla nas,wiedminw, wystarcza wiedza, e skupiona wola moe takie zjawiska powodowa. I wiedza, jak je zwalcza. - Zabija? - Najczciej. Za to nam zreszt najczciej pac. Mao kto da odczyniania urokw, krlu. Z reguy ludzie chc si po prostu uchroni od zagroenia. Jeeli za potwr ma ludzi na sumieniu, dochodzi jeszcze motyw zemsty. Krl wsta, zrobi kilka krokw po komnacie, zatrzyma si przed mieczem wiedmina, wiszcym na cianie. - Tym? - spyta, nie patrzc na Geralta.- Nie. Ten jest na ludzi. - Syszaem. Wiesz co, Geralt? Pjd z tob do krypty. - Wykluczone. Foltest odwrci si, oczy mu zabysy. - Czy ty wiesz, czarowniku, e ja jej nigdy nie widziaem? Ani po urodzeniu, ani... potem. Baem si. Mog jej ju nigdy nie zobaczy, prawda? Mam prawo chocia widzie, jak j bdziesz mordowa. - Powtarzam, wykluczone. To pewna mier. Rwnie dla mnie, Jeeli osabiuwag, wol... Nie, krlu. Foltest odwrci si, ruszy ku drzwiom.Geraltowi przez chwil zdawao si, e wyjdzie bez sowa, bez poegnalnego gestu, ale krl zatrzyma si, spojrza na niego. - Budzisz zaufanie - powiedzia.- Pomimoe wiem, jakie z ciebie ziko. Opowiadano mi, co zaszo w karczmie. Jestem pewien, e zabie tych opryszkwwycznie dla rozgosu, eby wstrzsn ludmi, mn. Jest dla mnie oczywiste, emoge ich pokona bez zabijania. Boj si, e nigdy si nie dowiem, czy idziesz ratowa moj crk, czy te j zabi. Ale godz si na to. Musz si zgodzi. Wiesz, dlaczego? Geralt nie odpowiedzia. - Bo myl - rzek krl - myl, e ona cierpi. Prawda? Wiedmin utkwi w krlu swoje przenikliwe oczy. Nie przytakn, nie skin gow, nie uczyni najmniejszego gestu, ale Foltest wiedzia. Zna odpowied. Geralt po raz ostatni wyjrza przez oknodworzyszcza. Zmierzch zapada szybko. Zajeziorem migotay niejasne wiateka Wyzimy. Dookoa dworzyszcza byo pustkowie - pas ziemi niczyjej, ktrym miasto w cigu szeciu lat odgrodzio si od niebezpiecznego miejsca, nie zostawiajc nic, oprcz kilku ruin, przegniych belkowa i resztek szczerbatego ostrokou, ktrych wida nie opacao si rozbiera i przenosi. Najdalej - bo na zupenie przeciwlegy kraniec osiedla - przenis swoj rezydencj sam krl - pkaty stob jego nowego paacu czerni si w dali na tle granatowiejcego nieba. Wiedmin wrci do zakurzonego stou, przy ktrym w jednej z pustych, spldrowanych komnat, przygotowywa si niespiesznie, spokojnie, pieczoowicie. Czasu, jak wiedzia, mia duo. Strzyga nie opuci krypty przed pnoc. Przed sob, na stole, mia niedu, okut skrzyneczk. Otworzy j. Wewntrz, ciasno, w wyoonych such traw przegrdkach, stay flakoniki z ciemnego szka. Wiedmin wyj trzy. Z podogi podj poduny pakunek, gruboowinity owczymi skrami i okrcony rzemieniem. Rozwin go, wydoby miecz zozdobn rkojeci, w czarnej, lnicej pochwie pokrytej rzdami runicznych znakw i symboli. Obnay ostrze, ktre rozbyso czystym, lustrzanym blaskiem. Klinga bya z czystego srebra. Geralt wyszepta formu, wypi po koleizawarto dwu flakonikw, po kadym ykukadc lew