хbkбЩџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџѕ№Gю’рG№@юр@>рB№EюoрEёйѕ>рB>RрG>џъЫСёйџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџУUЮэffЬ sƒ ˆ‰мЬnцннй™ЛЛgcnьЬнм™ŸЛЙ3>SD_PS_05 €003m)  &KCopyright (C)2000-2001 Pat Crowe. This Book Reader was distributed solely for the reading of classic books which are out of copyright. Program extends to address 3fffh. No responsibilty can be accepted for any breach of copyright nor for any other matter involved with material above this address. This material will have been added by a user of this program and not the author of this program. Please address any enquiries concerning breach of copyright or any other concerns, to that third party. 1ўџѓЭыЭЭh>џъ$РњPъРЭЪЭў>ъa>р&>ъР>џъ#РЭlЭЭ1Э>ЭVЭuЭ”Эj!ZЭyЭƒЭ> њ‚џЇ(њРOЭm Э' ЭGЭь Э/ ЭGЭь ЭЖ Эь Э Э Эк>ъЫС>xрE>@рAЏр>рџ>зр@ћУBхХ!€ 6# xБ јСсЩњGў8ў8ў8ў8ў8>> >>>ъƒџЩЭў ЭЯ Э}vњЫСЗ(љЏъЫСЭІЫ VЫw cЫoТЫgТ Ы_ 9ЫW -ЫO ЫG УMњР<ў >OЭm УBњР<ў >OЭN УBЭў УBЭ> Ь УBњ#Рў(ў(ў(%њ#Рў(&ў(0ў($0ЭУBЭ УB€Э7УB@Э7УBЭЊУB€ЭjУBЭ@УB@ЭjУBњ#Р=ўџ >OЭ УBњ#Р<ў >OЭ УB!>w# ћЩ!6# њ6џ#6# іЩ! e" њЩџџџџ!0„" њЩУџ!@Ѓ " њЩџџџџџ~B~B~B<$<$~BfZB~џџџџџЭ !ў>P"">є">wЩЭ !ў>""ЩЭƒЭ ЩхеХ!€х>ъLФT]њR‡O >Р‘G№@ц€( №Aц(є№Aц њ**** мсРхњLФ=ъLФ ПсСбсЩхеХ!П€х>ъLФT]њR‡O}‘o|˜g>Р‘G№@ц€( №Aц(є№Aц њ:::: мсРхњLФ=ъLФ КсСбсЩњРўШЭР ЭL ЭGЭцЭњ=OЭь ЩњРў њРGЭ| 8 јЭњ`‘8њxСЩњРўШеХЭњGњРў Э ЭР ЭL ЭGЭь  у{ъРСбЩХњРў њРGЭњ=€GЭ|  њ Эњ‡GЭ|  њЭњGЭР ЭL ЭGЭь  №ЭњъРСЩЭУ!ъР>ъР>ъРЭ<}ъР|ъРЭE!@}ъР|ъРЭe !а%Р*GxЇ(*іvР*GxЇ(*іњРOњРG>Й >И >>!РЭwЭдЩЭУЭ<}ъР|ъРЭE!@}ъР|ъРЭЄ ћЭe њ Р=ъРЭњGЭ|  њЭ ЭдЩЭУЭЄ(Эe >ъРњРЁ(эЭ ЭдЩЭe >ъРњРЁЪњЭ ЭдЩЭУЭњGЭ|  њЭіЭe њРўТњРўЪп>ъР>ъРњРЁ(кЭ ЭдЩхеХњРoњРgЭEњРoњРg#F+NxЁ<(+xБ њРoњРg#}ц #}ъР|ъРЭE!@}ъР|ъРЏ<СбсЩхеХњРoњРgЭEњРoњРgў@ B}ў =Э<T]њРoњРg}Л |К(6+}ц +}ъР|ъРЭE!@#F+NxЁ<(xБ(№ђџ}ъР|ъРЏ<СбсЩЩхеХњРoњРgЭEњРoњРg~ъР#~ъР############~ъР+~ъР+~ъР+~ъР+~ъР+~ъР++~ъ Р+F+N+~+ng@а* xБ јСбсЩхеХњ$Рўџ(Э (Э (њ$Рў(%Э !@˜6ё>ъ$Рњ$Рў(Э !@˜6ѓ>ъ$РСбсЩхеХњ#Рўџ(!“€Ї(=љЭ yъ#Р!“€yЇ( јЭ СбсЩхеХyъРЭЖ Эь њ#РO>џъ#РЭ СбсЩхеХyъРў(*ў(/ў(4ў(8ў(<ў(@ў(Dў(Hў(Lў Ъь ў Ъє !ЊЭIУќ !КЭIУќ !ЪЭI@!кЭI8!ъЭI0!њЭI(! ЭI !ЭI!*ЭI!:ЭI!JЭIСбсЩхХ€№@ц€( №Aц(є№Aц њ~/" шСсЩхеХ!J хеХ!%РхеХ!vРЧР*GxЇ(*іСбсЩ хеХњ РGњР<И8ЭЄ(Эe >>ъР7 ъР>ъРЇСбсЇЩхеХњТҘ њРўҘ њРў(њРў ЭіЭe њ Р>ъР7 =ъР>ъРЇСбсЩхеХњРG!аxЇ(^#єЧР*OyЇ(* іСбсЇЩхеХy!ў(!ў( !€’ўЪМ њRў df!њRў \!W!€њR‡_yЇ(=љЬСХхењR‡G№@ц€( №Aц(є№Aц њ"""" мс T]сР С ФСбсЩЬСХхењR‡G№@ц€( №Aц(є№Aц њ"""" мс T]с С ФСбсЩЬСХхе №@ц€( №Aц(є№Aц њ"""" мс T]с С ЧСбсЩ> ъ>ъA!  yЇ( х>""Р" њсњN"њO">ъњРoњРgЭEЩ> ъ>ъA!  yЇ( *GњNИ 0*GњOИ (Р* њ>ъњРoњРgЭEЭe ЭњGЭ|  њЩ> ъ>ъA!    О # їѕњРoњРgЭEёЩхеХњWoњXgЭEњР!@Aў(e!€Bў(^!РCў(W!Eў(P!@Fў(I!€Gў(B!РHў(;!Jў(4!@Kў (-!€Lў (&!РMў (!Oў (!@Pў (!€Qў( !РRў(!@ЬС@* xБ іСбсЩхеХ!ЬС€6# xБ ј!ЧРV#zЇ(9~ў #~#_яў #Э л~ў€8#GN#~#OЭщУСбсЩеХV#zў 8)еF#ЭŽбеzжW{Ц_F#ЭŽ њQЙб сzƒ_Сб_сЩF##ЭŽ њQЙ ѓzƒ_Сб_сЩхеХЭ6V#zў 8)еF#ЭŽбеzжW{Ц_F#ЭŽ њQЙб сzƒ_Сб_сЩF##ЭŽ њQЙ ѓzƒ_Сб_сЩxў(7е`i`€њUOњVGў0 yц їє№T])))))@хi`ЭEсбЩњUoњVgЭEyж Oi`))))) @ ЩхеХk&))}црoЬС СХЫ!Ы СХ{цЇ(Ы8Ы=іxЖw#wyЖw#wСбсЩ№џЫ‡рџЭ №@цр@Щ>‘р@Щ>фрGрHрIЩхеЭ !`˜Р>№" ќЭ Р" ќбсЩхе!@˜6ё# њ!р™ 6ђ# њ!˜>ЭZ<ЭZ>(!šЭZ<ЭZ ЭH<(їбсЩХѕw#Ц  љ ёСЩХѕw#Ц љ ёСЩхХњ‚џЇ(,>џрO!˜`>" xБ ј€>" xБ ј`>" xБ ј>ўрOСсЩЭІХ> р№№№№/цЫ7G>р№№№№№№№№№№/цАGњ€џЈ ъџxъ€џ>0рњџСЩў(Џ>џъ‚џЩХ>џр$ˆ xБ ћ>р$СЩѕ№@ц€( №Aц(њ№Aц њёЩѕ№@ц€(№Dў‘ єёЩ‡‡‡Ц€ъhџiѓњAџц љ*тћ ђЩ>€ъhџiѓњAџц љ*тћ ђЩ>€ъhџ@iѓњAџц љ*тћ ђЩ‡‡‡Ц€ъjџkѓњAџц љ*тћ ђЩ>€ъjџk@ѓњAџц љ*тћ ђЩџя=я=|џя=џџя=я=џя=џџя=я=џя=џџя=я=рџя=џя=я=џя=я=я=я=<я=яя=я=џя=я=я=я=р<я=яя=я=џ<я=яя=я=р<я=я<я=я=я<я=џ|џџя=<џхХ!ў(>""## љСсЩЭфѕЭЅ!р™ Э 6ђ# їёц_!р™Э 6іЩхеХѕ!`дЭ " їёѕцG> ќЭ ъhъjёСбсЩџџџџЭ!РРЭnЭ Э Э<Э Э Э Э Э \ЭS8јxў и>ŸЩ!РЭњРw!РРЭnРЭ<РЭSЩњSoњTgЩњƒџў(ў(}ъ!цъAЩ|ъ1}ъ!Щњ‚џЇШЭЇњ[GњYoњZgХ}ъQФ|ъRФх!OФ6АсЭЫњQФoњRФg#С оЭЇ>ъOџЩѓ!џџ~ѕЏwъџ>0ъџ>ъMџёwћЩњDџў љЩЭEЭнњ@џѕХ>ъOџˆњ@oњ@gЭО>ъOџˆ€ЭО>ъOџ!˜њ@Oњ@GЭЩЏъOџ!˜њ@Oњ@GЭЩ>€ъhџ@Џъiџ њ>ƒъ@џњDџў8љСЭІO ЗТЙ№€ў( !OФ~=ЪЙwѓMФ>ъOџ!@*foљ>€!hџw!DџЏО §б.AЫN ќ.isrбsrбsrбsrбsrбsrбsrбsrбsrбsrбsrбsrбsrбsrбsrбsrњDџўŽ С!MФ*foљћУ:ёъ@џЩѕ* xБ јёЩ>ѕ " њ ё= яЩњ@џ‡ањDџў’0љњDџў‘8љњ@џцъ@џЩѕХџЭІЗ ј їСёЩхЫ&#Ы#Ы#ЫсЩхеХхbkб–G#žАG#žАG#žѕАGёx<=СбсЩхе†w#Žw#Žw#ŽwбсЩхехbkб–#ž#ž#žбсЩехw#w#w#wсбЩх6#6#6#6сЩ~Цwа#~Юw#~Юw#~Юw++Щ~жw8РХG#~оwАG#~оwАG#~оwАС++Щх~#Ж#Ж#ЖсЩџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџйбвRRRЩ@@D@EEEEuмT\P\р ЎтŽŠŽюЊЎш.ршˆˆŽŠŠъю*ъЊю  PPPPPPPŠ€ŠŠŠŠъ€€ЊЊЪЊЎ€€:(**2**ЈЈЈЈHt@EutTTTTœ  ЎТЎЊЎюЊЊЊюˆ #""";ИЈЈЈИ 2**2**2  э)щЉфЛ*:"К0Ј*(*р NJNˆю  ЎЊЎЈЎр€Žъ.(ю€ ЗЅЇЄ—wuUw@[RSRK      ъЊЊЊъЊЊюЈю‚юMˆнIЩ Щ@@]U]Q]€@бgUWTWр ЎтŽŠŽюЊЎш.ршˆˆŽŠŠъю*ъЊюр@NJJJNЌЈЈЈфьŠˆˆш ъЊЊЊър ш ш8(+83*+ИЈЈЈИt@Euu@@мD\Tм((+0+*+ИЈЈЈИ PPWuWTW@@\D\T\з@nBNJ.€€еwQwEwwuWq@YTUUUР@Р@Р8 # #";КЊЊКЂ н•••]pPPPpР••••œ З%%%— €€ЛŠКЊЛ€€ЛЊКЂК€ " """":@XTTTT€wuWq@YTUUUР@Р@РHPSкRRS€‚ЛЂКŠЙъЊЊъЊЊЊюЈю‚юйбвRRRЩ@@D@EEEEuмT\P\р ЎтŽŠŽюЊЎш.ршˆˆŽŠŠъю*ъЊю  PPPPPPP2**2**2р ш ше .*.(.@t@Euu@@мT\Pм((+0+*+ИЈЈЈИ :**:***€€ИЈИ ИwTwAwtTTTu@@@в;ЈЛЂЛ€€€€€ wuWq@YTUUUР@Р@Р8 # #";ИЊЊКЂ@jJJJ.€€ИЈЈЈИр@NJJJN юЊЊЊю@РUUUU]@@нE]Uн€@е@@wQWUWwuWq@YTUUUР@Р@РнUе]б@jJJJ.€€ИЈЈЈИр@JJJJN юЊЊЊюwTwAwtTTTu@@@„ˆ‰‰‰щ—QWUWаPWбgQWUWю*ъЎш@’’’‹       иPPPШ/р р р—ШHHHJH bњS"@@?;?€€bњS"@@}%@ €€eїe!??~@|A@@>€€€€€€€љ#б @@!??€?h  A№ћ€`™ƒ‘№тђB‚$є`Р@@FF@FF€ 4 (јќ`? 8ќ№Р0ˆќ ўјј€ў€€ џ  №@р@@@€€Р і€€ј€„ўўD((џ|DD|€№  Р  аА€€pPVuDDDw'DwUUUU) `PTPTˆ€‹ŠŠŠъ .ЊЎЈЌ@lJHH(ьЊЊЊър р€Р`wQRTwwQRTw@ц,фЄтюЈЎЂю @р€€€р3RSRћˆ%Ѕ-Е%РюJNHHъЊЌЊър р р€ЋЊГЊ*КŠЛ*:€€€€€€(+*+ГЈГЊГ€€€€€€:*;":ЛЁ!ЁЙ€џџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџ@ˆV№WXYџџџяџћџчџyџщџГџ‡џQџDџџџџ§џџпРрџUџPџџ"џ‚џ џQџџџpP PˆpќџUџ)џџˆџџ*Šоџ€ŠTsџRЅzџŠUkџ@ЊUaџ…JIџАџ ЊU џ‚ŠU 0јtўјќџўџ€€U€€@€Р р€џ) AџџEЁJџџ*Uћџ„ЈRџџ UЭџ‚USџЊUrџ€ЊUbџџџџџџџ`_ПЊUџџџџџџџџ0Ршф №ј§§ўџ€€џџџџџџџџџоЙF Hˆ0/Po`џ?џџџ@€ р@р0р№ќ ќќџџћэH”Y AŽ E€Њ}!Б:UяVџ%€Њџ@šџџџ (70@?џџџџџџџџџџџќ§ўџ**€W€@€` `€0Рш€Ђ|џЈяџ‰џџEџџUџџUџџџџџџцш  €џПUџџџџџџџUџџџџџџџџџџј №њј§ўўўџ€€Р@@€џџџ>Шџџџџџџ8'џ€X п‰B'BПEџ%Bџ)џ… џ*Uџ€џЂTџ(Qџ"UџЂUџЂU@?џірРРРР@€€ќјј„|<$8Rџ@?~*џ3-@?џцР€џƒ‡Žrўџ‡ ЯPЧЧуЧ РрРьЧŽ Žўўўўў8<9x?џјєрр` №јјќ|М>џЁџ`џ@џ€Р@€@РРрРјїџџ?0xМјќј‡pџ€ ќќќј<"  <pџќуууууссУ сA€€žŽžŸŸњћ—ћёёусёHqH9qqqррqррр РџџџџрР№рџ|@? ?ќќќ ,ў|ќў№ш ЅJJ•ЂUЊU ЊU@ЊU`  ј@ЂPЬД*€Њ`" рŠ € `ЈUЊT€ ? ? %B…т‘wч€€€€ H0ЊРср№љ8@№ їџ<ƒC УуЃр€€*€€П@?П?œ 8ЊUрј№№ рррpra t€РР"У€c,џўџBСЊ@? ПH‡Њ ајќќžЊЊЊ  @і(ž(Ж‚œ  p``Hp?$<8xёјса<000џџџџˆ‡№јЄ’€Ÿ€ŸŸŠ€pј№ј<љјёљ!Рp``pp``pљџљџџуgчcуgуcљѓјё№€ƒСџ€~dX ЧЦ ЧH‡‡ ? ќžјd`РРЊЊЊŠЂŠЂ(Њ@ЊPЊЊЊ? ЊРрРЊ)@Ј Y?L;B3P!P1@1D;%:Ё?˜М˜љ˜љ˜А 8D8’lЦЦўЦўСФТšd|>nїv–ќ‚1хЂfџ<M6cу`aI>7&=)111))Ёc§U‰TŒTŒTˆSн|јюмРрќb\ЮюдY?p&p P0 8D8>|>1ЮŸ|Иџџџџџў     €‚ƒ„…†‡ˆ‰Š‹ŒŽ‘’“”•–—˜™š›œžŸ ЁЂЃЄЅІЇЈЉЊЋЌ­ЎЏАБВГДЕЖЗИЙКЛМНОПРСТУФХЦЧШЩЪЫЬЭЮЯабвгдежзийклмнопрстуфхцчшщъыьэюя№ёђѓєѕіїјљњћќ§ўџ  !"#$%&'()*+,-./0123456789:;<=>?@ABCDEFGHIJKLMNOPQRSTUVWXYZ[\]^_`abcdefghijklmnopqrstuvwxyz{|}~€‚ƒ„…†‡ˆ‰Š‹ŒŽ‘’“”•–—˜™š›œžŸ ЁЂЃЄЅІЇЈЉЊЋЌ­ЎЏАБВГДЕЖЗИЙКЛМНОПРСТУФХЦЧШЩЪЫЬЭЮЯабвгдежзийклмнопрстуфхцчG,ЗbG,G,ЗbG,G,ЗbG,G,ЗbџЗbџЗbџЗbџЗbG,ЗbG,ЗbG,ЗbG,ЗbџЗbџЗbџЗbџЗbG,ЗbG,ЗbG,ЗbG,ЗbџЗbџЗbџЗbџЗbG,ЗbG,ЗbG,ЗbG,ЗbџЗbџЗbџЗbџЗbG,ЗbG,ЗbG,ЗbG,ЗbŸœŸœŸœŸœG,ЗbG,ЗbG,ЗbG,ЗbŸœŸœŸœŸœG,ЗbG,ЗbG,ЗbG,Зbў _›ў _›ў _›ў _›G,ЗbG,ЗbG,ЗbG,ЗbŸœŸœŸœŸœG,ЗbG,ЗbG,Зbћ::>Ÿџ Ÿџ           о ;ПМ>џŸК Ÿ  Ÿ  Ÿ ;П  ;П ;П ў п^>џ Ÿ ] ~ ] ~ ] ~ ў п^ ў п^ ў п^9 Ÿџ›џ] ~ ~;џ  ;џ  ;џ  џ›  џ›  џ› >џќ >џл >џл >џл >џл >џќ >џќ 8 џќйПџ ~џй  џй  џй  џй  Пџ  Пџ \ŸпџŸ нџz нџz нџz нџz пџŸ пџŸ Н п> џН п>  žџŸ ^˜7  ^˜7  ^˜7  Н п>  Н п>  пz˜џпz˜џ5 $5$ ~ ~  ~ пz˜ пz˜ >џкџ>џкџ ~ Мп>  Мп>  Мп>  >џк >џк ^ џиџ^ џиџМп>  п™З 5  З 5  З 5  и 5  и МџџМџџ5  З5 ;п  5 $5$ 5 $5$ 5 $5$ 5 $5$ нV џџнV џџмџW8~џž$u 4$5$$4$5 5$ 4$5$$4$5$5$$5$žxџџžxџџ4$5 5$ џ5 5$4$й=5$4$й=5$4$žxџ4$žxџ4$= џйџ= џйџй=5$џй=5$4$~пж3$4$пж4$= џй3$4$џй4$^ џЕџ^ џЕџ4$пжџ4$пж3$мпW3$мпW3$^ џЕ3$^ џЕ3$:џџ:џџ< џ—S$ џ~3$ џ~3$ џ~3$:џ3$›T  ž= џџž= џџ џ~Д ~ џљ2$3$џљ2$3$џљ2$3$= џ2$žW“ пџW“ џџW“ џ3$џљ ž]џ2$›S$џ2$›S$џ2$џW“ 2$ џЗџ џЗџ џЗџ›S$џџ›S$џ2$< џ—2$< џ—2$ џЗ2$9јџ1$џ2$џ1$џ2$џ1$2$0(1(1$2$0(1(1$2$0(1(1$2$0(1(1$2$2$џ1$2$2$џ1$2$2$џ1$2$2$џ1$2$0(1(1$2$0(1(1$2$0(1(1$2$0(1(1$2$2$џ1$2$2$џ1$2$2$џ1$2$2$џ0$1$0(1(0$1$0(1(0$1$0(1(0$1$0(1(0$1$0(1(0$1$0(1(0$1$0(1(0$1$0(1(0$0(0(1(0$0(0(1(0$0(0(1(0$0(0(1(0(лпUQ$ћ4п0$0(4п0(0(4п0(/(”п0(/(”п0(/(”п/(0(”п0(п•в 0(šџ/(0(џ/(0(џ/(кОT/(џT/(Кпt/(Кпt/(™їпP(Кџ/(ћ п•/(8џ< џпt/(џ!O(Кџ/(Кџ/(џђ •O(< tџ$yџї/(™џжo$™жџo$Xіп$ySп.(/(Sп.(џO(.(џO(.(КџO(пё ”.(N(кo(Кп.(кџЕ.(џN(.(џЕё$.(N(Её$.(}џ.(џo(N(W$ž.(кSџM(ћ !џN(џs$N(< ”џN(7ё њ-(6M(оM(7ДпM(ко!M(ЙпДn(ћ еџM(њRџM(кRџM(ћ еџn(™џsM(џ!Rs< џџM(к“џM(ЙџГM(˜R!пM(˜< џM(xОRM(6%џM(wЎ$пL(Г6№$L(д!M(L(д!M(L(д!M(L(wЎ$пL(wЎ$пL(wЎ$пL(wЎ$пL(L,!M(L(L,!M(L(L,!M(L(L,!M(L(L,Ў$пL(L,Ў$пL(L,Ў$пL(L,Ў$пK,L(L,M(K(L(K,L,K,L,K,L,K,L,K,L,K(L(K,L,K,L(K,L,K,L(K,L,K,L(K,L,K,L,K,L,K,L,K,L,K,L,K,L,K,L,K,L,K,L(K,L,K,L(K,L,K,њž\ K,5ž\ J,K,в%K,5оњJ,K,оњJ,K,оњK,50!џJ,K,0!џK,5џJ,5K,џJ,K,оњJ,5џJ,5џJ,5џJ,ИоВJ,/!э$ВJ,5P!џJ,5ю$џJ,5Вџk,VГоk,5ВџJ,5‘џJ,ИоВk,5ВоJ,5пѓ’5џI,џ%j,љџp!I,4оqI,ов%J,—о‘I,пБ‹(I,џѓ%j,5оиI,UВџI,З‘|I,4џЭ$I,4‘џI,Зо‘i,4БџI,4џџI,vо%I,UБџi,;БџI,4оэ$I,оN!БI,Зпi,З‘!џI,ЗоpI,4оБI,ЗO!оU[ џœI,4: џI,ОБџI,4Бпi,:p!џi,4вџI,4N!џH,4ь(H,!ь$H,4о!H,4БœH,4N!џH,4N!џH,4N!џH,4N!џH,H,Ы(џH,H,Ы(џH,4o!џH,4Ы(џH,4N!џH,4N!џH,4N!џH,4N!џH,4Ы(џH,4Ы(џH,4Ы(џH,4Ы(џH,4N!џH,4N!џH,4N!џH,4N!џG,H,Ы(џG,H,Ы(џG,H,Ы(џG,H,Ы(џG,H,N!џG,H,N!џG,H,N!џG,H,N!џG,H,Ы(џG,H,Ы(џG,H,Ы(џG,H,Ы(џG,H,N!џG,H,N!џG,H,N!џG,H,N!џG,ЗbАMџG,ЗbАMџG,ЗbАMџG,ЗbАMџG,H,N!џG,H,N!џG,H,N!џG,H,N!џG,ЗbАMџG,ЗbАMџG,ЗbАMџG,ЗbАMџG,H,N!џG,H,N!џG,H,N!џG,H,N!џG,ЗbАMџG,ЗbАMџG,ЗbАMџG,ЗbАMџG,H,N!џG,H,N!џG,H,N!џG,H,N!џG,ЗbАMџG,ЗbАMџG,ЗbАMџG,ЗbАMџG,H,N!џG,Љ4N!џG,Ы8h0џG,Ъ8Ы8џh0зfVџG,u^џЫ8h0u^oIпG,u^oIпG,Ъ8Ы8џG,3Vо{иfh,–^о{nEG,3VАMо{h0u^ољjG,u^о{NEЉ43VАMџG,3VАMџG,3VАMо{G,TZо{ы8‰4ЗbNEџ‰4о{бQ =h0зboIџG,3VџЗbh0Зbо{ђQG,Зbо{ђQG,о{бQ =h03Vо{зfˆ0ЗbNEоˆ0u^о{oEh0Зbо{бMh0TZоIG,–bбMџG,–bбMџG,u^о{oEG,3Vо{иfh,Жbо{-Ah0UZђQо{h,зfАMџG,3Vы8пh0oNEџG,oNEџG,UZђQо{G,u^Љ4џG,Ы8‰0h0G,Њ4Ы8h0G,oNEџG,oNEџG,oNEџG,oNEџG,Њ4Ы8h0G,3VџЗbG,3VџЗbG,3VџЗbG,oNEџG,oNEџG,oNEџG,oNEџG,3VџЗbG,3VџЗbG,3VџЗbG,3VџЗbG,oNEџG,oNEџG,oNEџG,oNEџG,3VџЗbG,3VџЗbG,3VџЗbG,3VџЗbG,oNEџG,oNEџG,oNEџG,oNEџG,3VџЗbG,3VџЗbG,3VџЗbG,3VџЗbG,oNEџG,oNEџG,oNEџG,oNEџG,3VџЗbG,3VџЗbG,3VџЗbG,3VџЗbG,oNEџG,oNEџG,oNEџG,oNEџG,3VџЗbG,3VџЗbG,3VџЗbG,3VџЗbG,oNEџG,oNEџG,oNEџG,oNEџ-џџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџ@ˆV№WXYџz~р№џ№№!=џ  чяфџ€€Рџџ*еџџњџѕ€@РРџёјјрђ АјџTўўџќџЊџ€€€*еЊ*џџрЈџЊUЊЊџXј  @@€€ @p€€@ˆ P  @ЈPU !€ њЊUџЊќT€(@јЈPџЈ€€Ё­@YUЊЊUUU§UЊ ŠTtDveUЊ  ЏPPUЊ€rAB€ƒЮ  №РСƒРƒƒ€Р€€€€РР@УCУ@Њ„‡іі@рРР`@`@РР€ћєТŽ~Рррў№јчРее…uъъ _№№ _џџеџUUUUЊЊ ЊUUўССUџPP  ЈЈPPЈЈPP€ЊџџUЊЊUџџџЊџTПРќ\ МDќќјјџРРРџџЯќ???ќќ№№№№џџџќ№џ№РР Рџџ§џџџџўџџџџџўџџџ?Р???@?U?hџџџџџџџўпŸ№№јјџџјљ §џU€€@BЋЉ_Z*TўР+д]ЂЏ _G80црќџ№№Xё§§?Р€€€ъЪш?пўж` РсŒ€˜иllАА6і€Р€€џџџЊџ@џџџ џ@јјјЄјќјјјЯРРџџЯЯР??ќќ?№џџ№№џЬРЬРЬРЬРЬРЬРЬРЬРџџџџџџџџџџџџџџ№№№№№№№@@gX_`kT@?@?@ќ|ррџџўўџџџџјљџџјјр PWџРР ўџрњ…ЌXР €@@Р?= @*џ џ€Aў;Фџjџ ?Щўщўёј єњ…рњкМœјќўўўzіџfџџџџ џ@Wџџј јј|ќќќќєќРџџЯЯРРџ?ќќ??ќџ№№џџЬРЬРЬРЬРЬРЬРЬРЬРџџџџџџџџџџџџџџџџ№№№№№№№№?d?@?@?@?@?@?E?JџџџџџџџџџџјџџTTџџррР`рр€Р€ефРР?џаїъъ/ај? /.ыŠŒяџ€С>тѓŒџрў§т№ј†ўс§тўс€~ѕњ€рђ€€_ш ќ/§UџџЊџT*џWџќќќ€ќРќ€јќјќјџЯЯРРџџЯќ??ќќ№№џџ№ЬРЬР РРРРРРџџџџџџџџџџџџ№џџџџџ@@?@?@?@?@?@?@џџџўўџџџ№0Р?ФФџџџџррP№РШ№ј<Р€ !$цу?<~€џ€Ш?і џх;ўџ0ќ§ђўс§ъўСљ†§‚јўСц€vюьмшј0ШЈџ@џ ѕјџџџџјјќ|„ќјјјЯРРџџЯЯРџ?џ?џќџќџџџ?џ№џџџџџџџ№џ№џџџЯРЯРЯРЬРЬРЯРЯРЯРџ????џџџџ№№№№џџУУУУџџџ?@?@?@?@?@?@?@?@ўќўџ€№ЏјWЋќƒџ€Рџрр№€РррРррўўўЊў ` ‚0ѓ?Р‚ў?§§р №№€ў€Дјј‡/ап"џў1ўёШ7ў@Д~О~ў@Ољќђ‚€€џ€џџџџUЊЊUџЊџUјјјФјDќќј„ќРџџ??Р?џџџџџќџќџџџџџџџџџџџџџЯРЯРЯРЯРЯРџќќџџџџџ00џџџџџ№№Р?Р?Р??Р?@?@?@?@?@?@@?Рь“ў§џРџpўџ€џрУž~ N`•€}@М ^ќќ€‚џџџџџ…€€€Р@рр? @ш—ј№ЊU№ќќЊ@ѓ џРџџ€џяо-џ@ИЪ?ъы?`Шѕ_рДїGРРРРррррџЊџUЈP  U*€UјЌџPЈ@ЈTЊџ PЊT€@џPЈPPџЈќUЊџџџўўџџџЊUџџџЊTџ @  $џџџџИџќџ€џјџиџ№џиџј№ш@На/ ^Р> _а.@ @€€€№€€ўР?џџўњџ€TЈ  Uwˆ№€*UЋні-џџџџџџџџџџџџиАэ€џўџњџўџжџўIЖPPZ€€џ%ј000€уœ$8ьР№ (зPP№0OpOpџћ!оџџџџ}UЊDDр€JЊѕѕџџццїƒ€џџџџ ъџџџЊЊџџџЊЊџџџџаџ№џиџјџаћќџџа-а. _а/`Ÿ…ƒћФ€€@РррРРш€џ€џЈ@€џџ@№р№џ№џџ€џџјўь AAј8џ#џџџџџџџџџџџўџџџжџўўџўўјўїш€N40А0№€шDФ€РЁpiщ6Я1Шѓт0 Yљ2GxpЛxџp€O‚Р!ріџџџ ђLР?”h?”h€? УТџџ“lџџПџћџџџџџv‰џџџџпЯ0џџїџНџџџ€рџ@џŒє  ^PЎП@€ћў~ŸlРР€џСAьlјИŸ™џџўўНќџ„ј8дŒt мC pp8xppxxАxК<<0Ш0q11щт№ђєЛіј‚|?Р8иxx8x0(TўЕЫЧЧ,>>:~Ћю fџ3;;;;)§`™00@a0 0н9€Р~<Пе?%`˜јxћVї,ѕ у€?‘‘№_џЏR­€џџ€џџЈр€xРьи №0№ќƒAƒƒ€/о/_ЌќўPЧР/AСџpр№РїРпР‚ЧлчлуФ№ш“уa!Pјёљѓѓk‚|џџЧџџџџƒЧxАŸ–ŽŽ†Ž`ўЯџџ{їsБsБs1s1щj%<џџc ”œ€€<8јј№№РZА№щџ??>0Шиэp№эрдРМˆƒ>|<<<8p8ИАMˆра№јxИ8р№`Q ?џ№срРAрСрёq№РрРРРРп?п пџЮмјм€_ЇЋ€РРРˆˆ???П€  \џ ќјќћ< 8јќ№ш„ ˆ €Їя?Ÿ8|{tАќиј€Рра№№x0ј8№аПџA1?AУУЧЧУ??S#Sџћџџ‡€{€_€€ƒ‡Ž;Х їјјў‰†ј€x€ррŸtƒ„ƒррќўџђ`€   1/???мg,тќ№ј†pьp~p?< ?,з9%8€ˆ№рР @ Ррр рy@?.q0qpqрурУЧ‡†…јјќЮЮчЧяЯЧЯЧџРpР РррШРрРаHо  ?????№x8p8˜žŽшШќДp8?|/ ЛФџјјјy№јР ЩЖв­€џхСсягџ=X"ЦЦЧУУѓёѓ№№K 7w„ƒpџџѓ{_‰ш/УчРс€lьџџџџСџ‡ўџ№|ђ2@ƒ3??вн№ј№ј№ЊU•ъo_!8O9Fшˆ €Иџ_єЏйаЏШДа ?РїћФ{шVjФФ `0G8  , џч™Џ‘ВЎ(8ŠKAџњчфсBХТџCд›ћ<џx~Бп€џ ^р@ЈрP№ јўџœNl >Y8v@&>ЈV<<€ž€€wˆ'и3LFv‰lгd}У=Я0Т=Т=ыVХ;ХћА€0€œ€€ˆ€œˆ & MLŠ‹ШСШ aia…`я€`€РРЄРДРДРДРєР@С`B`а@€С"€`и@ŽР`рˆ      €‚ƒ„…†‡ˆ‰Š‹ŒŽ‘’“”•–—˜™š›œžŸ ЁЂЃЄЅІЇЈЉЊЋЌ­ЎЏАБВГДЕЖЗИЙКЛМНОПРСТУФХЦЧШЩЪЫЬЭЮЯабвгдежзийклмнопрстуфхцчшщъыьэюя№ёђѓєѕіїјљњћќ§ўџ  !"#$%&'()*+,-./0123456789:;<=>?@ABCDEFGHIJKLMNOPQRSTUVWXYZ[\]^_`abcdefghijklmnopqrstuvwxyz{|}~€‚ƒ„…†‡ˆ‰Š‹ŒŽ‘’“”•–—˜™š›œžŸ ЁЂЃЄЅІЇЈЉЊЋЌ­ЎЏАБВГДЕЖЗИЙКЛМНОПРСТУФХЦЧШЩЪЫЬЭЮЯабвгдежзийклмнопрстуфхцчщш(†! &І dы!ІШ$CЊЧ .‡ˆЇЧ‡Јˆˆ‡ЇˆЈ‡щЇˆш) щ * *ъ!Ы *ы!ь!‰ЫЊЉˆЈЉˆˆЉЇЈ‡ЇЈЈ‡ШЇ‡ш)щщ * *щ!Ы *ь! &ЊьЪЫЉЊЇ‡ЈЉЈ‡ЇЈЈ‡‡ЇЇ‡ѓЏ› &z Боь! * &ь%ЪьЫЪЉЩЊЪЈЉЈЪЇЧЈЇЈЇЈ  ŽН &БНь!+. . *ЪьыЫЉЩЪdJЈџЇ2DBЇЇ2DB)6 бН &НгN"ь!+2 . *ЪьыЫЩЪш!EB џЈ&.ц)€ЇD:Т)X бМ &7ВНь!+2 & .ЪьыЫ)Ъщ!џя=щ!ї^џщ!€ЇТщ!)Нв+&7 гоь!+6L6 *ЪьыЫ)Ъ*Ъя=џ*Ъї^џЪ€ІтЇ)I*) &,.,&+"ь!-. &L6ЫЬыь)Ъ*'.я=џ*'.ї^яџ€ЇЈт*j+J*,*+"-*э!,.& &Ыэ!ьы)Щ'2Ъя=џ'2Ъї^яџ€ЇЧт*iKJ+"-*L",&&&-*/&Ыю!&ь)ЩE>F6я=џE>F6ї^яџ€ІЇсIKiJ,&-*L"M& &0&.&&Ыэьы)ЩE>Ъя=џE>Ъї^яџ€Ц сџJ‰KjL".*M&N*.&O&0&Q&ыэь ")ЪeFщя=џeFщї^яџ€Ц тЧ j‰KkL"N&M"P&/*0*P*O&ъ"/*ы)Ш'.щя=џ'.щї^яџ€Ц сџkЋŒŠm"P&N"Q&N&P.q6O*щ"ь/*)ЧшШя=џшШї^яџ€Ц сџlЋŒN"P"m"p&O&Q2r6P*щ P.ь)Чшчя=џшчї^яџ€Ц сЦ lЌŒЬn"O"o"p*r2ДF“>ъP. r:)чщшя=џщшї^яџ€Ц ц сŒЬ­Ќp&‘&n"q*ДB“6ДJыQ2"“B)шъщя=џъщї^џщ€ц сщ‹ЪŒЋŒo"Ž‘"p&ДJдN’. “>P*ДJ) '" я=џ'" ї^џ €ц с ЋЪŒЌŒn*ДBеNВ: q2."“B)'" я=џ ї^џ€ц сЋъЌЪŽ­"ДBеJ’2 P.-“>)&" я=џ ї^я=џ€ц с ЋъЌЫ­"Ў‘"&’2Г>ДB O*-q6)F*я=џF*ї^я=џ€ сџЌыЫЬ­Ў‘"’2‘*В6 o*-‘6)E*e.я=џE*e.ї^я=џ€сџЫ Ьы­ЬЎ"p**‘.*o"M‘.)F")я=џF")ї^я=џ€сџЫ ъыЌЫ­o""&)n"Lo&)F")я=џF")ї^я=џ€сџЫ ыo&ЌЫ­Ž­"Џ)m"n"K)F"(џF"(ї^я=џ€сџЫ ы+Ќ­ЫЬm­Ž)m"Kn")'('я=џ('ї^я=џ€сџЫ +ыЋЫЌыmЌŒ)l"Ko")'G(џя=(я=ї^(€„2сы, LЋЌЪЫlЌŒl)l"JI)'G(''( 'aaТЪL ыЋЫ ыlЋŒЌ(k"JI'((''( & '  ' ыL mЋЪЫmkЋ‹Ћ)kJI'(( '(' &  '  'ъm,ЊЪЋŠЊ‹Ћ(jJI'((''((' & '' ''ъm ŽЊЪЋЪŠЊ‹Ћ(jJI(H!/2'H(/2(''& ЪM m#iЊЪ‰IŠiЊf(I‡b $ „EХІч&AЅ ц ЄХхц Х Љ,ыM#i‰iM#IiiM#ƒЇц)ƒI-ХЬ-Ѕ†ч$ІЄЦ 2'Ѕц ХЦ ‰-#ыN#I‰iN#HIIN#Ѕ‡(„()ц Ћ-ХFч$‡ЄЦP6H!ЅХЦ Ѕ ‰-#ЫN#H‰iI(HIHХˆ(%(„Eц (%ХІ.2I-Ѕ ЧЦІ ЅХЅ Ц Љ-#ыN#H‰hi(HI)Хg'%(ƒ!ЦФХG&Ц fЦ ц hЅХЅ Ц Š-#ыN#HhIi(HI)Є(Цƒ Ч Ѕ„b !ЅI%„fХ e ЅХ†‰ .#ЪHhiЪ)hHIЄЉ!(ƒ'%ХŠ)ЄЫ)ч э-ХI%ч j)ЅgЅ‰ьЪ-#FH‰!iH% k"Љ%!Ъ%i%(%Ь-i)/.c‹)Ц2„j%'% *CЅыф Š-#ыM#хчGi&M.Њ)ђ:хЪ-h!N2)%ь)‹)P6c Ы)Х/6„Š)ц.ЄfЅыЩЫ-#jЪ!ˆi .Љ)А2Цы)H%N6ЦЋ))) 2cI-ХЊ%CЦ ч,…dЅ І Ш,‰!n2-ь-Њ%h!ы)& .‰)6ХЊ1H%N6ЅЧ ЦЦb Ц Ѕ)C Ч…d!E … Іh-.2Ы)Ъ%‰!M6H!'&„'I)ЦbІ„ ш AЄb Ц!Ѕˆ d Ѕ… ‰!6 .2;h!'Ы-У 'фh%Ѓ цЦ'!c 'ЦŠ!„Š%!6dэ)P6† e … цш$ :J-А6„)%ЅхЪ)& .ХЋ)'.2ЄЋ)!*b Ы-Х„„Ћ%!..d… Ћ)!Іk- )Ъ%Ч  Э-Нц’:i-YЅэ-(%P6цЕ ю!оЄj-%э5B I%ЅЬ1CЅЅ Ѕk- )Э1„Еj1Оч е.э5Нчэ1I)P6ЦЕŒ!НB t Ц о"  „о!…dЦ„‹-!я9Ц“*­1о!ДНЭ)ЦДюНЦsЮНc ” JоdН * !…cЧ…k-ч$Э5Ч Ќ-НЦsŒ Нч жНЅR kНBs­Н „œ!…Ш(CІ‹-)06ч$“"Э5Нчжю оч ЕяоЄRŒ о‹Н" Ь)ХO2"Ї …ш(†Œ-)%0>Цs%Н%ЕяН„s kНЦrŒоc“j!НCЬ-ЅO2!Ч ш(…dJ-Ч ю5ІГ*‹1ош s о2чЕоŒ“оc1'!НŠ-Ѕd…Ч І Ш(dЭ1%q:c Ч( ЅЮ%J%“Ѕ0j!еc()Ц Š-…Е Я о"…dC…Ш( -Ї$C)%І Œ-BІш$„B (%ЅŠ-ƒЫ-ц O6Ѕш(ЦХ…ж Ѕо…ІCcЇ …ш(C*-І­1c J)Ц­1c()ЦŠ-ЅЫ-()ЦAЦЄ%…ЦІЅdІ†…І …щ(…k-ш$я5B H%Ќ-ц„(%ЦJ-c!Х()Aƒb adЦІ…dІ„……Ш(І -C )І­5cЬ-p:…%J)Іƒц!ЅЄЬ)'2cЦ …Ѕ"…dCC Ш(† -C%k-ЅcЫ)Ц’>Ѕ))ч J)„H%ч э)Ы%/2э1BЅd!t…ZdШ(І 1dkш$1d .ч r:…Е ЧНЅЬ)H)P"ь%НДP2AHb „!”…Н!щ(†L1C Нш$K!d)-Ч$Ћ-Ѕ• я Н„НЬ1Ц (%ь%оcjцяd1 Ўоd&­™7dSŒоЧ Е ЎоЅо­2ЅsЋ)оч( яоC sЦ о†• lо„ Г&о‹dS ЎоЧs оЅ• я оcsЦ оІ[Œо…RЮ …” ЎНЇ“М­ІЖ *%оІtЎоЧ ЕKН…2Ч Н…ї kоBs ОЮ" ЧоШ$S+%оЧ$з­-НЧНŒ!№ш$sЎНІЕ %о…• lНdt­ НЅ• НKщ(”Ю!НШ$tН№Іsожш жЎо…RЯН…Zя о…Ж­ НШ” ЯНЧ$зяоЧ t2НЇ з lœЧ  оd1ІоBЅЦd!dC І„Ћ-%.>cш(Ї …І Ш$dІ!ч k-…ш$%І C Ч …!!ЅCЦ B O>ІгRІ ь-Š-5Sd)%ІЌ5ІШ$Ї †Ч$І )dІ Ш$†cЧ Ѕ)!!ЅcЦ cPJш$„Ѕ0>)Wek5Ї /B"Ї † 1!ІШ(e" Ч ш$…!Цdш$" Ц„()C )Ц Ќ5…qFj1єZЇ$DШ(!Ї f+1!Ш$ -†B ІЧ db Ћ%ч 2!Ч …)"ч$dI)…/J -‘N!ІЋ)-џџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџџ@ˆV№WXYџџРРNNЮ˜Jџ@МU§UUUџO…Ы,Ы,фџˆЋЂЂжџ˜@Hар0`Pџ џ(T)GEЉџ EŽп88.О‹џ€€р№‘“’•gхvˆЮ‘_й $8<|IMMЩЭЩЩ.ф6ф&€€€`` с с‚#c"cРР€@@РџUPŸџPР†BЋuџ{;яЯџ"$™œ<џ…€` `рys–8U  &Ыра8 рфМAР4СasвPŸ†ЮKШK7 ЯУч%Ф”6‰z€рР @€џ) џlЦџˆџоV AЮ‡s^#ed x<`3‚ёz7ЎЄbФт‡O@€Рkˆ8 >ai’’ ’ЊірP`I–ZHPHSЉGА   $ЈlР8ра  <’J’JвqcџIRIRKШŽЦџx<џi ‰ЭЅФуЦџ6€6€”&ћ@`@` @№јџЭlЦ(ь0 0pИpˆSrb€@ФjN"Юо `p(pH` H80 €А†ž8<Мf6iŸ”YТ“сfш•ћ§"—LС8((8 џА0Œ0 00$œˆџ€€€‹Ž‹ЮпРР€@‰FЯDDЭDЭя§0084И”АА…мšgѓ—`’xŠ•тŠпR3b+xВ]!y+?A?DХ|p№PР   p`АРрФO™` |0 А ȐYcBmšŒ@РšШЪJQ==U-@DР€€@ЯЯD‰ОІ єШ€Р‘^Ÿ`Р`])aУfл<4,0`<6Š ˜`рА@ЮЧРР xx  <Мœ†–хџJбЈGџ@lmTџD‰эџџР@@€ЄЖœў>4(џ(Р@€0h …§Н$У„И&Оx№`џџџџџРгм оЮ;V=DE*;U@рPрP€PP№Z.*~*****CeѕGb0ЂŠyџ„†•Ÿ_EIЧџ`mMq qџЦЮ Ь‹I…ч§џ€ˆˆОœџvoˆђ;лФŸ 9hh\hT}Ц"€че  цУ€€€€€qѓв–и’олљ€Р@`@`Р€€€žˆ‰‰п0M1L00§ЦЂцв‚ƒ‚ƒчЯ <666ЖПyћ’‡–‚ёŸе•Рп oА09i5\ЙаюWыфKІ$˜4™Зђ€EcjЛ‘™sуРРРРРРР,})AOA-8UЂmл4<(0(ЯUbUутv˜‘™CљcAР@уѓ€€ŠˆЯЦ`Сa›yЏell}€`Р € рР€€‰ Р€@ЯBЫ~Hъ\рPрp!@i™€›•!R+џ€рР а0џџџџ ƒ8\8@їц Ё`@€џ €RŽ ‰Юпџ*UџЊUЭ‰D€эџ(џ@ЈUџџ˜ˆаџ…*џџу€џ@ЊU€ŠŽˆФ ћЊU7I?T 0JtŠU0"qѓВ ъB‘*6ЂUЊ„џ* џ@H•€џP U џЂUџЅJ‚џЅJџџ UЊџџЉRџџRЅџHџЈUџР›SS@оž;;V;EEE(890‡7нВЭ[ДЇb€€€˜˜ik’žllў“™ˆЯ\l$ hоŸ`Рp 9PAqy}Ь яЫЫ,m‰Эщ"ЭЏ1€"”6bОP №иˆии€а№Р Р   TlX`dl@8   Њ€"Ђ6œм€рpР@€PpрЊEЊDЮuЛ Њ9VoY`}tЊЅf[ММЄМ Њ( Ж6„6ЄЊrтБ@qЊ€˜–™˜‰ Њ0pЊРР а0р Њ&&:ЊUgE(л˜[РЊРР` ЊQaiX)`iЊ€чЇJ­›Д›ДЊ€€€Њ@aѓђdВ„ЊЬиN@QЊH1i h)IЊ ХcтСbЊЊIЧЊ@ŽA8Њ „c€Р€@bтЂdˆО<ѓcŠxxопЁ|9T01 рЁ€у!"@6”у@ ` AЂ@Р †7Dѓ€@Р@‰F€€ЊЊYЊ‚т“AЊЊŒ@8Њ8XПЉ€JЊЮЛŽЧЊ9KCy3x=hЊbц"3"sїŠ<266їIЂhˆјр0рp   /0pI9јIје)ъo€ЋІ$УІ˜€€€М(c€#C"ѓљЊ@FТF‚ЦАЊPЊЫЭ‰Э‰§Њ€€€РЊp“РB‚RwтЊŠFBDBя_Њ8l8pt|@x)@Ј†–Yx)x!I‡9U8D)lBy€€€``РР€@ p uF"*"7Сђёл‘аIлћ€€ƒ‰˜ЮЧ`Р`x,l$Hl|   и˜Шˆˆ€Ђœ C!`!@A`A`ѓћ€€€€€РР Р`y,mnmўЭm… хg"Pт€М.*2.‚Ъ_ 7lI‡3y+5\=TNu@ р   @АŽ‹Lзб’$8<4MI…ЧХЦ)б)€€€€€@‚єжzŠQ@ `@Р08H8x   6Йebf•kи€@` )U)D`№р€p@Р10 0Lp0€Р€ё)кнJ€@€€@г2§IУ?б8)Ю€AС™CPЁ€€€€€€HXThЌЈœsЃ”у€РD(9T€@р№$нN"йР@€џWЬ“\l$H$оž€џ(0T9FE-8uўћй.62џр @€Н$Й$!==* аX PјЙQј€€     €‚ƒ„…†‡ˆ‰Š‹ŒŽ‘’“”•–—˜™š›œžŸ ЁЂЃЄЅІЇЈЉЊЋЌ­ЎЏАБВГДЕЖЗИЙКЛМНОПРСТУФХЦЧШЩЪЫЬЭЮЯабвгдежзийклмнопрстуфхцчшщъыьэюя№ёђѓєѕіїјљњћќ§ўџ  !"#$%&'()*+,-./0123456789:;<=>?@ABCDEFGHIJKLMNOPQRSTUVWXYZ[\]^_`abcdefghijklmnopqrstuvwxyz{|}~€‚ƒ„…†‡ˆ‰Š‹ŒŽ‘’“”•–—˜™š›œžŸ ЁЂЃЄЅІЇЈЉЊЋЌ­ЎЏАБВГДЕЖЗИЙКЛМНОПРСТУФХЦЧШЩЪЫЬЭЮЯабвгдежзийклмнопрстуфхцчG,џG,G,џG,G,џG,G,џоbНIпоbНIпоbНIпоbНIпG,џG,џG,џG,џN§4пNŸw§4N]=ўfN]=ўf^V}AП{>R}Ak>R]=sN]=k|$^V}As\ >R?kп< ~Vs}AНEОbўf< ^V]=П{< ^VŸw9< ~VŸw5ОbŸw=9; ž^П{]=|$>RНEw]V9kоbНIп; ^Vп{A; ž^<9Пw; ?k]=п{;ž^п{ќ4ž^П{\=Ÿwџ}ANп}ANп}Až^п{ќ4\=п{ќ4NП{оbNП{оbNп}ANп}Aп}Aп}AП{оbП{оb?o<9œEўf\=Пwп}Aп}Aп}Aп}AœE[$: Nћ4џ}Z|Aп: ]VœEŸw: ]Z\=Ÿw=Vўf\=: мI|A>k|A5N: }ZŸwœEZ$]V|AП{: ]VПw|A: =R\=ŸwОb5ŸwRkћ4оbПwћ4^5s: }Z|EŸw оb;9П{: >o5п{: >k;=П{9 =V[=Ÿw9 ^{AПw ПwмIК0 }ZŸwМI9 ]VœEŸs Нbsџ9$Н^П{œE9 }^^oџ }ZŸwМI }ZŸwМI }ZŸwМI RК,^s [=Rš( RRš( ќM;=>o ўf[=Пw  К,^s  К,^s  К,^s  К,^s  [=Пw  [=Пw  [=Пw  [=Пw мI§f9 §f8$~s §f8$~s ћMŸwњ4 RZ=s8$R{A>o {AЙ0R R>oњ4 \V›E^oX$|ZЛI~s8$R:=s8 ^џћM8$\ZћMП{8$^лIп{ |Z>o:= Rkљ4 ;R5k7$|Zп{љ4 |ZŸwšE >oљ4П{7$нb›EП{7$НbšEп{7$œ^ŸwZ=7$нbšEп{ \ZZ=п §fп{лI œ^~s99 ^oџ~s нbšEп{ нbšEп{ нbšEп{  šEп{  $5$  $5$  $5$  $5$  šEп{  šEп{  šEп{  šEп{  $5$  $5$  $5$  $5$ œ^ј4џ œ^ј4џ Мb~sп кM§f9 ™E—,кM [V™Ežw ™Eз4њQ ;VyAžw6 ;V™EП{5$[ZКIП{V$[Z~wyE6${^ЙI~s [Zп{yAU$;Vžw§f œ^]oyA5 {Zžw95$мb9џ5$=kї4п{U$мfX=П{5$М^9^s5${ZžwxAv(›^п{з4v({ZњMџ5$мb8=Оw5$мfЙIпU$›^њMП{T$kп{xAT${ZйMп{4$мb8=Оw4$мb8=Оw4$мb8=Оw4$мb8=Оw4${ZйMп{4$Ru(п{4$Ru(п{4$™ERж04$мb8=Оw4$мb8=Оw4$мb8=Оw3$4$8=Оw4$™ERж04$™ERж03$4$Rж03$94$˜E3$ќf”,~s3$ќf”,~s3$ќf”,~s3$ќf”,~s3$zZИIџ3$WAљM=S(џWAR3$=oИIџS(ќfИIџt(:VwA~sЕ0ZV˜Ežw3$ZVИIПwS$Л^О{љMS(ќfИIпS$Л^п{ИI3$Лbп{і83$›^k9t,zZиIžw3$Rk›^2$:V6=ќj3$]oV=џs(ЛbRџS(Л^П{јM2$мbvAп{2$z^џR2$žw—E92$мb]sџ2$ZZјMџ2$мbvAп{2$мbvAп{2$мbvAп{2$мbvAп{2$ZZјMџ2$ZZјMџ2$ZZјMџ2$ZZјMџ2$мbvAп{2$мbvAп{1$2$vAп{1$2$vAп{1$2$ЖIп{1$2$ЖIп{1$2$ЖIп{1$5=–Eп{1$ќf—Eп1$џR91$џR91$–EГ09Q$yZјMџ1$vAR–E1$vEїMє41$9V–E]sQ$лfЗIџ’,8VзM~w’,zZЗIwQ(8VžwЗI1$К^žwзMQ(8Vє8]s1(Кb}wUA1$YZuE}w1$R=ћf1$Rє8kГ0КbwзM1$k=В0P(š^ЖIпQ(=oUAпq,š^žwvEQ(КbїQп{0(џ–EVP,š^зMџQ,КbП{ЖI0(L  cх?i)H@’j c€_Aќз cТBг)C c%C3 cˆD=yыpowiem panu, w czym rzecz. Tylko prosz€ nas €le nie zrozumie€ . Poprosili€my pana na spotkanie, poniewa€ wiemy, € e pan rz€dzi ch€ opakami, kt€ rzy biwakuj€ nad tym jeziorem. I jest pan ich niekoronowanym kr€ lem... Brodacz zacz€€ od pochlebstw.Czarny Franek by€ jednak chyba spryciarzem du€ ej miary. Przerwa€ mu lekcewa€ €co, a nawet z ironi€: € Ja tam, panie szanowny, w tytu€ y arystokratyczne si€ niebawi€ . Starczy, € e ten pan !jest ksi€ ciem spinningu i € e z jego wysoko€ci€ sporta sobie pal€ . Brodacz uda€ , € e nie wyczu€ !szyderstwa. Ci€gn€€ dalej, tymsamym € askawym tonem: € Przyst€pmy do sprawy. Skradziono nam torb€ . Nie chcemy wnika€ , kto to zrobi€ , nie zamierzamy meldowa€ o tym milicji... € O, przepraszam bardzo. Kradzie€ e mnie nie interesuj€ € burkn€€ Czarny Franek. I zapewne oburzony zerwa€ si€ ze swego miejsca, bo Brodacz szybko powiedzia€ : € Niech€ e pan siada i pos€ ucha do ko€ca. Nikt pana nie oskar€ a o kradzie€ . Chodzio to, aby pan wiedzia€ , € e skradziono nam torb€ , w kt€ rej by€ a bardzo cenna dla nas rzecz. Nie zale€ y nam na jej pozosta€ ej zawarto€ci, a by€ y tam przedmioty warto€ciowe, jak na przyk€ ad "wspania€ y n€ € fi€ski, kompas, sto metr€ w € y€ ki na szpuli, komplet francuskich b€ ystek, zapasowy b€ ben do spinningu typu Rex, a tak€ e komplet kolorowych d€ ugopis€ w. !Potrafimy przebole€ t€ strat€ ,chodzi nam tylko o jedn€ rzecz: o map€ Jezioraka z zaznaczonymi na niej !miejscami € owisk r€ € nych ryb. Pan zdaje sobie spraw€ , € e dlakogo€, kto nie pasjonuje si€ w€ dkarstwem, taka mapa to jest nic, ot, bezwarto€ciowy papier! Ale dla nas, a szczeg€ lnie dla mojego przyjaciela, kt€ ry w tym roku chce zdoby€ z€ oty medal, utrata mapy sta€ a si€ szkod€ niepowetowan€. € Rozumiem. Ale co ja mam z tym wsp€ lnego? !€ Ukrad€ t€ torb€ kt€ ry€ z !ch€ opak€ w kr€ c€cych si€ nad jeziorem. Pan nimi rz€dzi i panu € atwiej ni€ nam "dowiedzie€ si€ , kto to zrobi€ . Nie chcemy, aby ten osobnik poni€ s€ kar€ . Pragniemy odzyska€ map€ € owisk i gotowi jeste€my j€ od pana odkupi€ . !€ Dam sto z€ otych € wtr€ci€ Wacek Krawacik. Czarny Franek tylko parskn€€ €miechem. € Co pan, mo€ci ksi€€ € ? Za sto z€ otych mog€ panu buty wyczy€ci€ , a nie odszuka€ map€ € owisk. Jak pan zacznie rozmow€ od tysi€ca z€ otych, to by€ mo€ e si€ zastanowi€ , czy nie warto zbada€ , gdzie aktualnie znajduje si€ ta mapa. € Tysi€c?! Pan oszala€ € warkn€€ Krawacik. € W takim razie, panowie, zosta€cie w spokoju, a ja p€ jd€ swoj€ drog€ € powiedzia€ Czarny Franek i chyba znowu podni€ s€ si€ ze swego miejsca. #Brodacz zacz€€ € agodzi€ sp€ r: € Spokojnie, panowie. Tylko bez nerw€ w. Co do ceny mo€ emy si€ dogada€ . Lecz najpierw chcemy wiedzie€ : potrafi pan dostarczy€ nam map€ ? Zapad€ o milczenie. Czarny !Franek zastanawia€ si€ chwil€ ,a€ wreszcie rzek€ : € Zobaczymy. Popytam tego i owego. Mo€ e kto€ co€ wie o waszej mapie. Odpowiedzi udziel€ jutro o tej samej porzei w tym samym miejscu. Tylko uprzedzam, je€li z t€ spraw€ b€ dzie mia€ a co€ wsp€ lnego milicja, mapy na oczy nie zobaczycie. A teraz panowie pozwol€, € e ich po€ egnam. !Us€ ysza€ em odg€ os st€pania coznaczy€ o, € e ruszy€ w powrotn€ drog€ przez wrzosowisko. Nadesz€ a okazja,aby id€c za nim ukradkiem, trafi€ do tajnego obozowiska. Lecz nie mog€ em ruszy€ si€ z miejsca, dop€ ki ci dwaj siedzieli w kotlince. !€ A to dra€! Tysi€c z€ otych! !Bezczelno€€ € z€ o€ci€ si€ Wacek. Brodacz mrukn€€ : € No to co? Trzeba by€ o pilnowa€ torby. Ty bratku, nawet nie wiesz, ile trudu i strachu kosztowa€ o mnie zdobycie tej mapy &€ M€ wi€ e€ mi, € e j€ kupi€ e€ odjakiego€ faceta. !€ Kupi€ em? € zdenerwowa€ si€ Brodacz. € Ukrad€ em, a nie kupi€ em, cho€ mia€ em jak najlepsze ch€ ci. Ten facet pokaza€ mi map€ i zaproponowa€ kupno. Ale by€ zamieszany w afer€ z fa€ szywymi znaczkami pocztowymi i go przymkn€ li. Wiedzia€ em, € e on t€ map€ trzyma na szafie w swoim pokoju, poszed€ em wi€ c do jego domu, zagada€ em jego matk€ i gdy ona posz€ a do kuchni, € eby mi zrobi€ herbaty, ja t€ map€ zw€ dzi€ em, rozumiesz? Bo po co mu ta mapa? W wi€ zieniu mu si€ na nic nie przyda, no nie? € zachichota€ drwi€co. € Odzyskamy map€ € stwierdzi€ Krawacik. € Odzyskamy j€, cho€ bym mia€ "wybuli€ pi€ € tysi€ cy. Ta mapa zwr€ ci nam wszystko z nawi€zk€. #Podnie€li si€ i poszli w stron€ jachtu. Brodacz co€ tam jeszcze klarowa€ Wackowi, ale!s€ € w ju€ nie rozr€ € nia€ em. Gdy odeszli dostatecznie daleko, ostro€ nie wychyli€ em #g€ ow€ z malin i rozejrza€ em si€ na wszystkie strony. Wacek Krawacik i Brodacz w€ a€nie wchodzili do wody, "aby po p€ yci€nie dosta€ si€ dojachtu. Czarny Franek szed€ na prze€ aj przez wrzosowisko izbli€ a€ si€ do k€ py kar€ owatych sosenek. Nie mog€ em maszerowa€ jego €ladem wprost, bo obejrzawszysi€ natychmiast by mnie dostrzeg€ . Pobieg€ em wi€ c do zadrzewionego brzegu i kryj€csi€ za pniami olszyn ogromnymp€ € kolem zmierza€ em do tego miejsca, dok€d, jak mi si€ zdawa€ o, szed€ Czarny Franek.Nawet nie przypuszcza€ em, € e€piesz€ na spotkanie nowej przygody. ROZDZIA€ SI€DMY NA PUSTKOWIU CZAPLAKA * BANDA €€DA OKUPU * KAPITAN NEMO ATAKUJE * STRASZNA CHWILA BANDY CZARNEGO FRANKA * FORTEL KAPITANA NEMO * NARZEKANIA WYROSTK€W * ODKRYWAM TAJNY OB€Z * NIEWDZI€CZNO€€ PANA ANATOLA * MARTA BIERZE MNIE NA SPYTKI * D€B KAPITANA NEMO * PISZ€ LIST DO NEMO. Czapli Ostr€ w, czyli Czaplak, jest ogromn€ wysp€ tworz€c€niemal ko€ o o €rednicy co najmniej p€ € kilometra. Jak wi€ kszo€€ wysp na Jezioraku brzeg ma obro€ni€ ty drzewami,a wn€ trze z rzadka pokryte kar€ owatymi sosenkami. Lecz wodr€ € nieniu od pag€ rkowatychwysp Bukowca lub €€kowej powierzchnia Czaplaka jest r€ wna i przypomina ogromn€ patelni€ . To por€ wnanie staje si€ jeszcze trafniejsze w okresie letnich upa€ € w. Wiosn€ bowiemCzapli Ostr€ w porasta m€ oda trawa, rolnicy przyprowadzaj€krowy i konie na wypas; im bli€ ej jednak lipca, tym bardziej ziemia wysycha, a zielona ro€linno€€ utrzymuje si€ jeszcze tylko na brzegach,w cieniu drzew i w pobli€ u wody. Wn€ trze Czaplaka staje #si€ ja€ ow€ pustyni€, rozpalon€ od s€ o€ca. W€ drowiec, kt€ ry trafi tu w takim w€ a€nie czasie, znajdziesi€ w krainie ponurej, przygn€ biaj€cej. Oto ogromny szmat ziemi, gdzie na pr€ € no szuka€ na piasku €wie€ ego €ladu stopy ludzkiej. Przed oczami roztacza si€ dywan mch€ w i porost€ w, suchych, € ami€cych si€ pod stopami. Mchy s€ rude i siwe, miejscamirdzawe lub czerwonawe, tu i € wdzie €ciel€ si€ wielkie niekszta€ tne plamy € € € tego piasku, obrze€ onego szaro€ci€spalonych od s€ o€ca traw. Gdzieniegdzie na ja€ owej "glebie za€ € € ci si€ rozchodnik lub wystrzeli kwitn€cy dziurawiec; jaka€ kar€ owata sosenka kurczowo trzyma si€ !piasku. Niekt€ re cz€ €ci wyspy pokrywaj€ rozleg€ e dywany wrzosu, wcze€nie tu zakwitaj€cego i kruchego jak szk€ o. Samotny w€ drowiec na Czaplaku s€ yszy tylko ten szelest € ami€cych si€ pod nogami wrzos€ w i mch€ w, spotyka na swej drodze jakie€ledwo widoczne €cie€ ynki, kt€ re wiosn€ wydepta€ y !zwierz€ ta, a mo€ e i ludzie. Nies€ yszy si€ tu g€ osu ptaka; ptasi r€ d unika ja€ owego, pustynnego wn€ trza wyspy. Najcz€ €ciej zagl€da tu chyba !lis, poluj€c na szaraki, kt€ re nieopatrznie zap€ dzi€ y si€ w t€ stron€ . I oto przez t€ wysp€ maszerowa€ samotnie Czarny Franek, a ja skrada€ em si€ wzd€ u€ mrocznych, cienistych brzeg€ w. Szed€ na wsch€ d, przecinaj€c wysp€ na p€ € . "Zmierza€ do najni€ ej po€ o€ onejcz€ €ci Czaplaka, gdzie brzeg !wyspy zbli€ a€ si€ do l€du, a w€sk€ cie€nin€ zarasta€ y wysokie trzciny, w kt€ rych znajdowa€ o si€ legowisko czapli. Czarny Franek szed€ wolno, bo s€ o€ce mocno pra€ y€ o. Ja, w cieniu drzew, przy€pieszy€ em kruku i wyprzedzi€ em go. Na wschodnim brzegu znalaz€ em si€ na d€ ugo przed nim. Do nisko po€ o€ onej cz€ €ci wyspy przenika€ a wilgo€ z !jeziora i ros€ a tu bujna trawa. Przez morze trzcin wyci€ ta zosta€ a w€ziutka przesieka, otwieraj€c p€ ytki br€ d € jedyne po€ €czenie wyspy z l€dem. W d€ ugich gumowych butach mo€ na by€ o wydosta€ si€ z wyspy, id€c mi€ dzy wysokimi €cianami zielonych trzcin. T€ dy chyba wiosn€ przeganiano byd€ o na Czaplak. Odkry€ em male€ki pag€ rek, poro€ni€ ty m€ odymi sosnami. Schowa€ em si€ w€r€ d drzew my€l€c, € e Czarny Franek kieruje si€ do brodu i za chwil€ pojawi si€ w moim s€siedztwie. Wychylaj€c g€ ow€ spomi€ dzy sosenek widzia€ em skrawek pustyni Czaplaka, sk€d powinien by€ "nadej€€ . Za sob€ mia€ em dzik€krain€ trzcin rozko€ ysanych lekkim wiatrem. !Po chwili przekona€ em si€ . € e Czaplak nie jest wcale tak bezludny, jak mi si€ to wydawa€ o. Us€ ysza€ em g€ osy ludzkie dochodz€ce zza pobliskiej k€ py olszyn nad brzegiem jeziora. Zaciekawiony podkrad€ em si€ w tamt€ stron€ i oto oczom moim ukaza€ a si€ obramowana trzcinami g€ € boka zatoka wrzynaj€ca si€ w wysp€ , a na brzegu zatoki € pan Anatol i pan Kazio. O kilka metr€ w od nich le€ a€ o na trawie pi€ ciu wyrostk€ w z bandy Czarnego Franka. A wi€ c ich szef wprawdzie poszed€ sam na spotkanie z Wackiem Krawacikiem, lecz mia€ na wyspie "obstaw€ ". Pan Anatol na przemian gniewnym, to. zn€ w b€ agalnym tonem przemawia€ do wyrostk€ w: € Panowie, jeszcze raz was #prosz€ , oddajcie nasz€ € € dk€ . Po drugiej stronie jeziora pozosta€ y nasze € ony i bardzosi€ niepokoj€ z powodu naszejnieobecno€ci. Chcecie, aby niepok€ j przyprawi€ je o chorob€ ? Zarechotali g€ o€no. A jeden z wyrostk€ w rzek€ : € Pan, panie szanowny, w k€ € ko to samo. My nic nie wiemy o waszej € € dce. Przyszli€my tu i patrzymy: dw€ ch facet€ w € owi ryby. A panowie do nas z pretensj€: gdzie jest € € dka? Sk€d my to mo€ emy wiedzie€ ? Drugi wyrostek doda€ : € Panowie j€ €le przycumowalii € € dka uciek€ a. My czekamy na koleg€ i wasza € € dka nic nas nie obchodzi. Owszem, mo€ emy j€ poszuka€ , ale nie bezinteresownie. Trzeba b€ dzie po€ azi€ po trzcinach, zmoczy€ si€ do pasa, a to grozi zazi€ bieniem. Zreszt€, wtych trzcinach s€ pijawki i !inne robactwo. Za pi€ € dziesi€tz€ otych mo€ emy si€ jednak po€wi€ ci€ . Pan Anatol spojrza€ na trzciny i te€ chyba pomy€la€ o wstr€ tnych pijawkach. Pan Kazio milcza€ jak zakl€ ty, pewnie got€ w by da€ nawet "sto z€ otych, byle tylko znale€€ si€ na biwaku, u boku swej ma€ € onki. Dla mnie sprawa by€ a oczywista: obydwaj panowie € owili ryby z brzegu wyspy, € € dk€ mieli gdzie€ obok. Ch€ opcy j€ schowali, a teraz € €dali okupu za odnalezienie. #"Dostan€ pi€ € dziesi€t z€ otych i € € dka si€ znajdzie" € $pomy€la€ em z w€ciek€ o€ci€. Alegdybym wkroczy€ do akcji, by€ mo€ e zepsu€ bym zupe€ nie ca€ € spraw€ . Ch€ opcy odeszliby z wyspy, a € € dk€ bardzo trudno by€ oby znale€€ w g€ stwie trzcin. Ju€ chcia€ em wr€ ci€ mi€ dzy !sosenki, gdy nagle pojawi€ a si€ nowa posta€ . Nie wiem, sk€d si€ on nagle wzi€€ na brzegu zatoki? Mo€ e podobnie jak ja €ledzi€ Czarnego Franka? A mo€ e ukryty w krzakach obserwowa€ w€ dkarzy i wyrostk€ w. Kapitan Nemo! Niewysoki, w czarnym przeciwsztormowym p€ aszczu z kapturem mimo upa€ u narzuconym na g€ ow€ . Pi€ ciu wyrostk€ w z otwartymi ze zdumienia g€ bami siedzia€ o nieruchomo na brzegu i t€ po wpatrywa€ o si€ w drobn€ czarn€ sylwetk€ . Kapitan Nemo zrobi€ ruch swoim spinningiem iobr€ ciwszy si€ w stron€ trzcin, wskaza€ panu Anatolowi jakie€ miejsce. € Tak, tak! Tam jest! Teraz widz€ nasz€ € € dk€ ! € !wrzasn€€ rado€nie pan Anatol. I zapominaj€c o pijawkach, !rzuci€ si€ w trzciny, a za nim po€pieszy€ pan Kazio. A Kapitan Nemo odwr€ ci€ si€ wstron€ wyrostk€ w. Jego wzrok jak gdyby ich parali€ owa€ i przygwa€ d€ a€ do ziemi. Nie drgn€ li nawet wtedy, gdy obydwaj w€ dkarze wyci€gn€ li € € dk€ z trzcin i pomrukuj€c s€ owa podzi€ kowania pod adresem Kapitana Nemo odbili od brzegu. Nagle nad zatok€ wybieg€ Czarny Franek. Jednym spojrzeniem obj€€ gromadk€ swych koleg€ w i Kapitana Nemo. € €apa€ go, ch€ opaki! € #wrzasn€€ . € Z€ apa€ i zedrze€ mu ten czarny kaptur! Ch€ opcy zerwali si€ z trawy. "Co€ b€ ysn€ € o w ich r€ kach € "tak, mieli fi€skie no€ e! Czarny Franek wyprzedzi€ ich i ogromnymi susami sadzi€ w stron€ stoj€cego na brzegu Kapitana Nemo. Tamten nie ucieka€ € cho€ p€ dzili na niego z dzikim wrzaskiem € i to powstrzyma€ o mnie od rzucenia mu si€ na pomoc, przeczuwa€ em bowiem, € e w ten spos€ b realizuje on jaki€ sw€ j nowy zamiar. W jego r€ ku drgn€€ spinning, #us€ ysza€ em ostry €wist € y€ ki. Du€ y o€ owiany ci€ € arek poszybowa€ w powietrzu i trafi€ Czarnego Franka prosto $w € o€ €dek. Ch€ opak zgi€€ si€ od tego uderzenia, jakby dosta€ cios pi€ €ci€. Mo€ e zreszt€ nie tyle go zabola€ o, co zaskoczy€ o nag€ e i celne uderzenie. Zatrzyma€ si€ i z€ apa€ za brzuch. W€ wczas Nemo odwr€ ci€ si€ i skoczy€ w ubraniu do wody, biegn€c #przez p€ ycizn€ w stron€ € € dki pana Anatola. Dalej ju€ by€ o g€ € biej i musia€ p€ yn€€ w ci€ € kim nieprzemakalnym ubraniu, w kapturze na g€ owie.A pan Anatol. kt€ ry siedzia€ przy wios€ ach, zamiast !wstrzyma€ € € d€ i zaczeka€ nap€ yn€cego, jeszcze szybciej !poruszy€ wios€ ami. Przerazi€ y go Wida€ no€ e w r€ kach nadbiegaj€cych opryszk€ w. Czarny Franek zapomnia€ o b€ lu. W biegu zdejmowa€ z siebie spodnie i koszul€ . To samo robi€ a jego banda. Dopadli jeziora i skakali w biegu jeden za drugim. Ju€ "p€ yn€ li za wychylaj€c€ si€ z wody g€ ow€ w kapturze. Lecz Nemo dobrze zna€ , t€ zatok€ . Dotar€ do nowej mielizny i ruszy€ po niej zanurzony po pas. Zgraja "dopiero p€ yn€ € a ku mieli€nie, krzykiem nak€ aniaj€c si€ wzajemnie do po€piechu. A on jakby przesta€ si€ spieszy€ . Rozbryzguj€c wod€ , !zmierza€ do €ciany trzcin. Gdy "ch€ opcy dop€ yn€ li do mielizny, on € zanurzony po pas € wchodzi€ w trzciny. !Pan Anatol i pan Kazio ju€ byli daleko od brzegu. "Ach, co za € ajdaki, nie zabrali z sob€ Kapitana Nemo!" € pomy€la€ em z gniewem. Jak€ e € a€ owa€ em, € e m€ j wehiku€ jest po drugiej stroniewyspy i nie mog€ pospieszy€ Nemo z pomoc€. Mo€ e w ten spos€ b pozna€ bym go i zosta€ bym jego przyjacielem? Gdy Czarny Franek i jego !banda dotarli do trzcin, rozleg€ si€ nagle ryk silnika i na jezioro wyskoczy€ jakby wyrzucony jak€€ potworn€ si€ € €lizgacz. Wspania€ y, trzydziestokonny silnik gra€ nanajwy€ szych obrotach. € Uciek€ ! Uciek€ ! € powtarza€ em jak w upojeniu, taka mnie rado€€ ogarn€ € a. €lizgacz raptownie skr€ ci€ . Rozbryzguj€c wod€ , a€ zbiela€ € od piany, omin€€ !band€ i b€ yskawicznie dobi€ dobrzegu. Nie wy€ €czaj€c silnika, a tylko w€ €czaj€c wolny bieg, Kapitan Nemo wyskoczy€ na l€d. Bez po€piechu pozbiera€ rozrzucone tam ubrania ch€ opc€ w, posk€ ada€ no€ e i wrzuci€ wszystko do €lizgacza."Uruchomi€ €rub€ i wolno odbi€ od l€du. Pogrozi€ jeszcze wyrostkom swoim spinningiem, !a p€ €niej wszed€ do kabinki i "zwi€ kszy€ obroty. Po chwili ju€ go nie by€ o w zatoczce. S€ ysza€ em tylko zamieraj€cy woddali warkot silnika, a fale "wywo€ ane €rub€ €lizgacza bi€ yjeszcze przez jaki€ czas mocno o brzeg wyspy. Czy opisa€ wam dok€ adnie, co si€ teraz dzia€ o nad zatok€? Ch€ opcy wyszli na brzeg mokrzy, p€ € nadzy, tylko w slipkach. Zamieraj€cemu warkotowi €lizgacza towarzyszy€ y ich narastaj€ce przekle€stwa. Wkr€ tce jednak wyczerpa€ si€ ich arsena€ , usiedli na brzegu i zacz€ li biadoli€ : € Zabra€ moj€ ostatni€ paczk€ papieros€ w... regiele. Od razu A˜аЅkЊ{B4€Іk ƒьЅkpB4€Іk4LІkCpB4E€' cFЇ  cgGР cЪHа c-Iо%e cJC/ cѓKH8LNV!