do na gowni miecza. Potem, owijajc si szczelnie w swj czarny paszcz, usiad. Na pododze. W komnacie nie byo adnego krzesa. Jak zreszt w caym dworzyszczu. Siedzia nieruchomo, z zamknitymi oczami. Jego oddech, pocztkowo rwny, sta si nage przyspieszony, chrapliwy,niespokojny. A potem usta zupenie. Mieszanka, za pomoc ktrej wiedmin podda penej kontroli prace wszystkich organw ciaa, skadaa si gwnie z ciemiycy, bieluniu, gogu i wilczomlecza. Inne jej skadniki nie posiaday nazw w adnym ludzkim jzyku. Dla czowieka, ktry nie by, tak jak Geralt, przyzwyczajony do niej od dziecka, byaby to miertelna trucizna. Wiedmin gwatownie odwrci gow. Jegosuch, wyostrzony obecnie ponad wszelk miar, z atwoci wyowi z ciszy szelest krokw na zaronitym pokrzywamidziedzicu. To nie moga by strzyga. Byo za jasno. Geralt zarzuci miecz na plecy, ukry swj toboek w palenisku zrujnowanego kominka i cicho, jak nietoperz, zbieg po schodach. Na dziedzicu byo jeszcze na tyle jasno, by nadchodzcy czowiek mg zobaczy twarz wiedmina. Czowiek by to Ostrit - cofn si gwatownie, mimowolny grymas przeraenia i wstrtu wykrzywi mu usta. Wiedmin umiechn si krzywo - wiedzia, jak wyglda. Po wypiciu mieszanki pokrzyku, tojadu i wietlika twarz nabiera koloru kredy, a renice zajmuj cae tczwki. Ale mikstura pozwaa widzie wyranie w najgbszych ciemnociach, a o to Geraltowi chodzio. Ostrit opanowa si szybko. Wygldasz, jakby ju by trupem, czarowniku - powiedzia - Pewnie ze strachu. Nie bj si. Przynosz ci uaskawienie. Wiedmin nie odpowiedzia.- Nie syszysz, co powiedziaem, rivski znachorze? Jeste uratowany. I bogaty - Ostrit zway w rku spor sakw i rzuci j pod nogi Geralta. - tysic orenw. Bierz to, wsiadaj na konia wynosi std! Riv wci milcza. - Nie wytrzeszczaj na mnie oczu! - Ostrit podnis gos. - I nie marnuj mojego czasu. Nie mam zamiaru sta tutajdo pnocy. Czy nie rozumiesz? Nie yczsobie, aby odczynia uroki. Nie, nie myl, e odgade. Nie trzymam z Veleradem i Segelinem. Nie chc, by j zabija. Masz si po prostu wynosi. Wszystko ma zosta po staremu. Wiedmin nie poruszy si. Nie chcia, aby wielmoa zorientowa si, jak przyspieszone s w tej chwili jego ruchyi reakcje. Ciemniao szybko, byo to o tyle korzystne, e nawet pmrok zmierzchu by zbyt jaskrawy dla jego rozrzeszonych renic. - A dlaczego to, panie, wszystko ma zosta po staremu? - spyta, starajc si wolno wypowiada poszczeglne sowa.- A to - Ostrit dumnie unis gow - powinno ci diabelnie mao obchodzi. - A jeeli ju wiem? - Ciekawe. - atwiej bdzie usun Foltesta z tronu, jeeli strzyga dokuczy ludziom jeszcze bardziej? Jeeli krlewskie szalestwo do cna obrzydnie i wielmoom i posplstwu, prawda? Jechaem do was przez Redani, przez Novigrad. Wiele sitam mwi o tym, e niektrzy w Wyzimie wygldaj krla Vizimira jako wybawiciela i prawdziwego monarch. Ale mnie, panie Ostrit, nie obchodzi ani polityka, ani sukcesje tronw, ani przewroty paacowe. Ja jestem tu, aby wykona prac. Nie syszelicie nigdy o poczuciu obowizku i zwykej uczciwoci?- Uwaaj, do kogo mwisz, wczgo! - krzykn wciekle Ostrit, kadc do narkojeci miecza. - Do ju mam tego, nie przywykem dyskutowa z byle kim! Patrzcie go, etyka, kodeksy, moralno?!Kto to mwi? Zbj, ktry ledwo przyby, pomordowa ludzi? Ktry gi si przed Foltestem w ukonach, a za jego plecami targowa si z Veleradem, jak najemny zbir? I ty omielasz si zadziera gow, pachoku? Udawa Wiedzcego? Maga? Czarodzieja? Ty parszywy wiedminie! Precz std, zanim pazem przez pysk nie przejad! Wiedmin nawet nie drgn, sta spokojnie. - To wy std idcie, panie Ostrit - powiedzia. - ciemnia si. Ostrit cofn si o krok, byskawicznie doby miecza. - Sam tego chciae, czarowniku. Zabije ci. Nic ci nie pomog twoje sztuczki. Mam przy sobie wi kamie. Geralt umiechn si. Opinia o mocy wiego kamienia bya rwnie powszechna, jak bdna. Ale wiedmin niemyla traci si na zaklcia, ani tym bardziej naraa srebrnej klingi na zetkniecie si z brzeszczotem Ostrita. Znurkowa pod mynkujcym ostrzem i nasad pieci, srebrnymi wiekami mankietu, uderzy wielmo w skro. Ostrit oprzytomnia rycho, wodzi wkoooczami w zupenej ciemnoci. Spostrzeg,e jest zwizany. Geralta, ktry sta tu obok, nie widzia. Ale zorientowa si, gdzie jest i zawy, przecigle, przeraliwie. - Milcz - rzek wiedmin. - Bo przycigniesz j przed czasem. - Ty przeklty morderco! Gdzie jeste? Rozwi mnie natychmiast, ajdaku! Bdziesz za to wisia, suczy synu! - Milcz. Ostrit dysza ciko. - Zostawisz mnie jej na poarcie! Zwizanego? - spyta, ju ciszej, dorzucajc plugawe wyzwisko, prawie szeptem. - Nie - rzek wiedmin. - Wypuszcz ci,Ale nie teraz. - Ty otrze - zasycza Ostrit. - eby odcign strzyg? - Tak. Ostrit zamilk, przesta si miota, lea spokojnie. - Wiedminie? - Tak. - To prawda, e chciaem obali Foltesta. Nie ja jeden. Ale ja jeden pragnem jego mierci, chciaem by umar w mkach, by oszala by ywcem zgni. Wiesz, dlaczego? Geralt milcza. - Kochaem Add. Krlewsk siostr. Krlewsk kochank. Krlewsk dziewk. Kochaem j... Wiedminie, jeste tu? - Jestem. - Wiem, co mylisz. Ale tak nie byo. Uwierz mi, nie rzucaem adnych urokw. Nie znam si na adnych czarach. Tylko raz, w zoci, powiedziaem... Tylko raz. Wiedminie? Suchasz ? - Sucham. - To jego matka, stara krlowa. To na pewno ona. Nie moga patrze, e on i Adda... To nie ja. Ja tylko raz, wiesz, prbowaem perswadowa, a Adda... Wiedminie! Zamroczyo mnie i powiedziaem... Wiedminie? To ja? Ja? - To ju nie ma znaczenia, - Wiedminie? Pnoc blisko? - Blisko. - Wypu mnie wczeniej. Daj mi wicej czasu. - Nie. Ostrit nic usysza zgrzytu odsuwanej 0ܪjA 4j jqA4j4XjDA4j @ЫjPj{AAPxcxc@38'xc6H9@pyty grobowca, ale wiedmin tak. Pochyli si i rozci sztyletem wizy wielmoy. Ostrit nie czeka na adne sowa, zerwa si, niezgrabnie pokutyka, zdrtwiay, pobieg. Jego wzrok na tyle ju przyzwyczai si do ciemnoci, e widzia drog prowadzc zgwnej