€ Mia€ em taki pi€ kny n€ € ... € W kieszeni mia€ em trzydzie€ci z€ otych i dokumenty. "€ Zabra€ tak€ fajn€ koszulk€ polo... € Moje portki by€ y jak nowe. Tylko Czarny Franek nie !biadoli€ . Siedzia€ na trawie z podci€gni€ tymi pod brod€ kolanami i milcza€ ponuro, patrz€c w to miejsce, gdzie znikn€€ €lizgacz. Jego milczenie przyj€ li jako wyraz kl€ ski. I natychmiast posypa€ y si€ pretensje i oskar€ enia: € Ty jeste€ wszystkiemu winien. Dlaczego kaza€ e€ na niego napa€€ ? Odszed€ by swoj€ drog€, a my mieliby€my spok€ j. € Roman ma racj€ , jeste€ kiepskim dow€ dc€. Je€€ ju€ nie ma co, mi€ so owcy si€ ze€mierd€ o, komary nas gryz€ w naszym obozie. Przed milicj€trzeba si€ kry€ . A ty co? !€ Zostali€my bez ubra€ i terazdziewczyny nas wy€miej€. € Zobaczysz, dzi€ wieczorem Roman zrobi narad€ . i zabierzeci dow€ dztwo. Przez jaki€ czas Czarny !Franek cierpliwie s€ ucha€ tych "oskar€ e€. Jakby si€ nie m€ g€ "otrz€sn€€ z my€li o Kapitanie Nemo. A€ nagle zerwa€ si€ na r€ wne nogi. !€ Milcze€ , ho€ ota! Przez kogo te wszystkie k€ opoty? Czy niezakaza€ em wam kra€€ kajak€ wi zabija€ tej owcy na wyspie? !Pos€ uchali€cie nie mnie, tylko Romana. M€ wi€ em: nie robi€ szumu zaraz w pierwszych dniach po przybyciu nad jezioro. Czeka€ na wielki skok.Lecz wy, g€ upcy, s€ uchacie Romana. Butl€ i lamp€ te€ niepotrzebnie podkradli€cie harcerzom. I teraz musicie kry€ si€ w obozowisku ani nosa nie wy€ciubi€ . "Przerwa€ mu kt€ ry€ z golas€ w: € Wielki skok? Gdzie masz ten wielki skok? € A w€ a€nie, € e ju€ si€ szykuje. B€ dzie mo€ na zarobi€ grub€ fors€ . Jak j€ zdob€ dziemy, ca€ e jezioro przewr€ cimy do g€ ry nogami, apotem znikniemy. Pojedziemy nad morze, rozumiecie? Ale przedtem musz€ dosta€ w swoje r€ ce Kapitana Nemo. Dzi€ wiecz€ r b€ dzie narada i musicie wybra€ : Czarny Franekczy Roman. A teraz wracamy do obozu, mo€ e dziewczyny dadz€ nam jakie€ € achy. Po tej przemowie ch€ opcy #poczuli si€ ra€niej. Pos€ usznie wstali i ruszyli za Czarnym Frankiem. #Przeszli br€ d i znale€li si€ na obro€ni€ tej wierzbami polnej drodze. Zaraz jednak znowu #skr€ cili z niej w stron€ jeziora.Wtedy ja te€ przeszed€ em br€ d. Ostro€ nie wychyli€ em g€ ow€ zza trzcin i !zobaczy€ em, € e id€ €cie€ k€ "na prze€ aj przez pola. €cie€ ka "omija€ a zaro€la i zmierza€ a ku widocznej mi€ dzy drzewami zatoce Jezioraka. Zauwa€ y€ em, € e ch€ opcy coraz cz€ €ciej rozgl€daj€ si€ na wszystkie strony, jakby chc€c si€ upewni€ , czy nikt ich nie obserwuje, czy nie zagra€ a imjakie€ niebezpiecze€stwo. Wszystko wskazywa€ o wi€ c nato, € e obozowisko znajduje si€ gdzie€ bardzo blisko. Pole by€ o du€ e, ros€ y na nim !ziemniaki. Jak na d€ oni le€ a€ przede mn€ ca€ y teren a€ do jeziora. Nikt, kto si€ !znajdowa€ na polu, nie m€ g€ miznikn€€ z oczu. Ale i mnie dostrze€ ono by natychmiast, gdybym wyszed€ zza €ciany trzcin. Uzbroi€ em si€ wi€ c w !cierpliwo€€ i czeka€ em. A oni szli coraz wolniej i coraz cz€ €ciej rozgl€dali si€ na wszystkie strony. A€ wreszcie !stan€ li nad brzegiem jeziora. I po sekundzie ju€ ich nie !widzia€ em. Jakby si€ w jezioro zapadli. "Mo€ e to pu€ apka? € #zastanawia€ em si€ . € Po€ o€ yli si€ w krzakach nad wod€ i obserwuj€ pole". Czeka€ em jeszcze jaki€ czas, w ko€cu postanowi€ em zaryzykowa€ . Poszed€ em jednak nie €cie€ k€ przez "kartoflisko, lecz wzd€ u€ trzcin.!Potem, skradaj€c si€ ostro€ nieod krzaka do krzaka, znalaz€ em si€ w miejscu, gdzieznikn€ li mi z oczu. Nie by€ o po nich nawet €ladu. "Czy€ by odp€ yn€ li € € dk€ albo na trzcinowych tratwach? Widzia€ em st€d drugi brzeg z "ciemn€ €cian€ lasu i oddalon€ o sto metr€ w od l€du malutk€,podobn€ do zielonej k€ py wysepk€ . Otacza€ a j€ zwarta "€ciana trzcin, robi€ a wra€ enie bagnistej, dost€ pnej tylko ptactwu wodnemu. Lecz nagle w zieleni drzew na wysepce mign€ € o co€ jasnego. Raz, drugi, trzeci... Tak, to sze€ciu go€ ych ch€ opak€ w ostro€ nie wychodzi€ o z wody iznika€ o W trzcinach. A wi€ c to w€ a€nie ta malutka wysepka by€ a ich tajnym obozowiskiem? Dostawali si€ do niej za pomoc€ wi€zek trzciny. Wspania€ e znale€li miejsce. Nikomu, kto przep€ ywa€ obok, nawet chyba!na my€l by nie przysz€ o, € e w zielonej g€ stwinie drzew i krzak€ w kryje si€ banda m€ odych opryszk€ w. Szybkim krokiem wraca€ em na Czaplak, a potem przez jego pustyni€ brn€€ em do miejsca, gdzie zostawi€ em sw€ j wehiku€ . Od rana nie mia€ em nic w ustach. A przecie€ nie odczuwa€ em ani g€ odu, ani "pragnienia. Dr€ czy€ a mnie my€l "o mapie € owisk. C€ € to by€ a zadziwna mapa, € e Wacek Krawacik i Brodacz chcieli zap€ aci€ za ni€ tyle pieni€ dzy? Co mia€ y znaczy€ s€ owa Krawacika: "Ta mapa zwr€ ci nam wszystko z nawi€zk€"? "Musz€ obejrze€ map€ , zanim trafi ona do r€k Wacka Krawacika" € pomy€la€ em. A jednocze€nie zaczyna€ y mnie dr€ czy€ wyrzuty sumienia. Czy po to przyby€ emnad Jeziorak, aby walczy€ z Czarnym Frankiem, ogl€da€ mapy € owisk? Czy jest sens interesowa€ si€ tymi sprawami, gdy moim celem winno by€ odnalezienie Cz€ owieka z Blizn€ i zatopionego skarbu? Przeby€ em pustyni€ Czaplaka idotar€ em do drugiego brzegu wyspy. Na p€ yci€nie nie zobaczy€ em ju€ jachtu WackaKrawacika. Odp€ yn€€ , gdy ja €ledzi€ em Czarnego Franka Wlaz€ em do wehiku€ u i po chwili zbli€ y€ em si€ do miejsca, gdzie sta€ m€ j namiot, a obok mieszkali rycerze spinningu z ma€ € onkami. Przed moim namiotem, na mojej kuchence gazowej, na mojej patelni sma€ y€ a wielkiego szczupaka panna Marta z jasnym warkoczem. U s€siad€ w tak€ e sma€ ono ryby € trzy ma€ e krasnopi€ ry i jedn€ p€ otk€ . Pan Anatol € ypa€ okiem na ogromnego szczupaka na "mojej patelni; czu€ o si€ , € e ma"ochot€ przem€ wi€ , ale milcza€ .Ten wielki szczupak odbiera€ mu ch€ € do poucze€, a zadawanie pyta€ nie le€ a€ o zapewne w jego naturze. Gdy przyp€ yn€€ em do brzegu swoim wehiku€ em, Marta, kt€ ra widzia€ a na wodzie m€ j samoch€ d, nie wyrazi€ a zdumienia. Tylko powiedzia€ a: € Dlaczego ja si€ od razu nie domy€li€ am, € e pa€ski samoch€ d jest amfibi€? Teraz wiem, w jaki spos€ b znalaz€ si€ pan na drugim brzegu, cho€ promem pan nie przep€ yn€€ . Wiem te€ , € e z pana taki sam tajemniczy ptaszek jak i z Kapitana Nemo.Po chwili doda€ a wskazuj€c na patelni€ : € Tylko tego szczupaka z€ owi€ am. Pan chyba si€ nie gniewa, € e bez pozwolenia wzi€ € am z namiotu pana maszynk€ i olej? Ale z jednym szczupakiem do domu wraca€ nie warto. Jestem g€ odna, a pan zapewne r€ wnie€ nic nie jad€ . W tym momencie poczu€ em straszliwy g€ € d. M€ wi€ a !prawd€ : by€ o po€ udnie, a ja odrana nic w ustach nie mia€ em. Szczupaczysko pachnia€ o tak "mocno, € e a€ mi si€ € o€ €dek skr€ ca€ . € Czy pani chce post€ powa€ w my€l przys€ owia, kt€ re powiada, € e do serca m€ € czyzny trafia si€ przez € o€ €dek? € zapyta€ em, siadaj€c w najbli€ szym s€siedztwie patelni ze szczupakiem. Z udan€ powag€ skin€ € a g€ ow€. € To prawda, € e we mnie warto si€ zakocha€ . Co dzie€ na obiad mia€ by pan wspania€ €rybk€ . € A ja s€dzi€ em, € e to pani zakocha€ a si€ we mnie € powiedzia€ em ze zdumieniem. € Wszystkie oznaki O tym !€wiadcz€: € y€ pani beze mnie nie mo€ e. Gdy wracam zdro€ ony do swego wigwamu, "zastaj€ urocz€ os€ bk€ , kt€ ra "mi sma€ y wspania€ € ryb€ . M€ j Bo€ e, czy aby nie znalaz€ em si€ w raju? Pana Anatola i jego Myszk€ zmog€ y jednak zapachy rozchodz€ce si€ z mojej patelni. Obydwoje podeszli do nas. Myszka rzek€ a do swego m€ € a z odrobin€ pretensji w g€ osie: € Ot, w€ a€nie takie ryby powiniene€ € apa€ , Anatolu. $€ I b€ d€ € owi€ € o€wiadczy€ dumnie pan Anatol. € Tylko chcia€ bym wiedzie€ , gdzie pani z€ apa€ a tego szczupaka. Dziewczyna wskaza€ a palcem poblisk€, poro€ni€ t€ gdzieniegdzie k€ pami gr€€ eli zatoczk€ oddalon€ od nas o sto metr€ w. € O tam, w pobli€ u starego d€ bu, prosz€ pana. Pan Anatol wzruszy€ ramionami.€ Wed€ ug wszelkich znanych mi teorii w€ dkarstwa tam nie ma prawa € erowa€ szczupak. Brakuje trzcin, prosz€ pani. Onlubi chodzi€ wzd€ u€ trzcin. Panna Marta westchn€ € a ci€ € ko. € Nie wiem, prosz€ pana. Mo€ e to jaki€ zab€ €kany szczupak? !€ Tak € zgodzi€ si€ . € Mamy do czynienia ze zjawiskiem nietypowym. Rozgniewa€ a mnie gadanina pana Anatola. Mia€ em do niego szczeg€ ln€ pretensj€ za jego brzydki post€ pek wobec Kapitana Nemo. € A mo€ e pana teorie s€ b€ € dne? P€ € dnia w€ dkowa€ pan ko€ o Czaplaka, ale jak !widz€ , z€ owi€ pan tylko cztery ma€ e rybki. Machn€€ r€ k€. € Przydarzy€ a si€ nam straszna przygoda i dlatego po€ € w nie m€ g€ by€ udany. Jakie€ € obuziaki skrad€ y nam € € dk€ i schowa€ y j€ w trzcinach. A potem € €da€ y za !ni€ pi€ € dziesi€t z€ otych. I wszystko by€ oby dobrze, gdyby nie wtr€ci€ si€ do tej sprawy jeszcze jeden "cz€ owiek, jaki€ wariat, prosz€ pana. S€ ysza€ em, jak te € obuziaki wo€ a€ y na niego Kapitan Nemo. O ma€ o nie dosz€ o do bitwy, tamci ju€ wyci€gn€ li no€ e... € A pan oczywi€cie uciek€ € powiedzia€ em. € Odp€ yn€€ em € z naciskiem "odrzek€ pan Anatol. € Ja si€ dob€ jek nie mieszam. Ten Nemo ma jakie€ porachunki z € obuziakami, ale po co nas wci€ga w t€ spraw€ ? Wskaza€ nam wprawdzie, gdzie jest nasza € € dka, ale my i tak, bez"niego, za pi€ € dziesi€t z€ otychmieliby€my z powrotem nasz€ € € d€. Ja nigdy nie uciekam, prosz€ pana. Wygl€da€ o na to, € e si€ troch€ na mnie obrazi€ . Siedzia€ em z€ y, poirytowany jego gadanin€. € Dlaczego pan nie je? € us€ ysza€ em pytanie panny Marty. I dopiero w tym momencie zorientowa€ em si€ , € e mam na kolanach talerz z trzema kawa€ kami usma€ onego szczupaka. € Czy ukroi€ panu chleba? #Ta jej troskliwo€€ tylko dola€ a oliwy do ognia. Jeszcze bardziej si€ zirytowa€ em. € A mo€ e pani mi od razu w€ o€ y kawa€ ek szczupaka do ust? € przedrze€nia€ em jej uprzejmy ton. € Czy s€dzi !pani, € e ja nie domy€lam si€ , jaka jest przyczyna tej troskliwo€ci? Pani chce wiedzie€ , gdzie jest obozowisko bandy Czarnego Franka. Pani mi wczoraj specjalnie powiedzia€ a o tym pier€cionku, wiedz€c, € e to mnie zach€ ci do poszukiwa€ !obozu. Ale ja pani€ rozczaruj€ : nie wiem, gdzie jest ob€ z. Nie wiem i ju€ . A cho€ bym nawet wiedzia€ , to i tak nie posiedzia€ bym o tym pani, bo nie chc€ , € eby przez g€ upi !pier€cionek pakowa€ a si€ pani w awantur€ z no€ ownikami. A w og€ le uprzejmie zawiadamiam pani€, € e banda Czarnego Franka nic mnie nie obchodzi, mam inne sprawy doza€ atwienia. Zdaje mi si€ , € e w z€ o€ci powiedzia€ em za wiele. Bo ona natychmiast podchwyci€ a mojes€ owa. € Inne sprawy? Jakie? "€ Ach tak € oburzy€ em si€ . € Chce pani zosta€ moim spowiednikiem? € Nie rozumiem, dlaczego si€ #pan a€ tak z€ o€ci? Nie znalaz€ pan obozu, to nie, m€ wi si€ trudno. Przesta€ o mi zale€ e€ !na pier€cionku. I na ch€ opaku, !kt€ ry mi go darowa€ , r€ wnie€ mi nie zale€ y, odk€d pojawi€ si€ Kapitan Nemo. Ach, sto takich pier€cionk€ w odda€ abym, € eby pozna€ tego !kapitana! Pan go dzi€ widzia€ ? !€ Widzia€ em € mrukn€€ em. € !By€ na Czaplaku i zdaje mi si€ ,€ e €ledzi€ Czarnego Franka, aby znale€€ tajne obozowisko bandy. Tylko, € e jak zwykle zwyci€ € y€ a w nim szlachetno€€ . Zauwa€ y€ k€ opoty pana Anatola i "niepotrzebnie si€ wtr€ci€ . Pani sama s€ ysza€ a, co m€ wi€ pan Anatol. I opowiedzia€ em jej dok€ adnie o ca€ ym zdarzeniu. € Wspania€ y! On jest niezwyk€ y € zachwyca€ a si€ panna Marta: € Sam przeciw sze€ciu no€ ownikom? To prawdziwy bohater. Wydaje misi€ , € e kocham Kapitana Nemo.Odstawi€ em talerz na traw€ . € To mo€ e ja zostawi€ tego szczupaka, skoro pani zmieni€ a obiekt swych zainteresowa€ sercowych? Od dzi€ zapewne nie dla mnie, tylko dla Kapitana Nemo b€ dzie pani sma€ y€ rybki? Roze€mia€ a si€ . € To z pana taki zazdro€nik? A w og€ le chcia€ abym wiedzie€ , co pan robi€ na Czaplaku, gdy Kapitan Nemo samotnie walczy€ z no€ ownikami? € Siedzia€ em w krzakach € odpar€ em bezczelnie. € Tak? Nie pos€dza€ am pana otak€ ma€ ostkowo€€ . € Bo to nie by€ a ma€ ostkowo€€ , tylko !wielkoduszno€€ . Mo€ e pani by€ pewna, € e serce a€ rwa€ o mi si€ do walki u boku Kapitana Nemo. Ale w€ wczas musia€ bym wyj€€ z kryj€ wki i nie odnalaz€ bym obozu Czarnego Franka. Gdy przekona€ em si€ , € e Kapitan Nemo da sobie rad€ beze mnie, pozosta€ em w kryj€ wce. "€ Rozumiem € skin€ € a g€ ow€. € Innymi s€ owy, pan jednak wie, gdzie jest obozowisko bandy. € Owszem, znam miejsce, gdzie obozuje banda. Lecz nie powiem pani, poniewa€ nie chc€ , aby z powodu tego pier€cionka spowodowa€ a pani now€ awantur€ . Pojedzie tam pani ze swoimi bra€ mi, Czarny Franek pier€cionka odda€ nie zechce, mo€ e dojdzie do b€ jki.I po co? Dla pier€cionka? Zreszt€, pani ju€ teraz kocha Kapitana Nemo. € A pewnie, € e on mi si€ podoba sto tysi€ cy razy wi€ cej ni€ ktokolwiek inny € "odpar€ a zaczepnie. € Sta€ si€ moim idea€ em. Co€ mnie zak€ u€ o. € Przyznaj€ , € e jest wspania€ y € stwierdzi€ em po chwili namys€ u. € Imponuje mi jego odwaga i zr€ czno€€ . Nie wszystko jednak w jego post€ powaniu mog€ pochwali€ . € Ach tak? C€ € takiego budzi pana zastrze€ enia? € Uwa€ am, € e niepotrzebnie uderzy€ o€ owian€ kulk€ Czarnego Franka. A gdyby tak trafi€ w oko? € Kapitan Nemo ma nieomylny rzut. A poza tym, c€ € to? Staje si€ pan obro€c€ no€ ownik€ w? A co by zrobi€ Czarny Franek, gdyby schwyta€ Kapitana Nemo? Czy tak€ e by uwa€ a€ , aby mu nie zrobi€ krzywdy? € Nie wiem, co by zrobi€ Czarny Franek. Ale jego !sposobami walczy€ nie nale€ y. Idruga sprawa. Dlaczego im zabra€ ubrania? Wystarczy€ o #wzi€€ no€ e. Czuj€ niech€ € do tej bandy, ale przecie€ ci ch€ opcy siedz€ teraz skurczeni z zimna i gryz€ ich komary! Nie wiem, czy zdo€ a€ em j€ przekona€ . Siedzia€ a przez jaki€ czas zamy€lona, by€ mo€ e rozwa€ aj€c post€ pki Kapitana Nemo. A ja umy€ em patelni€ w jeziorze, potem zapali€ em fajk€ i usiad€ em przed namiotem. € Moj€ histori€ z !pier€cionkiem € znowu podj€ € arozmow€ € uzna€ pan za niegodn€ uwagi. Powiedzia€ mi pan dzisiaj, € e sprawa bandy Czarnego Franka nic pana nie obchodzi, bo co€ wa€ niejszegoma pan na wzgl€ dzie. Wi€ c "dlaczego, prosz€ pana, €ledzi€ pan Czarnego Franka i tak bardzo zale€ a€ o panu na odkryciu jego obozu? Zaimponowa€ mi jej spryt. U€miechn€€ em si€ i pomy€la€ em, € e przecie€ nic z€ ego chyba si€ nie stanie, je€li jej opowiem o spotkaniu Wacka Krawacika z Czarnym Frankiem. € Fiuuuu! € gwizdn€ € a przeci€gle, bardzo zaintrygowana. € Tak im zale€ y na tej mapie? Gotowi za ni€ zap€ aci€ ?! A potem spojrzawszy na mnie uwa€ nie, stwierdzi€ a: € Rozumiem, € e nie chce pan mi powiedzie€ , gdzie jest obozowisko Czarnego Franka. Ale czy nie warto tej wiadomo€ci przekaza€ Kapitanowi Nemo? Przypuszcza pan przecie€ , € e on r€ wnie€ €ledzi€ Czarnego Franka, aby trafi€ do obozowiska. Potem jednak zdecydowa€ si€ wyci€gn€€ z opresji tych dw€ ch pan€ w i straci€ mo€ e jedyn€ okazj€ , aby odnale€€ ob€ z. € Ba € wzruszy€ em ramionami.€ Ch€ tnie mu powiem, gdzie !jest ob€ z. Tylko jak si€ z nim skontaktowa€ ? Zrobi€ a tajemnicz€ min€ . € Gdy sz€ am do pa€skiego obozu... € zacz€ € a szepta€ , aby jeszcze bardziej podkre€li€ tajemniczo€€ sprawy. € A trzeba panu #wiedzie€ , € e dzi€ nie wzi€ € am € € dki, tylko przysz€ am tu pieszo, brzegiem jeziora, prawie cztery kilometry... € No, niech€ e pani m€ wi € zniecierpliwi€ em si€ . € Chwileczk€ , zaraz pan si€ A˜аЅkЊ{B4€Іk ƒьЅkpB4€Іk4LІkCpB4 ƒŒL€A cЄMС .Nо П c€5Oі c˜P“!2 cћQХ+с c^RІ5о aСwszystkiego dowie. Id€c tu brzegiem, zajrza€ am do wypr€ chnia€ ego pnia "pot€ € nego d€ bu, kt€ ry ro€nie o p€ € kilometra st€d nad brzegiem jeziora. Ma przy #ziemi pot€ € n€ dziupl€ ; doros€ ycz€ owiek mo€ e si€ w niej !schowa€ . Ja te€ si€ kiedy€ w niej ukry€ am przed deszczem. "Ot€ € , w tej dziupli, le€ a€ ... mokry str€ j Kapitana Nemo. !€ Co takiego?! € zerwa€ em si€ z ziemi. € To wspania€ a okazja. B€ dziemy mogli tam spotka€ Nemo. € Przecie€ nie p€ jdziemy tam i nie b€ dziemy czekali, a€ on wr€ ci po swoje ubranie. Nie wiadomo przecie€ , kiedy to b€ dzie. S€dz€ , € e najlepiej zrobimy, je€li napiszemy do niego listy. Pan € z wiadomo€ci€ o obozie !Czarnego Franka. A ja € li€cik mi€ osny. #€ Napisz€ , € e chcia€ bym si€ z nim spotka€ i porozmawia€ . !€ O czym? € zaciekawi€ a si€ . € On chyba m€ g€ by mi pom€ c w pewnej sprawie. Machn€ € a r€ k€. € Ech, pan te€ pr€ buje by€ tajemniczy jak Kapitan Nemo. Mia€ em w wehikule teczk€ z papierem listowym i o€ € wkami. Jeden komplet € papier listowyi kopert€ € da€ em Marcie, a sam zacz€€ em bazgra€ na drugim. Szanowny Panie Kapitanie Nemo. Obserwowa€ em Pana potyczki z band€ Czarnego Franka. Aczkolwiek nie wszystkie Panapost€ pki aprobuje, rozumiem, jaki cel Panu przy€wieca. Przyby€ em tutaj z pewn€ misj€, sprawa jest szlachetna. !B€ d€ bardzo wdzi€ czny, je€li zechce Pan spotka€ si€ ze mn€ w porze i miejscu dla Pana dogodnym. Mieszkam w namiocie o pi€ € set metr€ w od wypr€ chnia€ ego d€ bu, gdzie znajdzie Pan ten list, posiadam samoch€ d€amfibi€ i po tym potrafi mnie Pan rozpozna€ . P.S. Ob€ z Czarnego Franka znajduje si€ na malutkiej wyspie obok Czaplaka. List zaklei€ em i jeszcze przez chwil€ czeka€ em, a€ panna Marta napisze swoje mi€ osne wyznania. Wreszcie i ona zaklei€ a kopert€ . € Idziemy! € o€wiadczy€ a, podnosz€c si€ z trawy. € Ja zreszt€ ju€ musz€ wraca€ do domu, a ten d€b jest po drodze. Odprowadzi mnie pan, prawda? "Zabra€ a swoj€ sk€ adan€ w€ dk€ i ruszyli€my brzegiem. Obydwoje byli€my milcz€cy, zapewne ka€ de z nas rozmy€la€ o, jak Kapitan Nemo zareaguje na nasze listy. Zastanawia€ em si€ te€ , dlaczego w€ a€nie w tym !spr€ chnia€ ym d€ bie pozostawi€ mokre ubranie, a nie zabra€ godo swego mieszkania, bo przecie€ chyba gdzie€ mieszka€ ? Dziupla by€ a do€€ g€ € boka. Kapitan Nemo w€ o€ y€ kije mi€ dzy jej brzegi i jak na rami€czku w szafie suszy€ w d€ bie swoje mokre ubranie rybackie. W€ o€ yli€my listy do kieszeni kurtki, a potem po€ egna€ em Mart€ i zawr€ ci€ em do swego obozu. Chcia€ em przespa€ si€ troch€ , odpocz€€ przed wypraw€, kt€ r€ zaplanowa€ emna dzisiejsz€ noc. Na jeziorze, w czerwonym €wietle gasn€cego s€ o€ca, g€ o€no krzycza€ y mewy, jakby#k€ € c€c si€ z sob€ o kolacj€ . Nad brzegiem nisko lata€ y "jask€ € ki, zbiera€ o si€ bowiem na deszcz. Id€c do swego namiotu wci€€ spogl€da€ em na drug€ stron€ jeziora. Dlaczego nie ma Cz€ owieka z Blizn€? Czy€ by zawie€€ mia€ y wszystkie moje rachuby i przewidywania? Czy€ by wyprawa na Jeziorak po zatopiony skarb gotowa€ a mi kl€ sk€ ? Raptem od strony starego d€ bu us€ ysza€ em warkot motoru €lizgacza. "Nemo by€ w pobli€ u d€ bu z dziupl€. I mo€ e nawet nas !obserwowa€ . A teraz odp€ yn€€ "€ pomy€la€ em. ROZDZIA€ €SMY WYPRAWA W MROKACH NOCY * W TAJNYM OBOZIE BANDY * JENIEC * ROZMOWA OPRYSZK€W * PR€BA UWOLNIENIA JE€CA * NIEWIDZIALNY WR€G * CZY JESTEM KAPITANEM NEMO? * WNIEWOLI NA WYSPIE * RUDA BRONKA * CI€€KI LOS JE€C€W. Zbudzi€ mnie € omot kropel na brezentowej p€ achcie namiotu.Wyjrza€ em na dw€ r i przekona€ em si€ , € e nad jeziorem ju€ zapad€ zmrok. U moich s€siad€ w pali€ y si€ w namiotach lampy gazowe i s€ ycha€ by€ o pogwar rozm€ w. Deszcz silniej za€ omota€ na p€ € tnie namiotu, a potem raptownie przesta€ pada€ . Zapewne chmura odesz€ a !gdzie€ dalej, zrosiwszy okolic€ tylko odrobin€ wody. Lecz !powietrze nie och€ odzi€ o si€ , !przeciwnie, zrobi€ o si€ jeszczebardziej parno i duszno. Tej nocy zapowiada€ si€ du€ y, porz€dny deszcz. Umy€ em twarz w jeziorze, a poniewa€ poczu€ em g€ € d, ukroi€ em sobie kawa€ ek czerstwego, kupionego przed czterema dniami chleba, posmarowa€ em go mas€ em i d€ emem truskawkowym. Noc zapada€ a szybko, wi€ c szkodami by€ o czasu na gotowanie wody na herbat€ . Nadmucha€ em d€ tk€ zapasowego ko€ a, z kufra wehiku€ u wyj€€ em nieprzemakaln€ torb€ , w kt€ rej zamierza€ em potem schowa€ ubranie. Zasznurowa€ em namiot, aby "moi s€siedzi my€leli, € e nadal €pi€ . Zarzuci€ em d€ tk€ na rami€ i ruszy€ em cicho !brzegiem jeziora, kieruj€c si€ "w stron€ , sk€d najbli€ ej by€ o do wysepki zamieszkanej przez band€ Czarnego Franka. Albowiem w€ a€nie ta wyspa by€ a celem mojej wyprawy. #Noc g€ stnia€ a z ka€ d€ chwil€; jezioro wygl€da€ o jakby w nie "kto€ nala€ atramentu. Nie by€ o wiatru. Po wodzie rozchodzi€ o si€ kwakanie kaczor€ w buszuj€cych w przybrze€ nych trzcinach. Przyspieszy€ em kroku. Zdawa€ em sobie spraw€ , € e tejnocy b€ dzie bardzo ciemno, bopo niebie sun€ € y deszczowe chmury. W nieprzeniknionym mroku trudno by€ oby odnale€€ malutk€ wysepk€ na ogromnej po€ aci jeziora. Wreszcie € gdy po lewej r€ ce zosta€ w tyle Czaplak € "ujrza€ em ma€ €, czarn€ plam€ . To by€ a wyspa z obozowiskiembandy. Nieraz w mi€ ym towarzystwie za€ ywa€ em nocnych k€pieli w rzece lub jeziorze. Ale teraz czeka€ a mnie samotna wyprawa w czarnej jak atrament toni. Dlatego € chocia€ €wietnie p€ ywam € zabra€ em z sob€ nadmuchan€ d€ tk€ samochodow€. Mia€ em na niej transportowa€ ubranie schowane do nieprzemakalnej torby; chcia€ em r€ wnie€ zapewni€ sobie mo€ liwo€€ kr€ tkiego odpoczynku. Rozebra€ em si€ i rzuciwszy na wod€ d€ tk€ po cichu !zanurzy€ em si€ w czarn€ to€. Woda by€ a nad podziw ciep€ a. O wiele cieplejsza od otaczaj€cego mnie powietrza. "P€ yn€€ em powoli, aby nie robi€ plusku; musia€ em zreszt€ popycha€ przed sob€ d€ tk€ z ubraniem. Ubranie trzeba by€ o zabra€ , po powrocie, w nocnych ciemno€ciach mog€ em go nie odnale€€ . A poza tym trudno by€ o przewidzie€ , jak d€ ugo pozostan€ na wysepce. Mo€ e #przez jaki€ czas b€ d€ siedzia€ ukryty w zaro€lach, obserwuj€c band€ Czarnego Franka? Po wyj€ciu z wody mog€ o mi by€ zimno, no i komary... Niestety, nie brakuje ich na mazurskich jeziorach. Woda w jeziorze nie mia€ a jednolitej temperatury, niekiedy obejmowa€ mnie niemal lodowaty ch€ ody zapewne trafi€ em na jakie€ podwodne pr€dy albo €r€ d€ a. Taka samotna nocna wyprawa stwarza specjalny nastr€ j. Nie wierz€ oczywi€cie w istnienie w€ € y i potwor€ w zamieszkuj€cych wielkie jeziora, a przecie€ wci€€ mia€ em uczucie, € e ocieram si€ o jakie€ zimne i €liskie cielska, € e co€ chwyta mnie za nogi i obezw€ adnia r€ ce. Cho€ nie wia€ najl€ ejszy wiaterek, jezioro pe€ ne by€ o jakiego€ dziwnego € ycia. Co€ w nim pluska€ o, to z tej, to z tamtej strony. Wydawa€ o mi si€ nawet, € e zupe€ nie !niedaleko kto€ czy co€ p€ ynie parskaj€c. Nads€ uchiwa€ em d€ ugo, ale parskanie nie powt€ rzy€ o si€ wi€ cej, natomiast wyra€nie s€ ysza€ em cichy, jednostajny plusk jakby#kto€ bardzo ostro€ nie p€ yn€€ . "Mo€ e to kto€ z bandy Czarnego Franka" € pomy€la€ em... "I zdwoi€ em ostro€ no€€ . Przede mn€ wyrasta€ z jeziora zwarty, nieprzenikniony masyw drzew na wysepce. Pod nogami wyczu€ em € wirowate dno. Wysepk€ otacza€ a p€ ycizna. Dotar€ em "do szuwar€ w i zag€ € bi€ em si€ w nie, uwa€ aj€c, aby nie spowodowa€ ha€ asu, chocia€ przypuszcza€ em, € e banda Czarnego Franka raczej nie rozstawia na wysepce wart. Niego€cinne wra€ enie, jakie sprawia€ a ona na przep€ ywaj€cych, dawa€ o chyba bandzie poczucie spokoju i bezpiecze€stwa. Tymczasem noc sta€ a si€ jeszcze ciemniejsza i znowu zacz€ € o pokapywa€ . Po omacku trafi€ em na twardy $grunt i w€lizn€€ em si€ w k€ p€ m€ odych olszyn. Wtedy !zobaczy€ em €wiate€ ko. Pali€ a si€ turystyczna lampa na gaz propan€butan, zapewne ukradziona z obozu harcerskiego. Na niewielkiej, kolistej polancech€ opcy z bandy Czarnego Franka wyci€ li krzaki i nisko rosn€ce ga€ € zie drzew. Wy€ sze ga€ € zie pozostawili, tak € e tworzy€ y one naturalnybaldachim. Nienaruszone zostawili r€ wnie€ krzaki dooko€ a polanki, a poniewa€ by€ y bardzo g€ ste, nawet kto€przep€ ywaj€cy o krok od wyspy nie dostrzeg€ by blasku. Na polance sta€ du€ y sza€ as zbudowany z ga€ € zi. Konstrukcj€ z € erdzi pokrywa€ y snopki trzcin, co€ w rodzaju strzechy stanowi€cej €wietn€ ochron€ przed deszczem. Banda nie "pali€ a ogniska, nie m€ g€ wi€ c jej zdradzi€ dym. Nie dziwi€ em si€ ju€ , € e w ubieg€ ym roku nikt nie odkry€ tajnego obozowiska. Wok€ € pal€cej si€ lampy gazowej siedzia€ a kr€ giem "ca€ a banda € trzyna€cie os€ b. Nie, czy€ bym si€ pomyli€ ? #Naliczy€ em ich a€ czterna€cie...No tak. Czternasta osoba by€ aprzywi€zana do pnia drzewa na skraju polanki. To z ni€ prowadzi€ rozmow€ Czarny Franek. € Nie my€l sobie, maminsynku,harcerzyku zatracony € m€ wi€ !€ € e ci€ tak od razu pu€cimy do twojego obozu. Najpierw z tob€ poigramy. B€ dziesz tu siedzia€ z przywi€zanymi do drzewa r€czkami, a komary urz€dz€ ci€ tak, € e spuchniesz jak bania. Ale sam sobie jeste€ winien. Po co !przyp€ yn€€ e€ na przeszpiegi? Krogulec ci€ tu przys€ a€ ? Ja mam z nim porachunki jeszcze!z ubieg€ ego lata, a ty jeste€ zjego zast€ pu, prawda? € Nic wam nie powiem € !burkn€€ przywi€zany ch€ opak. I wtedy go pozna€ em. To by€ Ba€ka z zast€ pu Krogulca. € Nie musisz mi nic m€ wi€ € "roze€mia€ si€ Czarny Franek. €Krogulec rozes€ a€ was na wszystkie strony, € eby odnale€€ nasz ob€ z. Bo on chce urz€dzi€ na nas najazd, Ity, spryciarzu, nasz ob€ z #znalaz€ e€. Tylko, € e to ci si€ na nic nie przyda. Dwa lub trzydni posiedzisz u nas jako jeniec, a potem powr€ cisz do !Krogulca i pok€ onisz mu si€ od nas. Za trzy dni nas ju€ tutaj nie b€ dzie. Za€ atwimy pewn€ !spraw€ , zrobimy wielk€ drak€ icze€€ , harcerze. Szukajcie wiatru w polu. Harcerz nie prosi€ , € eby go $pu€cili, nie b€ aga€ o lito€€ i tym mi zaimponowa€ . Odezwa€ si€ kto€ inny z bandy. Z zaczepnego tonu domy€li€ em si€ , € e to chyba konkurent Franka do przewodzenia, Roman. € A je€li przez trzy dni nie za€ atwimy tej sprawy, to co wtedy? Jedzenia nie mamy, a jeszcze tego ch€ opaka trzeba b€ dzie € ywi€ . Gaz si€ nam wkr€ tce sko€czy, por obozach i biwakach strach si€ pokaza€ ,g€ odno i ch€ odno, a ty sam w babskich portkach chodzisz, tak ci€ ten Nemo wyko€ owa€ . Rzeczywi€cie, dopiero teraz zauwa€ y€ em, € e Czarny Franek nosi€ damskie spodnie. Zapewne kt€ ra€ z dziewczyn mia€ a opr€ cz sukienki jeszcze par€ spodni, kt€ re mu po€ yczy€ a. Inni z tych, co to ich odzie€ y pozbawi€ Kapitan Nemo, te€ byli poubierani cudacznie w portki z koca, w po€ yczone damskie bluzki i koszule. "€ Znowu szurasz? € rozz€ o€ci€ "si€ Czarny Franek i zaci€ni€ t€pi€ €€ podsun€€ pod nos Romana. € A kto winien, € e strach si€ wsz€ dzie pokaza€ ? Czy to nie twoje dzie€ o? Co do tych trzech dni, wszystko zale€ y od was. Powiedzia€ em wam ju€ , € e Wacek Krawacik got€ w jest zap€ aci€ kup€ forsy za odzyskanie mapy #€ owisk. Cho€ by i pi€ € tysi€ cy mo€ emy od niego wyci€gn€€ . "Trzeba wi€ c t€ map€ odnale€€ .Dostaniemy kup€ forsy i w €wiat. Nad morze, panowie i panie. Autostopem do Sopotu, na molo. "€ A on da te pi€ € tysi€ cy? € pow€tpiewa€ Roman. € Ty go nie znasz. To nadziany facet, mama jego handluje najmodniejszymi krawatami. Sam widzia€ e€, jak si€ puszy swoim jachtem. Ksi€ ciem spinningu go nazywaj€, bo srebrny medal !dosta€ za ryby. Ale dla takiego faceta to ma€ o. On chce by€ !kr€ lem. A jak zostanie kr€ lem, skoro nie wie, gdzie najlepsze ryby bior€? € Nie wierz€ w te pi€ € tysi€ cy. I nie wierz€ , € e odnajdziemy t€ torb€ z map€ € upiera€ si€ Roman. Czarny Franek doskoczy€ do !niego z pi€ €ciami. Byliby si€ pobili, ale reszta ch€ opak€ w ich rozdzieli€ a. "€ Dop€ ki ja tu rz€dz€ , musisz si€ podporz€dkowa€ i robi€ , co ci ka€ € ! € wo€ a€ Czarny Franek. A Roman odkrzykiwa€ , rw€c si€ do bitki: € Min€ te trzy dni i przekonaj€ si€ wszyscy, jakie s€ twoje rz€dy. Je€€ nie ma co, pi€ nie ma co, papieros€ w brakuje. Co b€ dziemy pali€ ? Olszynowe li€cie? $Ta ich k€ € tnia by€ a mi na r€ k€ ,bo poch€ ania€ a uwag€ ca€ ej bandy. Zacz€€ em podkrada€ si€ ku m€ odemu je€cowi. Ale zadanie mia€ em przed sob€ nie€ atwe. Nios€ em ubranie i d€ tk€ poka€nych rozmiar€ w, co utrudnia€ o mi ruchy, a tak€ e powodowa€ o dodatkowy "szum, bo o d€ tk€ ociera€ y si€ li€cie. Lecz nie chcia€ em jej #zostawi€ , boj€c si€ , € e jej nieodnajd€ , gdy nadejdzie chwila ucieczki z Ba€k€. Czarny Franek i Roman wci€€ si€ k€ € cili. Ale tym razem jeszcze Czarny Franek #zwyci€ € y€ . By€ em ju€ niemal zaplecami Ba€ki, gdy banda zgodnym "hura" rozstrzygn€ € a !sp€ r na jego korzy€€ . Przy nimzosta€ o wodzostwo gangu. € Psssst € szepn€€ em do Ba€ki. € Jestem twoim przyjacielem... Nie daj po sobiepozna€ , € e wiesz o mojej obecno€ci... Ba€ka ani drgn€€ . Jakby nie !s€ ysza€ mojego szeptu. "B€ dziez niego kiedy€ znakomity zwiadowca" € pomy€la€ em. W kieszeni spodni namaca€ em scyzoryk, rozwar€ em jego ostrze. Nagle odezwa€ a si€ ruda dziewczyna, kt€ ra jeszcze w gospodzie ludowej upromu wzbudzi€ a moje zainteresowanie. € A ja nie krzycz€ "hura" jak !inni. I ciebie, Czarny Franek, i Romana uwa€ am za tch€ rzy. Obydwaj tylko my€licie o tym, jak umkn€€ przed Nemo. Zostawi€ was bez portek, zdar€ wasz sztandar, kpi sobie z was w € ywe oczy. My€la€ am, !