sali do wyjcia. Z hukiem wyskoczya z podogi pyta, blokujca wejcie do krypty. Geralt, przezornie ukryty za balustrad schodw,dostrzeg pokraczn posta strzygi, pdzc zwinnie, szybko i nieomylnie w lad za oddalajcym si tupotem butw Ostrita. Strzyga nie wydaa z siebie najmniejszego dwiku. Potworny, rozedrgany, optaczy wrzask rozdar noc, wstrzsn starymi murami itrwa, wznoszc si i opadajc, wibrujc. Wiedmin nie mg dokadnie oceni odlegoci jego wyczulony such myli - ale wiedzia, e strzyga dopadaOstrita szybko. Za szybko. Wyszed na rodek sali, stan tu przy wejciu do krypty. Odrzuci paszcz. Poruszy barkami, poprawiajc uoenie miecza. Nacign rkawice. Mia jeszczechwil czasu, Wiedzia, e strzyga, chonajedzona po ostatniej peni, nie porzuci prdko trupa Ostrita. Serce i wtroba byy dla niej cennym zapasem poywienie pozwalajcym na dugie trwanie w letargu. Wiedmin czeka. Do jutrzenki, jak oblicza, pozostawao jeszcze okoo trzech godzin. Pianie koguta mogoby go tylko zmyli. W okolicy nie byo zresztprawdopodobnie adnych kogutw. Usysza. Sza powoli, czapic po posadzce. A potem zobaczy j. Opis by dokadny. Nieproporcjonalnie dua gowa, osadzona na krtkiej szyi, okolona bya spltan, wijc si aureol czerwonawych wosw. Oczy wieciy w mroku, jak dwa karbunkuy. Strzyga staa nieruchomo, wpatrzona w Geralta. Nagle otworzya paszcz - jak gdyby chwalc si rzdami biaych, spiczastych zbisk, po czym kapna uchw z trzaskiem, przypominajcym zamykanie elaznej skrzyni. I od razu skoczya, z miejsca, bez rozbiegu, godzc w wiedmina okrwawionymi pazurami. Geralt odskoczy w bok, zawirowa w byskawicznym piruecie, strzyga otara si o niego, te zawirowaa, tnc powietrze szponami. Nie stracia rwnowagi, zaatakowaa ponownie, natychmiast, z pobrotu, kapic zbamitu przed piersi Geralta. Riv odskoczyw drug stron, trzykrotnie zmieni kierunek obrotu w furkoczcym piruecie, zdezorientowa strzyg. Odskakujc, mocno, cho bez zamachu, uderzy j w bok gowy kolcami - srebrnymi kolcami, osadzonymi na wierzchniej stronie rkawicy, na knykciach. Strzyga zaryczaa potwornie, wypeniajcdworzyszcze dudnicym echem, przypada do ziemi, zamara i pocza wy, gucho,zowrogo, wciekle. Wiedmin umiechn si zoliwie. Pierwsza prba, tak jak liczy, wypada pomylnie. Srebro byo zabjcze dla strzygi, jak dla wikszoci potworw powoanych do ycia przez czary. Bya wiec szansa - bestia bya jak inne, a tomogo gwarantowa pomylne odczarowanie,za srebrny miecz - ostateczno - mg gwarantowa mu ycie. Strzyga nie spieszya si z nastpnym atakiem. Tym razem zbliaa si wolno, szczerzc ky linic si obrzydliwie. Geralt cofn si, szed pkolem, ostronie stawiajc kroki, zwalniajc i przyspieszajc ruchy dekoncentrowa strzyg, utrudnia jej spicie si do skoku. Idc, wiedmin rozwija dugi, cienki, mocny acuch, obciony na kocu. acuch by ze srebra. W momencie gdy strzyga sprya si i skoczya, acuch wisn w powietrzu i zwijajc si jak w, w oka mgnieniu oplt ramiona, szyj i gow potwora. Strzyga zwalia si w skoku, wydajc przeszywajcy uszy wizg. Miotaa si po posadzce, ryczc okropnie, nie wiadomo byo, z wciekoci, czy z palcego blu, jaki zadawa jej nienawistny metal. Geralt by zadowolony - zabicie strzygi, gdyby tego chcia, nie przedstawiao w tej chwili wielkiego problemu. Ale wiedmin nie dobywa miecza. Jak do tej pory, nic w zachowaniu strzygi nie dawao powodw przypuszcza, e mgby to by przypadeknieuleczalny. Geralt cofn si na odpowiedni odlego i nie spuszczajc wzroku z kotujcego si na posadzce ksztatu oddycha gboko, koncentrowa si. acuch pk, srebrne ogniwka, jak deszcz, sypny si na wszystkie strony,dzwonic po kamieniu. Zalepiona wciekoci strzyga runa do ataku, wyjc. Geralt czeka spokojnie, uniesion praw doni kreli przed sob znak Aard. Strzyga poleciaa w ty kilka krokw, jak uderzona motem, ale utrzymaa si na nogach, wycigna szpony, obnaya ky. Jej wosy uniosy si i zaopotay,jak gdyby sza pod gwatowny wiatr. Z trudem, charczc, krok po kroku, powoli,sza. Jednak sza. Geralt zaniepokoi si. Nie oczekiwa, e tak prosty Znak zupenie sparaliuje strzyg, ale i nie spodziewa si, e bestia pokona opr tak atwo. Nie mg trzyma Znaku zbyt dugo, byo to zby wyczerpujce, a strzyga miaa ju do przebycia nie wicej ni dziesi krokw. Raptownie zdj Znak i odskoczyw bok. Tak jak oczekiwa, zaskoczona strzyga poleciaa naprzd, stracia rwnowag, przewrcia si, polizna po posadzce i stoczya w d, po schodach, w ziejcy w pododze otwr wejcia do krypty. Z dou rozlego si jej potpiecze wycie. Aby zyska na czasie, Geralt skoczy na schody, prowadzce na galeryjk. Nie przeby nawet poowy stopni, gdy strzygawypada z krypty, pdzc jak ogromny, czarny pajk. Wiedmin odczeka, a wbiegnie za nim na schody, po czym przesadzi balustrad, zeskoczy w d. Strzyga zakrcia si na schodach, odbia i poleciaa na niego w nieprawdopodobnym, ponad dziesiciometrowym skoku. Nie daa si ju tak atwo zwie jego piruetom - dwukrotnie jej szpony naznaczyy skrzany kaftan Riva. Ale ponowny, rozpaczliwie mocny cios srebrnych kolcwrkawicy odrzuci strzyg, zachwia ni.Geralt, czujc wzbierajc w sobie wcieko, zakoysa si, wygi tuw do tyu i potnym kopniakiem w bok zwali besti z ng. Ryk, jaki wydaa, by goniejszy od wszystkich poprzednich. A tynk posypa si z sufitu. Strzyga zerwaa si, dygocc z nieopanowanej zoci i dzy mordu. Geralt czeka. Ju doby miecza, opisywa nim w powietrzu koa, szed, okra strzyg, baczc, by ruchy mieczabyy niezgodne z rytmem i tempem jego krokw. Strzyga nie skoczya, zbliaa si powoli, wodzc oczami za jasn smugklingi. Geralt raptownie zatrzyma si, zamar zuniesionym mieczem. Strzyga, zdetonowana, stana rwnie. Wiedmin opisa ostrzem powolne pkole, zrobi krok w stron strzygi. Potem jeszcze jeden. A potem skoczy, wywijajc mycanad gow. Strzyga skulia si, zrejterowaa zygzakiem. Geralt by znowu blisko, klinga migotaa mu w doni. Oczy wiedmina