€ e jeste€cie inni. Uciek€ am z !domu, bo m€ wili€cie, € e tutaj !znajd€ przygod€ , € ycie pi€ knei surowe. A wy jeste€cie najzwyklejsz€ band€ z€ odziejaszk€ w. To pi€ kne € ycie ma polega€ na uciekaniuprzed milicj€? Przekona€ am "si€ , € e jeste€cie tch€ rzami i nawet bi€ si€ nie umiecie. Nigdy nie bili€cie si€ z silniejszym od siebie, tylko ze s€ abszym. Zawsze w kilku napadacie na jednego. "My€la€ am, € e b€ dziemy € owi€ ryby, sma€ y€ je na ogniu, piec ziemniaki, € y€ prymitywnie € inaczej ni€ w mie€cie. A wy? Siedzicie przy kradzionej !lampie, jecie kradzione mi€ so. Ito ma by€ ta niezwyk€ a przygoda? Nemo, sam jeden, !potrafi si€ rozprawi€ z ca€ € wasz€ band€. Chlasta€ a ich tymi s€ owami jakbatem. Nie kry€ a swej pogardy. Roman tylko splun€€ g€ o€no. € To id€ do tego Nemo, jak jeste€ taka m€dra € powiedzia€ . € My tu ja€nie panienek nie potrzebujemy. Wracaj do mamusi. Ale Czarnemu Frankowi zrobi€ osi€ troch€ wstyd. Bole€nie chyba odczu€ s€ owa dziewczyny. !€ Ty, Bronka € rzek€ € wiesz,€ e ja tego wszystkiego nie chcia€ em. Ani tych kradzie€ y, ani innych awantur. Co najwy€ ej mia€ y by€ draki z turystami. Ale wysz€ o inaczej, z winy Romana. Wszyscy byli g€ odni, wi€ c ich Roman nam€ wi€ na zabicie owcy i od #tego si€ zacz€ € o. Ale jak tylko odnajdziemy t€ map€ i Wacek Krawacik da fors€ , wyjedziemynad morze i b€ dzie inaczej. Pieni€ dzy nam starczy na chleb i mi€ so. Tam b€ dzie prawdziwa przygoda. P€ jdziemy do rybak€ w, zaczniemy im pomaga€ € owi€ ryby, mo€ e nawet wyp€ yniemy z nimi na morze. € Nie chc€ . Ju€ teraz nie "chc€ ! € krzykn€ € a histerycznie"Bronka. € Przekona€ am si€ , € e nie przygoda nas czeka, tylko dom poprawczy. Mo€ ecie st€d "odej€€ jutro lub za tydzie€, a ja zostan€ , bo chc€ pozna€ Kapitana Nemo. "O Bo€ e € pomy€la€ em € jeszcze jedna zadurzy€ a si€ wKapitanie Nemo". € A ja kicham na Kapitana Nemo € wrzasn€€ zaraz pan si€ A˜аЅkЊ{B4€Іk ƒьЅkpB4€Іk4LІkCpB4 ƒŒSc"T- Щc…UіХcшVЛpcKW+# cЎX:,яY).Џ c €%Zи7УQ ˆrozz€ oszczony Czarny Franek. € Umyka przed nami jak #zaj€c. Niechby tu si€ zjawi€ ... I w tym momencie z krzak€ w po drugiej stronie polanki co€ wylecia€ o i upad€ o pod nogi Czarnego Franka. Jakie€ du€ e zawini€tko. € Kto to? Co to? € posypa€ y si€ g€ osy. !€ To nasze ubrania! € zawo€ a€ kt€ ry€ z ch€ opak€ w. Kto€ inny wrzeszcza€ : € Nemo jest na wyspie! Rzuci€ nam ubrania. On jest gdzie€ tutaj. Chwytajcie go! Szukajcie! Jakby kto€ petard€ rzuci€ w sam €rodek polanki. I jak od€ amki petardy ch€ opaki i dziewcz€ ta prysn€ li na wszystkie strony malutkiej wyspy. Moja ciekawo€€ zosta€ a ukarana. Zamiast w chwili, gdypowsta€ o zamieszanie, przeci€€ sznury opasuj€ce Ba€k€ i skoczy€ z nim do #jeziora, s€ ucha€ em ich k€ € tni. A teraz, kiedy dopad€ em do Ba€ki, by€ o ju€ za p€ €no. Na kark wskoczy€ o mi a€ czterech dryblas€ w. Kilka dziewcz€t trzyma€ o Ba€k€ . € Jest! Jest! € Mamy go! Zwi€zali mnie jak barana i zawlekli przed lamp€ gazow€. Na powr€ t te€ skr€ powali Ba€k€ i pozostawili go na skraju polanki. € Wi€ c to jest Kapitan Nemo! € triumfowa€ Czarny Franek. €Masz, Bronka, swojego !bohatera. Le€ y u moich st€ p. I !b€ dzie jeszcze cienko €piewa€ .€ Ze te€ od razu nie domy€lili€my si€ , kim jest Nemo. Przecie€ on by€ z nami w gospodzie, gdy otrzymali€my"list z pogr€ € kami € powiedzia€ Roman. $Kt€ ra€ z dziewcz€t zaj€ € a si€ zawini€tkiem, rzuconym na polan€ . Poda€ a Czarnemu Frankowi jego spodnie i koszul€ . A tak€ e kartk€ . € Tu jest jeszcze list od Nemo€ powiedzia€ a. € By€ w waszych rzeczach. € List? Po co mamy go czyta€ ? On sam teraz nam powie, co napisa€ . Znowu pewnie jakie€ pogr€ € ki, co, panie kapitanie? € i Roman potr€ci€ mnie czubkiem buta. Zamierza€ em przez jaki€ czas udawa€ Kapitana Nemo, aby on znalaz€ si€ w bezpiecznej odleg€ o€ci od wyspy, ale bezczelna mina Romana tak mnie zirytowa€ a, € e burkn€€ em: € G€ upi jeste€, ch€ opcze, Nemo wam umkn€€ . Ja nim nie jestem. € S€ yszysz, Bronka, jaki to odwa€ niak? € zachichota€ Franek. € Ze strachu got€ w si€ wyrzec ojca, matki, a nawet samego siebie. € Przeszukajcie jeszcze raz !wysp€ . Znajdziecie moj€ d€ tk€ i ubranie € powiedzia€ em. € Kapitan Nemo nosi nieprzemakalny kaptur i kurtk€ . I ciemne okulary. Ch€ opcy znowu rozbiegli si€ powyspie. Kt€ ry€ z nich mia€ elektryczn€ latark€ . Oczywi€cie znale€li d€ tk€ i ubranie. € On nie jest Nemo € o€wiadczy€ a Bronka € Nemo nie wypiera€ by si€ swojej osoby. By€ by dumny z tego, € e jest Nemo. Czarny Franek nie chcia€ zrezygnowa€ z triumfu. € K€ amie. To tylko wybieg z jego strony, € eby si€ uratowa€ przed nasz€ zemst€.Roman ma racj€ : ten facet by€ w gospodzie wtedy, gdy dostali€my pierwsz€ kartk€ . Spojrza€ na list, kt€ ry mu poda€ a dziewczyna. € To nie pan go pisa€ ? € zapyta€ drwi€co. € Nie. € Zaraz sprawdzimy. Ale najpierw przeczytam ten li€cik.Po raz drugi was ostrzegam: umykajcie z Jezioraka. Ja tu jestem panem i nie chc€ waszego towarzystwa. Do€€ kradzie€ y i awantur. Oddaj€ wasze € achy, bo si€ nimi brzydz€ . Kapitan Nemo By€ o zbyt ciemno, abym m€ g€ widzie€ wyraz twarzy Czarnego Franka. Ale jestem pewien, € e a€ poczerwienia€ ze z€ o€ci. € No, zobaczymy, kto tu jest !panem i kto si€ st€d wyniesie. Ch€ opaki! € wykrzykn€€ . € Dajcie mi notes i o€ € wek. Ten pan napisze moj€ odpowied€. Rozwi€€ cie mu praw€ r€ k€ . Po chwili mia€ em na kolanach notes, a w palcach. trzyma€ emo€ € wek. Sze€ciu ch€ opak€ w otacza€ o mnie ciasno, bym niezdo€ a€ umkn€€ . Czarny Franek dyktowa€ mi: € Panem Jezioraka jest Czarny Franek. Od dzi€ Kapitan Nemo przestaje istnie€ . Bronka zajrza€ a do kartki trzymanej przez Czarnego !Franka, a potem, pochyli€ a si€ ku mnie i zerkn€ € a na moje bazgro€ y. !€ Trzeba by€ €lepym, € eby nie!zauwa€ y€ : to nie ten pan pisa€ list od Kapitana Nemo € !rzek€ a. € Od razu domy€li€ am si€ , € e on nie jest Nemo. Po kolei wszyscy cz€ onkowie bandy zacz€ li por€ wnywa€ m€ jlist z listem od Nemo. Jedni twierdzili, € e oba charaktery pisma s€ do siebie podobne. "Inni za€ byli zdania, € e kartki pisa€ y dwie r€ € ne osoby. € Nie musz€ nikogo udawa€ € powiedzia€ em z dum€. € Mam $w€ asn€ s€ aw€ i prze€ y€ em te€ sporo niezwyk€ ych przyg€ d. Nazywaj€ mnie Pan Samochodzik. O, jak€ e z€ udn€ spraw€ jest s€ awa. Czarny Franek tylko si€ roze€mia€ . € Pan Samochodzik? Skona€ mo€ na ze €miechu na takie przezwisko. Nigdy o kim€ takimnie s€ ysza€ em. !Tylko Ba€ka pisn€€ rado€nie: € O rany, pan Samochodzik! Wilhelm Tell tyle nam o panu opowiada€ . O wszystkich waszych przygodach nam m€ wi€ . € Tell? € krzykn€€ em w jego stron€ . € A gdzie jest teraz Tell? € On dowodzi nasz€ dru€ yn€, panie Samochodzik! € odkrzykn€€ Ba€ka. Czarny Franek podni€ s€ g€ os: € Nie rozmawia€ ze sob€. Je€cy nie maj€ prawa prowadzi€ rozm€ w. Ale czu€ em, € e zabi€ em mu porz€dnego € wieka. Mi€ by€ ju€ tak pewien, czy rzeczywi€cie schwyta€ Kapitana Nemo. € Pan Samochodzik? € pytaj€co rzek€ do mnie. € Nigdy o panu nie s€ ysza€ em. Czym si€ pan zajmuje i co robipan na naszej wyspie? Wzruszy€ em ramionami. € Mnie to wcale nie boli, € e nikt tu o mnie nie s€ ysza€ . A !zakrad€ em si€ na wysp€ , € eby uwolni€ tego ch€ opca. Nie znosz€ , kiedy kilku wyrostk€ wpastwi si€ nad m€ odym ch€ opcem. Nie chcia€ bym, aby€cie wzi€ li to za objaw tch€ rzostwa, ale nie zamierza€ em z wami walczy€ . Uwa€ am, € e powinno si€ pom€ c wam zrozumie€ to, co ju€ poj€ € a Bronka. W taki spos€ b prawdziwej przygody nie prze€ yjecie. "€ O Bo€ e €wi€ ty! € j€ kn€€ Czarny Franek. € Pan nie jest Samochodzik, tylko Samogl€ dzik. Ch€ opaki, zaci€gnijcie go pod drzewo dotego harcerzyka. Niech sobie pogadaj€ o harcerskich przygodach. Zaci€gn€ li mnie do Ba€ki pod !drzewo. Zacz€ li si€ naradza€ , co pocz€€ w nowej sytuacji. Bo przecie€ ju€ nie tylko Ba€ka, ale i ja, i tajemniczy Kapitan Nemo poznali€my ich tajne obozowisko. Jak zwykle !dosz€ o znowu do k€ € tni mi€ dzyCzarnym Frankiem a Romanem,tym razem o wyb€ r miejsca na nowy ob€ z. Nie przys€ uchiwa€ em si€ ich swarom, wola€ em porozmawia€ z Ba€k€. "€ Nie mia€ em poj€ cia, € e Tell jest ju€ dru€ ynowym € odezwa€ em si€ szeptem. € A tym bardziej, € e przyby€ nad Jeziorak. € W tym roku zrobi€ matur€ € wyja€ni€ Ba€ka. € I zosta€ dow€ dc€ naszej dru€ yny. Inni jego przyjaciele, Wiewi€ rka i Sokole Oko, szkol€ si€ na specjalnym obozie dla przysz€ ych instruktor€ w harcerskich. A on z naszym hufcem przyjecha€ nad Jeziorak. Mamy ob€ z ko€ o Siemian. € Krogulec jest w jego dru€ ynie? € Tak. !€ I to on ci€ tu przys€ a€ na przeszpiegi? € Na zwiad, prosz€ pana € obrazi€ si€ Ba€ka. € Nie podoba mi si€ post€ powanie Krogulca. Po co wam informacje o obozie Czarnego Franka? € Ch€ opcom i dziewcz€ tom z naszego obozu du€ o rzeczy zgin€ € o. Ta lampa gazowa jest r€ wnie€ nasza. Czas wreszcie ukr€ ci€ panowanie Czarnego Franka. € Zgadzam si€ , € e skradzione rzeczy nale€ y odzyska€ . Tylko nie w ten spos€ b. Harcerze contra banda € obuz€ w? Sam $przecie€ s€ ysza€ e€, co m€ wi€ a ta dziewczyna. Oni nie s€ jednacy, wszystkich do jednego worka wrzuca€ nie nale€ y. Trzeba ich podzieli€ , odrzuci€ plewy od ziarna. Chcia€ bym o tym porozmawia€ z Tellem. € Niech pan przyjdzie jutro naognisko harcerskie. Ale czy jest nadzieja, € e oni do jutra nas wypuszcz€? € A co maj€ z nami zrobi€ ? Doswego nowego obozu nas nie !zabior€. Co najwy€ ej wymy€l€ "jak€€ idiotyczn€ kar€ : ot, na przyk€ ad zostawi€ nas na wyspie bez ubra€. Od gromadki siedz€cych wok€ € !lampy od€ €czy€ a si€ Bronka i podesz€ a do nas. € Szkoda, € e pan nie jest Kapitanem Nemo € westchn€ € ai usiad€ a obok nas. Ba€ka zacz€€ szepta€ : € Niech nas pani uwolni z wi€ z€ w. Pani te€ nie podoba si€ ich post€ powanie. Uciekniemy wszyscy razem, w tr€ jk€ . Bronka wzruszy€ a ramionami. € Co ty gadasz? Nie mog€ ich zdradzi€ , cho€ uwa€ am, € e zosta€ am oszukana. Czarny Franek tak barwnie opowiada€ mi o swoich zesz€ orocznych przygodach nad Jeziorakiem, € e zamiast jecha€ z rodzicamina wakacje, da€ am si€ wci€gn€€ do gangu. € A mo€ e on te€ szuka prawdziwej przygody. Tylko € enie potrafi jej znale€€ ? € zapyta€ em. U€miechn€ € a si€ . € A pan prze€ ywa te prawdziwe przygody? € Tak. Jestem w€ a€nie na szlaku prawdziwej przygody. Proponuj€ pani: niech pani ich porzuci. Nie, nie musi pani nas uwalnia€ . Prosz€ jutro od€ €czy€ si€ od bandy i poszuka€ mojego biwaku, kt€ ry znajduje si€ na drugim brzegu. Przejdzie pani obok kilku starych d€ b€ w, jeden z nich b€ dzie wypr€ chnia€ y. "Oko€ o p€ € kilometra dalej stoi m€ j namiot. Prze€ yje pani !wspania€ € przygod€ , by€ mo€ euda si€ pani pozna€ Kapitana Nemo. € Pan zna Kapitana Nemo? € zainteresowa€ a si€ . € Nie. Ale pewnie nied€ ugo go poznam. Wi€ c niech pani odszuka m€ j biwak. Wy€le panitelegram do rodzic€ w, aby bylio pani€ spokojni... € Napisa€ am do nich list, € e jestem nad Jeziorakiem, € e #dzieje mi si€ dobrze. I € eby si€ o mnie nie martwili. € A mo€ e uda si€ pani nam€ wi€ r€ wnie€ Czarnego Franka, aby porzuci€ swoj€ band€ ? € Pan € artuje € pokr€ ci€ a g€ ow€. € To przecie€ on zorganizowa€ t€ band€ . I mia€ by j€ porzuci€ ? € B€ d€ na pani€ czeka€ € powt€ rzy€ em. Waha€ a si€ . € Nie wiem. Nie obiecuj€ ... Odesz€ a do gromady wiecuj€cej przy lampie, kt€ ra raptem zacz€ € a przygasa€ . Ko€czy€ si€ gaz w butli. € Sprawdz€ wi€ zy na r€ kach tych ptaszk€ w € powiedzia€ Roman. € Zaraz zrobi si€ ciemno i gotowi z tego skorzysta€ . Podszed€ do nas, obejrza€ sznury na moich r€ kach i !nogach. To samo zrobi€ u Ba€ki. € Idziemy spa€ € zarz€dzi€ Czarny Franek. € Ale ze wzgl€ du na je€c€ w i Kapitana Nemo nale€ y trzyma€ warty. Pierwsze dwie godziny pilnowa€ obozu b€ dzie Lisia Sk€ rka. Potem ja, a p€ €niej Roman. !€ A mo€ e uwolnimy je€c€ w? € zaproponowa€ a Bronka. € No, prosz€ , odezwa€ a si€ "ja€nie panienka € rozz€ o€ci€ si€ Roman. € Damy im po klapsie i do domu, co? Nie. Taknie b€ dzie. Jutro rano naradzimy si€ nad kar€ dla nich. Musimy ich oduczy€ wtykania nosa w cudze sprawy. Zgas€ a lampa gazowa. Ciemno€€ okry€ a wysepk€ . Banda skry€ a si€ w swoim sza€ asie, na dworze zosta€ "tylko Lisia Sk€ rka. S€ ysza€ em, jak zabija€ komary bzycz€ce mu ko€ o twarzy, ziewa€ g€ o€no, potem zapali€ papierosa. "Taki smarkacz i ju€ !pali" € oburzy€ o mnie. I nawet zamierza€ em mu co€ na ten temat powiedzie€ , lecz zrezygnowa€ em. Chcia€ em, abybanda jak najszybciej zapad€ a!w sen. Wci€€ mia€ em nadziej€ ,€ e mo€ e zdo€ am si€ oswobodzi€ z wi€ z€ w. Znowu deszcz zacz€€ szele€ci€ na li€ciach drzew. Tym razem pada€ coraz mocniej. Nikt z bandy jednak !nawet nie pomy€la€ , € e je€cy mokn€ na deszczu. Kilkakrotnie usi€ owa€ em #rozlu€ni€ wi€ zy na r€ kach, ale d€ onie mia€ em zwi€zane na plecach. Nadzieja na odzyskanie wolno€ci gas€ a we mnie w miar€ , jak stawa€ em si€ coraz bardziej mokry. Ze wsp€ € czuciem my€la€ em o #Ba€ce, kt€ ry le€ a€ obok mnie i w milczeniu, bez skargi, znosi€ ci€ € ki los je€ca. ROZDZIA€ DZIEWI€TY JAK SMAKUJE SZNUREK? * CZY NEMO JEST NIEMOW€? * NAJAZD NA WYSP€ * CZY CZEKA MNIE NAJWSPANIALSZA PRZYGODA? * CZEGO CHCIA€ KAZNODZIEJA? * NA PRZYL€DKUSANDACZA * CZY MO€NA €OWI€ NA ZAKL€CIE? * "PATERNOSTER". Deszcz monotonnie szemra€ nali€ciach drzew. Kapa€ o mi na nos, a potem zacz€ € o si€pi€ na kark. By€ em tylko w spodenkach, bo € obuziaki z bandy Czarnego Franka nie pozwoli€ y mi ubra€ si€ . Z pocz€tku wola€ em nawet deszcz ni€ roje komar€ w, !kt€ re wabi€ a moja golizna, ale "wkr€ tce ogarn€€ mnie ch€ € d i zacz€€ em podzwania€ z€ bami. A co dopiero Ba€ka! Wygl€da€ na bardzo delikatnego ch€ opca."Dostanie zapalenia p€ uc" € "pomy€la€ em i szarpn€€ em si€ w wi€ zach. #P€ €niej ogarn€ € a mnie z€ o€€ na Kapitana Nemo. Gdyby nie jego pojawienie si€ na wysepce, uda€ oby mi si€ uwolni€ Ba€k€ , a i sam nie popad€ bym w niewol€ bandy. Ale Kapitan Nemo, zdaje si€ , uwielbia€ takie sztuczki. "Efekciarz" € doszed€ em do wniosku, mo€ e niezbyt sprawiedliwego. Lecz czy mo€ na by€ sprawiedliwym, kiedy na go€ e cia€ o padaj€ krople deszczu i z zimna podzwania si€ z€ bami? € Ba€ka... € szepn€€ em do ch€ opca. !€ S€ ucham € us€ ysza€ em jego szept. € Przysu€ si€ do mnie... Zrobi€ kilka ruch€ w ca€ ym "cia€ em i znalaz€ si€ obok mnie. Ja r€ wnie€ poruszy€ em si€ w ten spos€ b, € e swoimi plecami opar€ em si€ o jego plecy. R€ ce mia€ em zwi€zane do ty€ uw przegubach, podobnie jak i Ba€ka. Palcami namaca€ em wi€ zy na jego d€ oniach, lecz #okaza€ o si€ , € e supe€ mia€ na "piersiach. Przewr€ ci€ em si€ na bok i tak si€ u€ o€ y€ em, € e z€ bami si€ gn€€ em do sznurka na d€ oniach Ba€ki. Och, m€ j Bo€ e, jak si€ to przyjemnie czyta w ksi€€ ce, !€ e bohater € znajduj€cy si€ wniewoli € przegryza sznury lub zgo€ a sk€ rzane paski. Ale czy kiedykolwiek kto€ z Was, Drodzy Czytelnicy, spr€ bowa€ z€ bami przegry€€ gruby sznur?!Gryz€ em i gryz€ em, a przecie€ dopiero po d€ ugim czasie uda€ o mi si€ przerwa€ zaledwie jedno!czy dwa w€ € kienka. A nie by€ o to € adne lasso jak w powie€ci,lecz zwyk€ y sznur do wieszania bielizny. #€ Mo€ e ja spr€ buj€ przegry€€ ?€ zaproponowa€ mi szeptem Ba€ka. !€ Nie dasz rady € mrukn€€ em. € R€ ce mam zwi€zane starym krawatem. Musia€ by€ mie€ z€ by morsa. Deszcz szele€ci€ wci€€ w drzewach, a ciemno€€ by€ a tak nieprzenikniona, € e nie widzieli€my nic nawet o krok. Co robi€ wartuj€cy Lisia Sk€ rka? Zapewne wlaz€ do sza€ asu, gdzie spa€ a banda. !Gdybym tylko zdo€ a€ przegry€€ sznurek, uciekliby€my bez € adnego trudu. Czy wiecie, jak smakuje sznurek? Jest to co€ obrzydliwego. Nie ma nic wstr€ tniejszego od smaku sznurka. Cz€ owiek odnosi wra€ enie, € e gryzie stary zmywak do garnk€ w. "I znowu p€ k€ y dwa w€ € kienka...!A potem co€ ciep€ ego dotkn€ € omojego ramienia. € Cichoooo € us€ ysza€ em zduszony g€ os. Czyja€ d€ o€ !przesun€ € a si€ po moim ciele, namaca€ a sznurek. Na nogach poczu€ em ch€ odne ostrze no€ ai sznurek zosta€ przeci€ ty. Jeszcze chwila i to samo sta€ osi€ z krawatem. Po dw€ ch minutach Ba€ka r€ wnie€ by€ wolny, w ciemno€ciach jego r€ ce dotkn€ € y moich d€ oni. Kto€ chwyci€ mnie mocno za rami€ ipoci€gn€€ za sob€. Prze€lizn€ li€my si€ przez krzaki olszyn a€ do brzegu jeziora. €w kto€ € zapewne Nemo € wci€€ nie puszcza€ mojego ramienia. Przez trzciny doprowadzi€ nas do swojego €lizgacza. Poczu€ em, € e to "€lizgacz, gdy potkn€€ em si€ o jego burt€ . € Musz€ wr€ ci€ po swoje ubranie € powiedzia€ em do Kapitana Nemo. € Niech pan zabierze ch€ opca i odp€ ywa. Jasobie ju€ dam rad€ . Wp€ aw dostan€ si€ do brzegu. Nic nie odpowiedzia€ . Ale mojego ramienia nie pu€ci€ . !Drug€ d€ oni€ chwyci€ mnie za "r€ k€ i przesun€€ moimi palcami"po dnie €lizgacza. Tak, le€ a€ y tam moje rzeczy. Wle€li€my do €lizgacza z trudem si€ w nim mieszcz€c. Stukn€ € y o burty wios€ a. "P€ yn€ li€my wolno. Nemo wci€€ nie zapala€ silnika, zapewne nie chc€c budzi€ €pi€cej na wyspie bandy. Jak€ e € a€ owa€ em, € e mrok nocy nie pozwala mi dojrze€ jego twarzy! Mia€ na sobie sw€ j czarny str€ j, €liski i !mokry. G€ ow€ r€ wnie€ kry€ w kapturze. Twarz ja€nia€ a w mroku, ale rys€ w nie spos€ b by€ o rozr€ € ni€ . !€ Czy dosta€ pan m€ j list? € zapyta€ em. pan si€ A˜аЅkЊ{B4€Іk ƒьЅkpB4€Іk4LІkCpB4[€bc й\т“ c <]uI c Ÿ^Ојc  _Ж%ёc e `Ї.ыc Ш a’7a +!!Nic si€ nie odezwa€ . Jakby nie s€ ysza€ pytania. € Pan nie chce rozmawia€ na ten temat? € zagadn€€ em go znowu Milcza€ . Odezwa€ si€ Ba€ka. € Pan jest wspania€ y. To by€ niezwyk€ y wyczyn € z tym podrzuceniem ubra€ na polan€ ."M€ odzie€ kocha efekty" € pomy€la€ em z gorycz€. Lecz Ba€ka doda€ : € I dzi€ kuj€ panu za uwolnienie. Pan Samochodzik wprawdzie ju€ przegryza€ moje wi€ zy, wi€ c za p€ € godziny byliby€my i tak wolni. Ale teraz pr€ dzej b€ d€ w obozie. Dzi€ kuj€ panu. I tym razem nie us€ yszeli€my g€ osu Kapitana Nemo. Jakby by€ g€ uchy albo nie chcia€ w og€ le z nami rozmawia€ . "To niegrzeczne € doszed€ em do "wniosku € I troch€ obra€liwe". Nie podj€€ em dalszych pr€ b nawi€zania rozmowy. Ba€ka, przekonawszy si€ , € e Nemo nie chce z nami gada€ , tak€ e milcza€ . P€ yn€ li€my w zupe€ nych ciemno€ciach, nie mam "poj€ cia, jak on orientowa€ si€ co do kierunku. W pewnej chwili, gdy zapewne doszed€ do wniosku, € e znajdujemy si€ dostatecznie daleko od wyspy,w€ €czy€ silnik. Na ma€ ych "obrotach zbli€ y€ si€ do brzegu i dotkn€€ mojego ramienia, tym ruchem nakazuj€c mi, abym wyskoczy€ . A wi€ c jednak wiedzia€ , kim jestem i gdzie mieszkam; chyba przeczyta€ m€ j list. € Czy podp€ ynie pan a€ do harcerskiego obozu? € zapyta€ go Ba€ka. Potakuj€co mrukn€€ co€ w odpowiedzi. € Powiedz Tellowi, € e jutro b€ d€ na waszym ognisku! € zawo€ a€ em do Ba€ki i wyskoczy€ em ze €lizgacza w p€ ytk€, przybrze€ n€ wod€ . € Dzi€ kuj€ panu! € krzykn€€ em jeszcze do Kapitana Nemo. Silnik zawarcza€ g€ o€niej. Odp€ yn€ li, zalewaj€c mnie wysok€, siln€ fal€. Pocz€ apa€ em na brzeg. Ha€ as motoru zamiera€ w ciemno€ciach nocy. Z namiotu moich s€siad€ w us€ ysza€ em zaspany g€ os pana Anatola: € Kto tam? Kto tam? #€ To ja. S€siad € odrzek€ em. €Wracam z nocnego po€ owu ryb.€ Z€ apa€ pan co€? € zainteresowa€ si€ rycerz spinningu. Mo€ e nawet got€ w by€ wyj€€ z namiotu, aby obejrze€ m€ j po€ € w. € Nie. Nic nie z€ apa€ em. Natomiast bardzo zmok€ em. Zachichota€ rado€nie. Odczuwa€ satysfakcj€ , € e nie !uda€ mi si€ po€ € w, a do tego zmok€ em, on za€ le€ y w zacisznym i suchym wn€ trzu namiotu. Znowu poczu€ si€ m€drzejszy, co zawsze, zdaje, si€ , sprawia€ o mu ogromn€ przyjemno€€ . W namiocie zapali€ em turystyczn€ maszynk€ gazow€i zagotowa€ em szklank€ wody. "Po€ kn€€ em pastylk€ asproco€ u "i w€lizn€€ em si€ do €piwora. Wydawa€ o mi si€ , € e spa€ em !tylko kr€ tk€ chwil€ . Zbudzi€ mnie narastaj€cy ha€ as na jeziorze. Spojrza€ em na zegarek: by€ a trzecia nad ranem. Wystawi€ em g€ ow€ z namiotu izobaczy€ em jezioro okryte "lekk€, zwiewn€ mg€ €. €rodkiemtoni, to zjawiaj€c si€ , to zn€ w znikaj€c we mgle p€ yn€ € o dwana€cie kajak€ w. Cztery z nich mia€ y silniki tummlery i holowa€ y po dwa inne kajaki. W ka€ dym siedzia€ a dwuosobowa za€ oga z€ o€ ona z harcerzy w pe€ nym umundurowaniu. Razem dwudziestu czterech ch€ opa. "Przy€ o€ y€ em lornetk€ do oczu. Dostrzeg€ em mi€ dzy nimi Ba€k€ , Krogulca i Wilhelma #Tella. Nie ulega€ o w€tpliwo€ci, € e kawalkada zmierza do wyspy Czarnego Franka. "Banda €pi w sza€ asie i ani spodziewa si€ najazdu o tak wczesnej porze" € pomy€la€ em.Kajaki wkr€ tce znikn€ € y we mgle, kt€ ra t€ umi€ a warkot silnik€ w. A jednak odczu€ em pewn€ przykro€€ . Zapewne Ba€ka "powt€ rzy€ Tellowi, co my€l€ o konflikcie harcerzy z band€ Czarnego Franka. Najazd na wysp€ €wiadczy€ , € e Tell zlekcewa€ y€ moje s€ owa. "No c€ € € westchn€€ em w duchu. € To ju€ nie jest ten sam harcerzyk, kt€ rego pozna€ em na Wyspie !Z€ oczy€c€ w. Ani ten, z kt€ rymposzukiwa€ em skarbu templariuszy i pami€ tnika hitlerowskiego zbrodniarza. Ch€ opak podr€ s€ , zosta€ dru€ ynowym, uwa€ a, € e ma ju€ dosy€ do€wiadczenia, aby kierowa€ si€ w€ asnym przekonaniem." Po raz drugi zbudzi€ o mnie skrobanie w p€ € tno namiotu. Na trawie przed namiotem siedzieli z podwini€ tymi nogami € Wilhelm Tell, a obok niego Ba€ka. Na brzegu le€ a€ wyci€gni€ ty kajak. € Czy pan troch€ nie za d€ ugo €pi po nocnych prze€ yciach? €zapyta€ mnie weso€ o Tell. U€ciska€ em go serdecznie i zaprosi€ em na €niadanie. Mia€ em chleb i pasztet w puszce. € Owszem, zjad€ oby si€ co€, panie Tomaszu € zatar€ "rado€nie r€ ce. By€ w €wietnym humorze. € Bo my ju€ od trzeciej rano buszowali€my po jeziorze. € Wiem. Pop€ yn€ li€cie na wysp€ Czarnego Franka. € W sam€ por€ , panie Tomaszu. Banda ju€ zamierza€ a da€ drapaka. Uciekli zreszt€, gdy zobaczyli nasze kajaki i gromad€ ch€ opc€ w. Umykali wp€ aw na l€d, pozostawiaj€c dziewcz€ ta i skradzione rzeczy. W ich sza€ asie znale€li€my nasz€ butl€ do gazu, lamp€ i wiele innych przedmiot€ w, zapewne ukradzionych z biwak€ w. Terazog€ osimy to nad jeziorem i zwr€ cimy w€ a€cicielom. € Nie dosz€ o do b€ jki? € Uciekali przed nami jak kaczki. Oni s€ odwa€ ni tylko wtedy, gdy maj€ do czynienia ze s€ abszymi. € wzruszy€ pogardliwie ramionami. € Mam nadziej€ , € e Ba€ka powiedzia€ ci, Tellu, co o tym wszystkim my€l€ ? € Owszem, powiedzia€ . Ale tymrazem pan nie ma racji, panie Tomaszu. Wi€ c mieli€my pozostawi€ im skradzione rzeczy? Mamy tolerowa€ ich chuliga€skie wyczyny nad jeziorem? Wiem, co pan powie,nale€ a€ o o obozie Czarnego Franka zawiadomi€ milicj€ i ona powinna odebra€ bandzie skradzione rzeczy. Lecz po pierwsze: na to ju€ czasu nie by€ o, banda szykowa€ a si€ do wyprowadzki z wyspy. A po drugie: uwa€ amy, € e nasza m€ odzie€ owa organizacja powinna pom€ c w utrzymaniu porz€dku. Takie jest zadanie naszego harcerskiego !kolektywu. To troch€ g€ upie € ogromne zgrupowanie harcerzy, kt€ remu banda € obuziak€ w podkrada r€ € ne !rzeczy. Je€li nie nauczymy si€ radzi€ sobie z chuliganami tutaj, na obozie, jak€ e poradzimy sobie z nimi w € yciu? Na czajniku zacz€ € a weso€ o podskakiwa€ pokrywka. Ba€ka pokraja€ chleb i posmarowa€ gopasztetem. Ten widok tak mnierado€nie usposobi€ , € e #przesta€ em si€ d€sa€ na Tella. "Przecie€ nic z€ ego si€ w ko€cunie sta€ o. Nie pojechali na wysp€ , aby bi€ si€ z € obuziakami, lecz aby odebra€ rzeczy, kt€ re im skradziono. #Nasycili€my pierwszy g€ € d. Tell co chwila spogl€da€ na mnie wyczekuj€co. Wiedzia€ em, o co chodzi. Trawi€ a go ciekawo€€ , sk€d si€ tu znalaz€ em. Wietrzy€ w tym jak€€ przygod€ . € Nic ci nie powiem, Tellu € o€wiadczy€ em mu wreszcie. € Masz swoje w€ asne harcerskie sprawy. Gdy ci€ wtajemnicz€ w cel mego przybycia nad Jeziorak, poci€gnie ci€ moja przygoda i zaniedbasz obowi€zki. Je€li jednak chcesz"mi pom€ c... € zawaha€ em si€ €szukaj nad Jeziorakiem cz€ owieka z blizn€, na prawympoliczku. Wy€wiadczysz mi tymniezwyk€ € przys€ ug€ . Ja tu jestem w€ a€nie po to, aby tego cz€ owieka odnale€€ . Zrozumia€ , € e nic wi€ cej nie wyjawi€ . Zreszt€ musieli€my przerwa€ rozmow€ , bo w€ a€nie#obudzi€ si€ pan Anatol i g€ o€nopoziewuj€c wype€ zn€€ z namiotu. Troch€ zaskoczy€ go widok dw€ ch harcerzy jedz€cych €niadanie wraz ze mn€. € Pan ma ci€gle coraz nowych!go€ci, prosz€ pana s€siada € odezwa€ si€ . € Najpierw ta m€ oda dziewczyna € owi€ a dla pana ryby, a teraz ci m€ odzi karmi€ pana €niadaniem. € O, przepraszam, to ja ich zaprosi€ em. € A wczoraj w nocy, gdy !wymkn€€ si€ pan na ryby, kto€tu by€ i pyta€ nas o pana. € Kobieta, m€ € czyzna? € M€ € czyzna. Bardzo dziwny !cz€ owiek. Przyp€ yn€€ gumow€ !€ € deczk€ i nawet przez jaki€ czas czeka€ na pana, bo my€la€ , € e pan nie odszed€ daleko, skoro pozosta€ pana dziwaczny samoch€ d. Nie !potrafi€ opisa€ jego wygl€du, tyle tylko panu powiem, € e opowiada€ o ptakach, o powrocie do natury. Spa€ nam nie da€ swoim gadaniem. € To by€ Kaznodzieja € odgad€ em. € Kaznodzieja? € P€ etwonurek€Kaznodzieja, tak go przezwa€ em, bo widzia€ em, jak nurkowa€ , a jego kazania na r€ € ne tematy nasun€ € y mi my€l, € e mo€ e jest kaznodziej€. € Ale chyba nie religijnym. Bo nam tu gada€ o mewie €mieszce € stwierdzi€ pan Anatol.. #Tell i Ba€ka parskn€ li €miechem.€ Czy to taka mewa, prosz€ pana, co opowiada dowcipy? !By€ a ju€ € sma. Po rannej mgle !nie pozosta€ o ani €ladu, niebo by€ o bez jednej chmurki i s€ o€ce mocno pra€ y€ o. Ale barwa nieba, troch€ jakby matowa, kaza€ a przypuszcza€ ,"€ e utworz€ si€ chmury i dzie€ nie b€ dzie jednak s€ oneczny. € A pan, panie Tomaszu, gdziesi€ nie ruszy, od razu wkraczaw fajne historie € z podziwemstwierdzi€ Wilhelm Tell, zabieraj€c si€ z Ba€k€ do !odp€ yni€ cia. € Jakie€ dziwne typy pana odwiedzaj€. A c€ € to za dziewczyna, o kt€ rej ten pan wspomina€ ? Naprawd€ € owi€ a dla pana ryby? € Z€ owi€ a wspania€ ego szczupaka. "€ Ech, € e te€ ja nie mog€ by€ tu wci€€ z panem € #westchn€€ Tell. € Zdaje mi si€ , € e szykuje si€ nad Jeziorakiemprzygoda najwspanialsza ze wszystkich, jakie dot€d prze€ y€ em. !Rad nierad musia€ odp€ yn€€ doswego obozu. Zepchn€ li z Ba€k€ kajak na wod€ i uzyskawszy ode mnie zapewnienie, € e przyb€ d€ wieczorem na ognisko !harcerskie, odp€ yn€ li, dziarskomachaj€c wios€ ami. A ja po€ o€ y€ em si€ za swoim namiotem i szk€ a lornetki skierowa€ em na przeciwleg€ y brzeg. "Czego chcia€ ode mnie Kaznodzieja?" € zastanawia€ em si€ . Lecz nie znajdowa€ em € adnego sensownego uzasadnienia dla jego niespodziewanej wizyty. Przeciwleg€ y brzeg by€ bezludny. Dopiero po p€ € "godzinie nadp€ yn€€ bia€ y jachtWacka Krawacika. Zakotwiczony zosta€ w pobli€ upiaszczystego cypla, gdzie wczoraj rozmawia€ em z Kaznodziej€€P€ etwonurkiem. Przez szk€ a lornetki widzia€ em, jak Wacek Krawacik i Brodacz spiningowali stoj€c na pok€ adzie jachtu. "€ Ksi€€ € spinningu ju€ € owi ryby € poinformowa€ em Anatola. € O tam, przy p€ € wyspie, naprzeciw nas. € Och, Bo€ e, € owi ryby, a my !gnu€niejemy € zafrasowa€ si€ rycerz spinningu. "Zacz€€ pogania€ € on€ i swych przyjaci€ € , aby szybciej !szykowali €niadanie. Trapi€ a gomy€l, € e ksi€€ € spinningu !z€ owi za chwil€ ogromn€ ryb€ ,a on skromny rycerz, jeszcze nawet nie poszed€ w b€ j ze swym w€ dkarskim or€ € em. O dziewi€tej rano zaterkota€ motor rybackiej € odzi i !przyp€ yn€ € a Marta. I tym razemmia€ a ze sob€ sk€ adane w€ dziska: nawet spinning. € Rodzice nie chc€, € ebym pracowa€ a z nimi w polu € wyja€ni€ a. € Uwa€ aj€, € e nale€ € mi si€ wakacje i € e przed rozpocz€ ciem studi€ w powinnam jak najwi€ cej korzysta€ ze €wie€ ego powietrza i s€ o€ca. Kazali mi ruszy€ na ryby. Pop€ ynie pan ze mn€? € A dok€d? € O tam, gdzie ten jacht. Na Przyl€dek Sandacza. Pan "Anatol, gdy us€ ysza€ t€ nazw€ , podskoczy€ do g€ ry, a€ mleko,"kt€ re w€ a€nie pi€ , wyla€ o mu si€ na spodnie. € To tam jest Przyl€dek Sandacza? Nies€ ychane. Ja nic !o tym nie wiedzia€ em. Ksi€€ € spinningu kiedy€ wspomnia€ , "€ e b€ dzie € owi€ na Przyl€dku Sandacza. Kaziu, ko€cz €niadanie! W te p€ dy pop€ yniemy tam € owi€ sandacze, Myszko € krzykn€€ na € on€ € szykuj patelni€ i olej! Na obiad zjemy sandacza.Panna Marta zapyta€ a mnie szeptem: € Czy ma pan ju€ odpowied€ od Kapitana Nemo? € Nie. € Ja te€ nie. Poprosi€ am w li€cie, € eby odpowied€ zostawi€ dla mnie w dziupli tego samego d€ bu. Przed !chwil€ tam by€ am, ale listu nie znalaz€ am. Dziupla jest pusta. Nemo zabra€ jednak swoje ubranie. € W nocy bardzo rozrabia€ . A w og€ le to chyba straszny gbur. Opowiedzia€ em jej o nocnych prze€ yciach na wyspie Czarnego Franka. !€ Wspania€ y! Wspania€ y!... € szepta€ a w zachwycie. € A !pan nie mia€ racji pos€dzaj€c go o m€ciwo€€ . Odda€ ch€ opakom ubrania. I was uwolni€ z niewoli... € Ale najpierw mnie w t€ niewol€ wpakowa€ € mrukn€€ em. By€ a na mnie szczerze oburzona. € Pan jest zawistny. Tak, pan jest po prostu zawistny o jegobohaterskie czyny € A jego dziwne milczenie? € Mo€ e ma jakie€ wa€ ne powody, kt€ re ka€ € mu milcze€ . Natomiast cieszy mnie, € e jednak dla odzyskania mojego pier€cionkapop€ yn€€ pan w nocy do obozuCzarnego Franka. € O rany, pani znowu o tym odpustowym pier€cionku? Wyznaj€ , € e nawet o nim nie pomy€la€ em. Pop€ yn€€ em na wysp€ , poniewa€ Czarny Franek zapowiedzia€ narad€ bandy. Chcia€ em si€ zorientowa€ co do ich dalszych zamiar€ w. !€ I dowiedzia€ si€ pan, jakie maj€ plany? € B€ d€ szuka€ tego, kt€ ry ukrad€ torb€ z map€. € A nie boj€ si€ Kapitana Nemo? Przecie€ Nemo b€ dzie ich nadal gn€ bi€ , je€li nie pos€ uchaj€ jego wezwania i nie wynios€ si€ z Jezioraka. Wstarciu z harcerzami ponie€li kl€ sk€ . Czy zamierzaj€ !czeka€ , a€ we€mie si€ za nichtak€ e milicja? !€ M€ wi pani o tej m€ odzie€ y zdu€ € niech€ ci€. Dlaczego? € Nienawidz€ takich typ€ w. Uwa€ am, € e za bardzo im si€ pob€ a€ a. Ja od dziecka musia€ am pracowa€ . W domu moich rodzic€ w nigdy si€ nie przelewa€ o. Ojciec i moi bracia"ci€ € ko pracuj€. A ci? Dla nich wszystko jest proste: jak si€ %chce je€€ , to ukra€€ . Ci€ € kiej !pracy si€ boj€, w og€ le chyba "nie lubi€ pracowa€ . Czy kt€ ry€!z tej bandy zastanowi€ si€ , ilepracy wymaga wyhodowanie owcy? Mo€ e w€ a€ciciel zamierza€ za owc€ kupi€ synowi palto na zim€ ? A oni podp€ yn€ li do wyspy i zabili "owc€ , jak swoj€ w€ asno€€ . Bo byli g€ odni... € prychn€ € a pogardliwie. € Do licha € mrukn€€ em. € Czy nie znajdzie si€ nikt, kto potrafi tych m€ odych ludzi zawr€ ci€ z tej drogi? Wzruszy€ a ramionami. !€ Pan jest bardzo naiwny. Je€li w polu ro€nie perz, to si€ go wyrywa i pali. U gospodarza, kt€ ry nie b€ dzie niszczy€ chwast€ w, dobrych zbior€ w nie b€ dzie. Nie zgadza€ em si€ z jej por€ wnaniem. Ale dyskutowa€ nie mia€ em ochoty. A mo€ e ba€ em si€ , € e zabraknie mi argument€ w? Pan Anatol sko€czy€ przygotowania do po€ ow€ w i pokrzykuj€c na swego przyjaciela € adowa€ si€ do € € dki. € Pop€ yniemy? € zaproponowa€ a mi Marta. Nic lepszego do roboty nie mia€ em. Stamt€d te€ mog€ em wypatrywa€ "swojego" Cz€ owieka z Blizn€. Wsiad€ em !do jej € odzi i w €lad za panem Anatolem skierowali€my si€ w stron€ jachtu Wacka Krawacika. Tymczasem niebo jeszcze bardziej zm€ tnia€ o. S€ o€ce przez mgie€ k€ pra€ y€ o, powietrze wype€ nia€ a duchota.Nad jeziorem w powietrzu !unosi€ y si€ rozw€cieczone gzy i atakowa€ y nas. By€ y natr€ tne, zdecydowane nawet$na €mier€ , byle tylko usi€€€ na!jakiej€ € ywej istocie i napi€ si€ jej krwi. Pan Anatol pierwszy dop€ yn€€ do jachtu. Nisko sk€ oni€ si€ ksi€ ciu spinningu. € Ma pan rzeczywi€cie wspania€ y rzut € stwierdzi€ , przygl€daj€c si€ d€ u€ sz€ chwil€ , jak Wacek Krawacik rzuca b€ yszczk€. Wacek Krawacik lekcewa€ €co machn€€ r€ k€. € Nie pomo€ e najlepszy rzut. Nie bior€ na blach€ , prosz€ pana. € Bo mo€ e trzeba bli€ ej !trzcin? € zauwa€ y€ pan Anatol.Uk€ oni€ em si€ bia€ ow€ osej Edycie, kt€ ra siedzia€ a na !pok€ adzie jachtu i robi€ a sobie manicure. $€ Zdaje mi si€ , € e dzi€ b€ dzie deszcz € zagadn€€ em j€. "€ Ach, to pan? € u€miechn€ € a si€ . "Brodacz, kt€ ry r€ wnie€ rzuca€ spinningiem, zapyta€ mnie niegrzecznie: € A pan ju€ nie ma ca€ ego jeziora? Musi pan nam tu straszy€ ryby? Marta zachichota€ a. !€ Pan si€ nie o ryby boi, tylko o t€ pani€ na pok€ adzie. Nie zabierzemy jej, niech pan b€ dzie spokojny. Bia€ ow€ osa Edyta od€ o€ y€ a no€ yczki i pilniczek. € Ach, zabierzcie mnie, bo umieram z nud€ w! A dok€d p€ yniecie? € Na ryby € odrzek€ a Marta. € Nienawidz€ w€ dkarzy € wybuchn€ € a Edyta. € Nie ma nic gorszego na €wiecie ni€ !m€ € czyzna, kt€ ry lubi € owi€ A˜аЅkЊ{B4€Іk ƒьЅkpB4€Іk4LІkCpB4 ƒŒbИc Œ!cHШ9 я!d  c €("e"' c ‹"fI7 c ю"g€)!c Q#hЁ1W c Д#iј:Ќ5 $ ryby. Pan te€ chce € owi€ ? € zapyta€ a mnie. € Nie umiem € stwierdzi€ em. € Ale w€ dki pan wiezie € zauwa€ y€ Brodacz. € To s€ moje w€ dki € odrzek€ a Marta. € A na co pani € apie? € z ironi€ zapyta€ Brodacz. #€ Na zakl€ cie € za€mia€ a si€ dziewczyna. !Nawet ksi€€ € spinningu raczy€ si€ zainteresowa€ . € I du€ o z€ apa€ a pani na zakl€ cie? € zapyta€ . !€ Pan jest dzi€ od rana trzeci € odpar€ a. Brodacz skrzywi€ usta. € Stary dowcip, prosz€ pani. € A jakie to zakl€ cie? € interesowa€ si€ Wacek Krawacik. € Na r€ € ne rodzaje ryb u€ ywasi€ r€ € nych zakl€ € € o€wiadczy€ a Marta. € Ale #mo€ na € owi€ i bez zakl€ € , pod warunkiem, € e si€ troch€ zna obyczaje ryb. !€ Ja znam, a ryby nie bior€ € burkn€€ Wacek. € Ju€ od !godziny rzucam t€ blach€ i nic.Pani te€ rzuca blach€ ? € Czasami. Zale€ y od miejsca, czasu i pogody. € A co by pani € owi€ a w naszej sytuacji? € Okonie € stwierdzi€ a. € Tutaj? Oko€? € Brodacz stukn€€ si€ palcem w czo€ o. !€ Nie tutaj. Tylko tam dalej. Z drugiej strony p€ € wyspu. Brodacz jeszcze raz stukn€€ si€ palcem w czo€ o. !€ Niech pani u€ yje dzi€ wielu zakl€ € € powiedzia€ . € To sandaczowe miejsce. #€ Tak jest. Tutaj nale€ y € owi€ sandacza € z powag€ kiwn€€ g€ ow€ Wacek Krawacik. € Niech mi pani wierzy, ja si€ natym znam. W ubieg€ ym roku otrzyma€ em srebrny medal. Niekt€ rzy nazywaj€ mnie ksi€ ciem spinningu. "€ Wiem o tym, mo€ci ksi€€ € €!dygn€ € a w € € dce panna Marta. !€ Ale ja b€ d€ € owi€ okonie. Chwyci€ a za wios€ a i popchn€ € a € € dk€ na drug€ stron€ p€ € wyspu. € Oni s€ g€ upi € rzek€ a do mnie. € Niech si€ pan dobrze rozejrzy, gdzie kr€ c€ si€ mewy? Po tej czy po tamtej stronie p€ € wyspu? € Po tej stronie. € A dlaczego? € Nie wiem. € Dlatego, € e na powierzchni€ wody wyskakuje drobnica. A dlaczego wyskakuje drobnica? € Sk€d mog€ wiedzie€ ? € Wyskakuje dlatego, € e tu € eruj€ okonie. I my na nie zapolujemy. Na "paternoster". € Co to takiego? To pani !zakl€ cie? Ju€ wiem: pani rzuci #przyn€ t€ , a ja b€ d€ musia€ po € acinie odmawia€ "Ojcze nasz"? € "Paternoster" to takie co€ z"drutu € roze€mia€ a si€ . € O, mam tu w € € dce. Przez g€ rne uszko przewleczona zosta€ a € y€ ka, a do dolnego uszka przywi€zany ma€ y ci€ € arek namocnej nitce. Moi bracia w tenspos€ b € owi€ okonie. Przybili€my z drugiej strony p€ € wyspu. Marta zarzuci€ a w wod€ ten sw€ j "paternoster" !do€€ daleko od brzegu. Kr€ tkiew€ dzisko wbi€ a w piasek nadbrze€ ny. € Oko€ sam si€ zacina € !wyja€ni€ a. € wi€ c nie musimy ci€gle wypatrywa€ . Przywioz€ am w blaszance par€ "€ ywych kie€ bi, kt€ re dzi€ ranoz€ apa€ m€ j ojciec. I popr€ bujemy szcz€ €cia. € A dlaczego pani € owi na "paternoster", a nie zwyczajnie, na d€ ugie w€ dzisko? Wskaza€ a palcem niebo. € Chmurzy si€ , zaraz b€ dzie wiatr. Zepchn€€ by sp€ awik na brzeg € wyt€ umaczy€ a mi. I rzeczywi€cie. Za chwil€ uczu€ em na twarzy lekki, a potem silniejszy podmuch wiatru. "Ona jest czarownic€" € pomy€la€ em. ROZDZIA€ DZIESI€TY CZY MARTA JEST INDIANINEM? *TAJEMNICZY €LAD * BIWAK W G€€BI LASU * DZIWNY PTAK KIWIK * OSZUST CZY ORNITOLOG? * GDZIE JEST W€DKA? * ROZPACZ * POTWORNY OKO€ * PRZYSI€GA * JAK POBITO REKORD POLSKI * BILANS STRAT. Najpierw przyn€ t€ chwyci€ male€ki okonek. Marta mrukn€ € a co€ niech€ tnie pod jego adresem. Z podziwem patrzy€ em na jej sprawne ruchy, gdy skr€ ca€ a ko€ owrotek, zdejmowa€ a ryb€ z haczyka, a potem zaczepi€ a now€ przyn€ t€ . Koniec warkocza przytrzyma€ a z€ bami, € eby jej nie przeszkadza€ , i czyni€ a swoje w€ dkarskie zabiegi, co stanowi€ o widok sympatyczny i zabawny. Dopiero teraz zauwa€ y€ em, € e ma w sobie co€ z kota. Gibkie cia€ o i ostro€ ny koci ch€ d. By€ a w obcis€ ych d€ insach, stopy mia€ a bose. Id€c nie patrzy€ a pod nogi, a jednak omija€ a starannie wszystko, co by mog€ o j€ uk€ u€ . Jej spos€ b chodzenia przypomina€ mi ch€ d Indian ze znanych opis€ w w ksi€€ kach przygodowych z Dzikiego Zachodu. Cokolwiek robi€ a, wydawa€ o si€ , € e jest tym ca€ kowicie !poch€ oni€ ta, ale jednocze€nie zauwa€ a€ a wszystko, co dzia€ o si€ obok niej, za jej plecami czy na jeziorze. € Widzi pan tego ptaka? Niech pan spojrzy, bo zaraz da nurka. To bia€ o€czarna dzika kaczka. Nazywa si€ g€go€ . Ma gniazdo w dziupli drzewa, pod kt€ rym pan teraz stoi. € Kaczka na drzewie? Zawsze #my€la€ em, € e gnie€ d€ € si€ w trzcinach lub krzakach. € Owszem, ale to jest specjalny rodzaj kaczki. O, s€ yszy pan? Odlecia€ a. To samczyk. W czasie lotu wydajeodg€ os podobny do dzwonienia.Znowu wzi€€ ma€ y oko€. Nast€pi€ o kolejne niech€ tne mrukni€ cie Marty. € Dam wi€ kszy grunt € powiedzia€ a. € Przyn€ ta #powinna kr€€ y€ nie p€ yciej ni€ pi€ € , dziesi€ € centymetr€ w nad dnem. Wbi€ a mocniej w€ dzisko w brzeg. € Chod€my na maliny € zaproponowa€ a. € Nie mam cierpliwo€ci siedzie€ na brzegu. A tu, dalej na p€ € wyspie, prawie nad sam€ wod€, ro€nie pe€ no malin. O, w€ a€nie. Ona wiedzia€ a, gdzie s€ maliny, a gdzie pod koniec lata posmakowa€ "mo€ na s€ odkich je€ yn. Jesieni€zapewne potrafi€ aby zaprowadzi€ na grzybne miejsce w okolicznych lasach. Poszli€my wzd€ u€ brzegu po w€skim skrawku wymytego przez wod€ piasku. Inna dziewczyna nie omieszka€ aby, !id€c brzegiem jeziora, st€pa€ !g€ o€no po wodzie i chlupa€ . A ona tak sz€ a, € e nic nie plusn€ € o, a na piasku nie pozosta€ €lad jej stopy: "Indianin w sp€ dnicy" € "pomy€la€ em o niej € artobliwie. Nad wod€ nie gwizda€ a, m€ wi€ a zawsze p€ € g€ osem, a € owi€c ryby tak siada€ a na brzegu, € eby j€ z jeziora jak najmniej by€ o wida€ . Stara€ a si€ odgradza€ od wody cho€ bykrzakiem czy wysok€ traw€. Jakby dla potwierdzenia, € e moje por€ wnanie jest trafne, dziewczyna raptem zatrzyma€ a si€ . € Niech no pan tu popatrzy € rzek€ a swoim zwyczajem. I wskaza€ a palcem nadbrze€ ny skrawek piasku. !Byli€my ju€ oddaleni o jakie€ pi€ € dziesi€t metr€ w od miejsca, gdzie Marta wbi€ a w brzeg swoje w€ dzisko. Popatrzy€ em na piasek. Nie wyr€ € nia€ si€ niczym specjalnym, nic na nim nie le€ a€ o. Aha, widnia€ y w nim do€€ p€ ytkie wg€ € bienia. !€ Przed chwil€ kto€ wyszed€ zjeziora z p€ etwami na nogach € stwierdzi€ a. € Sk€d pani wie, € e przed chwil€? Spojrza€ a na mnie zdumiona, € e jestem tak ma€ o domy€lny. € Jeszcze ten €lad jest wilgotny. Za dziesi€ € minut !stanie si€ zupe€ nie suchy. Alboprzyjdzie silniejsza fala i go rozmyje. € Ma pani racj€ € zgodzi€ em si€ potulnie. € Tutaj dalej ten kto€ !wyszed€ na brzeg. Nie zdj€€ z n€ g p€ etw, bo rosn€ pokrzywy.Przeszed€ przez nie w p€ etwach, kilka pokrzyw "z€ ama€ , a kilka przygni€ t€ do ziemi. Za pokrzywami r€ s€ niewysoki lasek sosnowo€brzozowy. €lad kierowa€ si€ w jego stron€ . € On jest w lesie € !o€wiadczy€ a Marta i spojrza€ a na mnie pytaj€co. € To chyba m€ j tajemniczy nieznajomy, P€ etwonurek€Kaznodzieja € powiedzia€ em. € Bardzo ch€ tnie zerkn€ z ukrycia, co porabia w lesie. Wok€ € brz€ zek le€ a€ a $zeschni€ ta pod€ci€ € ka z li€ci, !kt€ re g€ o€no szele€ci€ y pod nogami. Wyznaj€ , € e w por€ wnaniu z Mart€ kroczy€ em"przez las jak s€ o€. A przecie€ stara€ em si€ podkrada€ jak najciszej. Im dalej zapuszczali€my si€ w g€ €b lasu, tym stawa€ si€ g€ stszy. Od czasu do czasu zagradza€ y nam drog€ €ciany zm€ odych sosenek i jode€ ek. Wtedy Marta przykl€ ka€ a i na czworakach przesuwa€ a si€ pod ga€ € ziami, a ja € rad nierad € musia€ em robi€ to samo. W pewnej chwili dziewczyna chwyci€ a mnie za rami€ . !Mi€ dzy ga€ € ziami wida€ by€ o !jak€€ plam€ . Podczo€ gali€my !si€ jeszcze kilka krok€ w i oto naszym oczom ukaza€ si€ zielony namiocik, stoj€cy pod wielk€ brzoz€, kt€ ra jak matka kr€ lowa€ a nad ma€ ym lasem. W jej cieniu i zasi€ gu korzeni nie mog€ o wyrosn€€ € adne drzewko, powsta€ a wi€ cma€ a polanka. Tutaj rozbi€ biwak m€ j znajomy P€ etwonurek€Kaznodzieja. Gdy wychylili€my g€ owy spod "ga€ € zi, w€ a€nie nak€ ada€ na g€ ow€ s€ omkowy kapelusz. Przed naszym przyj€ciem "zd€€ y€ zdj€€ z n€ g p€ etwy, !nawet przebra€ si€ . Na s€ czku brzozy wisia€ mokry kostium !k€pielowy, a obok le€ a€ aparat tlenowy. Jego obozowisko wygl€da€ o bardzo dziwacznie. Namiocik by€ male€ki, tr€ jk€tny, z€ o€ ony z dw€ ch peleryn wojskowych, tak zwanych pa€ atek. Obok, oparty o gruby pie€ starej brzozy, sta€ $chocho€ z trzciny; €ci€lej by€ o to co€ w rodzaju zbroi rycerskiej, tyle € e wykonanej nie z blachy, ale z trzciny i sitowia. Na pniu brzozy wisia€ przybitygwo€dziem ogromny p€ at kory sosnowej, zwr€ cony "wewn€ trzn€ stron€ do €wiat€ a.Ta wewn€ trzna strona jest zazwyczaj lekko bia€ awa, pokryta nalotem pr€ chna. Kaznodzieja wyrysowa€ na niejbrzydk€ mask€ roze€mianego diab€ a. W nocy ten nalot pr€ chna €wieci jak nafosforyzowany. Nieproszony $go€€ m€ g€ by si€ naje€€ sporo strachu, gdyby napotka€ takie€wiec€ce straszyd€ o. Dlaczego postawi€ ten namiocik w g€ € bi lasu, a nie jak inni nad brzegiem jeziora? Lubi€ przecie€ p€ ywa€ , ba, mia€ aparat do nurkowania i !gumow€ € € deczk€ . Czy€ nie o wiele por€ czniej by€ oby mu zamieszka€ tu€ nad wod€? Kaznodzieja€P€ etwonurek poprawia€ na g€ owie s€ omkowykapelusz. Potem wyj€€ zza paska spodni ogromny n€ € ... Przytaili€my oddech w piersiach. Ogromny n€ € w r€ kutego cz€ owieka wygl€da€ "bardzo gro€nie. Przykl€ kn€€ i ze swojego namiotu wyj€€ du€ y bochen chleba. No€ em "odkroi€ grub€ pajd€ , usiad€ i !zacz€€ j€ zajada€ ze smakiem.Nie bardzo wiedzia€ em, co robi€ dalej. Wraca€ nad brzeg jeziora czy wyj€€ z ukrycia i przywita€ jak starego znajomego? Problem ten zosta€ jednak szybko rozstrzygni€ ty,bo nagle € mi€ dzy jednym a drugim k€ sem chleba € dziwaczny jegomo€€ rzek€ : € W tych ga€ € ziach chyba jest niewygodnie... Podnios€ em si€ z ziemi. To samo uczyni€ a Marta. Zrobili€my kilka krok€ w w stron€ jegomo€cia, a on dopiero teraz raczy€ si€ obejrze€ . Pozna€ mnie, $u€miechn€€ si€ lekko i skin€€ g€ ow€. By€ o mi troch€ wstyd, € e go tak podpatrywa€ em, nie bardzo wiedzia€ em, jak si€ przed nim wyt€ umaczy€ . € S€siedzi na biwaku m€ wili mi, € e pan mnie wczoraj odwiedzi€ € wyb€ka€ em. € Pomy€la€ em wi€ c, € e warto z€ o€ y€ panu rewizyt€ . Pan zapewne mia€ do mnie jaki€ interes? Prze€ kn€€ k€ s chleba. € Tak jest € powiedzia€ € mia€ em powa€ n€ spraw€ . Chcia€ em od pana po€ yczy€ troch€ chleba na kolacj€ . $Diabelnie mi si€ chcia€ o je€€ , a"tak si€ fatalnie z€ o€ y€ o, € e zabrak€ o mi chleba. Nikogo tu nad jeziorem poza panem nie znam, wi€ c do pana wybra€ em "si€ po po€ yczk€ . Niestety, nie zasta€ em pana i g€ odny poszed€ em spa€ . Lecz dzi€ rano pop€ yn€€ em do Siemian i kupi€ em bochen chleba. Mo€ e panu po€ yczy€ ? € Dzi€ kuj€ . Mam jeszcze troch€ . Wprawdzie ju€ czerstwy... € Po€ ycz€ panu. Przekraja€ wielki bochen na po€ ow€ . By€ em zaskoczony t€ $€ yczliwo€ci€. I w og€ le €mia€ !mi si€ chcia€ o z siebie samego.!Wi€za€ em jego wizyt€ z jak€€intryguj€c€ spraw€, !spodziewa€ em si€ , € e B€ g wie,czego ode umie chcia€ , a tu masz € jemu chodzi€ o o kawa€ ek chleba. € Sk€d pan wiedzia€ , gdzie biwakuj€ ? € zdoby€ em si€ jeszcze na troch€ nieufno€ci. !Ko€cem no€ a wskaza€ le€ €c€ w cieniu m€ odych sosenek swoj€ gumow€ € € deczk€ . €ypn€ € o z niej l€ni€ce oko wielkiego teleobiektywu. € Przez t€ lunet€ wida€ nawet, jak na drugim brzegu jeziora zapala pan fajk€ € wyja€ni€ . Nieoczekiwanie odezwa€ a si€ Marta: € Ja ju€ wiem. Pan jest ornitologiem. € Czy to co€ z€ ego? € zdumia€ si€ . € Nie... € No, bo pani to stwierdzi€ a takim tonem, jakby dokona€ a pani niebezpiecznego odkrycia.€ To moja wina € odezwa€ em si€ . € Ja m€ wi€ em tej panience, € e pan jest kaznodziej€. € Co takiego? € Prawi€ mi pan o takich zadziwiaj€cych sprawach... A gdy mi pan darowa€ t€ swoj€ tr€bk€ ... "€ Nie przyda€ a si€ jeszcze? € zrobi€ zmartwion€ min€ . € Minionej nocy banda Czarnego Franka uwi€ zi€ a mniena wyspie, gdzie obozowa€ a. Niestety, nie mia€ em przy sobie pa€skiej zaczarowanej €wistawki i nie mog€ em sprawdzi€ jej skuteczno€ci. € A czy ta wyspa le€ y daleko st€d? € Do€€ daleko. € To nie wiem, czy us€ ysza€ bym wezwanie. Zreszt€ w nocy mocno sypiam.€ Ach tak! € zawo€ a€ em z oburzeniem. € Wi€ c pa€ska €wistawka, gwizdek czy te€ tr€bka nie jest zaczarowana? "€ Nie, prosz€ pana. Lecz je€li pan znajdzie si€ w niebezpiecze€stwie, a ja b€ d€ w pobli€ u, na jej. g€ os przyb€ d€ z pomoc€. !Lekcewa€ €co machn€€ em r€ k€.€ Zapewne sam sobie poradz€ .Albo znowu uratuje mnie Kapitan Nemo. A propos tego osobnika. Pan obserwuje okolic€ przez swoj€ lunet€ . Czy wpad€ panu w oko lunety r€ wnie€ i ten Kapitan Nemo? € A jak€ e. Parokrotnie widzia€ em jego €lizgacz ^mkn€cy przez jezioro. Niestety, nic wi€ cej o nim nie potrafi€ powiedzie€ . Prosz€ bardzo, pa€stwo usi€d€. #B€ dzie mi mi€ o go€ci€ pani€ i pana w mym obozie. Marta skorzysta€ a z zaproszenia i ukucn€ € a obok Ornitologa. Zapewne poczu€ a si€ troch€ g€ odna, bo bez "s€ owa wyj€ € a mu n€ € z r€ ki, odkraja€ a kawa€ ek chleba i zacz€ € a je€€ . € Jakie ptaki pana interesuj€? € zapyta€ a z pe€ nymi ustami. € Wszystkie € zatoczy€ wok€ € siebie r€ k€. € Dzi€ widzia€ em czapl€ . € To bardzo pi€ kny ptak. Gnie€dzi si€ gromadnie w tak zwanych "czapli€cach", nieraz nawet daleko od wody. Gniazda zak€ ada na drzewach,podobnie jak kormoran. Niekiedy czapliniec liczy sobie do stu gniazd. € Ko€ o mojego domu mieszka zimorodek € rzek€ a Marta. € To dziwny ptak. Na zim€ wcale$nie odlatuje. I ludzi si€ nie boi. Gdy € owi€ am ryby na brzegu w pobli€ u naszego domu, on kilkakrotnie siada€ mi na w€ dzisku. Jak pan my€li, czy on jest szkodnikiem, € ywi si€ przecie€ rybami? € Nie. Chwyta rybki najwy€ ej do siedmiu centymetr€ w !d€ ugo€ci i bardzo nies€ usznie niekt€ rzy uwa€ aj€ go za "konkurencj€ " rybaka. A jest zawsze tak zaabsorbowany chwytaniem rybek, € e czasamisiada nawet na w€ dzisku € owi€cego ryby. Mieszka w norce, w wysokim brzegu. € Pan si€ zna na ptakach € z !zazdro€ci€ stwierdzi€ a Marta. #€ Ja te€ lubi€ ptaki. I troch€ si€ nimi interesuj€ . Ciekawi mnie na przyk€ ad, co ornitolodzy s€dz€ o kiwiku. Prawda, € e to bardzo tajemniczy ptak? Ornitolog chwil€ zastanowi€ si€ . !€ Je€li chodzi o kiwika i jego obyczaje, trwa w€r€ d ornitolog€ w dyskusja na ten !temat. Jedni twierdz€, € e lubi zamieszkiwa€ nad du€ ymi zbiornikami wody, inni widywali go pono€ nawet w g€ € bi las€ w, daleko od jakiejkolwiek rzeczki. Gniazda buduje w szuwarach, ale i na starych d€ bach widywano kiwiki. Charakterystyczny jestjego lot i krzyk: "Kiwi€kiwi€kiwi". Lot ma !€lizgowy, podobny do jask€ € ki,€ ywi si€ owadami. Ale nie gardzi i ma€ € rybk€. Nazwa jego wzi€ € a si€ w€ a€nie od krzyku, kt€ ry wydaje jego ptasie gard€ o. Marta nagle zerwa€ a si€ z miejsca. € O Bo€ e, tam zosta€ a moja w€ dka i "paternoster"! Idziemy,prosz€ pana € chwyci€ a mnie za r€ k€ . Uk€ oni€ em si€ Ornitologowi. € Przepraszamy za niespodziewane naj€cie. Musimy ju€ odej€€ . A na przysz€ o€€ , gdyby panu znowuzabrak€ o chleba, prosz€ przyj€€ do mnie. !Jeszcze raz mu si€ uk€ oni€ em, on r€ wnie€ odpowiedzia€ uk€ onem. Po tej wymianie po€ egnalnych grzeczno€ci ruszyli€my z Mart€ w powrotn€ drog€ przez m€ ody las. € Kamie€ spad€ mi z serca € owi€ A˜аЅkЊ{B4€Іk ƒьЅkpB4€Іk4LІkCpB4jI c L$kй Жc Џ$l c %mЏС c u%np%B< и%oВ*ž c €&pP4П c w&q>… к&odezwa€ em si€ do dziewczyny, gdy znale€li€my si€ w do€€ "du€ ej odleg€ o€ci od Ornitologa.€ Zachowanie tego pana wydawa€ o mi si€ dziwne i tajemnicze zarazem, podejrzewa€ em go, B€ g wie o co, a teraz wszystko jest dla mnie jasne. On si€ maskuje, € eby z ukrycia podgl€da€ i fotografowa€ ptaki. Unika ludzi, bo ludzie odstraszaj€ ptactwo. Marta parskn€ € a g€ o€nym €miechem. € Pan jest niezwykle zabawny.I ogromnie naiwny. Ten pan niejest ornitologiem. On udaje ornitologa. € Co pani m€ wi? Tak pi€ knie m€ wi€ o siwej czapli, o zimorodku, da€ pani odpowied€ na pytanie dotycz€ce kiwika... !€ Ba € zachichota€ a jak ma€ y diabe€ ek. € Kiwik jest rzeczywi€cie bardzo tajemniczym ptakiem. Ja go sama wymy€li€ am. € Kiwik nie istnieje? € A pewnie. Prawdziwy ornitolog roze€mia€ by si€ z mego pytania. A ten wyuczy€ !si€ troch€ o ptakach i m€ wi o nich jak z lichego podr€ cznika. Zapyta€ am o kiwika i zaraz si€ #zdradzi€ . Pomy€la€ : "A nu€ ten kiwik istnieje, a ja o nim nie przeczyta€ em?" I zacz€€ wymy€la€ obyczaje kiwika.. Westchn€€ em ci€ € ko. € Wysz€ o na to, € e ten pan od ptak€ w sam jest lepszym ptaszkiem. Do licha, dlaczego on udaje ornitologa? I czego on tu szuka nad Jeziorakiem? !€ A pan? € zagadn€ € a chytrze.Wyszli€my na brzeg w miejscu,gdzie Marta pozostawi€ a sw€ j "paternoster". Zauwa€ y€ em, € eWacek Krawacik szykuje si€ do odp€ yni€ cia jachtem. Z !pok€ adu dawa€ jakie€ ostatnie instrukcje w€ dkarskie panu Anatolowi, kt€ ry € owi€ przy €cianie trzcin. Przypomnia€ em sobie, € e zbli€ a si€ pora spotkania Wacka Krawacika z Czarnym Frankiem. € O rany, gdzie moja w€ dka?! € wrzasn€ € a Marta. Rzeczywi€cie w€ dziska na brzegu nie by€ o. € Czy kt€ ry€ z pan€ w nie widzia€ mojej w€ dki? € zawo€ a€ a Marta w stron€ jachtu. € Zapewne z€ apa€ si€ jaki€ "wieloryb i porwa€ j€ na jezioro!€ odkrzykn€€ Brodacz. Us€ yszeli€my szum motoru i bia€ y jacht wolno, majestatycznie odp€ yn€€ na jezioro. Pomy€la€ em o spotkaniu Czarnego Franka z Wackiem Krawacikiem i Brodaczem. Co im powie Czarny Franek? Mo€ edzi€ rano odnalaz€ map€ i teraz wr€ czy j€ Krawacikowi? Ta mapa bardzo mnie intrygowa€ a. To mo€ e €mieszne, ale wszystko, co dzia€ o si€ nad Jeziorakiem, wydawa€ o mi si€ podejrzane. € Musimy bardzo szybko wyruszy€ na Czaplak € powiedzia€ em do Marty. #€ Co pan? € oburzy€ a si€ . € A moja w€ dka? M€ j wspania€ y "paternoster"? Mam go straci€ ?€ Czy pani wie, po co pop€ yn€€ Wacek Krawacik? Spotka si€ z Czarnym Frankiemi za grub€ fors€ dostanie od niego map€ € owisk € niecierpliwi€ em si€ . € Pan s€dzi, € e Czarny Franek!ju€ odnalaz€ skradzion€ map€ ?€ Wszystko jedno, ja musz€ us€ ysze€ ich rozmow€ € upiera€ em si€ , patrz€c na oddalaj€cy si€ jacht. € Po co panu ta mapa, Ja pana naucz€ tak € owi€ ryby i poka€ € takie miejsca na jeziorze, € e pan wkr€ tce zostanie kr€ lem w€ dkarzy. A teraz do € odzi! Przecie€ to w€ dzisko nie mog€ o zagin€€ . !Wskoczy€ a do € € dki, a ja, rad nierad, musia€ em zrobi€ to samo. € Bardzo chc€ obejrze€ t€ map€ € powtarza€ em dziewczynie. € Musz€ obejrze€ t€ map€ , pani rozumie? Ale dla niej wa€ niejsze by€ o w€ dzisko i jej "paternoster". Zapu€ci€ a silnik i odbi€ a od brzegu. Zatoczy€ a najpierw du€ y € uk, poszukuj€c w€ dziska na jeziorze, a potem$zacz€ € a p€ yn€€ wzd€ u€ trzcin.!A ja widzia€ em, jak bia€ y jachtzacumowa€ na p€ yci€nie obok wyspy. Brodacz i Wacek Krawacik zapewne zaraz !zeskoczyli na mielizn€ i poszli na spotkanie z Czarnym Frankiem... Znowu zatoczy€ a € uk na jeziorze. Pan Anatol wygra€ a€ jej pi€ €ci€ i krzycza€ : € Pani tym silnikiem wystraszywszystkie ryby! Jeszcze raz przep€ yn€ € a wzd€ u€ trzcin. $€ Jest! Jest! € krzykn€ € a i a€ !podskoczy€ a z rado€ci. Zgasi€ asilnik i chwyci€ a wios€ a. W€ dka p€ yn€ € a po wodzie. To oddala€ a si€ od trzcin, to #zbli€ a€ a si€ do nich. Wyra€nie co€ j€ ci€gn€ € o. "€ To du€ a ryba. €eby si€ tylkonie urwa€ a € martwi€ a si€ dziewczyna. Nic mnie nie obchodzi€ a ta ryba. Patrzy€ em sm€ tnie na bia€ y jacht u brzeg€ w Czaplaka... Marta dotar€ a wreszcie do p€ ywaj€cego po wodzie w€ dziska. Wci€gn€ € a je do € € dki i zacz€ € a kr€ ci€ ko€ owrotkiem. Gdy ryba zbytnio szarpa€ a w€ dk€ , popuszcza€ a € y€ k€ , a potem znowu powoli j€ €ci€ga€ a. € Niech pan przygotuje !podbierak € rozkaza€ a. € Ryb€ ju€ mam przy burcie. Och, gdybym teraz mia€ pod r€ k€ sw€ j wehiku€ ! Lecz samoch€ d pozosta€ na brzegu,a ja siedzia€ em w € € dce dziewczyny, kt€ ra walczy€ a z "jak€€ du€ € ryb€. Dla mnie po stokro€ wa€ niejsza by€ a mapa € owisk. Ta mapa kry€ a na pewno jak€€ tajemnic€ ... € Czerpak! Do licha, dlaczego pan nie trzyma podbieraka?! € krzycza€ a Marta. Wreszcie wy€ owili€my z wody okonia. Pot€ € n€ sztuk€ . Jak € yj€ , takiej nie widzia€ em. Jego ciemnozielony grzbiet po€ yskiwa€ w s€ o€cu, a boki "mieni€ y si€ € € € to i zielono. Pot€ € n€, ostr€ p€ etw€ grzbietow€ nastroszy€ jak no€ e. € Jest! Jest! Jest! € dziewczyna skaka€ a w € € dce. € Ma chyba ze dwa kilogramy. Mo€ e pobi€ am absolutny rekordPolski? € Panowie! € krzykn€ € a do rycerzy spinningu. Prosz€ tu do minie. Musz€ mie€ !€wiadk€ w. Zg€ osz€ do zwi€zkusw€ j po€ € w. Mo€ e medal dostan€ ? Przyp€ yn€ li € € deczk€ pan Anatol i pan Kazio. Dobili do naszej € odzi, zerkn€ li na rzucaj€cego si€ po dnie okonia i twarze im poszarza€ y z zazdro€ci. !€ Pi€ kna ryba € burkn€€ pan Anatol. € Ale rekordu chyba pani nie pobi€ a. Rekord absolutny Polski wynosi dla okonia jeden kilogram i osiemdziesi€t osiem dekagram€ w. € A ja panu m€ wi€ , € e on ma dwa kilogramy. Co najmniej dwa kilogramy! € entuzjazmowa€ a si€ dziewczyna. € Niech € yje m€ j "paternoster"! Teraz pop€ yn€ po wag€ i potem na waszym biwaku zwa€ ymy ryb€ . Panowiepodpisz€ protok€ € . !...Bia€ y jacht ju€ p€ yn€€ w !nasz€ stron€ . A wi€ c spotkaniezosta€ o zako€czone. Nigdy niedowiem si€ , co Czarny Franek m€ wi€ Wackowi Krawacikowi... € Tak jest, p€ dz€ do domu po wag€ € zadecydowa€ a Marta. € A pana € zwr€ ci€ a si€ do mnie € podrzuc€ do pa€skiegoobozu. Us€ ysza€ a tylko moje gniewne burkni€ cie. Przez ca€ € drog€ milcza€ em ponuro. Kiedy ju€ byli€my w "pobli€ u brzegu, gdzie sta€ m€ j namiot, z€ o€ y€ em g€ o€ne o€wiadczenie: € Przysi€ gam, € e od dzi€ !nigdy nie b€ d€ zadawa€ si€ z dziewcz€ tami. Przez pani€, by€ mo€ e, najwspanialsza przygoda przesz€ a mi ko€ o nosa. !Roze€mia€ a si€ i pokaza€ a mi j€ zyk. € Grunt, € e z€ apa€ am najwspanialszego okonia. A pa€skich przysi€g nie bior€ sobie do serca. W ponurym nastroju wysiad€ emna l€d i zabra€ em si€ do przygotowywania obiadu. Widzia€ em, jak bia€ y jacht przep€ yn€€ mimo Przyl€dka Sandacza i nie zatrzymuj€c !si€ oddali€ w stron€ Siemian. Potem straci€ em go z oczu. Powr€ cili z po€ ow€ w dwaj rycerze spinningu. Nie z€ apali ani jednej rybki. Tym wi€ ksza by€ a ich w€ciek€ o€€ , kiedy nadp€ yn€ € a Marta z domow€ wag€. Oko€ wa€ y€ kilogram i dziewi€ € dziesi€t trzy dekagramy. Dziewczyna pobi€ a absolutny rekord Polski. € Mo€ e ta waga jest z€ a? € pow€tpiewa€ pan Anatol. Obydwaj z panem Kaziem podpisali jednak protok€ € . Marta powiedzia€ a, € e wag€ okonia potwierdzi jeszcze na posterunku milicji wodnej. Ca€ y czas, gdy wa€ yli ryb€ , siedzia€ em przed swoim namiotem i udawa€ em, € e nie dostrzegam Marty. By€ em w€ciek€ y. Bo jak si€ przedstawia€ bilans mojego pobytu nad Jeziorakiem? Nie spotka€ em Cz€ owieka z Blizn€ i w dalszym ci€gu nie mia€ em poj€ cia, gdzie znajduje si€ zatopiony samoch€ d. To by€ a pierwsza i najwa€ niejsza sprawa, dla kt€ rej tu przyjecha€ em. Ale ju€ nad "Jeziorakiem wy€ oni€ o si€ par€ problem€ w, kt€ re mnie dr€ czy€ y. Bo przecie€ wszystko, co si€ tu dzia€ o, ka€ dy najdrobniejszy szczeg€ € m€ g€ mie€ wielkie znaczenie przy rozszyfrowaniu sprawy skarb€ w. A ja nie wiedzia€ em, kim jest Kapitan Nemo i kun Kaznodzieja€P€ etwonurek, czyli Fa€ szywy Ornitolog. Dlaczego tak ogromn€ sum€ pieni€ dzy Wacek Krawacik chce da€ za odzyskanie mapy € owisk? I gdzie jest w tej chwili ta mapa? € Czy pan jest w dalszym ci€gu przeciw towarzystwu jakiejkolwiek dziewczyny? € us€ ysza€ em g€ os Marty. € Ma pan tak€ min€ , jakby zamierza€ pan kogo€ zabi€ . € Wrrrrr € zawarcza€ em i k€ apn€€ em z€ bami. Machn€€ em r€ k€, co mia€ o znaczy€ , € e w takim nastroju nie nadaj€ si€ na towarzysza. Za€ adowa€ a na € € dk€ swoj€ wag€ , ryb€ ; do kieszeni spodniwsadzi€ a o€wiadczenie rycerzy"spinningu i odp€ yn€ € a w stron€ Siemian, a wi€ c chyba do swego domu. Nie bardzo orientowa€ em si€ , gdzie ona mieszka. $Po jej odp€ yni€ ciu zbli€ y€ si€ do mnie pan Anatol. € To jaka€ dziwna os€ bka, ta pana znajoma € zagai€ rozmow€ . € Tam gdzie teoretycznie powinien € erowa€ szczupak, ona € owi w€ gorza. Dzi€ na "paternoster"schwyta€ a ogromnego okonia. Panie, co to wszystko ma znaczy€ ? € wyrwa€ mu si€ z piersi okrzyk pe€ en zdziwienia i rozpaczy. € Nie bardzo rozumiem, o co panu chodzi? Ona chyba po prostu umie € owi€ ryby € odrzek€ em. € A ja? Pan my€li, € e ja nie umiem? Ona chyba nie przeczyta€ a w swym € yciu jednej setnej tej lektury o rybach, co ja, panie szanowny. A gdzie nie usi€dzie ze swoj€ w€ dk€, tam chwyta. Co to ma znaczy€ ? € Mo€ e umie czarowa€ € wzruszy€ em ramionami. € Ale pan wygl€da mi na cz€ owieka, kt€ ry w czary me wierzy. $€ Nie wierz€ € pokr€ ci€ g€ ow€bez przekonania. € Trudno mi jednak w spos€ b racjonalistyczny wyja€ni€ tak dziwne zjawisko. Je€li ona tu znowu przyp€ ynie i zacznie !€ owi€ , i znowu schwyta jak€€ ogromn€ ryb€ ... € To co pan zrobi? Og€ osi pan j€ czarownic€? € zapyta€ em uprzejmie. I dorzuci€ em poufnie szeptem: € Ja te€ uwa€ am, € eona jest czarownic€... Zjad€ em obiad z konserw, wsiad€ em w wehiku€ i pop€ yn€€ em na Czaplak. Pospacerowa€ em po wyspie, lecz nie trafi€ em na Czarnego Franka ani nikogo z jego bandy, A by€ em ju€ zdecydowany odby€ z Czarnym Frankiem rozmow€ o mapie € owisk. Potem skierowa€ em si€ na wysepk€ , gdzie minionej nocy zosta€ em uwi€ ziony. Lecz po bandzie Czarnego Franka zosta€ rozwalony sza€ as, pognieciona trawa, troch€ papierzysk z opakowa€, puste puszki po konserwach. Wszystko wskazywa€ o, € e banda ju€ nigdy tu nie powr€ ci. ROZDZIA€ JEDENASTY POK€J CZY WOJNA? * "O OJCZYSTA NASZA MOWO..." * SODOMA I GOMORA O ODWET BANDY * CO ZROBI€ Z BRONK€? * JAKA DZIEWCZYNA BUDZI SZACUNEK? * JAK ZDOBY€ AUTORYTET? * KTO KOMU IMPONUJE? * UGODA Z BRONK€ * CZY SPOTKAM CZ€OWIEKA Z BLIZN€? !Na rozleg€ ej € €ce nad jeziorem!sta€ y d€ ugie rz€ dy namiot€ w. Po jednej stronie obozu mieszka€ y harcerki, po drugiej harcerze; w €rodku znajdowa€ si€ wielki plac apelowy z wysokim masztem, na kt€ ry wci€gano sztandar. Z dw€ ch stron otacza€ ob€ z las sosnowy, z trzeciej rozci€ga€ a si€ € €ka i pola wioski, z czwartej za€ by€ y wody Jezioraka. Na brzegu !le€ a€ o kilkana€cie kolorowych kajak€ w, a molo zrobione ze €wierkowych dr€€ k€ w !umo€ liwia€ o € atwe przybicie dobrzegu i cumowanie. Ognisko przygotowano nad samym jeziorem. Zobaczy€ em kilka wielkich stert chrustu i co€ w rodzaju sza€ asu z grubszych ga€ € zi, kt€ re w odpowiedniej chwili mia€ y wysoko w niebo strzeli€ wspania€ ym p€ omieniem. Kiedy, zgodnie z zapowiedzi€,przyby€ em do obozu, na spotkanie wyszed€ mi Wilhelm Tell i przez bram€ z brzozowych dr€€ k€ w, gdzie sta€ o na warcie dw€ ch harcerzy, poprowadzi€ mnie dokomendanta d€ ug€ "Alej€ Totem€ w". Totemami by€ y dziwaczne poskr€ cane korzenie drzew, twarze wyrze€bione w korze, pomalowane deseczki. Ka€ dy totem tkwi€ na d€ ugim kiju. Tworzy€ y prawdziw€ alej€ biegn€c€ od bramy do placu apelowego. W najbli€ szym za€ !s€siedztwie tego placu mie€ci€ si€ namiot komendanta obozu,harcmistrza G€siorowskiego. Komendant okaza€ si€ m€ odym,szczup€ ym blondynem, lat oko€ o trzydziestu. Uroczyste rozpalenie ogniska #mia€ o si€ nied€ ugo rozpocz€€ , "od wsi ci€gn€ li ju€ zaproszeni na nie rolnicy z Siemian i wczasowicze, niewiele by€ o czasu na rozmowy i dyskusje. € Tell m€ wi€ mi o pana uwagach zwi€zanych z post€ powaniem naszych harcerzy € rozpocz€€ rozmow€ druh G€siorowski. € Och, nie jestem pedagogiem.By€ mo€ e nie mam racji € zastrzeg€ em si€ szybko. Druh u€miechn€€ si€ . !