rozpaliy si zowrogim blaskiem, zza zacinitych zbw rwa si chrapliwy ryk. Strzyga znw cofna si, pchnita do tyu moc skoncentrowanej nienawici, zoci i przemocy emanujcych z atakujcego j czowieka, bijcych w ni falami, wdzierajcych si do mzgu i trzewi. Przeraona a do blu nieznanym jej dotychczas uczuciem, wydaa z siebie roztrzsiony, cienki kwik, zakrcia siw miejscu i rzucia do obkaczej ucieczki w mroczn pltanin korytarzy dworzyszcza. Geralt, wstrzsany dreszczem, sta porodku sali. Sam. Dugo to trwao, pomyla, zanim ten taniec na skraju przepaci, ten szaleczy, makabryczny balet walki doprowadzi do oczekiwanego rezultatu, pozwoli mu na osignicie psychicznej jednoci z przeciwnikiem, nadobranie si do pokadw skupionej woli,ktra przepeniaa strzyg. Zej, chorobliwej woli, z mocy ktrej strzyga powstaa. Wiedmin zadygota na wspomnienie momentu, w ktrym wchon wsiebie ten adunek za, by skierowa go,jak zwierciadem, na potwora. Nigdy jeszcze nie spotka si z tak koncentracj nienawici i morderczego szalu, nawet u bazyliszkw, cieszcych si pod tym wzgldem najgorsz saw. Tym lepiej, myla, idc w stron wejcia do krypty czerniejcego w pododze jak ogromna kaua. Tym lepiej,tym mocniejsze uderzenie odebraa sama strzyga. To mu da troch wicej czasu nadalsze dziaanie, zanim bestia nie otrznie si z szoku. Wiedmin wtpi, by zdoby si na jeszcze jeden podobny wysiek. Dziaanie eliksirw sabo, a wit by jeszcze daleko. Strzyga nie moe dosta si do krypty przed jutrzenk inaczej cay dotychczasowy trud zda si na nic. Zszed po schodach. Krypta bya niedua,miecia trzy kamienne sarkofagi. Pierwszy od wejcia mia na wp odsunit pokryw. Geralt wydoby zza pazuchy trzeci flakonik, wypi szybko jego zawarto, wszed do grobowca, zanurzy si w nim. Tak, jak oczekiwa, grobowiec by podwjny - dla matki i crki. Zasun pokryw dopiero wtedy, gdy z gry usysza znw ryk strzygi. Pooy si na wznak obok zmumifikowanych zwok Addy, na pycie, od wewntrz, nakreli kred znak Yrden. Na piersiach pooy miecz i postawi malek klepsydr, wypenion fosforyzujcym piaskiem. Skrzyowa rce. Nie sysza ju wrzaskw strzygi, przetrzsajcej dworzyszcze. Przestawa sysze cokolwiek, bo czworolist i jaskcze ziele zaczynay dziaa. Kiedy Geralt otworzy oczy, piasek w klepsydrze przesypa si ju do koca, co oznaczao, e jego letarg by nawet duszy, ni naleao. Nadstawi uszu - nie usysza nic. Jego zmysy dziaay ju normalnie. Uj miecz w do, przesun rk po pokrywie sarkofagu, mruczc formu, po czym lekko, na kilka cali, odsun pyt. Cisza. Odsun wieko bardziej, usiad, trzymajc bro w pogotowiu wystawi gow ponad grobowiec. W krypcie byo ciemno, ale wiedmin wiedzia, e na zewntrz wita. Skrzesa ognia, zapali miniaturowy kaganek, unis go, lc na ciany krypty dziwaczne cienie. Pusto. Wygramoli si z sarkofagu, obolay, zdrtwiay, zzibnity. I wtedy dostrzeg j. Leaa na wznak przy grobowcu, naga, nieprzytomna. Bya raczej brzydka. Szczuplutka, z