€ Panu chodzi€ o o to, € e nasi ch€ opcy najechali obozowisko Czarnego Franka. Jak jednak mamy si€ zachowa€ wobec brutalnej agresywno€ci bandy?W ko€cu czy harcerze to safandu€ y, kt€ rym chuligani mog€ kra€€ kajaki, sprz€ t sportowy, butle z gazem? Wydaje mi si€ , € e najazd na obozowisko bandy Czarnego Franka da€ dobre rezultaty. Nie tylko dlatego, € e odzyskali€myskradzione rzeczy. Nasi ch€ opcy uwierzyli, € e wyst€ puj€c gromadnie, w spos€ b zorganizowany, tworz€#pot€ € n€ si€ € , kt€ rej € obuzy si€ boj€. Oczywi€cie to wszystko nie jest proste i samte€ nie jestem pewny swoich racji. Us€ yszeli€my sygna€ tr€bki, wzywaj€cy na ognisko. Podnie€li€my si€ z pie€k€ w brzozowych i wyszli€my przed namiot. Tell odezwa€ si€ z przechwa€ k€ w g€ osie: € Dostali od nas pot€ € nego $€ upnia. I d€ ugo si€ nie poka€ € nad Jeziorakiem. Z dezaprobat€ pokr€ ci€ em g€ ow€. $€ Oby€ mia€ s€ uszno€€ , Tellu. Obawiam si€ jednak, € e staniesi€ inaczej. € Jutro zwo€ amy narad€ harcersk€ € zako€czy€ t€ kr€ tk€ wymian€ zda€ druh G€siorowski. € Mo€ e wy€lemy parlamentariuszy do nowego obozowiska Czarnego Franka. Postaram si€ zaprosi€ ich na rozmow€ . Ja te€ jestem zdania, € e lepszy najgorszy !pok€ j ni€ wojna € roze€mia€ si€ . Nad brzegiem jeziora by€ o ju€ rojno i gwarno. Na malutkim pag€ rku zrobiono honorow€ trybun€ dla zaproszonych go€ci, harcerze zasiedli po turecku, ogromnym "p€ € ksi€ € ycem obejmuj€c plac. "Rozleg€ si€ g€ os tr€bki. Druh !G€siorowski wyg€ osi€ kr€ tkie przem€ wienie do zebranych, potem so€ tysa z Siemian i mniezaproszono do uroczystego podpalenia ogniska. Jak wiadomo, wolno do tego celu u€ y€ tylko jednej zapa€ ki. !Ba€ em si€ troch€ , czy zdo€ am wznieci€ ogie€. Tell jednak przyszed€ mi z pomoc€, dyskretnie wskazuj€c miejsce,gdzie znajdowa€ si€ najsuchszy chrust. P€ omie€ natychmiast buchn€€ mocno, co bra€ harcerska powita€ a radosnym okrzykiem: € Brawo, brawo, brawissimo! #So€ tysowi te€ si€ uda€ o u€ y€ tylko jednej zapa€ ki, ognisko zap€ on€ € o wi€ c zgodnie z harcerskim rytua€ em. "A potem? Kto€ m€ wi€ o historii regionu, w kt€ rym si€ znajdowali€my. Wspomniano Grunwald, kt€ ry le€ y niedalekost€d. Przypomniano, € e od kilku wiek€ w ziemie te stanowi€ y teren nieustannych zmaga€ z niemieck€ !zaborczo€ci€. Najpierw depta€ te ziemie okuty w € elazo but krzy€ ackiego rycerza. Potem rozbi€ r Polski pozwoli€ Niemcom umocni€ swoje panowanie i rugowa€ st€d polskich mieszka€c€ w. W ogromnych maj€tkach ziemskich wok€ € Jezioraka !rz€dzili pruscy junkrzy i ich toterror spowodowa€ , € e w zwi€zku z wynikiem plebiscytupo pierwszej wojnie €wiatowejtereny te przypad€ y Niemcom. Dopiero druga wojna €wiatowa,znowu wzniecona przez teuto€skich zaborc€ w, przynios€ a im ostateczn€ kl€ sk€ . Prusy Wschodnie przesta€ y istnie€ . I jak na ziemi, z kt€ rej wypleni si€ chwast, bujnie rozwin€ € a si€ polsko€€ , kt€ ra by€ a tutaj zawsze, nawet w czasach najwi€ kszego niemieckiego terroru. € Oto jest ziemia Gizewiusza. Ziemia Mrongowiusza. Ziemia !K€ trzy€skiego i Kajki. Od nich mi z serca € owi€ A˜аЅkЊ{B4€Іk ƒьЅkpB4€Іk4LІkCpB4rW c щ&sч Я c L'tЖвc Џ'uˆv c (vў%: c u(w8/! и(xS28 c €љ(y‹;) \) uczymy si€ , jak j€ szanowa€ i kocha€ . P€ €niej recytowano wiersze: tych dawnych poet€ w i tych nam wsp€ € czesnych. Zapami€ ta€ em pi€ kny wiersz poety€cie€li, zmar€ ego w 1940roku, Micha€ a Kajki. O, ojczysta nasza mowo, Co€ kwitn€ € a nam przed laty, Zakwitnij€ e nam na nowo Jakokwitn€ w lecie kwiaty. Zal€nij nama jako zorze, Przywr€ € € e nam skarb nasz isty, Aby w domu i we zborze Istnia€ j€ zyk nasz ojczysty. Ognisko wci€€ p€ on€ € o wysokim p€ omieniem, rzucaj€cczerwony blask na jezioro. Zapada€ a coraz g€ € bsza noc. !Teraz przysz€ a kolej na pie€ni harcerskie, na weso€ e skecze. Co lepszych wykonawc€ w bra€ harcerska nagradza€ a okrzykami w rodzaju: € Do€do€do€do teatru z nim!... Ale po jakim€ czasie harcerskiej zabawie zacz€€ towarzyszy€ pomruk %zbli€ aj€cej si€ burzy. Ci€gn€ € agdzie€ od strony Ostr€ dy. Dalekie b€ yskawice przeorywa€ y horyzont nad jeziorem. Trzeba by€ o ko€czy€ zabaw€ , aby go€cie i harcerzezd€€ yli znale€€ zaciszne schronienie, zanim lunie deszcz. Utworzyli€my wok€ € dogasaj€cego ogniska dwa "wielkie kr€ gi, jeden z€ o€ ony z !go€ci, a drugi € wi€ kszy € z harcerzy, kiedy od jeziora powia€ silny wiatr. A gdy trzymaj€c si€ za r€ ce !zacz€ li€my wsp€ lnie €piewa€ harcersk€ piosenk€ o braterstwie i przyja€ni, wiatr zmieni€ si€ w huragan. Rozszumia€ o si€ jezioro, wysokie fale z € oskotem wyskakiwa€ y na brzeg. Kub€ amiwody zagaszono ognisko, aby "wiatr nie poni€ s€ w las iskier. Harcmistrz G€siorowski !zaprosi€ go€ci do namiot€ w, bo!lada chwila mog€ y otworzy€ si€ "niebieskie upusty", jak mawiali dawni Polacy. Bez€ adn€ gromad€, smagani przez wichur€ , biegli€my do harcerskiego obozu. W nieprzeniknionej ciemno€ci jakrobaczki €wi€ toja€skie !b€ yszcza€ y latarki elektryczne,kt€ rymi harcerze i harcerki o€wietlali nam drog€ . € Wracam do siebie. Mojemu wehiku€ owi nie zaszkodzi ani ta wichura, ani fale na jeziorze € powiedzia€ em do Tella. € Nie, niech pan jeszcze zostanie z nami € prosi€ !ch€ opiec. € Ostatnio tak ma€ o si€ widywali€my. I przecie€ chyba w ko€cu pan jednak zdradzi tajemnic€ swego przybycia nad Jeziorak? !Pot€ € na b€ yskawica rozci€ € a niebo na po€ ow€ . Potem uderzy€ grom, € oskot przetoczy€ si€ nad naszymi g€ owami. I w€ wczas sta€ o si€ co€ dziwnego, a zarazem przera€ aj€cego. Stoj€ce po lewej stronie namioty harcerek!zacz€ € y si€ wali€ na ziemi€ jak pnie drzew podci€ te przezdrwali. Och, co si€ wtedy dzia€ o! Nad naszymi g€ owami b€ yskawice raz po raz rozdziera€ y niebo na strz€ py, € omota€ y gromy. Dziewcz€ ta, kt€ re straci€ y schronienie, piszcza€ y, ch€ opcy krzyczeli. S€ ycha€ by€ o komendy tych, kt€ rzy w rozgardiaszu nie stracili g€ owyi pr€ bowali jako€ opanowa€ sytuacj€ . #Tell gdzie€ znikn€€ . Sta€ em na €rodku obozu bezradny, nie bardzo wiedz€c, co z sob€ pocz€€ . Obok mnie przemyka€ y dziesi€tki postaci, biegn€cychnie wiadomo sk€d i dok€d. Wygl€da€ o to jak mrowisko, w kt€ re kto€ rzuci€ kamie€. "Sodoma i Gomora". € pomy€la€ em. Ruszy€ em do swego wehiku€ u. Otworzy€ em drzwiczki i wlaz€ em do zacisznego wn€ trza samochodu. Zdecydowany by€ em wr€ ci€ na"sw€ j biwak, l€ ka€ em si€ tylko piorun€ w, kt€ re wali€ y w wody jeziora. Wiatr ucich€ , spad€ y pierwsze krople deszczu. Za€ omota€ y na dachu wehiku€ u i ucich€ y. Ta burza nie by€ a jednak dla nas przeznaczona; ju€ przetoczy€ asi€ dalej, w stron€ Susza i Malborka. Za szyb€ wehiku€ u zahaczy€ em czyj€€ twarz. To Tell. € Czy pan wie?... Czy pan wie,!€ e dziesi€ € du€ ych namiot€ w ma przeci€ te sznury? Dlatego !wiatr je przewr€ ci€ . Mia€ pan racj€ . Spr€ bowali odwetu. To zrobi€ a banda Czarnego Franka. Skorzystali z okazji, € e w obozie pozostali tylko wartownicy, a my byli€my "zaj€ ci ogniskiem. Podkradli si€ !i narobili szkody. Ale my si€ z nimi rozliczymy za t€ spraw€ . !€ Daj spok€ j, Tellu. Sam chyba widzisz teraz, € e nie t€ dy droga. Nie wiem, czy mnie us€ ysza€ . Ju€ go nie by€ o przy i wehikule. Burza odesz€ a, jeszcze tylko z daleka grozi€ a i nam pomrukiem grzmot€ w. #Zapali€ em €wiat€ a reflektor€ w, uruchomi€ em silnik i skierowa€ em si€ na drog€ do Siemian. Widzia€ em gromadki zaproszonych na ognisko go€ci, powracaj€cych teraz dowioski. Wyprzedzi€ em ich, a potem zjecha€ em nad wod€ . Jezioro by€ o bardzo wzburzone. M€ j wehiku€ nie obawia€ si€ jednak nawet du€ ych fal. Ko€ ysa€ o mnie mocno, a€ #€ o€ €dek podchodzi€ do gard€ a. Silnik co chwila wy€ jak pot€ pieniec, poniewa€ od czasu do czasu €ruba wyskakiwa€ a nad wod€ i !obraca€ a si€ w powietrzu. Fale spycha€ y mnie w kierunku Siemian i d€ ugo trwa€ o, zanim w smugach reflektor€ w dojrza€ em €cian€ trzcin na drugim brzegu. Teraz, kieruj€c si€ lini€ trzcin, dosta€ em si€ do zatoczki, gdzie sta€ m€ j namiot. Przestraszeni s€siedzi,rycerze spinningu, zasznurowali si€ w swych namiotach i nawet g€ owy nie wy€ciubili. Wyjecha€ em na l€d, zaparkowa€ em wehiku€ . I dopiero gdy wysiad€ em z samochodu, dostrzeg€ em ko€ o swego namiotu jak€€ skulon€ posta€ . To by€ a Bronka. Nawet w !ciemno€ciach ja€nia€ y jej rudew€ osy. !€ Od€ €czy€ am si€ od CzarnegoFranka € powiedzia€ a, #szcz€ kaj€c z€ bami. € Tu le€ a€ "jaki€ list do pana € wr€ czy€ a mi zalepion€ kopert€ . € Znalaz€ am go przed pana namiotem, gdy tu przysz€ am. Schowa€ am list do kieszeni spodni, € eby nie zm€ k€ . "Zapali€ em latark€ elektryczn€. Na kopercie by€ o napisane: PanTomasz nad Jeziorakiem. Po drugiej stronie brakowa€ o nadawcy Rozerwa€ em kopert€ i spojrza€ em na podpis: Kapitan Nemo. A wi€ c jednak odezwa€ si€ ? Szanowny Panie € pisa€ Kapitan Nemo. € Zgodnie z Pa€sk€ propozycj€ zdecydowa€ em si€ na spotkanie z Panem. Proponuj€ Przyl€dek Sandacza, jutro, o godzinie dziesi€tej wieczorem.€ Czy to jaka€ sympatia napisa€ a do pana? € zapyta€ a Bronka Dotkn€€ em palcem koperty w tym miejscu, gdzie si€ j€ skleja. By€ a jeszcze wilgotna. € Zdaje mi si€ , € e pani zna tre€€ tego listu € stwierdzi€ em. !€ Ale€ sk€d! Przysi€ gam, € e nie czyta€ am! € zawo€ a€ a dziewczyna. By€ em przekonany, € e k€ amie, ale nie chcia€ em okazywa€ jej braku zaufania ju€ na samym pocz€tku naszej znajomo€ci. € Zrobimy co€ gor€cego do picia i zjemy kolacj€ € o€wiadczy€ em. € Potem "po€ o€ ysz si€ spa€ w namiocie, a ja w samochodzie. € Zdecydowa€ em si€ m€ wi€ jej "ty" ze wzgl€ du na r€ € nic€ wieku. Podczas kolacji przyjrza€ em #si€ bli€ ej Bronce. Potwierdzi€ y !si€ moje spostrze€ enia: mia€ a !€ adne, delikatne rysy. Tylko € eby€ a wyn€ dznia€ a, niedo€ ywiona i, co tu ukrywa€ , po prostu brudna. € Gdybym mia€ c€ rk€ € powiedzia€ em € nie !pozwoli€ bym jej bra€ udzia€ u wpodobnych eskapadach. € W takim razie niewiele si€ pan r€ € ni pod tym wzgl€ dem od mojego ojca. Czy pan r€ wnie€ zamierza mi prawi€ mora€ y? € Nie. Ale sp€ jrz na siebie. Bluzk€ masz brudn€, spodnie wyszmelcowane, a w€ osy t€ uste i pozlepiane. Nie odezwa€ a si€ . A ja ci€gn€€ em dalej, nie przejmuj€c si€ , € e jestem nieuprzejmy. € Czy mo€ e budzi€ szacunek dziewczyna, kt€ ra ma brudn€ bluzk€ , brudne spodnie, brudnew€ osy? A przecie€ pragniesz chyba kiedy€ spotka€ kogo€, w kim obudzi€ aby€ podziw i szacunek. !€ Uwa€ am, € e ch€ opiec, kt€ ryzwraca uwag€ tylko na zewn€ trzny wygl€d dziewczyny, jest ma€ o warto€ciowy € rzek€ a. !€ Owszem € zgodzi€ em si€ . € Ale co mo€ na s€dzi€ o charakterze dziewczyny, kt€ ra dobrze si€ czuje w brudnej bluzce? € Niech pan przestanie € rzek€ a b€ agalnie. € Jutro doprowadz€ si€ do porz€dku. "Edukacja rozpocz€ ta" € pomy€la€ em z humorem. Zapyta€ em j€ o Czarnego Franka i dalsze losy jego bandy. € Przecie€ pan domy€la si€ wszystkiego. Franek chce #znale€€ t€ map€ i za fors€ od Krawacika wyruszy€ nad morze. A Roman dyszy nienawi€ci€ do harcerzy i chcezaj€€ miejsce Franka w bandzie. € A co zdecydowa€ o, € e ostatecznie zerwa€ a€ z nimi? "€ M€ wi€ am ju€ panu. To mia€ a by€ wspania€ a, romantyczna przygoda. My€la€ am, € e b€ dziemy prowadzili surowe, trudne € ycie: € owili ryby, zbierali jagody, kapali si€ w jeziorze. A oni kradli. Ju€ dawno bym uciek€ a, ale € al mi !by€ o Franka. Lubi€ go. Ma tylkojedn€ wielk€ wad€ € chce imponowa€ . Teraz nie mo€ e prze€ y€ , € e w€ adza w bandziewymyka mu si€ z r€k. Jest w tym i troch€ mojej winy, bo wci€€ przekonywa€ am go, € e powinni€my € y€ inaczej. Ale € eby € y€ , jak ja marzy€ am, trzeba mie€ pieni€dze na sprz€ t kempingowy, na troch€ € ywno€ci i tak dalej. A oni !tego nie nik€ €. Wi€ c pozostaje"tylko: albo by€ g€ odnym i spa€ #na go€ ej ziemi, albo kra€€ . Oni wybrali w ko€cu to drugie. Ale ja nie zamierzam i€€ do wi€ zienia. € Gdy Roman przekona€ band€ , € e trzeba si€ znowu zakra€€ do obozu harcerzy, !uciek€ a€ € domy€li€ em si€ . Skin€ € a twierdz€co g€ ow€. € A Franek? € Nak€ ania€ mnie, € ebym jednak z nim zosta€ a. Ale ja by€ am twarda. On nie chce zerwa€ z band€, bo wci€€ ma nadziej€ , € e jednak odzyska sw€ j dawny autorytet. € Autorytet u bandy € obuz€ w?Zdoby€ co€ takiego chyba jest € atwo. Po prostu trzeba wi€ cej!od innych kra€€ , wi€ cej nos€ wrozbija€ i d€ u€ ej ni€ inni siedzie€ w poprawczaku. Trudniej zdoby€ autorytet u ludzi uczciwych. Zabola€ a j€ moja ironia. € Franek zdob€ dzie autorytet i to wcale nie takimi sposobami € stwierdzi€ a z obra€ on€ min€. "Nie zerwa€ a jednak z Czarnym Frankiem" € !pomy€la€ em. I postanowi€ em to wykorzysta€ . !€ Pos€ uchaj mnie € zacz€€ em.€ Przyby€ em nad Jeziorak w bardzo wa€ nej sprawie. W odpowiedniej chwili wszystko "ci wyja€ni€ . Je€li uda mi si€ "osi€gn€€ sw€ j cel, prze€ yjemytu niezwyk€ € przygod€ . Co€ takiego, o czym czyta si€ w sensacyjnych powie€ciach. € Tak? € ucieszy€ a si€ . € W€ a€nie tak. Podejrzewam, € e jak€€ rol€ w tej sprawie odgrywa mapa € owisk, kt€ rej szuka Czarny Franek na rozkaz Wacka Krawacika. Je€li zdob€ dzie t€ map€ , zadaniem twoim b€ dzie dostarczy€ mi j€ na kilka chwil, abym j€ m€ g€ obejrze€ . Potem oddasz j€ Frankowi. $€ €wietnie € ucieszy€ a si€ . € €wietnie, € e pozwala mi pan kontaktowa€ si€ z Frankiem. "€ A mo€ e potrafisz go sk€ oni€ ,!aby zerwa€ z band€ i przysta€ do mnie? € zaproponowa€ em. € On? Nie, nigdy tego nie $zrobi € pokr€ ci€ a g€ ow€. € To by go upokorzy€ o. Jemu trzebazaimponowa€ , Dla niego kim€ imponuj€cym jest Kapitan Nemo, kt€ ry tu samotnie sprawuje rz€dy na jeziorze. Franek walczy z nim, lecz jednocze€nie podziwia go. Niestety, pan... € zawaha€ a si€ . € Niech pan si€ nie obra€ a, ale wygl€da pan na !€lamazar€ i w og€ le... bardzo nieciekawie... Poczu€ em si€ dotkni€ ty. € Pozory niekiedy myl€ € burkn€€ em. € Gdybym ci opowiedzia€ o swoich prze€ yciach, by€ aby€ bardzo zdumiona. € Co€ mi si€ o uszy obi€ o. Nazywaj€ pana Panem Samochodzikiem. Dlaczego? € zapyta€ a. € To nie ma znaczenia. Nie zamierzam si€ chwali€ ani imponowa€ Czarnemu Frankowi. Jedno ci tylko powiem: nie ulegaj pozorom. Ja te€ jestem inny ni€ s€dzisz. !Zwr€ ci€ a€ na przyk€ ad uwag€ na m€ j samoch€ d? € Tak. Stary rupie€ . Czarny Franek powiedzia€ , € e pana samoch€ d jest ze sk€ adu z€ omu. € Ano zobaczymy € wzbiera€ a we mnie z€ o€€ . € Lecz skoro wydaj€ ci si€ taki nieciekawy,niczym ci nie imponuj€ , dlaczego wierzysz, € e spotka ci€ tu prawdziwa przygoda? € Mam by€ szczera? Nie !wierz€ w t€ przygod€ . Ale nie !chc€ by€ z band€ i wpa€€ do "wi€ zienia. Nie chc€ te€ wraca€ do domu. Co mi pozosta€ o? Zostan€ tutaj i z bezpiecznej odleg€ o€ci obserwowa€ b€ d€ dalsze losy gangu. Mo€ e przydam si€ na co€ Frankowi? € Ach tak? Jestem wi€ c !bezpieczn€ "met€", jak to si€ "m€ wi. Dzi€ kuj€ za szczero€€ . !Ja te€ spraw€ postawi€ jasno: daj€ ci bezpieczn€ przysta€ wswoim obozowisku, ale € €dam jednego € musz€ obejrze€ map€ € owisk. Zgoda? € Zgoda € wyci€gn€ € a do mnie r€ k€ . !I rozeszli€my si€ na spoczynek.Zasypiaj€c rozmy€la€ em: "By€ mo€ e nie spotkam Cz€ owieka z Blizn€ i nie odnajd€ zatopionych zbior€ w. Lecz mo€ e potrafi€ zawr€ ci€ ze z€ ej drogi t€ m€ od€ dziewczyn€ i Czarnego Franka.Je€li to si€ uda, moje przybycie nad Jeziorak nie b€ dzie bezowocne." ROZDZIA€ DWUNASTY CZY BRONKA JEST SZPIEGIEM BANDY? * CO SI€ DZIA€O NA JEZIORZE? * O ROMANTYCZNEJPRZYGODZIE * KTO JEST NA BAKIER Z REGULAMINEM W€DKARSKIM? * EGZAMIN * I ZNOWU TAJEMNICZA MAPA * ZDEMASKOWANY * KOMU MOG€ ZAUFA€? "€ Czy ona tak€ e b€ dzie € owi€ ryby? € z niepokojem zapyta€ mnie pan Anatol, gdy nast€ pnego dnia zobaczy€ w moim obozie rud€ Bronk€ . € Wydaje mi si€ , € e ryb dla pana nie zabraknie. Jezioro jest ogromne € odrzek€ em. A potem pochyli€ em si€ do jegoucha i jakbym go wtajemnicza€ w jak€€ wielk€ spraw€ , szepn€€ em: € Ta dziewczyna w og€ le nie € apie ryb. Ona jest z bandy Czarnego Franka. A€ odskoczy€ na dwa kroki. € No tak, rzeczywi€cie. Widzia€ em j€ w€r€ d tej strasznej hordy. I co ona tu robi? € Zerwa€ a z band€ i chce wst€pi€ na dobr€ drog€ € wyja€ni€ em. € A pan w to wierzy? Mo€ e !chc€ nas obrabowa€ i przys€ alij€ tutaj na przeszpiegi? € Mo€ e € kiwn€€ em g€ ow€. Jakie€ licho podkusi€ o mnie, € eby nastraszy€ pana Anatola. Zreszt€ szczerze wyznaj€ , € e nie mia€ em do dziewczyny pe€ nego zaufania. Nie zerwa€ a przecie€ zupe€ nie z band€. "Kto wie € my€la€ em € w jakich mog€ znale€€ si€ sytuacjach? By€ mo€ e, b€ d€ musia€ dziewczyn€ pozostawi€ sam€ w obozowisku. Nie stanie#si€ €le, je€li spocznie na niej w tym czasie czujne oko pana Anatola." A dziewczyna, nie€wiadoma faktu, € e budzi podejrzenia, najpierw pi€ knie wysprz€ta€ a namiot, a potem nagrza€ a wody i zabra€ a si€ do prania bluzki oraz mycia w€ os€ w. Tak min€€ ranek. Pan Anatol i jego przyjaciel pop€ yn€ li na przyl€dek, aby € owi€ okonie. Myszka i ma€ € onka pana Kaziaczuwa€ y przed namiotem, bacznie obserwuj€c ka€ dy ruch Bronki. Dzie€ by€ pogodny, s€ oneczny,#ale d€€ silny wiatr i € agodzi€ upa€ . Bluzka i uprane spodnie szybko obsycha€ y na sznurku namiotowym, dziewczyna ubrana tylko w kostium k€pielowy le€ a€ a na kocu i suszy€ a swoje rude w€ osy. Ja za€ siedzia€ em nad brzegiem jeziora i obserwowa€ em zielonkaw€ to€. Na jeziorze ju€ od samego !rana trwa€ du€ y ruch. W t€ i zpowrotem p€ ywa€ y kajaki !harcerzy. Domy€la€ em si€ , € e po wczorajszej historii z namiotami poszukuj€ oni nowego obozowiska bandy Czarnego Franka. Majestatycznie przep€ yn€€ jacht Wacka Krawacika, kieruj€c si€ w stron€ Czaplaka. Ale nie dobi€ do wyspy. tylko nagle zawr€ ci€ . Zakotwiczony zosta€ w pobli€ uPrzyl€dka Sandacza, gdzie grasowali dwaj rycerze spinningu. W stron€ Siemian dryfowa€ a male€ka gumowa € € deczka, w kt€ rej przez szk€ a lornetki widzia€ em Fa€ szywego Ornitologa. Wyobra€ a€ em sobie, € e mo€ e w tej samej chwili Czarny Franek w€ druje brzegiem jeziora, poszukuj€c z€ odzieja mapy € owisk. A Kapitan Nemo, #kryj€c sw€ j €lizgacz w jakiej€ tajemniczej przystani, planujekolejny wypad przeciw bandzie wyrostk€ w. I tylko ja trwa€ em w bezczynno€ci, cho€ sprowadzi€ a mnie tu sprawa bardziej wa€ ka ni€ wojna harcerzy z chuliganami, zagini€ cie mapy € owisk, tajemnica Fa€ szywego Ornitologa czy rozgrywka Kapitana Nemo z band€ Czarnego Franka. Przyp€ yn€ € a Marta na swojej wielkiej rybackiej krypie. Wy€ €czy€ a motor dopiero w ostatniej chwili, tak j€ zdumia€ widok Bronki. Rozp€ dzona € € d€ wjecha€ a dziobem na brzeg i g€ € boko a € owi€ A˜аЅkЊ{B4€Іk ƒьЅkpB4€Іk4LІkCpB4zЁc …){1 žc ш)|ЯJ c K*}ƒc Ў*~œ#šc +6+1 c t+€g4^c з+Х<щ :,zary€ a si€ w piasku. !€ No, wie pan € stwierdzi€ a z oburzeniem, patrz€c na !Bronk€ . € "Przysi€ gam, € e od !dzi€ nie b€ d€ zadawa€ si€ z dziewcz€ tami" € przedrze€nia€ a moje wczorajsze s€ owa. € A mo€ e zapisa€ si€ pan do gangu Czarnego Franka? € Zerwa€ a z band€. Sam zreszt€ jej to zaproponowa€ em € t€ umaczy€ em Marcie. € I pan jej uwierzy€ ? Wi€ c dlaczego nie wraca do domu, tylko dalej siedzi nad jeziorem? Pan my€li, € e CzarnyFranek pozwoli€ by jej tak odej€€ ? Mia€ by pan ju€ na !karku ca€ € band€ . Ona jest ich szpiegiem. M€ wi€ a to wszystko przy Bronce, kt€ ra z pocz€tku z lekcewa€ eniem odnosi€ a si€ dojej oskar€ e€. Lecz w ko€cu dotkn€ € y j€ one do € ywego. !Podnios€ a si€ z koca, zerwa€ a ze sznurka mokr€ jeszcze bluzk€ . "€ Je€li pan tak samo my€li jak ona, mog€ odej€€ € powiedzia€ a. !€ A tak. To by€ oby najlepsze €twardo rzek€ a Marta. Ale ja by€ em innego zdania. Podszed€ em do Bronki i po€ o€ y€ em jej r€ k€ na ramieniu. € Wtedy, na wyspie, zaproponowa€ em ci ucieczk€ . !Przyj€ € a€ moj€ propozycj€ i wszystko jest w najlepszym porz€dku. Wczoraj wieczorem zawarli€my umow€ . #€ No tak. Ale ona... € spojrza€ awymownie na Mart€ . Odeszli€my nieco na bok. € Czy wiesz gdzie znale€€ Czarnego Franka? € Nie. Ale przypuszczam, € e poszed€ na Bukowiec, gdzie skradziono map€ Krawacika. Ma nadziej€ odnale€€ z€ odzieja i odebra€ mu map€ . Je€li pan chce, mog€ te€ tam "zaraz p€ j€€ . To do€€ daleko, chyba z pi€ € kilometr€ w brzegiem jeziora. "€ Zgoda € kiwn€€ em g€ ow€; € Id€ na Bukowiec. Postaraj si€ !tak€ e umo€ liwi€ mi rozmow€ z Czarnym Frankiem. Tak€ rozmow€ bez €wiadk€ w, rozumiesz? Wr€ ci€ em do Marty, kt€ ra obserwowa€ a nas z ironicznym u€mieszkiem na ustach. !€ No, jasne € stwierdzi€ a. € Zapomnia€ am o pewnym drobnym szczeg€ le. Nie !wzi€ € am pod uwag€ , € e i pana sprowadzi€ y nad Jeziorak jakie€ ciemne sprawki. Nie &zdziwi€ si€ , je€li si€ oka€ e, € eto nie oni pana, ale pan ich wywi€ d€ w pole. € Kto kogo? € Pan band€ Czarnego Franka € wyja€ni€ a. Wskaza€ em w€ dki le€ €ce na dnie krypy. € Mo€ e pop€ yniemy na ryby? €zaproponowa€ em. € Na Przyl€dek Sandacza? Zepchn€ € a € € d€ na wod€ , uruchomi€ a silnik. Kiwn€€ em Bronce r€ k€ na po€ egnanie i !odbili€my od brzegu. Fala by€ a "du€ a, € odzi€ ko€ ysa€ o mocno, raz po raz bryzgi fal opryskiwa€ y nas od st€ p do g€ € w. Dwaj rycerze spinningu € owili ryby w miejscu, gdzie wczorajMarta schwyta€ a ogromnego okonia. Nieco dalej od brzegu sta€ bia€ y jacht Wacka Krawacika. Rozlega€ a si€ z niego rytmiczna melodia z tranzystora. Przybili€my do przyl€dka od strony zachodniej, € eby panu Anatolowi i Kaziowi nie p€ oszy€ ryb. Marta zgasi€ a !silnik, wyci€gn€ € a € € d€ na piasek. € Mo€ e odwiedzimy Fa€ szywego Ornitologa? € zaproponowa€ a. € Odp€ yn€€ do Siemian gumow€ € € deczk€. € Wi€ c mo€ na spenetrowa€ !jego ob€ z. Mo€ e si€ wyja€ni, kim jest naprawd€ ? € No, wie pani € oburzy€ em si€ . € Chce pani, € eby€my post€ powali jak z€ odzieje zakradaj€cy si€ do domu pod #nieobecno€€ w€ a€ciciela? Lubi€ gra€ fair. Z tego powodu mam zastrze€ enia do Kapitana Nemo. € Ma pan do niego pretensj€ , € e nie wyst€ puje z otwart€ $przy€ bic€? € oburzy€ a si€ . € Apan? Czy pan nie robi tego samego? € Przecie€ widzi pani moj€ twarz. !€ Ale nie znam pana my€li. Nie wiem, czego pan szuka nad Jeziorakiem. Sam pan "powiedzia€ przed chwil€: "lubi€ gra€ fair". A wi€ c jednak odbywa si€ tu jaka€ gra. Co jest stawk€? Zastanawia€ em si€ d€ u€ sz€ chwil€ . Mia€ em nawet ochot€ wyzna€ jej ca€ € prawd€ , ale jednak powstrzyma€ em si€ . € Przyjdzie czas, gdy wszystko pani wyja€ni€ . Przyby€ em nad Jeziorak, aby odnale€€ pewnego cz€ owieka. Moje gadulstwo mog€ oby zepsu€ ca€ € spraw€ . !€ Pan s€dzi, € e ja mam d€ ugi j€ zyk? € W gruncie rzeczy znamy si€ bardzo ma€ o. A sprawa jest powa€ na. Przez jaki€ czas min€ mia€ a !nad€san€. Siedzia€ a na brzegu,wsparta plecami o pie€ grubej #olszyny i nie chcia€ a ani € owi€ ryb, ani spacerowa€ po lesie. € A mo€ e pan wyja€ni mi chocia€ , jakim cudem Bronka !znalaz€ a si€ w pana obozie? € zapyta€ a. € To nie tajemnica. Gdy zosta€ em uwi€ ziony na wyspie Czarnego Franka, zacz€ € a ze mn€ rozmow€ . Z jej s€ € w wynika€ o, € e do bandy "sprowadzi€ a j€ ch€ € prze€ yciaczego€ niezwyk€ ego, romantycznego. Oczywi€cie, "rozczarowa€ a si€ . Pomy€la€ em, !€ e nadarza si€ okazja, aby j€ wyrwa€ z bandy. Zaproponowa€ em jej ucieczk€ iprzeniesienie si€ do mojego obozu. Obieca€ em, € e prze€ yjenaprawd€ pi€ kne przygody. € Czy to by€ a tylko obietnica?!€ Wydaje mi si€ , € e potrafi€ j€ spe€ ni€ . € A wi€ c wracamy do tego samego. Pan jednak prowadzi tu jak€€ gr€ . Jestem troch€ dotkni€ ta. Nie zrobi€ am nic takiego, co mog€ oby pana zrazi€ . A jednak to jej, a nie mnie, zaproponowa€ pan prze€ ycie czego€ niezwyk€ ego.€ Przecie€ pani nie trzeba wyrywa€ spod z€ ego wp€ ywu? Nie chc€ pani schlebia€ , ale jest pani uosobieniem przygody. Gdy patrz€ na pani€!€ owi€c€ ryby, p€ ywaj€c€ po jeziorze, nie wyobra€ am sobie,aby istnia€ a bardziej romantyczna dziewczyna. € Tak pan s€dzi? € zarumieni€ a si€ pod wp€ ywem moich komplement€ w. € A wracaj€c do Bronki € doda€ em € mo€ e dzi€ ki niej zdo€ am zbli€ y€ si€ do Czarnego Franka? W bandzie "zacz€ € y si€ konflikty, to dobra okazja, aby i jego nak€ oni€ doprzej€cia na moj€ stron€ . Z pow€tpiewaniem pokr€ ci€ a g€ ow€. !€ Przyja€€ z Bronk€ sko€czy si€ dla pana rozczarowaniem. Pan s€dzi, € e ona naprawd€ zerwa€ a z band€? € Ma tylko sentyment do Czarnego Franka. Pragn€ to wykorzysta€ , aby przyci€gn€€ do siebie tego ch€ opaka. Mo€ e !r€ wnie€ uda mi si€ nak€ oni€ wtedy Kapitana Nemo, aby zmieni€ sw€ j stosunek do Franka. € Przecie€ Czarny Franek go nienawidzi. € Wiem, € e w gruncie rzeczy Kapitan Nemo imponuje ch€ opakowi. Tym €lizgaczem, sztuk€ rzucania spinningiem, odwag€ i tajemniczo€ci€. Gdyby si€ uda€ o im !zaprzyja€ni€ , mo€ e mia€ oby todobry wp€ yw na ch€ opaka? Spr€ buj€ przekona€ do tej my€li Kapitana Nemo. Mam dzi€z nim spotkanie... A€ podskoczy€ a na trawie. € Kiedy? Gdzie? € Jestem zobowi€zany do zachowania tajemnicy. Przerwali€my rozmow€ , Z drugiej strony przyl€dka przyw€ drowa€ ku nam pan Anatol. W siatce ni€ s€ tylko kilka ma€ ych okoni, ale twarz mu promienia€ a szcz€ €ciem. #€ €api€ si€ ! € powiedzia€ do nas z triumfem. € Pani mia€ a wczoraj jedynie du€ o szcz€ €cia. My natomiast € apiemy wed€ ug wszelkich wskaza€ w€ dkarskich. Nam ryba nie zawlecze w€ dziska na jezioro. Gdyby si€ pani zna€ a na w€ dkarstwie... € Sk€d pan wie, € e si€ nie znam? € przerwa€ a mu Marta. € Pani jest za m€ oda. Pani jeszcze chodzi do szko€ y. Ja nawet nie wiem, czy posiada pani kart€ w€ dkarsk€? Marta si€ gn€ € a do tylnej kieszeni swoich spodni i wyj€ € a legitymacj€ Polskiego Zwi€zku W€ dkarskiego. € Ja mam. A pan? Pan Anatol zaniem€ wi€ ze zgrozy, € e kto€ si€ o€miela pos€dzi€ go o brak karty !w€ dkarskiej. Swoj€ legitymacj€ wr€ czy€ Marcie, jednocze€nie ogl€daj€c jej kart€ w€ dkarsk€. € Pani posiada ju€ znaczek "spinningowy? € zdumia€ si€ . € Przecie€ ma pani najwy€ ej siedemna€cie lat. Dopiero od siedemnastu lat dostaje si€ pozwolenie na € apanie spinningiem. € Mam upowa€ nienie Zarz€du G€ € wnego PZW, jako m€ ody sportowiec wyczynowy € powiedzia€ a z dum€ Marta. I przybrawszy niewinn€ mink€ , zapyta€ a: € Czy m€ g€ by mi pan powiedzie€ , iloma w€ dkamima prawo € owi€ w€ dkarz? € Hm € zaniepokoi€ si€ . € W€ dkarz ma prawo € owi€ dwoma w€ dkami zwyk€ ymi i jedn€ lekk€ do po€ owu € ywca € wyrecytowa€ a Marta. € Pan 'za€, je€li si€ nie myl€ , € owi a€ trzema w€ dkami. A iloma w€ dkami wolno € owi€ w krainieryb € ososiowatych? € Tu nie ma pstr€ga ani $€ ososia € broni€ si€ pan Anatol.€ A czy pami€ ta pan wymiary ochronne poszczeg€ lnych gatunk€ w ryb i ich czas ochronny? € Pani chce mnie egzaminowa€ ? € oburzy€ si€ . #€ Pan mia€ w€tpliwo€ci, je€li chodzi o moj€ wiedz€ z dziedziny w€ dkarstwa. Chyba !pan si€ nie obrazi, je€li si€ wzajemnie przeegzaminujemy?A mo€ e pan nie czuje si€ na si€ ach? € Ja? Prosz€ pyta€ . Odpowiemna ka€ de pytanie € wyprostowa€ si€ dumnie pan Anatol. Marta zacz€ € a pytania zadawa€ szybko, bez namys€ u:€ Rozmiar ochronny sandacza?€ Do czterdziestu centymetr€ w € odpar€ pan Anatol. € A na wodach pa€stwowych gospodarstw rybackich? € Hm € zastanowi€ si€ pan Anatol. Marta odpowiedzia€ a bez wahania: € Nie wolno € apa€ sandacza poni€ ej kilograma i pi€ € dziesi€ ciu centymetr€ w d€ ugo€ci. A rozmiar ochronny wzdr€ gi? € Do pi€ tnastu centymetr€ w. € P€ oci? € Do pi€ tnastu centymetr€ w. € Lina? !€ Hm € zafrasowa€ si€ rycerz spinningu. Po d€ u€ szym namy€le rzek€ niepewnie: € Trzydzie€ci centymetr€ w. € Nie. Do dwudziestu pi€ ciu. Szczupak? € Czterdzie€ci centymetr€ w. € W€ gorz? !I znowu niepewno€€ zago€ci€ a na twarzy pana Anatola. Dziewczyna machn€ € a r€ k€. € Dajmy spok€ j egzaminowi. Zdaje mi si€ , € e jest pan na bakier z regulaminem PZW. € Pani mnie obra€ a € rozsierdzi€ si€ rycerz spinningu. € W takim razie niech pan poda czasy ochronne: sandacza, szczupaka, siei, !pstr€ga €r€ dlanego, lipienia, sielawy... Pan Anatol przest€pi€ z nogi na nog€ . "€ Ja zawsze € owi€ w lecie. Ale wiem, € e sandacza nie wolno € apa€ do pocz€tku czerwca. € Do trzydziestego pierwszegomaja. A szczupaka? € Tak samo. € Nieprawda. Do pi€ tnastego kwietnia. Pan Anatol tupn€€ nog€. € Wypraszam sobie taki ton. Jestem do€wiadczonym w€ dkarzem, a pani wydaje mi si€ za m€ oda, aby mnie egzaminowa€ . Rozsierdzony odszed€ , pomrukuj€c gniewnie. Zauwa€ yli€my jednak, € e #€ci€gn€€ z wody jedn€ w€ dk€ i odt€d € owi€ tylko na dwie, zgodnie z regulaminem. € Nauka nie posz€ a w las € roze€mia€ a si€ dziewczyna. Nagle nabra€ a ochoty na w€ dkowanie. Wyj€ € a z € odzi dziurkowan€ blaszank€ z € ywcem. Mia€ a w niej kilka kie€ bi. € Na szczupaka € wyja€ni€ a. Zaproponowa€ a, € eby€my !przeszli nieco dalej, nad ma€ € zatoczk€ . Lecz ja nie mia€ em ochoty na po€ € w. Zauwa€ y€ em ruch na bia€ ym jachcie, odbiera€ a mi spok€ j €wiadomo€€ , € e nie znam dalszych los€ w mapy € owisk. W"mojej g€ owie kot€ owa€ o si€ od najr€ € niejszych podejrze€, "zdawa€ o mi si€ , € e lada chwila doznam ol€nienia, kt€ re wyja€ni mi wszystkie zagadki nad Jeziorakiem. € A co pan zamierza robi€ ? $€ B€ d€ si€ opala€ € odrzek€ emzniecierpliwiony, € e przeszkadza mi w rozmy€laniach. Zabra€ a w€ dk€ , € ywiec i !odesz€ a brzegiem. Przy€ o€ y€ emdo oczu lornetk€ . Wacek Krawacik i Brodacz le€ eli na dziobie jachtu, a bia€ a dama opala€ a si€ na dachu kabiny. Wacek i Brodacz rozmawiali o czym€, € ywo gestykuluj€c. Mo€ e k€ € cili si€ ? "Du€ o da€ bym za to, aby wiedzie€ , co jest przedmiotemich k€ € tni" € pomy€la€ em. "W€ o€ y€ em d€ o€ do wody. D€€ silny wiatr, by€ o zimno, ale woda okaza€ a si€ ciep€ a. Zdj€€ em ubranie, pozostaj€c tylko w k€piel€ wkach. Da€ em !nurka i kieruj€c si€ w stron€ jachtu p€ yn€€ em pod wod€, dop€ ki starczy€ o mi tchu. Potem ostro€ nie wynurzy€ em g€ ow€ , aby z€ apa€ w p€ uca powietrza i zorientowa€ si€ , czy nie zosta€ em z jachtu zauwa€ ony. Lecz obawy by€ y niepotrzebne.!P€ yn€€ em przecie€ do rufy, a Wacek Krawacik i Brodacz siedzieli na dziobie. Niebezpiecze€stwo dostrze€ enia grozi€ mi mog€ o co najwy€ ej ze strony bia€ ej damy le€ €cej na dachu kabiny,ale i ona nie spogl€da€ a w "moj€ stron€ . Zdawa€ a si€ by€ zaj€ ta k€ € tni€ mi€ dzy Wackiem a Brodaczem. Zn€ w zanurzy€ em si€ pod wod€ i wyp€ yn€€ em ju€ w pobli€ u "jachtu. Fale by€ y do€€ silne i wysokie, chwilami nad moj€ g€ ow€ za€ amywa€ y si€ i ogarnia€ y mnie bia€ € grzyw€ piany. Aby odpocz€€ nieco, #da€ em si€ im troch€ ponie€€ , aone podrzuci€ y mnie a€ pod sam€ burt€ . Chwyci€ em si€ r€ k€ kraw€ dzi okr€g€ ego okienka kajuty i przylgn€€ em do €liskich desek kad€ uba. Brodacz m€ wi€ gniewnie do Krawacika: € Stracili€my kup€ forsy, a teraz znowu tracimy czas. Trzeba co€ przedsi€ wzi€€ , rozumiesz? Wacek odpowiedzia€ : !€ Ch€ opak obieca€ dostarczy€ nam dzi€ map€ . Od jutra b€ dziemy mogli zacz€€ nasz po€ € w. € A je€li nie przyniesie? € Nie zale€ y mu na forsie czy co? Damy mu nawet pi€ € tysi€ cy. Na g€ owie stanie i cho€ by spod ziemi wynajdzie nasz€ map€ . € Mo€ e jednak da€ zna€ milicji? € zastanawia€ si€ Brodacz. € Milicja pr€ dzej od Franka zdo€ a odnale€€ z€ odzieja. !€ Milicja? € zaniepokoi€ si€ Krawacik. € A co w tym z€ ego? Mapa jest map€, skradzione rzeczy nam zwr€ c€. € Nie o to chodzi. Wydaje mi si€ jednak, € e Czarny Franek !ma wi€ ksz€ szans€ zdoby€ t€ map€ . Przecie€ on chyba zna si€ z wszystkimi € obuzami nad jeziorem. I € atwo si€ z nimi dogada, szczeg€ lnie je€li obieca im troch€ pieni€ dzy. "Uwa€ am, € e nale€ y si€ uzbroi€ w cierpliwo€€ . Dzia€ a€ zaczniemy od jutra. W tym momencie Wacek Krawacik wsta€ z le€ aka. € Popatrz! € zawo€ a€ do Brodacza. € Jaka€ du€ a sztukap€ ynie pod wod€. Wychyli€ si€ ponad burt€ , #€ledz€c cie€ ryby w jeziorze. I zauwa€ y€ mnie, przyklejonego do kad€ uba. "€ Co pan tu robi?! € wrzasn€€ .€ Pan nas pods€ uchuje? A mo€ e pan chce nas okra€€ ? Przez kr€ tk€ chwil€ zapomnia€ em j€ zyka w g€ bie. € Odpoczywam € wyj€ka€ em. € Jak to pan odpoczywa? Tutaj? "€ P€ ywa€ em. Ale fala jest du€ a%i si€ mi zabrak€ o. Z€ apa€ em si€ wi€ c jachtu, € eby odpocz€€ . Zaraz odp€ ywam do brzegu. "Z pok€ adu wychyli€ a si€ tak€ e Edyta. € Dzie€ dobry panu € !powita€ a mnie. € Prosz€ , mo€ epan wejdzie do nas na pok€ ad. Zmarz€ pan chyba? Napije si€ pan czego€ gor€cego? By€ a bardzo mi€ a. Ale to obudzi€ o podejrzliwo€€ Brodacza. € Sk€d ty znasz tego pana? €zapyta€ j€ ostro. Nie zd€€ y€ a wyja€ni€ , gdy wtr€ci€ si€ Wacek: € Czy to nie o tym facecie opowiada€ nam Czarny Franek?Zaraz, jak go to przezywaj€? Pan Samochodzik czy jako€ tak... Bia€ a dama by€ a wci€€ przemi€ a. Skin€ € a ku mnie d€ oni€ i znowu zaproponowa€ a:€ Mo€ e jednak wst€pi pan do nas na gor€c€ herbat€ albo na papieroska? Pu€ci€ em si€ okna kabiny, nogami odbi€ em od kad€ uba. € Mo€ e innym razem! € odkrzykn€€ em. !Silnymi ruchami r€k p€ yn€€ em w stron€ brzegu, a oni stali napok€ adzie i patrzyli za mn€ pe€ ni podejrze€. Na Przyl€dku Sandacza siedzia€ a Marta i trzyma€ a w r€ ku moj€ lornetk€ . !€ Wpad€ pan € stwierdzi€ a ze #z€ o€liw€ satysfakcj€. € Bardzobrzydko jest pods€ uchiwa€ . Owia€ mnie wiatr i a€ zatrz€ s€ em si€ z ch€ odu. Dzwoni€c z€ bami chwyci€ em ubranie i zaszy€ em si€ w krzaki. Gdy wr€ ci€ em na brzeg,"wci€€ jednak mn€ trz€ s€ o, co dziewczyna obserwowa€ a niemal z zadowoleniem. € B€ dzie pan mia€ katar € powiedzia€ a. A potem ze z€ o€ci€ tupn€ € a nog€. € Wys€ a€ mnie pan na ryby, a sam... € Co sam? € zrobi€ em zdumion€ min€ . € Czy to ju€ nie wolno mi si€ wyk€pa€ , w !jeziorze? I czy to ja pos€ a€ em pani€ na ryby? Pokiwa€ a g€ ow€. € K€pa€ si€ pan? Przy takim zimnym wietrze? Od razu wyda€ o mi si€ podejrzane, € e nie poszed€ pan ze mn€ na ryby. Zawr€ ci€ am z po€ owy !drogi i patrz€ , a pan ju€ jest przy jachcie. Przy€ o€ y€ am do oczu lornetk€ i zobaczy€ am, jak pan si€ przyczai€ pod burt€. Trzeba by€ o widzie€ A˜аЅkЊ{B4€Іk ƒьЅkpB4€Іk4LІkCpB4‚ƒ9 X,ƒt c €‘,„‡кc є,…aіc W-†W ў c К-‡U*L c .ˆЁ3Ёc €.‰B<_$ у.twarze Krawacika i Brodacza, gdy pana odkryli. No, o czym oni rozmawiali? € zapyta€ a rzeczowo. Nie mia€ o sensu bawi€ si€ z ni€ w "ciuciubabk€ ". € Czarny Franek jeszcze im nie dostarczy€ mapy. Oni zaczynaj€ si€ niecierpliwi€ . Zastanowi€ a si€ chwil€ . € Czy ta mapa ma dla pana rzeczywi€cie a€ takie znaczenie? € Mo€ e i ja chc€ zosta€ ksi€ ciem spinningu?... € Mog€ panu wskaza€ miejsca, gdzie najlepiej chwyta szczupak, karp, p€ o€ , krasnopi€ ra, w€ gorz. Czy i w€ wczas w dalszym ci€gu interesowa€ b€ dzie pana mapa€ owisk Wacka Krawacika? € Niestety, tak. € Nie powie mi pan dlaczego? € Nie. "€ Straci€ am ochot€ na po€ € w. Wracamy € powiedzia€ a tonemobra€ onej panienki. "Pos€ usznie wsiad€ em do € € dki. Dziewczyna nie odezwa€ a si€ do mnie ani s€ owem podczas ca€ ej drogi na drugi brzeg. Nawet gdy wyskoczy€ em w pobli€ u swego namiotu, nie powiedzia€ a, czy mnie jeszcze!kiedy€ odwiedzi. Tyle tylko, € ekiwn€ € a mi r€ k€ na po€ egnanie. Ale przecie€ mia€ em przeczucie, € e spotkamy si€ jeszcze niejednokrotnie, i to chyba w ciekawych okoliczno€ciach. ROZDZIA€ TRZYNASTY CZY POWINNI ISTNIE€ B€€DNI RYCERZE? * WYZNANIA BRONKI* SPOTKANIE NA PRZYL€DKU SANDACZA * ZDRADA * JESTE€MY W PU€APCE * UCIECZKA * G€OS ZACZAROWANEJ PISZCZA€KI * RATUNEK * FA€SZYWY CZY PRAWDZIWY ORNITOLOG? Bronka powr€ ci€ a dopiero wieczorem. By€ a bardzo g€ odna, wygl€da€ a na !zmartwion€, cho€ stara€ a si€ to ukry€ przede mn€. Nie narzuca€ em si€ jej z pytaniami, wola€ em cierpliwie czeka€ , a€ sama zechce mi o wszystkim opowiedzie€ . Wiatr usta€ , jezioro powoli uspokaja€ o si€ . Ale wieczorne powietrze by€ o ch€ odne. Aby nie zmarzn€€ , musia€ em w€ o€ y€ gruby sweter. Domy€li€ em si€ , € e i dziewczynie musi by€ zimno, dlatego da€ em jej swoj€ sk€ rzan€ kurtk€ . Nie okaza€ a mi wdzi€ czno€ci. Powiedzia€ a z drwin€: € I gdzie jest ta pa€ska wspania€ a przygoda? Przez chwil€ zamierza€ em milczeniem zby€ t€ wyra€n€ zaczepk€ . Odrzek€ em jednak: € Zdaje mi si€ , € e na brak przyg€ d nie mog€ a€ dzisiaj narzeka€ . Po€ o€ y€ em si€ na kocu w pobli€ u namiotu i obserwowa€ em jezioro. Tego wieczoru u moich s€siad€ w panowa€ radosny nastr€ j. Po raz pierwszy pan Anatol i pan Kazio przywie€li troch€ ryb. Nie by€ y to du€ e "sztuki, lecz na€ owili ich sporo. !Przyrz€dzili ryby na kolacj€ i !teraz ca€ € czw€ rk€ siedzieli przed swymi namiotami, !prowadz€c rozmow€ . A €ci€lej € to pan Anatol wyg€ asza€ przemow€ na temat w€ dkarstwa. Nie rozumiem tej pasji. Nie ma dla mnie poza tym sportowego charakteru sytuacja, w kt€ rej z jednej strony wygodnie, w ciep€ ym ubraniu i d€ ugich gumowych butach stoi sobie na brzegu starszy pan, a jego "przeciwnikiem" jest ploteczka, ma€ a weso€ a rybka,buszuj€ca w jeziorze. Znam bardziej pasjonuj€ce zaj€ cia. Tylko € e za nie nikomu nie daje si€ medali, nie zestawia rekord€ w, nie og€ asza nikogo ani ksi€ ciem, ani kr€ lem, ani nawet rycerzem. A mo€ e wartoby przywr€ ci€ instytucj€ b€ € dnych rycerzy, kt€ rzy podczas dorocznych urlop€ w w€ drowaliby po kraju pomagaj€c s€ abszym i walcz€c ze z€ em? Te rozmy€lania przerwa€ o mi przybycie Tella i Krogulca. Dobili kajakiem do brzegu w chwili, gdy Bronka ko€czy€ a jedzenie obiadu, kt€ ry dla niejpozostawi€ em w mena€ ce. Krogulec pierwszy wyskoczy€ "na l€d i ko€ ysz€c si€ na swychpa€ €kowatych nogach natychmiast podszed€ do dziewczyny. € Nie oszukasz mnie! € "zawo€ a€ piskliwie. € Jeste€ z bandy Czarnego Franka. Co tutaj robisz? Po co tu !przysz€ a€? Znowu jak€€ hec€ chcecie zmalowa€ ? Tw€ j Czarny Franek dosta€ dzi€ niez€ e ci€ gi od innych chuligan€ w. Ale my was i tak przep€ dzimy st€d na cztery wiatry. Dziewczyna nie odezwa€ a si€ , tylko ni€ ej pochyli€ a g€ ow€ nad mena€ k€. A Krogulec, jakby mnie nie widz€c, powiedzia€ do Tella, wyci€gaj€cego kajak na brzeg. € Mo€ e zabierzemy j€ do naszego obozu? Skoro oni chwytaj€ je€c€ w, to i my mo€ emy zrobi€ tak samo. #Tell pu€ci€ t€ propozycj€ mimo uszu. Podszed€ do mnie, przywita€ si€ , ale i jego intrygowa€ a osoba Bronki. € Czy pan wie, € e ona nale€ y do bandy Czarnego Franka? € zapyta€ . "€ Nale€ a€ a. Zerwa€ a z nimi € wyja€ni€ em. Krogulec, kt€ rego a€ "rozsadza€ a z€ o€€ , zapiszcza€ jak kogucik: € Jak to: zerwa€ a? Ca€ e popo€ udnie sp€ dzi€ a w towarzystwie Czarnego Frankana wyspie Bukowiec w€r€ d tamtejszych kemping€ w. Planowali jaki€ napad czy nowe z€ odziejstwo. Bardzo dziwnie na te s€ owa zareagowa€ a Bronka. € Zerwa€ am? Wcale nie zerwa€ am z Czarnym Frankiem!"€ krzykn€ € a do Krogulca. € Niezerwa€ am z nim i nie zerw€ , rozumiecie? "Krogulec triumfuj€co wzi€€ si€ pod boki. € No, s€ yszy pan? Teraz wiadomo, kogo pan karmi w swoim obozowisku. € Musz€ wam zwr€ ci€ uwag€ , druhowie € odezwa€ em si€ € € e teren swego obozowiska uwa€ am za neutralny. Bronka korzysta z prawa azylu. Jak wiecie, nie pochwalam waszej wojny z band€. Bronka tu jest jako moja prywatna znajoma. Wilhelm Tell z dezaprobat€ pokr€ ci€ g€ ow€. € Tak nie mo€ na, panie Tomaszu. To wcale nie jest postawa neutralna. W ko€cu wychodzi na to, € e pan pomaga bandzie Czarnego Franka. A przecie€ pan pozna€ !nasze szczere ch€ ci, € eby si€ !z nimi pogodzi€ . I co si€ potemsta€ o? Znowu podst€ pnie zakradli si€ do naszego obozu i poprzewracali namioty. Teraz ju€ nie ma mowy o pokoju nadjeziorem. Albo my, albo oni. € Tak jest! € krzykn€€ Krogulec. € Albo my, albo oni. "Odp€ yn€ li. A ja patrz€c za nimipomy€la€ em ze smutkiem, € e chyba na czas jaki€ straci€ em przyjaciela, z kt€ rym prze€ y€ em tyle ciekawych przyg€ d. Zbli€ y€ a si€ do mnie Bronka. Usiad€ a na kocu. Tak jak i ja patrzy€ a w €lad za oddalaj€cym si€ kajakiem. € Mam pretensje do siebie, € e!opu€ci€ am Franka. Zrobi€ am to wtedy, gdy wszyscy go porzucaj€. W bandzie nikt go ju€ nie s€ ucha. € Nie b€ dzie mia€ Franek mapy, nie dostanie pieni€ dzy od Krawacika € rozwa€ a€ em g€ o€no. € Nie wyjedzie banda do Sopotu, Franek nie odzyska wodzostwa. € A w€ a€nie € e odzyska. Jeszcze dzi€ odzyska! € !oburzy€ a si€ Bronka. € Pan niezna Franka. To wspania€ y ch€ opak. € Szykuje jaki€ nowy € obuzerski wyczyn? € zapyta€ em z ironi€. !€ Pan si€ dowie. I to wkr€ tce € rzek€ a przez zaci€ni€ te z€ by. A potem € ni st€d, ni zow€d € rozp€ aka€ a si€ . € Nie lubi€ beks, €lamazar i mi€ czak€ w € powiedzia€ em troch€ szorstko. € Da€ ci proszek nasenny? Id€ spa€ . Jutro obudzisz si€ w weselszym nastroju. Wzi€ € a ode mnie proszek i pochlipuj€c posz€ a do namiotu.O dziesi€tej wieczorem czeka€ o mnie spotkanie z Kapitanem Nemo. Postanowi€ em, € e je€li tym razem Nemo zdecyduje si€ ze mn€ prowadzi€ otwart€ gr€ , wyjawi€ mu spraw€ zatopionejci€ € ar€ wki i postaram si€ wci€gn€€ go do wsp€ € pracy. W tym momencie przypomnia€ em sobie o Fa€ szywym Ornitologu i jego czarodziejskiej piszcza€ ce. !"A mo€ e zabra€ j€ ze sob€ na spotkanie z Kapitanem Nemo?"€ pomy€la€ em. Spotkanie mia€ o si€ przecie€ odby€ na Przyl€dku Sandacza, gdzie w pobliskim lasku biwakowa€ Ornitolog. Nie oczekiwa€ em € adnej z€ ej przygody, ale na wszelki wypadek € raczej dla € artu € postanowi€ em uzbroi€ si€ w piszcza€ k€ . Si€ gn€€ em do wehiku€ u, wyszuka€ em j€ i wsadzi€ em do kieszeni. $Zapad€ y ciemno€ci, zbli€ a€ a si€ dziesi€ta. Bronka ju€ chyba smacznie spa€ a w namiocie. U moich s€siad€ w tak€ e panowa€ a zupe€ na cisza. W€ €czy€ em silnik wehiku€ u i bardzo wolno,niemal bez szmeru i plusku, wjecha€ em w jezioro. Nie zapala€ em €wiate€ samochodowych, bo przecie€ Przyl€dek Sandacza le€ a€ naprzeciw mojego obozu, zdo€ a€ em dobrze pozna€ t€ cz€ €€ jeziora. P€ yn€€ em bez po€piechu. Nie chcia€ em przyby€ na spotkaniewcze€niej ni€ przewidywa€ termin. Ale nie zamierza€ em r€ wnie€ si€ sp€ €ni€ . Mimo ciemno€ci nocnych brzegi drzewa na przyl€dku rysowa€ y si€ mocn€, czarn€ !krech€, a wkr€ tce us€ ysza€ em !plusk fal rozbijaj€cych si€ na piaszczystej ostrodze. Dziwi€ o mnie troch€ , € e nie s€ ysz€ warkotu €lizgacza, ale doszed€ em do wniosku, € e by€ mo€ e Kapitan Nemo troch€ sp€ €ni si€ na spotkanie. By€ a punktualnie dziesi€ta, gdy znalaz€ em si€ na Przyl€dku Sandacza. Wehiku€ wprowadzi€ em w trzciny, a sam poszed€ em na koniec przyl€dka. Tu usiad€ em pod krzakiem nad sam€ wod€. Przyl€dek Sandacza wydawa€ si€ bezludny i cichy, tylko delikatnie i monotonnie szumia€ lasek i pluska€ y fale !jeziora. Dlatego a€ drgn€€ em, gdy nagle w trzcinach grubym g€ osem odezwa€ si€ stary kaczor. Potem g€ ucho bucz€c "przelecia€ mi nad g€ ow€ wielki chrz€szcz. #Min€ € o pi€ € minut, a p€ €niej dziesi€ € . Fajka zaczyna€ a przygasa€ , a Kapitana Nemo wci€€ nie by€ o. Czy€ by zrezygnowa€ ze spotkania? Na kr€ tki moment przez chmury na niebie przedar€ si€ skrawek ksi€ € yca, podobny doprze€ amanej na p€ € z€ otej monety. Ale zaraz znikn€€ i ciemno€ci pog€ € bi€ y si€ . !Spojrza€ em na zegarek. Min€ € o ju€ pi€ tna€cie minut od terminu naszego spotkania. I nagle za swoimi plecami wyczu€ em czyj€€ obecno€€ . Odwr€ ci€ em si€ szybko. Tak, $kto€ zbli€ a€ si€ skrajem lasku. Niska, czarna sylwetka sun€ € a ku mnie bezszelestnie jak zjawa. "Podnios€ em si€ z ziemi. To by€ Kapitan Nemo w swym czarnymp€ aszczu, z kapturem nasuni€ tym na g€ ow€ . Zatrzyma€ si€ o trzy kroki odemnie i gestem d€ oni wskaza€ mi, abym usiad€ . On tak€ e ukucn€€ . !A€ do b€ lu oczu stara€ em si€ przenikn€€ mrok i dostrzec twarz Kapitana Nemo, aby zapami€ ta€ z niej jaki€ charakterystyczny szczeg€ € . Lecz ciemno€ci os€ ania€ y mu twarz tak samo dok€ adnie, jakczarny p€ aszcz kry€ jego #cia€ o, a kaptur g€ ow€ i w€ osy. Nie zd€€ y Mamy jeszcze zamieni€ ani s€ owa, gdy raptem od strony lasku, rozleg€ si€ krzyk: € €apcie go! Tam jest! Na ko€cu p€ € wyspu! Ch€ opaki, € apcie go! W jednej sekundzie i ja, i Nemo zdali€my sobie spraw€ , € e jeste€my otoczeni przez band€ Czarnego Franka. "Wrzeszcz€c i € ami€c ga€ € zie, szerok€ tyralier€ szli na nas od skraju lasu. Zdobyli sk€d€ "€ € dk€ i nadp€ yn€ li r€ wnie€ wod€, zagradzaj€c nam drog€ "do wehiku€ u i €lizgacza, kt€ ry zapewne by€ ukryty w trzcinach. !W mojej g€ owie zaroi€ o si€ od pomys€ € w ucieczki. Ale € aden z nich nie nadawa€ si€ do !realizacji. Skoczy€ do jeziora? "Przecie€ tam jest € € dka, kt€ razaraz nas do€cignie. "Przedziera€ si€ przez tyralier€ i uciec do lasu? A je€li nas zatrzymaj€ i obezw€ adni€? !€ Ju€ ich widz€ ! € krzycza€ Czarny Franek. € Uwaga, b€ d€chcieli si€ przedrze€ ... A wi€ c domy€lali si€ moich plan€ w i byli na nie przygotowani. Nemo, kt€ ry do tej pory sta€ jak sparali€ owany, raptem zbli€ y€ twarz do mojego ucha iszepn€€ bezg€ o€nie: € Uciekamy oddzielnie. Pan w las, a ja w jezioro... Zapali€ latark€ elektryczn€ € silny, trzybateryjny reflektorek. !Promie€ €wiat€ a skierowa€ na podp€ ywaj€c€ € € dk€ , o€lepiaj€c dw€ ch znajduj€cych si€ w niej ch€ opak€ w. Po czym pozostawiaj€c zapalon€ latark€ na brzegu skoczy€ do wody poza zasi€ giem €wiat€ a. A ja? Wrzeszcz€ca gromadka !ch€ opak€ w i dziewcz€t wci€€ #si€ zbli€ a€ a. Sta€ em bezradny, nie wiedz€c, co 2 sob€ pocz€€ . Nagle przypomnia€ a misi€ dziwna piszcza€ ka. I to mo€ e €mieszne, ale skoro ka€ da pr€ ba ucieczki wydawa€ a si€ skazana na niepowodzenie. Przy€ o€ y€ em piszcza€ k€ do ust i gwizdn€€ em z ca€ ych si€ . Wyda€ a d€wi€ k przera€liwy, przejmuj€cy do szpiku ko€ci. € Co to? Co oni robi€? € us€ ysza€ em niespokojny g€ os Czarnego Franka. A w tym momencie, z lasku, rozleg€ si€ dono€ny g€ os: "€ Us€ ysza€ em wo€ anie. Biegn€ na pomoc! I Ornitolog, on to bowiem odpowiedzia€ na g€ os %piszcza€ ki, zacz€€ zbli€ a€ si€ przez lasek z takim € omotem i !trzaskiem ga€ € zi, jakby to nie jeden cz€ owiek bieg€ , ale "zbli€ a€ si€ s€ o€, tratuj€cy wszystko po drodze. € Kto to? Co si€ tam dzieje? € pada€ y okrzyki ch€ opak€ w zbandy. T€ chwil€ ich niepewno€ci zdecydowa€ em si€ wykorzysta€ . Kilkoma susami wybieg€ em im naprzeciw. Si€ € rozp€ du wpad€ em na jakiego€ ch€ opaka. Przeskoczywszy "przez le€ €cego rzuci€ em si€ w !kierunku, sk€d zbli€ a€ si€ z € omotem Ornitolog. € Uciekaj€! € wrzasn€€ Czarny Franek. Krzyczeli te€ i inni ch€ opcy. Piszcza€ y dziewczyny. Nikt z bandy nie zdawa€ sobie sprawy, € e Nemo skoczy€ do wody. Dostrzegli tylko moj€ ucieczk€ , s€dzili wi€ c, € e Nemo wci€€ jeszcze kryje si€ !na ko€cu p€ € wyspu. Pobiegli w tamt€ stron€ . Tymczasem do piaszczystego #cypla przybi€ a € € dka, z kt€ rej wyskoczyli dwaj ch€ opcy i zgasili latark€ , pozostawion€ przez Nemo. Zapad€ y !ciemno€ci, kto€ kogo€ wzi€€ za Nemo, zacz€ li si€ szarpa€ mi€ dzy sob€, krzycz€c przy tym nieludzko. D€ ug€ chwil€ trwa€ o, zanim usta€ a wreszcie ta !kot€ owanina i zorientowali si€ , € e nie ma w€r€ d nich KapitanaNemo. !€ Uciek€ wod€ € us€ ysza€ em g€ os Franka. € Wy czterej !wsiadajcie do € € dki i latarkami o€wietlcie jezioro. Nie m€ g€ "odp€ yn€€ daleko. A ja i reszta pop€ dzimy szuka€ tego drugiego faceta. W ciemno€ci wpad€ em na Ornitologa. € To ja! To ja! € wo€ a€ em ostrzegawczo, nie chc€c, aby w ciemno€ciach wzi€€ mnie za kogo€ innego. "Zatrzyma€ si€ sapi€c g€ o€no. By€ uzbrojony w s€ katy kostur.€ Uff, uratowa€ si€ pan jednak. Czego oni chcieli od pana? € To nie o mnie chodzi€ o, tylko o Kapitana Nemo. Jego chcieli schwyta€ . Nie by€ o czasu na rozmowy. Mieli€my ju€ na karku band€ , kt€ ra przeszukiwa€ a skraj lasku. !€ Chod€my st€d € szepn€€ em.€ S€ chyba bardzo rozjuszeni,bo Nemo im uciek€ . Nie spiesz€c si€ , ostro€ nie, "przedarli€my si€ przez ma€ y lasa€ do obozowiska Ornitologa. € Zapali pan? € Ornitolog wyci€gn€€ z kieszeni paczk€ papieros€ w. Usiedli€my przed jego tr€ jk€tnym namiocikiem. Dr€ €cymi ze zdenerwowania palcami wyj€€ em z paczki papierosa. € Jestem niespokojny o Nemo € rzek€ em. € Nie wiem, czy uda€ a mu si€ ucieczka. Poda€ mi ognia. € A jednak moja piszcza€ ka na co€ si€ przyda€ a, prawda? € za€mia€ si€ . !€ A tak € stwierdzi€ em. € Czypan jest mo€ e mistrzem czarnej i bia€ ej magii? € Nie mistrzem, tylko czeladnikiem € odpar€ skromnie. € Zagadka jest !zreszt€ € atwa do wyja€nienia. K€ ad€ em si€ ju€ spa€ , gdy us€ ysza€ em w lesie jakie€ g€ osy. Zaniepokoi€ o mnie, bo to miejsce jest w nocy zawszebezludne. Postanowi€ em troch€ !rozejrze€ si€ i stwierdzi€ em, € e przez las w stron€ przyl€dka skrada si€ du€ a grupa ch€ opak€ w i dziewcz€t. Poszed€ em ostro€ nie za nimi, apotem us€ ysza€ em g€ os piszcza€ ki. Wsta€ em z ziemi. !€ Musz€ ju€ wraca€ . Martwi€ si€ o Kapitana Nemo. To ja narazi€ em go na niebezpiecze€stwo. !Przedarli€my si€ przez lasek i wyszli€my na Przyl€dek Sandacza. Bandy ju€ tam nie by€ o. Na brzegu jeziora panowa€ spok€ j. € Wyznaj€ , € e nie bardzo orientuj€ si€ w tych wszystkich dziwnych sprawach€ rzek€ do mnie Fa€ szywy Ornitolog. € To jezioro powinno nazywa€ si€ Diabelskie. Ci€gle tocz€ si€ jakie€ wojny, podjazdy, najazdy. Jak nie harcerze z band€, to znowu banda z harcerzami. Jak nie Kapitan Nemo, to zn€ w tajemniczy facet z samochodem, kt€ ry p€ ywa po wodzie jak motor€ wka. Jakie€ pu€ apki, zasadzki, polowania... !€ Jaki€ Fa€ szywy Ornitolog € !dorzuci€ em. € Bo przecie€ nie istniej€ ptaki kiwiki. Marta pana zdemaskowa€ a. € Co si€ pan mnie czepia? € !oburzy€ si€ . € Wierzy pan tej € o widzie€ A˜аЅkЊ{B4€Іk ƒьЅkpB4€Іk4LІkCpB4Šˆ /‹^c€%/Œv cˆ/€вcы/ŽR| cN0Ю&, cБ0њ/[ c1‘U9RBw1dziewczynie tylko dlatego, € e wymy€li€ a ptaka kiwika? Wiedzia€ em, € e ona € artuje, ale poniewa€ mam poczucie humoru, stara€ em si€ odpowiedzie€ r€ wnie€ € artobliwie. Zreszt€ € wzruszy€ ramionami € nie zale€ y mi na tym, aby pan wierzy€ , € e jestem ornitologiem. U€miechn€€ em si€ . € Je€li panu to sprawia przyjemno€€ , zachowam wiar€ w pa€sk€ znajomo€€ ptak€ w. Mam wobec pana moralne zobowi€zanie. Piszcza€ ka jest rzeczywi€cie cudowna. Czy mog€ j€ jeszcze zatrzyma€ ? € Ale€ tak. Prosz€ z niej korzysta€ . € Na mnie ju€ pora € powiedzia€ em i wyci€gn€€ em r€ k€ do Ornitologa. ROZDZIA€ CZTERNASTY ROZMOWA ZE SZPIEGIEM * KTO KOGO OSZUKA€? * KOMEDIA PANA ANATOLA * WIZYTA BRODACZA O KOGO €LEDZ€ I KOGO CHC€ OBRABOWA€? * OMD€O€CI DO SAMOCHOD€W! * PRZY KIOSKU Z PIWEM * CO SI€STA€O Z CZARNYM FRANKIEM? * KSI€€€ SPINNINGU I BRODACZ D€€€ UPARCIE DO CELU * ZOBOWI€ZANIA. Bronka wsta€ a bardzo wcze€nie. Jeszcze mocno !spa€ em, gdy ona wyk€pa€ a si€ w jeziorze, ubra€ a i nawet przygotowa€ a €niadanie. Dopiero potem delikatnie zapuka€ a w szyb€ mego wehiku€ u. W milczeniu jad€ em €niadanie, obserwuj€c delikatn€ twarz dziewczyny. Nie pyta€ a o nic, nie zdradza€ a zainteresowaniawypadkami wczorajszego wieczoru. Jakby nie mia€ a poj€ cia o zasadzce na Przyl€dku Sandacza. € Czarny Franek nie b€ dzie dow€ dc€ bandy € powiedzia€ em nagle. € Sk€d pan wie? € Znowu nie uda€ o mu si€ jego przedsi€ wzi€ cie. Nie s€dz€ , aby banda przebaczy€ a mu now€ kompromitacj€ . € Nie rozumiem, o czym pan m€ wi... Zacz€€ em z innej beczki: € Opowiedz mi dok€ adnie, jak to by€ o z listem, kt€ ry znalaz€ a€ przed moim namiotem. Podejrzewa€ em Wtedy, € e go otwiera€ a€. € To nieprawda. Ja go nie otwiera€ am i nie czyta€ am! € zawo€ a€ a. Pokiwa€ em smutnie g€ ow€. € Oni jednak mieli racj€ ... € Kto? € Marta i harcerze. Ostrzegali,€ e jeste€ szpiegiem i mnie zdradzisz. A ja przecie€ nie zrobi€ em ci nic z€ ego, przeciwnie, chcia€ em jak najlepiej i dla ciebie, i dla Czarnego Franka. Zaczerwieni€ a si€ , ale nie powiedzia€ a ani s€ owa, A ja ci€gn€€ em dalej. € To by€ list od Kapitana Nemo. "€ Ja tego listu nie czyta€ am... € Kapitan Nemo wyznaczy€ mi !w tym li€cie dzie€, godzin€ i miejsce spotkania. Ja nie zdradzi€ em tajemnicy, on tego r€ wnie€ nie zrobi€ . A jednak Czarny Franek wraz ze swoj€ band€ zaczai€ si€ na nas w wyznaczonym przez Nemo miejscu. Ale nie uda€ a mu si€ zasadzka i na nic nie przyda€ asi€ twoja zdrada. "€ Przysi€ gam, € e ja tego listu nie otwiera€ am, nie czyta€ em € powtarza€ a z twarz€ czerwon€ ze wstydu. !€ Ale wczoraj wiedzia€ a€, € e Czarny Franek spr€ buje schwyta€ Kapitana Nemo. Nie zapieraj si€ . Tw€ j wczorajszy niepok€ j wynika€ w€ a€nie z tego faktu. Imponuje ci Kapitan Nemo i nie pragniesz, € eby schwyta€ a go banda Czarnego Franka, bo ni€ gardzisz. Ale z drugiej strony chcesz, aby Czarny Franek znowu rz€dzi€ band€, a do tego celu potrzebne by€ o schwytanie Nemo. Wpad€ a€ w rozterk€ i a€ becze€ zacz€ € a€, nie wiedz€c, co pocz€€ . Tak by€ o czy nie? € podnios€ em g€ os. € Tak. Ale ja tego listu... € zacz€ € a p€ aczliwie. !€ Domy€lam si€ € przerwa€ em jej. € Tego wieczoru, gdy zerwa€ a€ z band€, Czarny Franek przyszed€ tutaj razem z tob€. Ci€gle ci€ przekonywa€ , aby€ nie porzuca€ a bandy. Przed moim !namiotem znale€li€cie list. To nie ty, lecz Czarny Franek otworzy€ go i przeczyta€ . € Prosi€ am, € eby listu nie rusza€ € szepn€ € a. "€ By€ mo€ e, nawet prosi€ a€ go#o to. Ale on ci€ nie pos€ ucha€ . Przeczyta€ , a potem list zaklei€ . Czy powiedzia€ ci, czego ten list dotyczy€ ? $€ M€ wi€ , ze list jest od jakiej€dziewczyny... € Pyta€ em ci€ , czy list by€ otwierany. € Nie chcia€ am m€ wi€ o Franku. Ba€ am si€ , € e pan straci do mnie zaufanie i nie "b€ dzie chcia€ przyj€€ mnie do swego obozu. € Rozumiem. A wczoraj na Bukowcu powiedzia€ ci, € e jednak znowu b€ dzie dowodzi€ band€, bo wie, w jaki spos€ b schwyta€ Kapitana Nemo. Czy tak? € Tak. "€ Oszuka€ a€ mnie m€ wi€c, € e nikt nie otwiera€ listu. A Czarny Franek ciebie oszuka€ , bo nie powiedzia€ ci, € e wykorzysta€ twoj€ osob€ dla swoich w€ asnych cel€ w; dla siebie pozostawi€ rol€ bohatera, kt€ remu uda si€ schwyta€ Kapitana Nemo, a tobie da€ do odegrania pod€ € r€ lk€ dziewczyny, kt€ ra zdobywa zaufanie po to, aby je zawie€€ . Milcza€ a d€ u€ sz€ chwil€ . Czeka€ em cierpliwie, daj€c jejczas do namys€ u. !€ Nigdy ju€ nie spotkam si€ z Frankiem € o€wiadczy€ a z moc€. !Przecz€co pokr€ ci€ em g€ ow€. € Nie sk€ adaj przysi€g, kt€ rych nie b€ dziesz w stanie dotrzyma€ . €al ci Czarnego Franka. Wiem, € e b€ dziesz stara€ a si€ pom€ c mu tyle razy, ile razy b€ dzie ci si€ wydawa€ o, € e mu pom€ c potrafisz. € To nieprawda € € achn€ € a si€ . "€ Ja wiem lepiej. Zdziwisz si€ , !je€li ci powiem, € e wcale ci€ za to nie pot€ piam. Powiem wi€ cej: podoba mi si€ to. Nie wolno przyjaci€ € opuszcza€ w potrzebie. Ale musisz zda€ sobie spraw€ , € e pomoc, jak€ do tej pory okazywa€ a€ Czarnemu Frankowi, nie przyda€ a mu si€ na nic. Powiedz mi, czy chcesz mu naprawd€ pom€ c? € Tak... !€ Niekiedy tak si€ dzieje, € e gdy si€ naprawd€ pomaga przyjacielowi, kt€ ry znalaz€ si€ na z€ ej drodze, on zarzucanam zdrad€ lub wrogo€€ . Dopiero potem zaczyna rozumie€ , € e to, co jemu "wydawa€ o si€ wrogo€ci€, by€ o !w€ a€nie pomoc€ wynikaj€c€ z przyja€ni. Powtarzam: je€li chcesz naprawd€ pom€ c Czarnemu Frankowi, zaufaj mi !i r€ b, co ci ka€ € . I r€ b to, chocia€ on nazwie ci€ swoim wrogiem. Czy rozumiesz mnie? € Tak. € Wi€ c teraz pakuj nasze manatki. Opuszczamy to miejsce € powiedzia€ em rozkazuj€co. Nie pyta€ a o nic, bez s€ owa zabra€ a si€ do roboty. Zwin€ li€my namiot, zapakowali€my do samochodu €piwory, materac i naczynia kuchenne. Pan Anatol i pan Kazio z odrobin€ niepokoju obserwowali nasze czynno€ci, a kiedy zorientowali si€ , € e opuszczamy ich towarzystwo, podeszli do mnie zatroskani. € Przenosi si€ pan? Czy mo€ nawiedzie€ , dlaczego porzuca pan to miejsce? Nie mia€ em zamiaru wyja€nia€ im prawdziwej przyczyny mej decyzji. Zrobi€ em wieloznaczn€min€ . € Nie podoba mi si€ tutaj. Okolica wydaje mi si€ podejrzana. € Co pan m€ wi? € przestraszy€ si€ pan Anatol. € Niestety, opuszczam te strony € powiedzia€ em. € "Kr€ c€ si€ tutaj jakie€ dziwne typy. Czy widzia€ pan ogromn€ dziupl€ w d€ bie rosn€cym tam dalej, na brzegu? Wczoraj "wieczorem kto€ si€ w niej kry€ .A minionej nocy, czy s€ ysza€ pan krzyki na Przyl€dku Sandacza? € A tak, s€ ysza€ em... € Banda Czarnego Franka usi€ owa€ a schwyta€ tajemniczego Kapitana Nemo. Wczorajszej nocy € owi€ em w€ gorze na Przyl€dku Sandacza i by€ em €wiadkiem okropnych rzeczy. Wyje€ d€ am st€d, bardzo mi przykro. € A ta dziewczyna? € wskaza€ wzrokiem Bronk€ , zaj€ t€ uk€ adaniem naszych rzeczy w wehikule. € Ona jedzie ze mn€. !€ Nie o to mi chodzi. Przecie€ ona jest z bandy Czarnego Franka. € No, to co? "€ Ech € machn€€ r€ k€ € pan chyba sam nie wierzy w to, copan m€ wi. Niby to pan odje€ d€ a z powodu bandy i podejrzanych osobnik€ w, ale dziewczyna z bandy mieszka w pana obozie. Ci€gle m€ wi pan "tajemniczy Kapitan Nemo", ale on dla pana nie jest wcale tajemniczy. Kt€ rej€ nocywidzia€ em przez szpar€ w drzwiach mojego namiotu, € e Kapitan Nemo przywi€ z€ pana tutaj swoim €lizgaczem. Pan nas uwa€ a za ludzi bardzo naiwnych i ma€ o spostrzegawczych € u€miechn€€ si€ chytrze. € Czy€ by podejrzewa€ mnie pan o co€ z€ ego? € zrobi€ em obra€ on€ min€ . I nagle doszed€ em do wniosku, "€ e to nie ja, tylko w€ a€nie panAnatol odgrywa komedi€ . Udawa€ , € e go niepokoi m€ j wyjazd, a po prostu chcia€ wiedzie€ , dlaczego nagle zwin€€ em swoje obozowisko i dok€d si€ przenosz€ . Ale "dlaczego, u licha, sta€ si€ takidziwny? !Zaraz si€ wszystko wyja€ni€ o. € Wczoraj wieczorem € ci€gn€€ pan Anatol nie zwracaj€c uwagi na moje pytanie € jak pan odp€ yn€€ gdzie€ swoim samochodem, a ta dziewczyna ju€ spa€ a w pana namiocie, brzegiem !przyszed€ tu przyjaciel ksi€ ciaspinningu. No, wie pan, ten !Brodacz. Obudzi€ nas i zacz€€ wypytywa€ o pana. Czy nie wiemy, kim pan jest, co pan tutaj robi i tak dalej. € A co mu pan powiedzia€ ? € Prawie nic, bo przecie€ nic o panu nie wiem. Podzieli€ em si€ tylko swoimi spostrze€ eniami. Powiedzia€ emmu, € e w€ dkarzem to pan nie jest, wi€ c chyba na ryby pan nie przyjecha€ . Ale szybko porobi€ pan znajomo€ci. Jedna dziewczyna € owi dla pana ogromne ryby, a druga jest z bandy Czarnego Franka. Przyp€ ywali tu tak€ e jacy€ harcerze. Doszed€ em wi€ c do wniosku, € e chyba jest pan nauczycielem, bo tak € atwo nawi€zuje kontakty z m€ odzie€ €. !€ A nie m€ g€ go pan zapyta€ , co go obchodzi moja osoba? € Zrobi€ em to, naturalnie. $Wyja€ni€ , € e pan ich... €ledzi. To znaczy, i on, i ksi€€ € spinningu odnie€li takie wra€ enie. € A w jakim celu mia€ bym to robi€ ? € spyta€ em uprzejmie. € €eby ich... obrabowa€ . € No wie pan, co€ podobnego € a€ mnie zatka€ o z oburzenia. € Ba, jeszcze wi€ cej powiedzia€ . On s€dzi, € e pan kieruje m€ odzie€ owymi gangami nad jeziorem, a w€ a€nie jeden z tych gang€ w obrabowa€ ksi€ cia spinningu, kradn€c mu map€ € owisk. Pytali mnie, czy nie widzia€ em u pana tej ich skradzionej mapy. Mia€ em dosy€ tych oskar€ e€. € Zegnam pan€ w € uk€ oni€ em si€ panu Anatolowi i panu !Kaziowi. € €ycz€ du€ ej ryby. My€l€ , € e poczuje pan ulg€ , gdy taki niebezpieczny cz€ owiek wyprowadzi si€ z tej okolicy. #€ Ale€ ja... ale€ ja pana o nic "nie oskar€ am € broni€ si€ pan Anatol. € To ten Brodacz tak m€ wi€ . Ja tylko powt€ rzy€ em jego s€ owa. Odwr€ ci€ em si€ na pi€ cie i poszed€ em do wehiku€ u. Moje rzeczy le€ a€ y ju€ na tylnym siedzeniu, w wehikule czeka€ a Bronka. Z ponur€ min€ zasiad€ em za kierownic€, przekr€ ci€ em kluczyk w stacyjce. € Prosz€ pana, dok€d teraz pojedziemy? € zapyta€ a Bronka. € To ja ciebie pytam: dok€d? Chc€ si€ spotka€ z Czarnym Frankiem. I ty mi wska€ esz drog€ do niego. Zaniepokoi€ a si€ . € Ja nie wiem, gdzie jest nowy ob€ z bandy. € Nie o band€ mi chodzi, tykoo Czarnego Franka. Zapomnia€ a€ ju€ o naszej porannej rozmowie? Przecie€ !ci nie uwierz€ , € e rozsta€ a€ si€ z Frankiem na zawsze. Chyba wyznaczyli€cie sobie jakie€ miejsce na spotkania? #€ M€ wi€ , € e w po€ udnie b€ dziena Bukowcu, przy budce z piwem. Ale nie obieca€ , € e b€ dzie na pewno. € To nic. Zaczekamy tam na niego € zdecydowa€ em. "Przejecha€ em nadbrze€ n€ € €k€ i wydosta€ em si€ na poln€ drog€ biegn€c€ do wsi Wieprz.!Z tej wioski, po. grobli, mo€ na by€ o zajecha€ na wysp€ Bukowiec, zasiedlon€ przez zmotoryzowanych turyst€ w i zabudowan€ domkami kempingowymi. "Nie dziwi€ em si€ , € e w€ a€nie Bukowiec przyci€ga r€ € nego rodzaju obie€ y€wiat€ w i tramp€ w. Do domk€ w kempingowych dost€ p by€ stosunkowo € atwy, namioty zmotoryzowanych turyst€ w w og€ le nie mia€ y zamkni€ € . W przystaniach nad zatok€ ko€ ysa€ o si€ wiele € € dek, kajak€ w i motor€ wek, w kt€ rych tury€ci zazwyczaj pozostawiali najr€ € niejszy #sprz€ t. Kr€ tko m€ wi€c, by€ to wspania€ y teren dla m€ odzie€c€ w w rodzaju Czarnego Franka. Na Bukowiec jechali€my wolno,poniewa€ droga by€ a Wyboista, pokryta g€ € bokimi koleinami ch€ opskich furmanek.Trzyma€ em w€ z na drugim biegu, silnik wi€ c wy€ jak pot€ pieniec. Wolna jazda $m€ czy€ a silnik wehiku€ u i je€li ju€ musia€ em zachowa€ €limacze tempo, pozostawia€ em w€ z na niskim biegu, ale stara€ em si€ utrzyma€ wysokie obroty. € S€ aby wozik € stwierdzi€ a Bronka. € Tak wolno jedziemy,a on a€ si€ dusi z wysi€ ku. "Staro€wiecki € doda€ a, a mia€ oto chyba znaczy€ , € e w€ z jest starego typu. € Nie jest a€ taki stary € !odrzek€ em. € Tylko € e wygl€du€ adnego nie ma. € €mieszny wozik. Taka landara. Pokr€ ci€ em g€ ow€. € Pi€ kne samochody s€ dla ludzi bez wyobra€ni € o€wiadczy€ em tonem filozofa. Bronka roze€mia€ a si€ . € Musz€ to powt€ rzy€ Czarnemu Frankowi. Bo on, prosz€ pana, kocha si€ w pi€ knych samochodach. Gdy zobaczy pi€ kny w€ z, to go oderwa€ od niego nie spos€ b. On bardzo chce mie€ samoch€ d. Ech, € eby pan mia€ wspania€ € limuzyn€ , to on !ch€ tnie zaprzyja€ni€ by si€ z panem. A gdyby tak pan pozwoli€ mu zasi€€€ za kierownic€... € Na szcz€ €cie nigdy do tego nie dojdzie. € Dlaczego pan m€ wi: "na szcz€ €cie"? € Na szcz€ €cie dla przechodni€ w i innych kierowc€ w. Takim ludziom, jak Czarny Franek, zabroni€ bym w og€ le dawa€ zezwolenie na prowadzenie pojazd€ w. Stosunek do € ycia, do spo€ ecze€stwa powinien by€ tak€ e brany pod uwag€ przy #udzielaniu zezwole€. Je€li kto€ w € yciu codziennym lekcewa€ yprawa i obowi€zki obywatela, !to i za kierownic€ b€ dzie si€ zachowywa€ podobnie. Zacznie€ ama€ przepisy drogowe tak, jak lamie inne prawa. Lecz powtarzam, na szcz€ €cie tacych€ opcy nie maj€ samochod€ w. Mog€ o nich najwy€ ej, marzy€ . €mieszne to zreszt€ marzenia. € Dlaczego "€mieszne"? Marzenia nigdy nie s€ €mieszne € powiedzia€ a. € Nigdy nie b€ dzie mia€ pi€ knego samochodu, je€li nie we€mie si€ do nauki, do ci€ € kiej pracy. Teraz mo€ e tylko marzy€ , € e ukradnie komu€ samoch€ d, przejedzie si€ nim kawa€ ek, a potem albo sam si€ nim rozbije o drzewo, albo kogo€ rozbije. € Ech, pan zaraz przewiduje najgorsze. € Znasz przecie€ Czarnego Franka. Gdyby zasiad€ za kierownic€ bardzo szybkiego wozu, czy potrafi€ by "wstrzyma€ si€ , aby nie p€ dzi€ z najwi€ ksz€ szybko€ci€? A przecie€ nie ma € adnego do€wiadczenia. Chuligani, kradn€cy samochody, z regu€ ypowoduj€ wypadki. € Pan si€ chyba nie musi obawia€ kradzie€ y? € parskn€ € a €miechem. € Pana w€ z mo€ na dogoni€ cho€ by narowerze. To z powodu tego wozu przezwano pana Panem Samochodzikiem? A swoj€ #drog€ dziwi€ si€ panu. Jak si€ z panem rozmawia, to pan si€ wydaj€ cz€ owiekiem powa€ nym. Ale jak pan wsi€dzie do tego wozu, zaraz si€ chce ka€ demu €mia€ . Czy pan nie czuje, € e taki samoch€ d o€miesza swego w€ a€ciciela? A€ si€ we mnie zagotowa€ o ze z€ o€ci. € Nie pope€ niaj zasadniczego %b€ € du m€ odo€ci, nie s€d€ ludzi i rzeczy zbyt pochopnie. Powiadam ci, € e wkr€ tce m€ j samoch€ d przestanie ci si€ wydawa€ €mieszny. Tymczasem min€ li€my wie€ Wieprz i wjechali€my na #w€sk€ grobl€ € €cz€c€ wysp€ Bukowiec z l€dem sta€ ym. !Zobaczyli€my rozleg€ € zatok€ z kilkoma przystaniami wodnymi, gdzie sta€ o zakotwiczonych kilkana€cie do€€ sporych jacht€ w, a nawet dwa rzeczne stateczki. Dostrzeg€ em tak€ e przycumowany u brzegu bia€ y jacht Wacka Krawacika. Co onitu mogli robi€ ? Bronka wskaza€ a mi budk€ z piwem stoj€c€ tu€ przy wyje€dzie z grobli na wysp€ . Zaraz za kioskiem rozci€ga€ !si€ niski niewielki lasek, A za laskiem € osada kolorowych domk€ w kempingowych !jakiego€ olszty€skiego zak€ adupracy. € Schowam wehiku€ w lasku € powiedzia€ em do Bronki € bo Czarny Franek mo€ e si€ $sp€ oszy€ . Ty usi€d€ w pobli€ u, kiosku i czekaj na niego. A ja b€ d€ kr€€ y€ w najbli€ szym s€siedztwie i gdy was zauwa€ € , podejd€ . "Zbli€ a€ o si€ po€ udnie, chmury rozpierzch€ y si€ po niebie, s€ o€ce przygrzewa€ o bardzo mocno. !Kolejka przy kiosku by€ a do€€ d€ uga, lecz znajoma posta€ natychmiast wpad€ a mi w oczy. Bia€ ow€ osa Edyta z jachtu Wacka Krawacika kupowa€ a w budce papierosy. Postanowi€ em zainscenizowa€ dzie€ A˜аЅkЊ{B4€Іk ƒьЅkpB4€Іk4LІkCpB4’UcЙ1“хчc2”ЬЇ c2•s cт2–%­E3—<(јc€d3˜41% cЧ3™Y:;8*4przypadkowe spotkanie. !Cofn€€ em si€ na brzeg zatoki ipotem pomaszerowa€ em w stron€ kiosku. Natkn€ li€my si€ na siebie w po€ owie drogi. Na m€ j widok pannie Edycie wypad€ y z r€ ki cztery paczki papieros€ w. € Dzie€ dobry pani € powiedzia€ em uprzejmie, !przykl€ kaj€c i podnosz€c je z ziemi. € O Bo€ e, Bo€ e! € szepta€ a przestraszona. € Pan tak€ e jest tutaj? To pan naprawd€ ? € Tak jest, we w€ asnej osobie€ odrzek€ em, znowu uprzejmiesi€ k€ aniaj€c. Ju€ podczas pierwszego z ni€ spotkania doszed€ em do wniosku, € e jest osob€ bardzonaiwn€. "A nu€ uda mi si€ uzyska€ od niej jak€€ cenn€ informacj€ ?" € my€la€ em. By€ a naprawd€ przestraszona widokiem mojej osoby, co wyra€nie rysowa€ o si€ na jej twarzy. Po chwili jednak "strach znikn€€ , a pojawi€ si€ tak samo wyra€ny i szczery gniew. Tupn€ € a nog€. € A wi€ c Wacek ma racj€ : pan!nas €ledzi. A dlaczego, prosz€ #pana? € uj€ € a si€ pod boki. € Jakim prawem pan nas €ledzi? Bezradnie roz€ o€ y€ em r€ ce. € Przysi€ gam pani, € e to nieprawda, znalaz€ em si€ tutaj, poniewa€ szukam na Bukowcu niejakiego Czarnego Franka. € Zgin€ € o co€ panu? € Yhm € sk€ ama€ em. € To nie ma pan tutaj co robi€ . Musi pan jecha€ do milicji w I€ awie. Dzi€ rano #milicja urz€dzi€ a tutaj ob€ aw€ na € obuz€ w i w€ € cz€ g€ w i zabra€ a z sob€ tego Czarnego Franka i Romana. Wacek i !Janusz te€ pojechali do I€ awy. € Jachtem? € zdumia€ em si€ , bo przecie€ widzia€ em jacht przycumowany do brzegu wyspy. € Nie. Samochodem Wacka. Wewsi Wieprz zaparkowa€ on u pewnego rolnika sw€ j samoch€ d. No w€ a€nie, € e te€ nie przysz€ o mi to do g€ owy. Oczywi€cie, Wacek Krawacik mia€ nie tylko pi€ kny jacht, ale i samoch€ d. € Ju€ wiem, po co pojechali do I€ awy. Czarny Franek obieca€ im, € e odnajdzie tego,co ukrad€ map€ € powiedzia€ em. € Nie. Pojechali w sprawie Romana. € Po co Wackowi Roman? € zdziwi€ em si€ . Dopiero teraz obudzi€ a si€ w niej podejrzliwo€€ . € Dlaczego pan o to pyta? Wacek zakaza€ mi rozmawia€ z panem. Niczego si€ pan ode mnie nie dowie. Niczego! € krzykn€ € a gro€nie. € Ale€ ja nic nie chc€ "wiedzie€ € zapewnia€ em j€. € !I musz€ ju€ i€€ , przepraszam pani€. To m€ wi€c wcisn€€ em jej w r€ ce paczki papieros€ w, uk€ oni€ em si€ grzecznie i "pop€ dzi€ em €cie€ k€ w stron€ kiosku z piwem. € Odje€ d€ amy! € zawo€ a€ em do Bronki i ruszy€ em w stron€ wehiku€ u. "€ Co si€ sta€ o? € dopytywa€ a si€ zdziwiona, biegn€c za mn€. € Pan ju€ nie chce si€ spotka€ z Frankiem? Wci€gn€€ em j€ do wozu, zapu€ci€ em silnik. € Czarny Franek jest w I€ awie.W areszcie milicyjnym € wyja€ni€ em Bronce. Zakry€ a twarz d€ o€mi przera€ ona. € Czu€ am, € e to si€ tak !sko€czy € rzek€ a z rozpacz€. € Teraz on odpokutuje za wszystkie przewiny bandy. Ogarn€ € a mnie z€ o€€ . € No tak € przytakn€€ em z ironi€ € Franeczek jest niewinny. To tylko z€ a banda chuligani€ a nad jeziorem. A przypadkiem nie € w Czarny Franek dowodzi€ t€ band€? A wtedy gdy si€ chuligani€ o, zabija€ o owce na wyspie, krad€ o butle z gazem, to si€ nie my€la€ o o odpowiedzialno€ci przed prawem. € Wi€ c pan mu nie pomo€ e? €!odj€ € a r€ ce od twarzy. Mia€ a zaci€ni€ te usta. !Nie odezwa€ em si€ . Uda€ em, € ejestem poch€ oni€ ty jazd€ po wiejskiej drodze. Czeka€ o mnie kilkana€cie kilometr€ w takiej trudnej drogi przez Gub€ awki, Ulpity a€ do Karczmisk, sk€d do I€ awy prowadzi€ a asfaltowa szosa. € Dok€d jedziemy? € zapyta€ aznowu. € Na spotkanie przygody € odrzek€ em beztrosko. € Nie chc€ € adnych przyg€ d. Nie wierz€ w € adne pi€ kne przygody. Postanowi€ am wr€ ci€ do domu, przeprosi€ rodzic€ w i!na przysz€ y rok wzi€€ si€ do nauki. Tylko € eby uda€ o si€ pom€ c jako€ Frankowi... Przecie€ pan go tak chyba niezostawi, prawda? € rzek€ a b€ agalnie. € A jak mu mog€ pom€ c? Mam powiedzie€ milicji € e przest€ pstwa bandy Czarnego Franka s€ nieprawdziwe? Mam powiedzie€ , € e Czarny Franek to porz€dny ch€ opak, kt€ ry nie dowodzi€ band€ € obuz€ w? € On ju€ w tej bandzie od dawna nie rz€dzi€ ... "€ No, to co? Ale bra€ udzia€ w !wielu chuliga€skich rozr€ bkach.I ty te€ . Przecie€ by€ o do przewidzenia, € e to si€ w€ a€nie tak sko€czy. I ty o tym najlepiej wiedzia€ a€, dlatego mi€ dzy innymi porzuci€ a€ band€ . Ja za€ obieca€ em ci wspania€ € przygod€ i dotrzymam obietnicy Nie interesowa€ a jej ju€ przygoda. My€la€ a o Czarnym Franku. € Schwytano ca€ € band€ , czy tylko jego? € Nie mam poj€ cia. Wiem tylko, € e w areszcie jest tak€ e Roman. Znowu zakry€ a twarz d€ o€mi. € Co b€ dzie z Frankiem... € Chcia€ em mu pom€ c, gdy to by€ o mo€ liwe, dop€ ki sam, z w€ asnej woli, m€ g€ si€ wycofa€ z bandy. Teraz najwy€ ej jestem w stanie dostarczy€ mu do aresztu troch€ jedzenia czy s€ odyczy. Nie zapomnij, € e on ju€ siedzia€ w domu poprawczym. To recydywista, a takich czeka surowa kara. "Rozp€ aka€ a si€ . Nie, nie by€ a beks€, tylko nagle zda€ a sobiespraw€ z beznadziejno€ci !sytuacji, w jakiej znalaz€ si€ Czarny Franek. Wjechali€my w uliczki miasta. I€ awa jest bardzo pi€ kna, nowoczesne domy stan€ € y na miejscu gruz€ w i rumowisk z czas€ w wojny. Miasteczko ma charakter wczasowiska, bo rozci€ga si€ nad przesmykiem Jezioraka. Nad jeziorem s€ domki kempingowe, bary, kawiarnie, pi€ kna restauracja o nazwie "Kormoran". Ale nie pora by€ a na kontemplowanie urok€ w I€ awy. Znalaz€ em du€ y dom Komendy Miejskiej Milicji Obywatelskiej i zaparkowa€ em przed nim sw€ j wehiku€ . Bronka by€ a w takim stanie ducha, € e gdybym j€ zawi€ z€ na dworzec kolejowy i wykupi€ bilet do Warszawy, bez s€ owa protestu wsiad€ aby do poci€gui pojecha€ a do domu. I by€ mo€ e powinienem by€ tak w€ a€nie uczyni€ . Ale pomy€la€ em, € e powr€ ci€ aby ona do domu skruszona i pe€ nadobrych ch€ ci, lecz na jak d€ ugo starczy€ oby u niej tej !skruchy? Ba€ em si€ , € e jedyn€nauk€ , jak€ wyci€gnie z "lekcji, kt€ r€ jej teraz dawa€ o € ycie, b€ dzie: cz€ owiek nie !powinien robi€ €le, bo mo€ e go!aresztowa€ milicja. A przecie€ chcemy wychowa€ pokolenie, !kt€ re nie b€ dzie czyni€ o z€ a nie z l€ ku przed odpowiedzialno€ci€, tylko z !poczucia, € e z€ o narusza € ad, !kt€ ry sami sobie narzucili€my. Pragn€€ em, aby przekona€ a si€ , € e najniespokojniejszy nawet duch znajdzie przygod€ i mo€ liwo€€ wy€ ycia si€ w ramach spo€ ecznego porz€dku,nie krzywdz€c nikogo i nie wchodz€c w kolizj€ z prawem. € Zaczekaj na mnie € powiedzia€ em. I zostawiwszy j€ w wehikule poszed€ em do komendy, prosz€c o skontaktowanie mnie z oficerem dy€ urnym. "M€ ody porucznik milicji przyj€€ mnie w pokoju bardzo sk€po umeblowanym. Opr€ cz sto€ u, dw€ ch krzese€ , szafy !ogniotrwa€ ej i du€ ego or€ a na !€cianie € w pokoju nic wi€ cej nie by€ o. Pokaza€ em mu dow€ d osobisty i legitymacj€ Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej, w kt€ rej by€ em spo€ ecznym inspektorem s€ u€ by drogowej. Ta legitymacja wyra€nie zjedna€ a mi jego sympati€ . By€ em przecie€ tak€ e milicjantem, tylko s€ u€ €cym ochotniczo w rezerwie. Zapyta€ em o Czarnego Franka i Romana. Interesowa€ y mnie powody, dla kt€ rych zostali zatrzymani przez milicj€ . € Tego Franka i Romana € odpowiedzia€ porucznik € zatrzymali€my pod zarzutem "w€ € cz€ gostwa, cho€ zdaje si€ ,€ e i powa€ niejsze wykroczeniamaj€ na sumieniu. Ci ch€ opcy nie mieli przy sobie grosza, z #czego wi€ c tu € yj€, je€li nie zkradzie€ y? Postanowili€my po prostu wysiedli€ ich z tego rejonu. Chcemy im da€ bilety do miejsca sta€ ego zamieszkania i zagrozi€ , € e je€li si€ tu jeszcze raz !poka€ €, trafi€ przed s€d dla nieletnich. €w Franek, zwany Czarnym Frankiem, dowodzi€ tu m€ odzie€ ow€ grup€ chuligan€ w, kt€ rej, niestety, nie uda€ o si€ nam schwyta€ . !Ch€ opak twierdzi, € e zerwa€ z "band€ i postanowi€ naj€€ si€ do pracy u miejscowych rybak€ w. Nie wiem, czy mamy prawo mu uwierzy€ . Faktem jest jednak, € e zatrzymali€my go samego, bez bandy. Ch€ opak siedzia€ pod jakim€ drzewem na Bukowcu i trz€s€ si€ z ch€ odu, bo ranek by€ zimny. Nasze tereny cierpi€ na brak r€k do pracy. Taki m€ ody ch€ opak przyda€ by si€ w kt€ rym€ gospodarstwie rolnym czy w sp€ € dzielni rybackiej. Naprawd€ nie zale€ y nam na tym, € eby siedemnastoletniegoch€ opca pakowa€ do domu poprawczego. Ale musimy mie€ gwarancj€ , € e on si€ zmieni. Je€li znajdzie si€ kto€ powa€ ny, odpowiedzialny, kto podpisze nam zobowi€zanie, € e Franek od tej chwili we€miesi€ do uczciwej pracy, nie widzimy przeszk€ d, aby znalaz€ si€ na wolno€ci. € A Roman? € zapyta€ em. #€ On ju€ opu€ci€ areszt. P€ € godziny temu dw€ ch wczasowicz€ w podpisa€ o zobowi€zanie, € e na okres lata wezm€ go pod swoj€ opiek€ . € Wacek Krawacik i Brodacz €wyrwa€ o mi si€ . !€ Jeden z pan€ w mia€ na imi€ Wac€ aw. A drugi rzeczywi€cie $nosi€ brod€ € u€miechn€€ si€ porucznik. Wyznaj€ , € e nic z tego nie rozumia€ em. Dlaczego Krawaciki Brodacz tak zainteresowali si€ Romanem? Czy€ by wysz€ y na jaw jakie€ nowe okoliczno€ci zwi€zane z map€ € owisk? € Zanim podpisz€ zobowi€zanie, o kt€ rym pan wspomnia€ € powiedzia€ em do porucznika € chcia€ bym porozmawia€ z Frankiem. Mo€ eon nie zgodzi si€ , abym go wzi€€ pod swoje skrzyd€ a. € To zrozumia€ e. Ale nie bardzo wiem, dlaczego pan chce wzi€€ na siebie a€ taki obowi€zek... € Obserwowa€ em go troch€ . Tow gruncie rzeczy ciekawy ch€ opak. Jest pewna szansa... !Ale to d€ uga historia, wiem, € epan jest zaj€ ty... Rzeczywi€cie, by€ bardzo zaj€ ty. Raz po raz odwo€ ywano go do telefonu, raz po raz do pokoju, gdzie "rozmawiali€my, zagl€da€ jaki€ milicjant. € Poprosz€ , aby sprowadzono tu tego ch€ opca € zdecydowa€ porucznik i wyszed€ na korytarz. ROZDZIA€ PI€TNASTY DLACZEGO FRANEK PRZEGRYWA€, CZYLI ROZMOWA O CIASNYM UBRANIU* PAN MUZEALNIK * DLACZEGO UPU€CI€EM N€€? * ROMAN UJAWNIA SWOJE WARUNKI * GDZIE JEST TAJEMNICZA MAPA? * BIADA PYSZA€KOWI! * ZRZUCAM MASK€ * PO€CIG O FORTEL PANA ZAG€OBY * CO SI€ STA€O Z TAJEMNICZ€ MAP€? € Poznajesz mnie, prawda? € zapyta€ em Czarnego Franka. Specjalnie przeszed€ em na "ty", aby odczu€ , € e go uwa€ am za smarkacza. Bez s€ owa skin€€ g€ ow€. Porucznik wyszed€ pozostawiaj€c mnie sam na sam z ch€ opcem. !€ Kilkakrotnie zaprasza€ em ci€ na rozmow€ € powiedzia€ em. €Ale wci€€ w€ szy€ e€ w tym jaki€ podst€ p. A€ wreszcie zaistnia€ a taka sytuacja, € e mo€ emy sobie swobodnie pogada€ . € Czego pan chce ode mnie? € burkn€€ opryskliwie. Zdziwi€ em si€ : !€ Wci€€ jeszcze uwa€ asz si€ za najwi€ kszego cwaniaka? €adnych nauk nie wyci€gasz ze swej obecnej sytuacji? Czy!nie przychodzi ci na my€li, € e nieustannie przegrywasz? Zr€ brachunek, z € aski swojej. Dowodzi€ e€ band€ i odebrano ci dow€ dztwo. Darzy€ a ci€ #sympati€ Bronka i straci€ e€ t€ !sympati€ , ba, post€pi€ e€ jak nicpo€, bo nadu€ y€ e€ jej zaufania. Zacz€€ e€ wojn€ z Kapitanem Nemo i przegra€ e€. Nawet ze mn€ si€ nie uda€ o, !nie licz€c, € e wymkn€ € a ci z r€k sprawa mapy € owisk. A wreszcie siedzisz w areszcie milicyjnym, podczas gdy Roman jest ju€ na wolno€ci. € Uciek€ ? € okaza€ zainteresowanie. € Wacek Krawacik i Brodacz podpisali o€wiadczenie, € e bior€ go na swoje utrzymanie imilicja zwolni€ a Romana z aresztu. € A to cwaniaki! € wyrwa€ o mu si€ . € Ty te€ uwa€ asz si€ za !cwaniaka i m€dral€ . Je€li tak jest, to spr€ buj mi odpowiedzie€ , dlaczego wci€€ przegrywasz? Lekcewa€ €co machn€€ r€ k€. € Mam pecha, prosz€ pana. !€ Nie, kolego. Po prostu jeste€#jak cz€ owiek, kt€ ry ju€ wyr€ s€ z ubrania; kiedy tylko zrobi jaki€ szybszy ruch, ono p€ ka w szwach. Dlaczego odebrano ci dow€ dztwo w bandzie? € Roman intrygowa€ przeciw mnie. !€ Nie, m€ j drogi. Aby dowodzi€ band€ chuligan€ w, trzeba by€ w€r€ d nich najwi€ kszym chuliganem. A tobie € nie wiemz jakich wzgl€ d€ w € ale przesta€ o to odpowiada€ . Chcia€ e€ dowodzi€ band€ € tylko € eby ta banda nie krad€ ai nie chuligani€ a. Po prostu nosisz ju€ nie sw€ j kostium. Pora go zmieni€ , przyjacielu, na inny. € Do czego pan zmierza? € Wacek Krawacik i Brodacz zobowi€zali si€ wzi€€ . pod opiek€ Romana. Ja mog€ zrobi€ to samo w stosunku do ciebie. Podpisz€ zobowi€zanie, € e bior€ ci€ na okres lata, no, nazwijmy to, w charakterze adiutanta. Mam w tych stronach pewne zadanie do spe€ nienia i potrzebuj€ pomocnik€ w. Zapowiada si€ kilka fajnych przyg€ d. € Pan jest z... milicji? € Nie, ch€ opcze. Z muzeum. Wida€ by€ o, € e z najwi€ kszymtrudem powstrzyma€ si€ , aby nie parskn€€ €miechem. € No, tak € westchn€€ kpi€co. € Powinienem si€ domy€li€ po tym pa€skim muzealnym samochodzie. A #mo€ e € o€ ywi€ si€ € pan jest z muzeum archeologicznego? S€ ysza€ em od ch€ opak€ w, € e kilku z nich pracowa€ o u archeolog€ w na wykopaliskach.Pan mo€ e potrzebuje robotnik€ w? € Nie jestem archeologiem tylko historykiem sztuki. Znowu si€ rozczarowa€ . € No, wi€ c jak? Podpisa€ zobowi€zanie? € zapyta€ em. € Jak pan chce, panie muzealnik € odrzek€ !lekcewa€ €co. € Wol€ by€ pana!adiutantem, ni€ siedzie€ w celialbo wr€ ci€ do Warszawy. #€ Ale pami€ taj. B€ dziesz robi€ tylko to, na co otrzymasz ode mnie zezwolenie. Jeszcze raz wzruszy€ ramionami: !€ To si€ wie, panie muzealnik. B€ d€ grzeczny jak baranek. $Nudy si€ tylko boj€ . I mora€ € w. Zby€ em milczeniem jego docinki i wyszed€ em na korytarz, aby odszuka€ porucznika. Porucznik wyg€ osi€ do Franka do€€ d€ ugie przem€ wienie, z !kt€ rego wynika€ o niezbicie, € echo€ za chwil€ ch€ opak znajdzie si€ na wolno€ci, to jednak €ledztwo przeciw niemutoczy€ si€ b€ dzie w dalszym ci€gu, jest bowiem podejrzany o wsp€ € udzia€ w zabiciu owcy oraz kradzie€ y lampy gazowej wraz z butl€ turystyczn€. € Z dobrego serca radz€ ci € zako€czy€ swoje wywody porucznik € aby€ od tej chwilizachowywa€ si€ jak najprzyzwoiciej. Najlepiej zrobisz, bior€c si€ do uczciwej roboty. Je€li !zdob€ dziesz si€ na w€ a€ciw€ !postaw€ , b€ dzie to mia€ o du€ ywyp€ yw na tok €ledztwa przeciw tobie. Po pi€ ciu minutach szli€my z Frankiem do wehiku€ u. A€ drgn€€ , zobaczywszy Bronk€ . Aona, o dziwo, zamiast okaza€ ogromn€ rado€€ , czego mo€ na si€ by€ o spodziewa€ , bardzo ch€ odno przywita€ a si€ z ch€ opakiem. "M€dra dziewczyna € pomy€la€ em. € Zacz€ € a sobie zdawa€ spraw€ ,€ e dotychczasowy jej zachwyt dla jego post€ pk€ w tylko go rozzuchwala€ ." € Podpisa€ em zobowi€zanie, € e odt€d Franek przestanie by€ w€ € cz€ g€, a b€ dzie pomocnikiem w moich poczynaniach. Czy nie masz nic przeciwko temu, € eby przy€ €czy€ si€ do nas? € zapyta€ em Bronk€ . Spojrza€ a na ch€ opaka niemal pogardliwie. € Oby tylko nie nadu€ y€ pa€skiego zaufania, jak to !zrobi€ z moim € odpowiedzia€ a. Franek zaczerwieni€ si€ , jakby!kto€ da€ mu w g€ b€ . Nic si€ jednak nie odezwa€ i usiad€ natylnym miejscu wehiku€ u, bo Bronka zajmowa€ a miejsce obok mnie. € Zjemy obiad € zdecydowa€ em. Podjecha€ em do restauracji !"Kormoran" znajduj€cej si€ ju€ prawie za miastem, w najbli€ szym s€siedztwie osiedla kempingowego. Restauracja mie€ci€ a si€ nad samym brzegiem jeziora, odgrodzona od wody z€ ocist€ pla€ € z k€pieliskiem i przystani€. Przez wielkie !szyby widzia€ o si€ szar€ to€ Jezioraka i bia€ e tr€ jk€ciki € agl€ wek. Przed "Kormoranem" sta€ o kilkana€cie samochod€ w. Franek nie m€ g€ si€ powstrzyma€ , aby nie pog€ adzi€ pieszczotliwie maskibia€ ego fiacika. em zainscenizowa€ dzie€ A˜аЅkЊ{B4€Іk ƒьЅkpB4€Іk4LІkCpB4š€Щ cb4›I хcХ4œ.Јc(5жЉ c‹5ž%, cю5ŸЋ.f cQ6 8‹OД6€ Z Warszawy € stwierdzi€ , zerkn€wszy na tablic€ rejestracyjn€. € Fajny wozik. Chcia€ bym mie€ taki. A pan, panie muzealnik, nie m€ g€ by sobie takiego zafundowa€ ? € M€ j jest lepszy € odrzek€ em. Przyj€€ to jako € art. !Weszli€my do sali i zaj€ li€my stolik tu€ przy drzwiach. !Znajdowa€ si€ on przy €cianie,kt€ ra o dwa metry dalej za€ amywa€ a si€ , otwieraj€c "przestrze€ g€ € wnej sali, gdzie by€ parkiet i podium dla orkiestry. Jedli€my obiad w zupe€ nym milczeniu. Mi€ dzy Bronk€ a Frankiem wci€€ trwa€ a wyra€na niech€ € , a ja rozmy€la€ em o swoich !sprawach. Nagle a€ n€ € wypad€ mi z r€ ki. Niemal od s€siedniego stolika, dobieg€ mych uszu podniesiony g€ os Wacka Krawacika: € Nie dostaniesz wi€ cej piwa, smarkaczu. Co ty sobie w€ a€ciwie wyobra€ asz? Masz !nas za idiot€ w? Nie do€€ , € e #wyci€gn€ li€my ci€ z wi€ zienia,to jeszcze jakie€ warunki stawiasz? M€ w konkretnie, gdzie jest mapa? € Spokojnie, spokojnie, panowie € us€ ysza€ em piskliwydyszkancik m€ odego ch€ opaka. Po€ o€ y€ em palec na ustach, daj€c tym do zrozumienia Bronce i Frankowi, aby milczelii nie zdradzili naszej obecno€ci. Widocznie Wacek i Brodacz po za€ atwieniu sprawyw komendzie przyjechali tutaj na obiad. Teraz wrzasn€€ Brodacz: € Wacek, trzymaj mnie, bo jak ja tego szczeniaka z€ api€ !za kark, to mu ko€ci po€ ami€ . Co on sobie wyobra€ a? Ukrad€ nam torb€ z map€, a teraz jeszcze si€ stawia? Wacek chyba zmitygowa€ przyjaciela, bo rozmowa odt€d"sta€ a si€ cichsza. Ale gdy ju€ wiedzieli€my, kto siedzia€ za za€ omem €ciany, ca€ e fragmenty potrafili€my wy€ owi€ z lekkiego pogwaru, jaki wype€ nia€ restauracyjn€ sal€ M€ wi€ Roman !€ Je€ eli panowie b€ dziecie mi grozi€ , to si€ ze mn€ nie dogadacie. Ju€ wczoraj poda€ em wam swoje warunki. Ja o € adnej torbie ani mapie nic nie wiem. A jak si€ panom, nie podoba moje zachowanie, mog€ wr€ ci€ do aresztu. Co mitam! Posiedz€ ze dwa dni, a potem mnie ode€l€ do domu, do Warszawy. €adnego przest€ pstwa ani milicja, ani wy, panowie, mi nie udowodnicie. A w cztery oczy,a raczej w sze€€ oczu to wam powiem... Nie wiem, kto ukrad€ %t€ torb€ z map€. Ale my€l€ , € e !m€ g€ bym j€ odnale€€ . Nawet z ca€ € pewno€ci€, jakbym si€ $przy€ o€ y€ , to bym j€ odnalaz€ . Panom bardzo na tym zale€ y, wi€ c ja to mog€ zrobi€ dla pan€ w, oczywi€cie nie za "B€ g#zap€ a€ ". Panowie przecie€ pi€ € kawa€ k€ w chcieli€cie da€ Czarnemu Frankowi za zwrot mapy. € Zamierzamy pobi€ rekord Polski € burkn€€ Brodacz. € No c€ € , mnie to wszystko jedno. Ale rzecz stawiam tak jak wczoraj: dostan€ pi€ € tysi€ cy i powiem wam, gdzie jest torba z map€. Panowie t€ map€ wezm€, a ja prysn€ do Zakopanego. Zgodnie z tym waszym zobowi€zaniem b€ d€ nadal na waszym utrzymaniu, bo nie€le sobie po€ yj€ w Zakopanem za wasze pieni€dze. € Trzymaj mnie, bo ja tego smarkacza!... € znowu wrzasn€€ Brodacz. Wacek i tym razem zdo€ a€ go uspokoi€ . € Dostaniesz trzy tysi€ce € rzek€ do Romana. € Ale najpierw musimy mie€ t€ map€ .€ O tak! € za€mia€ si€ ch€ opak. € Ja wam dam map€ , a wy mi kopniaka? Nie, panowie, tak si€ nie bawi€ . Pieni€€ ki dostan€ zaraz i powiem wam. gdzie szuka€ torby z map€. !€ Ty pieni€€ ki we€miesz, a mytorby nie znajdziemy? "€ Pieni€€ ki dacie mi zaraz. Ja je schowam w kiesze€. I pojad€ z wami na Bukowiec, gdzie jest ukryta ta torba z map€. Zgoda? Wacek mia€ ju€ zdaje si€ dosy€ k€ opot€ w z map€. € Zgoda € rzek€ . € Masz tu pieni€dze. Nabierzemy benzyny i jedziemy po map€ . Zaszura€ y odsuwane krzes€ a. Obawia€ em si€ , € e Brodacz i Wacek nas zobacz€, gdy b€ d€szli do samochodu, ale oni pow€ drowali do drugiego wyj€cia obok podium dla orkiestry. € Nie darz€ tych typ€ w sympati€, ale musz€ przyzna€ ,€ e z Romana jest kawa€ drania!€ powiedzia€ em. € To przecie€ na pewno on im ukrad€ torb€ . #€ €ajdak! € warkn€€ Franek. €!Ukrad€ t€ torb€ , ale € adnemu z nas o tym nie powiedzia€ . Tylko dlaczego dopiero wczoraj skontaktowa€ si€ z Krawacikiem? € Nie domy€lasz si€ ? Chcia€ najpierw ciebie wyko€czy€ w oczach bandy. Kiedy mu si€ to uda€ o, zacz€€ dzia€ a€ . Zap€ aci€ em kelnerce rachunek iwyszli€my z restauracji. Postanowi€ em zobaczy€ , dok€d pojedzie Wacek Krawacik. Liczy€ em, € e mo€ e #jako€ uda mi si€ zerkn€€ na t€ map€ . W uszach ci€gle brzmia€ y mi s€ owa: "Ta mapa zwr€ ci nam wszystko z nawi€zk€". Ze stacji benzynowej odje€ d€ a€ a w€ a€nie wielka cysterna. W czasie gdy tankuje si€ paliwo do wielkich zbiornik€ w, nie wolno wydawa€ benzyny i dopiero teraz zacz€ to jej sprzeda€ . Przy pompie sta€ czarno bia€ y wartburg. Wacek Krawacik, Brodacz i Roman wysiedli z !wozu i czekali, a€ obs€ uguj€cystacj€ w€ o€ y w€€ do baku. Zatrzyma€ em si€ tu€ za Wartburgiem Wacka, € O, Czarny Franek! € Roman pierwszy nas zauwa€ y€ . Brodacz i Wacek Krawacik obrzucili mnie podejrzliwymi spojrzeniami. A Roman, widz€c € e Franek nie zareagowa€ na zaczepk€ , ci€gn€€ dalej € E, ty, Franek, kosmonaut€ si€ robisz, € e tak€ rakiet€ p€ dzisz? Ten pan wzi€€ ci€ chyba na popychano do swojego pojazdu. A mo€ e do €lubu z Bronk€ jedziecie t€ karet€? Da€ em znak Frankowi, € eby #milcza€ . To podjudzi€ o r€ wnie€ Wacka Krawacika. € Pan szanowny € odezwa€ !si€ do mnie z uprzejm€ ironi€ € a€ do I€ awy odwa€ y€ si€ wybra€ tym straszyd€ em? A nie!obawia si€ pan, € e ono rozleci si€ po drodze? Brodacz rzuci€ jakby od niechcenia: € Dam wam zagadk€ do rozwi€zania. Ile dni trzeba jecha€ , € eby tymi taczkami dosta€ si€ na Bukowiec? € Trzy dni € zachichota€ Roman. € Tak jest € z powag€ przytakn€€ Brodacz. € Trzy dni i trzy noce, cz€ sto zmieniaj€c konie. Nawet obs€ uguj€cy stacj€ !benzynow€ u€miechn€€ si€ podnosem. A Roman wci€€ usi€ owa€ dopiec Frankowi: !€ Chcia€ e€ t€ map€ , Franek? $My€la€ e€ na niej zarobi€ . Ale nam€drzejszego trafi€ e€. Czy wiesz, gdzie by€ a ta mapa? Teraz ci mog€ powiedzie€ , bo ju€ sprawa nieaktualna. Ona le€ a€ a pod twoim nosem. W lisiej jamie, w korzeniach tegosuchego drzewa na Bukowcu, gdzie kiedy€ mieli€my sw€ j biwak. To ja i Lisia Sk€ rka zw€ dzili€my t€ torb€ . € Stul pysk! € wrzasn€€ na niego Brodacz. Ch€ opak umilk€ przestraszony. Wacek Krawacik zap€ aci€ za benzyn€ , wsiedli do Wartburga!i wolno ruszyli ze stacji. Teraz ja podjecha€ em pod pomp€ . Franek splun€€ w bok, manifestuj€c w ten spos€ b swoj€ pogard€ dla Romana. € Ech, € eby pan mia€ lepszy w€ z € powiedzia€ € pogoniliby€my ich troch€ . Przyda€ by si€ im taki kawa€ : "przyje€ d€ aj€, a tu ju€ torby zmap€ nie ma. Jeszcze karteczk€ mo€ na by im zostawi€ z napisem: "adios pomidory". Poczu€ em jak ogarnia mnie dr€ enie, kt€ re zawsze odczuwa€ em, gdy zapowiada€ asi€ nowa przygoda. Rozmy€la€ em: "Nie zabior€ im tej mapy, cho€ $to nie ich w€ asno€€ . Ukradli j€ cz€ owiekowi, kt€ ry siedzi w wi€ zieniu. Ale nie znam go i nawet nie wiedzia€ bym, w jaki spos€ b mu j€ zwr€ ci€ ... Mam jednak prawo zerkn€€ do niej."Ile trwa€ o tankowanie paliwa? Najwy€ ej trzy minuty. € Trzymajcie si€ dobrze! € krzykn€€ em do Bronki i Franka.Ze stacji benzynowej wyskoczy€ em jak z procy, na najwy€ szych obrotach silnika. Z piskiem opon wyszed€ em z zakr€ tu ulicy i wpad€ em na szos€ do Karczmiska. !€ On jednak nie€le ci€gnie € zauwa€ y€ Franek. Wacek Krawacik i Brodacz nie spodziewali si€ pogoni. Dogna€ em ich dwa kilometry za I€ aw€. !I wtedy si€ zacz€ € o. Krawacik "zobaczy€ m€ j wehiku€ i zacz€€ dodawa€ gazu. Osiemdziesi€t, dziewi€ € dziesi€t, potem sto kilometr€ w na godzin€ . Wreszcie przycisn€€ gaz do deski, m€ j licznik wskazywa€ sto dwadzie€cia kilometr€ w na godzin€ . Wacek zda€ sobie chyba spraw€ , € e w tej naszej pogoni co€ si€ kryje. A mo€ e nie mia€ tego rodzaju podejrze€, tylko po prostu € y€ ka sportowca nie pozwala€ amu da€ si€ wyprzedzi€ przez samoch€ d, kt€ ry powinien by€ jecha€ na Bukowiec "trzy dni itrzy noce, cz€ sto zmieniaj€c konie"? Sto dwadzie€cia kilometr€ w nagodzin€ to by€ o zdaje si€ wszystko, co potrafi€ wyci€gn€€ ze swojego samochodu. Trzy cylindry Wartburga dawa€ y z siebie maksymalny wysi€ ek. Krawacik przycisn€€ peda€ przyspieszacza a€ do oporu i jego ga€nik t€ oczy€ tyle benzyny, na ile pozwala€ a mu jego konstrukcja. A w moim wehikule? Dwana€cie!cylindr€ w, wielkich jak garnki, jeszcze nie osi€gn€ € o nawet po€ owy swojej mocy, trzy ga€niki dwukana€ owe t€ oczy€ y"do nich tak€ ilo€€ benzyny, € epeda€ gazu zaledwie by€ przyci€ni€ ty. Przy tej szybko€ci mog€ em dopiero wrzuci€ czwarty bieg. Jego silnik ju€ wy€ na najwy€ szych obrotach, ca€ a karoseria zapewne leciute€ko dygota€ a od okropnego !wysi€ ku. A m€ j wehiku€ dopierozaczyna€ "czu€ si€ dobrze", by€ a to jego robocza "pr€ dko€€ , przy kt€ rej najmniejpali€ benzyny i najmniej si€ grza€ . !€ Bo€ e m€ j... co pan wyprawia?€ j€ kn€€ rado€nie Czarny Franek, gdy zobaczy€ jak szybko doganiam Wacka, cho€ na liczniku strza€ ka szybko€ciomierza osi€gn€ € a liczb€ sto dwadzie€cia. !Bronka powiedzia€ a p€ € g€ osem:!€ A ja tak €le m€ wi€ am o pana samochodzie... Rozpiera€ a mnie !duma. Czu€ em si€ jak kto€, ktozmuszony do noszenia brzydkiej maski nareszcie mo€ e j€ zrzuci€ i ukaza€ swoje prawdziwe oblicze. "Wybaczcie mi t€ s€ abo€€ , ale ija lubi€ czasem zaimponowa€ . Czy€ nie po to z takim spokojem znosi€ em cz€ ste drwiny z mego wehiku€ u, aby "prze€ y€ t€ jedyn€ wspania€ € chwil€ : pokaza€ , jakie mo€ liwo€ci kryje m€ j brzydki samoch€ d? € Podobno znasz si€ na markach samochod€ w € powiedzia€ em do Czarnego Franka. € Czy s€ ysza€ e€ o Ferrari 410? € No pewnie. To jeden z najszybszych turystyczno€sportowych samochod€ w produkowanych we W€ oszech na prywatne zam€ wienie. Kiwn€€ em g€ ow€. #€ I to jest w€ a€nie Ferrari 410.Us€ ysza€ em tylko westchnienie zachwytu. Nie mog€ em jednak w pe€ ni upoi€ si€ triumfem. Nie jecha€ em przecie€ autostrad€,!tylko w€sk€ asfaltow€ szos€. Nawet przy stu kilometrach nagodzin€ kierowca czuje si€ niepewnie, bo mo€ e spowodowa€ wypadek. po w€skiej szosie chodz€ kury, je€ d€ € furmanki i motocykli€ci, na szos€ wybiegaj€ dzieci, a nierzadko spotka€ mo€ na podchmielonego rowerzyst€ . Przycisn€€ em klakson, daj€c Wackowi znak, € e € €dam, abyusun€€ si€ z drogi, zamierza€ em go bowiem wyprzedzi€ . "Ale jego w€ z nie ust€pi€ ani nametr. Mo€ e Wacek Krawacik jeszcze nie och€ on€€ ze zdumienia? Mo€ e wci€€ nie m€ g€ poj€€ , € e ta pokraka, "kt€ r€ wy€miewa€ , nie tylko go dogoni€ a, ale zamierza wysforowa€ si€ do przodu? A sygna€ mia€ em pot€ € ny € €piewny i d€wi€ czny. Znowu przycisn€€ em klakson, tym razem na d€ u€ ej. !€ €ajdak! € mrukn€€ Franek, widz€c, € e wartburg jeszcze "zje€ d€ a na lew€ stron€ drogi, aby uniemo€ liwi€ mi wyprzedzenie. P€ dzi€ em z przyci€ni€ tym klaksonem, rycz€c jak karetkapogotowia jad€ca do wypadku.Wacek Krawacik jednak nie ust€ powa€ z drogi. By€ mo€ e zrozumia€ ju€ , € e chcemy go wyprzedzi€ , aby przed nim dopa€€ Bukowca i zabra€ z lisiej jamy torb€ z "map€ € owisk. Stara€ si€ wi€ c nie pozwoli€ nam na to. Domy€li€ em si€ , € e je€li wreszcie ust€pi mi z drogi, !zrobi to w takiej odleg€ o€ci odKarczmiska, € e nawet $osi€gaj€c wielk€ pr€ dko€€ nie zdo€ am wiele zyska€ na czasie.Przyb€ dzie na Bukowiec najwy€ ej w dwie lub trzy minuty po mnie. A to za ma€ o, "abym zdo€ a€ zaw€ adn€€ torb€.M€ j sygna€ samochodowy gra€ d€wi€ cznie jak orkiestra. € Ust€ puje! € wrzasn€€ rado€nie Franek. Ust€ powa€ , jednocze€nie zwalniaj€c szybko€€ . "To jaka€ pu€ apka" € pomy€la€ em. I dojrza€ em znak ostrzegawczy, € e za chwil€ wjedziemy w ostry wira€ . Kto si€ odwa€ y przeby€ ostry zakr€ t z szybko€ci€ stu dwudziestu kilometr€ w na godzin€ ? Chyba tylko samob€ jca. Wartburg zwolni€ do !dziewi€ € dziesi€ ciu, ale i tak !si€ a od€rodkowa znios€ a go na praw€ stron€ . W ten spos€ b lewa pozosta€ a na chwil€ otwarta i poj€€ em, € e musz€ wykorzysta€ t€ szans€ . Nie, nie b€ d€ wyprzedza€ na zakr€ cie, lecz zrobi€ to, gdy € jak to si€ m€ wi w j€ zyku kierowc€ w € zaczniemy wychodzi€ z wira€ u. Wtedy bowiem odcinek szosy przede mn€ b€ dzie ju€ znowu widoczny. Zwolni€ em do stu i nagle na zakr€ cie doda€ em gazu. Ach, "ci, kt€ rzy tak drwili z kszta€ tumojego wehiku€ u, przezywaj€cgo "rozkraczon€ € ab€"! Gdyby€ oni go w. tej chwili widzieli! Przy tak ogromnej szybko€ci, dzi€ ki temu swojemu rozkraczeniu znakomicie trzyma€ si€ szosy i#nie da€ si€ z niej wyrzuci€ sileod€rodkowej. Tylko jego cztery gumy straszliwie zapiszcza€ y i chybamocno si€ naddar€ y. Przez kr€ tki moment jechali€my z Wackiem tu€ obok siebie. A potem ja przycisn€€ em jeszcze peda€ gazu i run€€ em do przodu. Sto dwadzie€cia, sto trzydzie€ci, "sto pi€ € dziesi€t kilometr€ w nagodzin€ . Wartburg zosta€ w tyle, jakby nie mia€ silnika, jakby by€ samochodem€zabawk€ popychan€ do przodu przez peda€ y. Wyobra€ am sobie, jak oni si€ czuli: i Wacek, i Brodacz, i Roman, gdy widzieli mnie oddalaj€cego si€ od nich corazbardziej i bardziej. Zdawa€ em sobie jednak !spraw€ , € e cho€ bym w€ €czy€ pi€ty bieg i zwi€ kszy€ szybko€€ do dwustu kilometr€ w na godzin€ , to i tak nie zyskam wi€ cej ni€ par€ minut przewagi. Do Karczmiska pozosta€ o bowiem zaledwie kilka kilometr€ w asfaltowej szosy. Dalej "ci€gn€ € a si€ miejska droga, na#kt€ rej b€ d€ musia€ jecha€ nie szybciej ni€ dwadzie€cia kilometr€ w na godzin€ . "Wi€ c trzeba zastosowa€ fortel. Jak pan Zag€ oba" € pomy€la€ em. I nagle zdj€€ em nog€ z gazu. € Dlaczego pan zwalnia? Co si€ sta€ o? Czy zepsu€ o si€ co€? € zmartwi€ si€ Czarny Franek. !€ Nie obawiaj si€ , przyjacielu € odpar€ em uspokajaj€co. € To by€ a tylko pierwsza lekcja dla tych pan€ w. A teraz nast€pi lekcja druga. Szosa bieg€ a tutaj lasem, za nami zosta€ a wie€ Sapy, przed nami by€ a wioska Urowo. M€ j zwyczaj wkuwania na pami€ € mapy okolic, gdzie b€ d€ dzia€ a€ , i tym razem zdawa€ egzamin. Nie musia€ em wcale zagl€da€ do mapy, aby przypomnie€ sobie, € e lada chwila powinna si€ pokaza€ le€na droga w lewo. Zwolni€ em jeszcze bardziej. We wstecznym lusterku znowudojrza€ em Wartburga, a i Wacek Krawacik musia€ mnie zobaczy€ przed sob€. Zapewne uradowa€ si€ przypuszczaj€c, !€ e mo€ e zepsu€ mi si€ silnik albo guma nawali€ a. Skr€ ci€ em raptem w lewo na le€n€ dro€ yn€ , po kt€ rej zacz€€ em jecha€ bardzo wolnoze wzgl€ du na wystaj€ce z ziemi grube korzenie. W lusterku widzia€ em, € e wartburg zatrzyma€ si€ na szosie i siedz€cy w nim ludzie !obserwowali, jak zag€ € biam si€ w las. Wiedzia€ em, € e zaniepokoi ichta decyzja porzucenia asfaltowej szosy. Przewidywa€ em nawet tok ich rozumowania: "Dlaczego on skr€ ci€ w las? Czy€ by nie zamierza€ jecha€ na Bukowiec po nasz€ torb€ ?... A mo€ e on zna kr€ tsz€ drog€ ? Najlepiej zrobimy trzymaj€c si€ jego #€ladu. Je€li oka€ e si€ , € e on jednak nie jedzie na Bukowiec, to najwy€ ej zawr€ cimy spokojni o los naszej torby..." I oto wartburg Wacka Krawacika skr€ ci€ na le€n€ drog€ . € No dam ja wam szko€ € ! € mrukn€€ em. Droga stawa€ a si€ coraz uci€€ liwsza. Ju€ nawet dwudziestk€ trudno by€ o "jecha€ . Raz po raz trafia€ y si€ $g€ € bokie, pe€ ne b€ ota w€do€ y. Z ziemi wy€ azi€ y grube jak ludzkie rami€ korzenie sosen i grab€ w. By€ em chyba pierwszym na €wiecie kierowc€, kt€ ry !cieszy€ si€ z takiej w€ a€nie A˜аЅkЊ{B4€Іk ƒьЅkpB4€Іk4LІkCpB4 ƒŒЁ c7Ђ s cf7Ѓ“‡ cЩ7ЄPN,8Ѕj$ьc€z8ІV-T cн8ЇЊ6›c@9ЈE?YЃ9drogi. W my€lach ju€ oblicza€ em, ile czasu straci Wacek Krawacik na powr€ t do asfaltowej szosy. Pi€ tna€cie? Dwadzie€cia minut? Mo€ e nawet p€ € godziny. !