maymi, szpiczastymi piersiami, brudna. Wosy - poworude - sigay jej prawie do pasa. Stawiajc kaganek na pycie uklk przy niej, pochyli si. Usta miaa blade, na koci policzkowej duy krwiak od jego uderzenia. Geralt zdj rkawic, odoy miecz, bezceremonialnie zadali jej palcem grnwarg. Zby miaa normalne. Sign po jej rk, zagrzeban w spltanych wosach. Zanim namaca jej do, zobaczy otwarte oczy. Za pno. Chlasna go szponami po szyi, tnc gboko, krew bryzna jej na twarz. Zawya, godzc w oczy drug rk. Zwalisi na ni, apic za przeguby obu rk, przygwadajc do posadzki. Kapna zbami - ju za krtkimi - przed jego twarz. Uderzy j czoem w twarz, mocniej przydusi. Nie miaa ju dawnej siy, wia si tylko pod nim, wya, wypluwajc krew - jego krew - zalewajcjej usta. Krew uchodzia szybko. Nie byo czasu. Wiedmin zakl i ugryz j, mocno, w szyj, tu pod uchem, wbi zby i zaciska je, dopki nieludzkie wycie niezmienio si w cienki, rozpaczliwy krzyk, a patem dawicy si szloch - pacz krzywdzonej, czternastoletniej dziewczynki. Puci j, gdy przestaa si porusza unis si na kolana, wyrwa z kieszeni na rkawie kawa ptna, przycisn go do szyi. Namaca lecy obok miecz, przyoy nieprzytomnej dziewczynie ostrze do garda, pochyli si nad jej doni. Paznokcie byy brudne, poamane, zakrwawione, ale... normalne. Najzupeniej normalne. Wiedmin wsta z trudem. Przez wejcie do krypty wlewaa si ju lepko-mokra szaro poranka. Ruszy ku schodom, ale zachwia si, usiad ciko na posadzce.Przez przesiknite ptno krew laa mu si po rce, ciekaa do rkawa. Rozpikaftan, rozdar koszul, pru, dar szmaty, wiza je wok szyi, wiedzc, e nie ma za duo czasu, e zaraz zemdleje... Zdy. I zemdla. W Wyzimie, za jeziorem, kogut, straszc pira w chodnej wilgoci, zapia ochrypo po raz trzeci. Zobaczy bielone ciany i belkowany sufit komnatki nad kordegard. Poruszy gow, krzywic si z blu, jkn. Szyj mia obandaowan, grubo, solidnie, fachowo. - Le czarowniku - powiedzia Velerad. -Le, nie ruszaj si. - Mj... miecz... Velerad pokrci gow. - Tak, tak. Najwaniejszy jest oczywicie twj srebrny, wiedmiski miecz. Jest tu, nie obawiaj si. I miecz, i kuferek. I trzy tysice orenw.Tak, tak, nic nie mw. To ja jestem stary dure, a ty jeste mdry wiedmin.Foltest powtarza to od dwch dni. - Dwch... - Ano, dwch. Niele rozpataa ci szyj, wida byo wszystko, co tam masz w rodku. Stracie mnstwo krwi. Szczciem pognalimy do dworzyszcza zaraz po trzecich kurach. W Wyzimie niktnie spa tamtej nocy. Nie dao si. Okropniecie tam haasowali. Nie mczy ci moje gadanie? - Kr... lewna? - Krlewna jak krlewna. Chuda. I gupawa taka jaka. Pacze bez ustanku. I sika w ko. Ale Foltest mwi, e to si jej odmieni. Myl, e nie na gorsze, co Geralt? Wiedmin zamkn oczy. - Dobrze, id ju - Velerad wsta, - Odpoczywaj. Geralt? Zanim pjd, powiedz- dlaczego chciae j zagry? H? Geralt? Wiedmin spa. * * * Tekst opowiadania na podstawie miesicznika Fantastyka 12/1986. * * * 2000 aRPi