€ Nic nie rozumiem € pokr€ ci€ g€ ow€ Czarny Franek. € Przecie€ mieli€my jecha€ na Bukowiec po t€ map€ ... Ach, ta moja s€ abo€€ do !triumf€ w. Czy nigdy ju€ si€ z tego nie wylecz€ ? Chwalipi€ ta.Lecz nie mog€ em si€ powstrzyma€ , aby nie o€wiadczy€ z dum€: € Nie s€ yszeli€cie, € e przezywaj€ mnie Panem Samochodzikiem? M€ j wehiku€ w tej przygodzie odegra $niepo€ledni€ rol€ . Uwa€ ajcie... € krzykn€€ em. Las sko€czy€ si€ raptownie. Przed nami roztoczy€ a si€ niebieska i nieco pomarszczona od wiatru to€. To by€ a Kraga, d€ uga odnoga Jezioraka, wrzynaj€ca si€ w l€d a€ pod Karczmiska, sk€d !prowadzi€ kana€ do Mi€ om€ yna, i dalej; a€ do Elbl€ga. Brzeg Kragi schodzi€ w tym miejscu € agodnie do wody otoczonej niskimi, lesistymi wzg€ rzami. Drugi brzeg le€ a€ od nas nie dalej ni€ pi€ € set metr€ w. Wod€ do Bukowca by€ o st€d oko€ o dw€ ch kilometr€ w. A l€dem? Nale€ a€ o najpierw wr€ ci€ po wyboistej drodze doasfaltowej szosy, potem kilka kilometr€ w do Karczmiska i znowu po w€do€ ach wiejskiej !drogi kilkana€cie kilometr€ w dowsi Wieprz. A dopiero stamt€d po grobli wje€ d€ a€ o si€ na Bukowiec. Czy Wacek Krawacik i Brodacz zdawali ju€ sobie spraw€ , € e "zostali wci€gni€ ci w pu€ apk€ ? Jeszcze nie. Podobnie jak Bronka i Czarny Franek r€ wnie€ oni nie rozumieli mojego manewru. Albowiem nikt z nich nie mia€ poj€ cia, € e m€ j wehiku€ to amfibia. € I co teraz b€ dzie? € zaniepokoi€ si€ Franek, patrz€c na Krag€ , kt€ ra zagradza€ a nam dalsz€ drog€ . Zatrzyma€ em wehiku€ o kilka metr€ w od linii wody. We wstecznym lusterku widzia€ em nadje€ d€ aj€cy wartburg. Wacek Krawacik i Brodacz ju€ chyba dojrzeli jezioro i !zapewne ogarn€ € a ich rado€€ , € e sam siebie oszuka€ em. Chcia€ em skr€ ci€ drog€ na Bukowiec i nie przewidzia€ em, € e le€n€ przesiek€ zamyka jezioro. !€ Zdaje mi si€ , € e oni b€ d€ pierwsi na Bukowcu € szepn€ € a Bronka. I jakby pragn€c mnie pocieszy€ "doda€ a: € Ale i tak by€ o bardzoklawo. Nigdy nie zapomn€ tej szalonej jazdy. € Tak, to wspania€ y samoch€ d€ przytakn€€ ze szczerym podziwem Czarny Franek. U€miechn€€ em si€ pod nosem. € Trzymajcie si€ € powiedzia€ em. Poczeka€ em, a€ wartburg b€ dzie blisko. Potem wychyli€ em si€ przez okno, zwracaj€c twarz w stron€ !nadje€ d€ aj€cych. Weso€ o, jak na wycieczce, pokiwa€ em r€ k€Wackowi i Brodaczowi. W€ €czy€ em pierwszy bieg, doda€ em mocno gazu i jednocze€nie do€€ gwa€ towniepu€ci€ em sprz€ g€ o. M€ j wehiku€ skoczy€ do przodujak rumak spi€ ty ostrog€. € Och! € j€ kn€ € a przestraszona Bronka. Nie, !tego si€ nigdy nie spodziewali. Wehiku€ wjecha€ do jeziora, na moment niemal ca€ a maska znalaz€ a si€ pod wod€. Lecz jeszcze chwila i oto €ruba zacz€ € a pracowa€ . Wehiku€ pop€ yn€€ , z cichym szumem rozbijaj€c przed sob€ to€. Struga bia€ ej piany znaczy€ a nasz€ drog€ przez jezioro. Brzeg z le€n€ przesiek€ pozostawa€ w tyle, coraz dalej i dalej... Widzia€ em w lusterku, € e wartburg zatrzyma€ si€ o metrod wody. Wyskoczyli z niego Wacek Krawacik, Brodacz i Roman. Brodacz co€ wo€ a€ w moim kierunku, Wacek grozi€ mi pi€ €ci€. Potem szybko zawr€ cili. € Pan jest wspania€ y! € stwierdzi€ a Bronka, och€ on€wszy ze zdumienia. € Takiego cudu jeszcze nie widzia€ em € powiedzia€ Czarny Franek. € To przechodzi ludzkie poj€ cie... Z€ by moje ch€ opaki to widzia€ y... € Pan jest wspania€ y! € powt€ rzy€ a Bronka. € To nie ja. To m€ j samoch€ d € odrzek€ em skromnie. Posypa€ o si€ mn€ stwo pyta€. Sk€d mam taki samoch€ d? Jakie prze€ y€ em z nim przygody? € Czy na pewno trafisz na !miejsce, gdzie mieli€cie kiedy€!sw€ j biwak? € upewnia€ em si€ u Czarnego Franka. € Pami€ taj, € e b€ dziemy mieli najwy€ ej kwadrans przewagi. Przez ten czas trzeba znale€€ "torb€ , ja musz€ przyjrze€ si€ mapie, a potem torb€ i map€ musimy w€ o€ y€ z powrotem dojamy. Potrzebujemy te€ troch€ czasu, € eby si€ ulotni€ z Bukowca. Nie chcia€ bym, aby "mieli pewno€€ , € e ja t€ map€ ogl€da€ em. € Kwadrans? Wystarczy pi€ € minut € rzek€ Czarny Franek. Prowadzenie wehiku€ u po wodzie € nawet przy jego najwi€ kszej szybko€ci € nie wymaga tyle uwagi, co jazda na szosie. Mog€ em wi€ c opowiedzie€ Bronce i Frankowihistori€ mego samochodu. Wspomnia€ em chwil€ , gdy niespodziewanie otrzyma€ em od adwokata wiadomo€€ , € e m€ j zmar€ y wuj Gromi€ € o, znany w rodzinie dziwak i zapalony wynalazca, pozostawi€ mi w spadku w Krakowie gara€ murowany i samoch€ d. Widok tego wehiku€ u, przera€ aj€cego w swej brzydocie, tak mn€ wstrz€sn€€ , € e nawet nie zasiad€ szy za kierownic€ zdecydowa€ em si€ w€ z sprzeda€ . Dopiero podczas sprzeda€ y zda€ em sobie spraw€ , € e stanowi on !po€ €czenie wspania€ ego silnikaz karoseri€ domowej roboty. Oczywi€cie wehiku€ u nie sprzeda€ em i postara€ em si€ zg€ € bi€ jego tajemnice. Wkr€ tce pozna€ em histori€ samochodu, dowiedzia€ em si€ o W€ ochu, kt€ ry jad€c do Zakopanego wozem Ferrari 410, rozbi€ si€ na niebezpiecznym zakr€ cie. M€ j wuj odkupi€ wrak rozbitego wozu, w kt€ rym nie uleg€ y zniszczeniu silnik i skrzynia #bieg€ w. Dorobi€ karoseri€ i tak !w€ a€nie powsta€ € w dziwol€g "skrzy€ owanie cz€ € na z taczkami" € jak m€ wili "z€ o€liwi. Samoch€ d by€ jednak wspania€ y, prze€ y€ em z nim wiele pi€ knych przyg€ d. € O przygodach opowiem waminnym razem € zako€czy€ em. Przed nami le€ a€ a ju€ wyspa Bukowiec z jej osiedlami domk€ w kempingowych, przystaniami i osadami i namiot€ w. Czarny Franek doradzi€ mi, abym dop€ yn€€ do wyspy od strony zachodniej, to jest od wielkiej wody Jezioraka. € Widzi pan to du€ e suche drzewo pod g€ rk€? € wskaza€ mi r€ k€ kierunek. € Tam !w€ a€nie mieli€my sw€ j biwak. !€ Nie b€ dziemy wyje€ d€ a€ na brzeg. Tu pe€ no turyst€ w i wczasowicz€ w. Nie chcia€ bym zwraca€ uwagi na wehiku€ . Niech my€l€, € e to troch€ dziwaczna motor€ wka. Dobijemy do brzegu i wyskoczymy na p€ ycizn€ . U zachodniego brzegu zobaczyli€my szereg wyci€gni€ tych na brzeg kajak€ w, na g€ € bszej wodzie cumowa€ o kilka € odzi motorowych i niedu€ y jachcik. Ostatnio panowa€ a moda p€ ywania na tratwach, na przer€ € nych pontonach, na dziwacznie skonstruowanych € odziach. Na nikim wi€ c nie zrobi€ wra€ enia widok motor€ wki z t€ pym dziobem i reflektorami. Nie spiesz€c si€ , aby nie zwraca€ niczyjej uwagi, pomaszerowali€my do suchego drzewa. Mi€ dzy korzeniami dostrzeg€ em dwie dziury, pozosta€ o€€ po lisiej jamie. Czarny Franek przykl€ kn€€ i wsun€€ g€ € boko r€ k€ w pierwsz€, a potem w drug€ dziur€ . "€ Nic tu nie ma... € powiedzia€ rozczarowany. € Tylko ten papier. I poda€ mi du€ €, troch€ pomi€ t€ kartk€ wyrwan€ z notatnika. Na kartce nagryzmolone by€ o kolorowym d€ ugopisem: Roman, zabra€ em t€ torb€ . Gdywyrwiesz si€ glinom, to szukaj mnie na P€ askim. Lisia Sk€ rka € €adna historia! € mrukn€€ em. € Schowaj t€ kartk€ do nory, bo Wacek Krawacik pomy€li, € e ukradli€my torb€ . I dajemy drapaka, zanim oni przyjad€. !Tak wi€ c los znowu okaza€ si€ dla mnie nie€ yczliwy. Mia€ em wyra€nego pecha. € Do licha! € mrucza€ em wracaj€c do wehiku€ u. € I znowu nic z tego. Ale jedno jest pocieszaj€ce: przynajmniej wiemy, gdzie ich !szuka€ . Na P€ askim. Chocia€ tyi tak chyba zna€ e€ now€ melin€ bandy? € zapyta€ em Czarnego Franka. Pokr€ ci€ g€ ow€. !€ Nie, prosz€ pana. Nie mia€ empoj€ cia, gdzie jest ten nowy ob€ z. Ja przecie€ ci€gle !kr€ ci€ em si€ na Bukowcu, € ebyodnale€€ map€ . Nawet nocowa€ em na tej wyspie. Zreszt€, jak nie uda€ o si€ schwyta€ Kapitana Nemo, Roman zrobi€ zebranie bandy i wyp€ dzili mnie. A p€ €niej Roman przeszed€ z Lisi€ Sk€ rk€ na Bukowiec, € eby dogada€ si€ ostatecznie z Krawacikiem. Ale w€ a€nie tego ranka milicja zrobi€ a ob€ aw€ na Bukowcu i zatrzyma€ a mnie, Romana i jeszcze kilku ch€ opak€ w. Lisia Sk€ rka zapewne zaszy€ si€ w por€ w !jak€€ dziur€ i milicja go nie nakry€ a. A swoj€ drog€, dlaczego pan tak bardzo interesuje si€ t€ map€? Co ona zawiera, prosz€ pana? Wzruszy€ em ramionami. € Naprawd€ nie mam poj€ cia. Ale chyba co€ w niej jest, skoro tak bardzo zale€ y na niej Krawacikowi i Brodaczowi.I dlatego chcia€ bym j€ zobaczy€ . Ju€ siedzia€ em za kierownic€ wehiku€ u, gdy nagle przysz€ o mi na my€l co€ wa€ nego. Wyj€€ em z marynarki sw€ j d€ ugopis i powr€ ci€ em na pag€ rek z suchym drzewem. Po chwili znowu siedzia€ em za kierownic€. € Co pan tam robi€ ? € zaciekawi€ a si€ Bronka. € Z listu wykre€li€ em dwa s€ owa: "na P€ askim". Trzeba Krawacikowi i Romanowi troch€ utrudni€ poszukiwania, bo przez to ja b€ d€ mia€ wi€ ksz€ szans€ . ROZDZIA€ SZESNASTY ZDUMIENIE HARCERZY * OK€ADAMY PLANY ZDOBYCIA MAPY I ROZGROMIENIA BANDY *REKONESANS NA JEZIORO P€ASKIE * HISTORIA CZARNEGO FRANKA * NEMO W TARAPATACH * NA RATUNEK * KIM JEST NEMO * ZASKOCZENIE.Zaparkowa€ em wehiku€ na skraju lasu, pozostawiaj€c w nim Czarnego Franka i Bronk€ ,a sam poszed€ em do obozu harcerskiego, powiadamiaj€c wartownik€ w, € e chcia€ bym zobaczy€ si€ z Tellem. Na "szcz€ €cie ch€ opiec by€ akurat w obozie i w towarzystwie Krogulca i Ba€ki wyszed€ mi na spotkanie. Usiedli€my na trawietu€ za bram€. Zapyta€ em ich o przebieg wojny z band€. Krogulec skrzywi€ si€ , jakbym mu da€ do po€ kni€ cia gorzk€ $pigu€ k€ . Ba€ka podrapa€ si€ po g€ owie, a Tell westchn€€ i rzek€ : € Ju€ dwa dni stracili€my€ szukaj€c bandy Czarnego Franka po wszystkich dziurach i k€tach. Jakby si€ w ziemi€ zapadli. A jednak dzia€ aj€. Le€niczemu z Jerzwa€ du skradli blaszan€ € € d€. Trzyma€ j€ obok le€nicz€ wki, na malutkim jeziorku po€ €czonym kana€ em z Jeziorem P€ askim i Jeziorakiem. Nie wiadomo zreszt€, czy to na pewno oni...Podp€ yn€ li te€ do zastawionego na P€ askim € akanale€ €cego do rybaka Plity z Jerzwa€ du. Rybak dopiero co zastawi€ € ak, wi€ c ryb w nim #nie znale€li. Ze z€ o€ci podarli € ak i zawlekli go w trzciny. Krogulec wybuchn€€ z gorycz€:#€ S€, dzia€ aj€, szkodz€. A panw dalszym ci€gu uwa€ a, € e nale€ y ich za to g€ aska€ po g€ owie? U€miechn€€ em si€ . € Zaczynam zmienia€ zdanie. Te € obuzy chyba naprawd€ przebieraj€ miar€ . Ale s€dzi€ em, € e gromada dzielnych ch€ opc€ w € nie mog€ em si€ powstrzyma€ , € eby!nie wpakowa€ im szpilki € ju€ sobie poradzi€ a z band€. Tak znakomity zwiadowca, jak Ba€ka, wytropi€ chyba ob€ z bandy, a € andarm Krogulec ju€ chwyci€ herszta. Tell znowu westchn€€ . € Nie mo€ emy znale€€ ich obozu. € €atwo szydzi€ , ale trudnej z€ apa€ Czarnego Franka € dorzuci€ Krogulec. !Lekcewa€ €co machn€€ em r€ k€. € Da€ em sobie z nim rad€ bez wielkiego trudu. Mo€ e jednak moje metody s€ lepsze? € Co pan ma na my€li? € o€ ywi€ si€ Ba€ka. € Czy€ by pan?... € zainteresowa€ si€ Tell. "€ Nie, pan € artuje € burkn€€ Krogulec. Podnios€ em si€ z trawy i pokaza€ em wehiku€ zaparkowany na skraju lasu. € Tam siedzi Czarny Franek € powiedzia€ em skromnie. Jak jeden m€€ rzucili si€ w kierunku samochodu. Ale ich zatrzyma€ em w po€ owie drogi. € Spokojnie, druhowie € powiedzia€ em. € Ja wzi€€ em w!niewol€ Czarnego Franka, je€li tak to mo€ na nazwa€ , ja nad nim s€d odb€ d€ i wyznacz€ murodzaj pokuty. Zreszt€, on nie#bra€ udzia€ u w kradzie€ y € € dkii w zniszczeniu € aka. W tym czasie nie by€ o go ju€ w bandzie. M€ j wywiad poinformowa€ mnie, € e obecniedowodzi band€ niejaki Roman, stokro€ niebezpieczniejszy od Czarnego Franka. Romana znale€€ mo€ na na bia€ ym jachcie przycumowanym do wyspy Bukowiec. Jacht ten nale€ y do Wacka, zwanego Krawacikiem, jako € e jego mama ma sklep z krawatami w pawilonach na Marsza€ kowskiej. € O rany! Pan wszystko wie € zdumia€ si€ Ba€ka. Tell z dum€ popatrzy€ na swoich koleg€ w. € A m€ wi€ em wam, € e Pan Samochodzik to cz€ owiek niezwyk€ y. Troch€ mi nie #wierzyli€cie. Twierdzili€cie € e on unika walki z band€, bo woli jej nie wchodzi€ w parad€ . No i co? Kto schwyta€ Czarnego Franka? Kto ma takie dok€ adne informacje o bandzie? Krogulec zerkn€€ na mnie z zachwytem, po€ €czonym z odrobin€ niedowierzania. € A mo€ e pan wie r€ wnie€ , gdzie jest tajny ob€ z bandy? € zapyta€ podchwytliwie. € Dok€ adnego miejsca nie "znam. Ale mog€ okre€li€ rejon, w kt€ rym si€ znajduje. € Ale pan nam nie zdradzi tego miejsca? € zapyta€ Krogulec z nadziej€, € e mo€ e jednak im powiem. € Ba, nawet pomog€ wam w odnalezieniu obozu i rozgromieniu bandy. Postawi€ jednak pewne warunki. Trapi€ ich i zarazem irytowa€ widok Czarnego Franka, siedz€cego w moim wehikule. #Mieli ochot€ podej€€ bli€ ej do wozu, zagada€ do ch€ opaka, mo€ e nawet odrobin€ si€ z nim podra€ ni€ . Nie mog€ o im si€ "pomie€ci€ w g€ owie, € e ten ichnieuchwytny dot€d przeciwniksiedzi w wehikule jako m€ j przyjaciel. € W jaki spos€ b go pan schwyta€ ? € z ponur€ min€ zagadn€€ Krogulec. € Czy musia€ pan go obezw€ adni€ ? € Wsiad€ do wozu potulnie i grzecznie. € Och, panie Tomaszu! € wyrzek€ tylko Tell. Ale w tych s€ owach brzmia€ a duma, € e okaza€ em si€ takim, o jakim opowiada€ swym przyjacio€ om !harcerzom. I troch€ zazdro€ci, € e dokona€ em tego, czego oni nie potrafili. € To jedynie sprawa metody €wyja€ni€ em skromnie. € Moja metoda perswazji okaza€ a si€ w tym wypadku bardziej skuteczna ni€ wasza. A gdy wreszcie usiedli, z oczami jednak wci€g utkwionymi w wehiku€ , zapyta€ em Tella: € Nie widzia€ e€ Cz€ owieka z Blizn€? € Nie, panie Tomaszu... Tym razem ja westchn€€ em, bo nie jest przyjemnie #upewnia€ si€ po raz kt€ ry€, € em€dre rachuby i przewidywania zupe€ nie zawiod€ y. Opowiedzia€ em im o Wacku Krawaciku, Brodaczu, Romanie i historii z tajemnicz€ map€ € owisk. Zrelacjonowa€ em przygod€ na drodze z I€ awy, zako€czon€ odnalezieniem kartki napisanej przez Lisi€ Sk€ rk€ . € Rozwi€zanie zagadki mapy € owisk jest dla mnie tak samo wa€ ne, jak dla was uporanie si€ z bandami chuligan€ w nad Jeziorakiem. Wy pomo€ ecie mi zerkn€€ do tej mapy, a ja wam pomog€ w poskromieniu bandy. !€ Zgoda! € wykrzykn€ li niemal jednocze€nie. € Zamiast jednej b€ d€ dwie przygody. Mo€ e ta mapa rzeczywi€cie zawiera jak€€ wielk€ tajemnic€ ? Pi€ € tysi€ cy z€ otych chcieli da€ za jej zwrot, to naprawd€ podejrzane. Tell zapyta€ rzeczowo: € Jakie pan ma dla nas konkretne zadanie? Odpar€ em po chwili namys€ u: € Przyjad€ po was jutro i wsp€ lnie wyruszymy na Jezioro P€ askie. Zasalutowali, powiedzieli€my sobie: "Cze€€ , czuwaj" i harcerze wr€ cili do obozu, a jado wehiku€ u. Po chwili p€ yn€€ em przez jezioro w kierunku Przyl€dka Sandacza. $Zbli€ a€ si€ wiecz€ r € ciep€ y, bezwietrzny. Jezioro € zazwyczaj tak ruchliwe, jak gdyby € ywe € teraz wydawa€ osi€ martwe. Nawet najdrobniejsza fala nie obiega€ a na brzegi. Woda zastyg€ a jak ogromna ka€ u€ a gor€cego o€ owiu, w kt€ rej !promienie sk€ aniaj€cego si€ kuzachodowi s€ o€ca pozostawia€ y €lad podobny do stygn€cego € aru. Lecz do nocy by€ o jeszcze daleko. Dlatego postanowi€ em cho€ na chwil€ wyp€ yn€€ na Jezioro P€ askie i zorientowa€ si€ , jak ono wygl€da. Nie by€ em na nim nigdy, zna€ em jetylko z dok€ adnej mapy. Dlaczego nazwano je P€ askim? Czy bywaj€ jeziora niep€ askie,pag€ rkowate lub pochy€ e? Czemu w og€ le potraktowano je jako co€ odr€ bnego, cho€ € €czy€ je z Jeziorakiem iej w€ a€nie A˜аЅkЊ{B4€Іk ƒьЅkpB4€Іk4LІkCpB4Љ€† cІ9Њ  c :Ћ cl:Ќ,… cЯ:­Б'9 c2;Ўъ1Їc•;Џ‘:№2ј;przesmyk szeroki na sto metr€ w? Wp€ ywaj€c z Jezioraka na P€ askie, kto€ nie obeznany z map€, w og€ le by nie !zauwa€ y€ , € e znalaz€ si€ na innym jeziorze. Ot, Jeziorak "raptem zw€ € y€ si€ na kr€ tkim odcinku, podobnie jak tylekro€ w pobli€ u I€ awy, a potem znowu rozlewa€ a si€ ogromna to€, pe€ na wysp i wysepek. To chyba na kt€ rej€ z nich znajduje si€ obozowisko bandyRomana? € Niech pan uwa€ a, tam s€ sieci € zwr€ ci€ si€ do mnie Czary Franek, gdy usi€ owa€ em p€ yn€€ wzd€ u€ wschodniego brzegu. € Porwie je pan albo €rub€ straci. To nie by€ y sieci, tylko ogromny € ak. Wbite w p€ ytkie dno ga€ € zie zaznacza€ y jego ko€ce, na wodzie le€ a€ a kilkana€cie p€ ywak€ w utrzymuj€cych € ak na okre€lonej g€ € boko€ci. Omin€€ em pu€ apk€ i zawr€ ci€ em w stron€ przesmyku. A potem pos€ a€ em ostatnie spojrzenie na Jezioro P€ askie. W lekkiej szarzy€nie zapadaj€cego wieczoru ze sw€ nieruchom€, troch€ € € € taw€ powierzchni€ i k€ pami drzew na wyspach € wygl€da€ o bardzo tajemniczo. Mo€ e wra€ enie to powodowa€ ajego martwota? Nie widzia€ o si€ przecie€ na nim € adnej &€ € dki i € agla, nie s€ ysza€ o si€ jazgotu motor€ wek. Niedost€ pne, zaro€ni€ te lub bagniste brzegi odstr€ cza€ y turyst€ w, przez co pozwala€ y jezioru zachowa€ dziki, pierwotny urok. Wczasowicze z Bukowca lub Siemian rzadko tu zagl€dali. "Sprytnie uczyni€ a banda, !sadowi€c si€ w tej okolicy" € pomy€la€ em, wp€ ywaj€c w przesmyk, gdzie na zachodnimbrzegu sta€ samotny dom € gaj€ wka z czerwonej ceg€ y. Od tego miejsca w kierunku p€ € nocnym, to jest wzd€ u€ "Jeziora P€ askiego, r€ s€ g€ sty las, ci€gn€cy si€ a€ do pierwszych zabudowa€ wsi Jerzwa€ d. R€ wnie€ na "kilkana€cie kilometr€ w w g€ €b l€du teren pokryty by€ przepastnym lasem. Ca€ ymi godzinami mo€ na by€ o po nim kluczy€ , nie spotkawszy cz€ owieka, tylko ma€ e, le€ne jeziorka. Znakomita kraina dla !tych, kt€ rzy nie € yczyli sobie spotka€ z obcymi. Dobili€my do Przyl€dka Sandacza. Przygotowanie kolacji powierzyli€my Bronce. Aja z Czarnym Frankiem zabra€ em si€ do budowy obozu.Najpierw rozstawili€my namiot dla Bronki i nadmuchali€my dla niej materac. Mia€ em w samochodzie jeszcze drugi materac (zawsze €pi€ na dw€ ch, € eby od ziemi tak nie ci€gn€ € o), wi€ c ten drugi przeznaczy€ em dla Franka. Przyda€ a si€ tak€ e wojskowa peleryna, tak zwana pa€ atka; z dw€ ch takich pa€ atek mo€ nazbudowa€ zgrabny namiocik. Franek, wykorzystuj€c "pa€ atk€ i p€ acht€ brezentow€,!kt€ r€ na d€ u€ szych postojach okrywa€ em wehiku€ , zbudowa€ dla siebie wygodne domostwo. Zjedli€my kolacj€ € jajka sadzone na boczku € popili€myherbat€. Zanim zupe€ nie zapad€ zmrok, przespacerowa€ em si€ po lasku, gdzie mia€ sw€ j namiocik tajemniczy Ornitolog.Ale znalaz€ em tylko miejsce pojego obozowisku, zgniecion€ traw€ i do€ ki po namiotowych ko€ kach. Na drzewie pozosta€ tak€ e wyrysowany w korze sosnowej maszkaron. "Tajemniczy Ornitolog wyni€ s€ "si€ tajemniczo" € pomy€la€ em. Bronka zaraz po kolacji posz€ aspa€ do namiotu. Czarny Franek usi€ owa€ € owi€ w€ gorze. Mia€ w kieszeni haczyk, € y€ k€ i sp€ awik, a w€ dzisko wyci€€ z leszczyny. Nie schwyta€ jednak ani !jednej ryby, cho€ pr€ bowa€ a€ do nocy. Nie k€ ad€ em si€ spa€ . Siedzia€ em na do€€ wysokim, trawiastym brzegu jeziora i obserwowa€ em powoln€ w€ dr€ wk€ ksi€ € yca, kt€ ry wylaz€ zza Czaplego Ostrowa iteraz tkwi€ nad miejscem, gdzie mia€ biwak pan Anatol. %Ksi€ € yc €wieci€ tylko po€ € wk€ swej tarczy, lecz i tak noc by€ a widna. Znudzony nieudanym po€ owem Czarny Franek usiad€ obok mnie. € Czy tak nie jest lepiej? Spokojniej, bezpieczniej? € zapyta€ em go. Nic nie odrzek€ . Tacy jak on, m€ odzi ludzie, albo zbyt szybko i gorliwie wyznaj€ swoje€winy i przez to nasuwaj€ podejrzenia, € e nie zrozumieli do ko€ca i nie prze€ yli zbyt g€ € boko swych b€ € d€ w, albo € obc€ gami trzeba z nich wyci€ga€ wyznania, kt€ re ich bol€. Przyznam si€ , € e wol€ tych drugich, a do nich si€ chyba zalicza€ Czarny Franek. € Opowiedz mi o sobie € poprosi€ em. € Nie pytam przez#zwyk€ € ciekawo€€ . Mo€ e b€ d€ m€ g€ ci jako€ pom€ c? € Mnie € adna pomoc niepotrzebna. Dam sobie rad€ . Potrafi€ si€ chyba jako€ urz€dzi€ € odrzek€ . "Jeszcze si€ je€ y" € #pomy€la€ em. A g€ o€no rzek€ em: € No, dobra. Ale o sobie chybamo€ esz mi co€ powiedzie€ ? Czy twoje € ycie to a€ taka tajemnica? Wzruszy€ ramionami. Przecie€ pan wie, kim jestem. Przezywaj€ mnie Czarny Franek, tak jak pana € Pan Samochodzik. Pan naprawd€ pracuje w muzeum? € Mam ci pokaza€ legitymacj€ ? € roze€mia€ em si€ . € Chcia€ bym mie€ taki samoch€ d, jak pan ma. I w og€ le, wola€ bym by€ w pana sk€ rze ni€ we w€ asnej. € Przecie€ mo€ esz zmieni€ #sk€ r€ . W€ a€nie chcia€ bym ci w tym pom€ c. € E, dam sobie rad€ € machn€€ r€ k€ € Ile uko€czy€ e€ klas? !€ Niewiele, prosz€ pana. Tylko podstaw€ wk€ . "€ Nie chcia€ o ci si€ uczy€ € stwierdzi€ em. € Wcale nie jestem leniwy € "oburzy€ si€ . € To z winy ojca. Bo moi rodzice si€ rozwiedli. Dwie siostry wzi€ € a matka, a mnie ojciec, kt€ ry si€ drugi #raz o€ eni€ i z t€ drug€ € on€ ma troje dzieci. Tylko on pracowa€ , w domu by€ a bieda, bo ojciec troch€ pije. Wi€ c ci€gle mi powtarza€ , € e jak tylko sko€cz€ podstaw€ wk€ , !musz€ i€€ do roboty, € eby mu nie by€ ci€ € arem. Najpierw "by€ em go€cem. Znudzi€ o mi si€ to i wyjecha€ em z grup€ ch€ opc€ w zbiera€ jagody w Bieszczadach. To by€ a grupka troch€ starszych ode mnie ch€ opak€ w, te€ taki gang. Zbierali€my jagody przez dwa tygodnie, a potem w "rajz€ " po Bieszczadach. Okradali€my turyst€ w, no i pan wie. Odsiadywa€ em poprawczak. Jak z niego wyszed€ em, kazali #mi si€ uczy€ na €lusarza. Ale to nie dla mnie, nie ci€gnie mnie taka robota. Ja wola€ bym prac€ niebezpieczn€ albo jak€€ tak€ trudn€... Nie potrafi€ tego nazwa€ . No, chcia€ bym by€ marynarzem !albo i€€ do milicji. Wsz€ dzie jednak trzeba mie€ wi€ ksz€ szko€ € i, wie pan, nieposzlakowan€ opini€ . A ja mam za sob€ ten poprawczak. Pracowa€ em potem w stolarni, na budowach, wsz€ dzie po dwa, trzy miesi€ce. Ale to nie przez lenistwo rzuca€ em, Po prostu nie ci€gnie mnie taka robota i dlatego nie znajdowa€ em zadowolenia. Czeka€ em tylko do lata, € eby si€ urwa€ z roboty i z ch€ opakami na wyraj, nad !Jeziorak si€ dosta€ . Spodoba€ omi si€ tutaj. Urwa€ . Us€ yszeli€my narastaj€cy warkot €lizgacza. "Ch€ opak drgn€€ , zerwa€ si€ z ziemi, lecz zaraz znowu usiad€ .Oto p€ yn€€ jego wr€ g, cz€ owiek, kt€ ry go pokona€ w nier€ wnej walce € sam przeciw ca€ ej bandzie. Wycie #silnika zbli€ a€ o si€ , wydawa€ o %si€ , € e €lizgacz jest tu€ , tu€ , "a przecie€ nie widzia€ o si€ go jeszcze. Lecz potem warkot zacz€€ cichn€€ . Narasta€ spok€ j wielkiego jeziora, zm€cony tylko kwakaniem kaczor€ w w trzcinach, nieoczekiwanym pluskiem ryby w wodzie... € Idziemy spa€ € zdecydowa€ em. Powiedzieli€my sobie "dobranoc" i rozeszli€my si€ . On do swego domku, a ja do wehiku€ u. Lecz cho€ by€ em bardzo €pi€cy, to przecie€ nie mog€ em zasn€€ . Moja wyobra€nia pracowa€ a. To w€ a€nie ona w dotychczasowych moich przygodach odgrywa€ a rol€ niepo€ledni€. Dzi€ ki niej potrafi€ em przedstawi€ sobie spos€ b my€lenia moich #wrog€ w, "wej€€ w ich sk€ r€ " €jak to nazywa€ em, i przewidzie€ ich nast€ pne poczynania, jak gracz w szachach przewiduje posuni€ cia swego przeciwnika. Teraz wyobra€nia przenios€ a mnie do nowego obozowiska bandy. I wtedy zerwa€ em si€ z "pos€ ania. Pr€ dko naci€gn€€ em sweter i spodnie. Zakr€ ci€ em starter wehiku€ u. Ju€ rusza€ em, gdy Czarny Franek wskoczy€ na siedzenie obok mnie. € Pan p€ ynie na jezioro pilnowa€ € aka € stwierdzi€ . Jak wida€ , jego wyobra€nia te€ pracowa€ a tej nocy. "€ Nie pop€ yn€ , tylko pojad€ €!odpowiedzia€ em. € Us€ yszeliby szum motoru i plusk na wodzie.€ak jest w zatoczce przy p€ € wyspie, na kt€ rym znajdujesi€ r€ wnie€ Przyl€dek Sandacza. Droga wzd€ u€ brzegu nas tam zaprowadzi... Jechali€my powoli, bo cho€ #€wieci€ ksi€ € yc, brzeg jeziora "kry€ si€ w cieniu m€ odego lasu, a blask reflektor€ w m€ g€ nas zdradzi€ . W pewnej chwili ciemno€€ sta€ a si€ tak nieprzenikniona, € e Franek musia€ wyskoczy€ z wozu i nakrywaj€c d€ oni€ zapalon€ !latark€ elektryczn€ pilotowa€ mnie w€r€ d pni drzew. Droga najpierw sz€ a wzd€ u€ brzegu, potem zatacza€ a "lekkie p€ € kole, oddalaj€c si€ od niego, i znowu podchodzi€ a do jeziora. € To jest gdzie€ tutaj € "powiedzia€ em, rozgl€daj€c si€ po jeziorze. Wydawa€ o mi si€ , € e widz€ zatoczk€ , przy kt€ rej rozstawiono ramiona € aka i zaznaczono wbitymi w dno ga€ € ziami. Teraz, w mroku nocy, niepodobie€stwem by€ o odnale€€ je na czarnej toni. € Fatalny zjazd do wody € stwierdzi€ em. € Wehiku€ nie pokona krzak€ w i trzcin. !Musimy wyj€€ z wozu i znale€€ dogodny zjazd na wypadek, "gdyby oni usi€ owali dosta€ si€ do € aka. Wyszli€my z wozu i zrobili€my brzegiem chyba ze dwie€cie metr€ w. Okaza€ o si€ , € e !poprzednio pope€ ni€ em omy€ k€ .Dopiero tutaj otwiera si€ nowazatoczka, i to ta z € akiem. !Nie, nie widzieli€my € aka, ale "domy€lili€my si€ , € e musi tam by€ , poniewa€ ... w strudze ksi€ € ycowego blasku zobaczyli€my nadp€ ywaj€c€ w !tym kierunku blaszan€ € € dk€ zch€ opakami Romana. Woda nios€ a plusk wiose€ i €ciszone g€ osy: € O tam... Bardziej na lewo... Kije z wody wystaj€... Tam dop€ ywajcie, ch€ opaki... Dotkn€€ em ramienia Czarnego Franka i szepn€€ em mu do ucha: !€ P€ dzimy po wehiku€ . Tu jest dobry zjazd. Zaskoczymy ich wchwili, gdy zaczn€ wyci€ga€ € ak z wody. W tym momencie z pobliskich $trzcin rozleg€ si€ ryk €lizgacza."A€ skurczyli€my si€ , tak nas tozaskoczy€ o. W jednej chwili €lizgacz znalaz€ si€ przy blaszanej € € dce. Czarno ubranaposta€ chwyci€ a € elazny %€ a€cuch, kt€ ry zwisa€ z € € dki. Jednocze€nie Nemo doda€ gazu. €€ dk€ szarpn€ € o. Ch€ opcy, kt€ rzy w niej siedzieli, zacz€ li wyskakiwa€ jak jab€ ka z koszyka, kt€ rym kto€ mocno potrz€sn€€ . !€ Nemo! Nemo! € rozleg€ y si€ przera€ one wrzaski. Nie znalaz€ si€ ani jeden odwa€ niak, kt€ ry by pozosta€ w holowanej przez €lizgacz € € dce. Wszyscy salwowali si€ ucieczk€ wp€ aw w stron€ drugiego bli€ szego brzegu. Ale tym razem Nemo pope€ ni€ "b€ €d. Zamiast holowa€ € € dk€ na g€ € bi€ , zrobi€ rund€ na jeziorze, chc€c pewnie jeszcze bardziej przep€ oszy€ uciekaj€cych ch€ opak€ w. Ale zbyt si€ przy tym zbli€ y€ do zaro€li. €lizgacz wpad€ w "trzciny, kt€ re wkr€ ci€ y si€ w €rub€ . Motor parskn€€ raz i drugi, zawy€ ... i umilk€ . Na jeziorze nasta€ a cisza, jedynie fale wywo€ ane przez €lizgacz marszczy€ y powierzchni€ wody ze strug€ !ksi€ € ycowego €wiat€ a, kt€ ra lekko drgaj€c, przypomina€ a "jasn€ smug€ w sier€ci jakiego€wielkiego, czarnego potwora. € Ch€ opaki! Wracamy! € us€ ysza€ em rozkazuj€ce wo€ anie Lisiej Sk€ rki. € On uwi€z€ ! Nie ucieknie nam, Teraz go dostaniemy. "Pos€ usznie zawr€ cili, kieruj€c si€ do uwi€ zionego w !trzcinach €lizgacza. Zrozumieli,!€ e Nemo przesta€ by€ gro€ny, € e nie poradzi sobie z czterema przeciwnikami. € Biegn€ po wehiku€ ! € krzykn€€ em do Franka. Lecz Czarny Franek jakby mnie nie !s€ ysza€ . Bez s€ owa zrzuci€ z siebie ubranie i skoczy€ do wody. Przez sekund€ !przemkn€ € a mi my€l, € e mo€ e €pieszy na pomoc swoim dawnym kompanom. Nie by€ o jednak czasu na w€tpliwo€ci. Co tchu pop€ dzi€ em po wehiku€ . A gdy zjecha€ em nim nad jezioro, oczom moim ukaza€ si€ taki widok. W strudze ksi€ € ycowego €wiat€ a widzia€ em wyra€nie g€ owy ch€ opak€ w z bandy, kt€ rzy byli ju€ bardzo blisko €lizgacza. O trzy metry od Nemo znajdowa€ si€ r€ wnie€ Czarny Franek, p€ yn€cy szybko kraulem. A Kapitan Nemo € cho€ zapewne dobrze zdawa€ sobie spraw€ z gro€ €cego mu niebezpiecze€stwa i m€ g€ ratowa€ si€ ucieczk€ wp€ aw do brzegu € przecie€ nie ucieka€ . Sta€ wyprostowany na€lizgaczu, w potokach ksi€ € ycowego €wiat€ a, jakby oczekuj€c, a€ ch€ opaki z !bandy podp€ yn€ jeszcze bli€ ej.A potem zrzuci€ p€ aszcz z kapturem i chwyci€ w r€ ce spinning. Kapitan Nemo bez czarnego p€ aszcza i kaptura, Kapitan Nemo z odkryt€ twarz€! Na €lizgaczu sta€ a drobna, szczup€ a dziewczyna z d€ ugim warkoczem. Marta. Na kr€ tki moment ch€ opaki z bandy znieruchomieli, przesta€ tak€ e p€ yn€€ Czarny Franek. Jakby ich sparali€ owa€ a €wiadomo€€ , kim jest Nemo. € Tak, to ja jestem Kapitanem!Nemo! € zawo€ a€ a Marta. € To przede mn€ tyle razy uciekali€cie w najwi€ kszym strachu. To ja was tyle razy !pokona€ am. I teraz te€ si€ was#nie boj€ . Zbli€ cie si€ tylko, a m€ j spinning p€ jdzie w ruch. Pomy€la€ em: "Nemo jak zwykle kocha efekty". Ale tym razem "go" rozumia€ em. Kiedy zobaczy€ , € e b€ dzie musia€ "ulec przewa€ aj€cej sile, wola€ sam pokaza€ , kim jest, ni€ pozwoli€ , aby z niego zdzierano p€ aszcz i kaptur. To by€ oby zbyt upokarzaj€ce. Czarny Franek krzykn€€ : € Nie b€ j si€ ich. Ja ci pomog€ ... !Kilkoma wyrzutami r€k zbli€ y€ !si€ do €lizgacza. Po sekundzie ju€ prze€ azi przez burt€ i stan€€ obok dziewczyny. #Zapali€ em €wiat€ a reflektor€ w, przycisn€€ em klakson i zajecha€ em do wody, kieruj€c %si€ w stron€ €lizgacza i € € dki. "€ Milicja! € wrzasn€€ kto€ z bandy. Zapewne wzi€ li m€ j wehiku€ za milicyjn€ motor€ wk€ . I w najwi€ kszym pop€ ochu, nawo€ uj€c si€ wzajemnie, zawr€ cili do brzegu, gdzie oczekiwa€ a ich reszta bandy. € Dzi€ kuj€ ci, Franek € powiedzia€ a Marta do ch€ opaka. € A teraz mo€ e b€ dziesz € askaw odda€ mi pier€cionek. Czarny Franek roze€mia€ si€ : € No pewnie, € e ci go zaraz oddam. Ale mam go w ubraniu na brzegu. Najpierw uwolni€ €rub€ z trzcin. I wskoczy€ do wody. Zatrzyma€ em wehiku€ tu€ przyburcie blaszanej € € dki. Dziewczyna narzuci€ a na siebie sw€ j p€ aszcz z kapturem. %€ Sk€d si€ tutaj wzi€ li€cie? € zapyta€ a mnie. € Napotkali€my wczoraj ten !€ ak i pomy€leli€my, € e banda spr€ buje wybra€ z niego ryby. € To € ak mojego ojca € %wyja€ni€ a. € Ojciec ba€ si€ , € ei jemu go zniszcz€ jak rybakowi Pilcie. Chcia€ czuwa€ przy € aku ca€ € noc, ale potem by€ by zm€ czony i w dzie€ nie m€ g€ by pracowa€ . Wi€ c ja podj€ € am si€ pilnowa€ . € Jeste€ c€ rk€ rybaka? € zainteresowa€ si€ Czarny Franek. Dalszego ci€gu ich rozmowy "nie s€ ysza€ em, bo odp€ yn€€ em wehiku€ em w stron€ drugiego brzegu. Chcia€ em zobaczy€ , co"robi banda. Ale cho€ p€ yn€€ em wolno wzd€ u€ pasa trzcin, !o€wietlaj€c l€d reflektorami, to przecie€ nikogo nie zauwa€ y€ em. Banda czmychn€ € a chyba do swego tajnego obozu. #Zawr€ ci€ em. €lizgacz mia€ ju€ !€rub€ woln€ od trzcin, silnik !zapali€ bez € adnego trudu, ale Marta nie zamierza€ a jeszcze wraca€ do domu. € Banda chyba nie ma nic do jedzenia € powiedzia€ a. € Gdynas nie b€ dzie, mo€ e znowu zechc€ dosta€ si€ do € aka? Zaczekajmy tu do €witu. Podci€gn€ li€my €lizgacz i $€ € dk€ bli€ ej l€du. Wyjecha€ em wehiku€ em na brzeg. Usiedli€myna trawie pod drzewami. Ksi€ € yc ju€ znika€ za horyzontem, zrobi€ o si€ bardzociemno, jak to zazwyczaj bywa na kr€ tko przed €witem. € I c€ € , Kapitanie? € !zwr€ ci€ em si€ do Marty. € Czypo tej lekcji zamierzasz dalej prowadzi€ samotn€ walk€ z band€? A mo€ e jednak warto si€ zastanowi€ , czy nie dzia€ a€ w wi€ kszej gromadzie,z przyjaci€ € mi? € Musz€ wyp€ dzi€ st€d t€ band€ . Na zawsze. Inaczej nigdy tu nie b€ dzie spokoju € Jeziorakiem iej w€ a€nie A˜аЅkЊ{B4€Іk ƒьЅkpB4€Іk4LІkCpB4 ƒŒА.D*<БО} c€n<В; cб<ГGхc4=Д,"( c—=ЕT,bcњ=ЖЖ4мc]>З’=Р>upiera€ a si€ Marta. A potem szturchn€ € a w bok Czarnego Franka € No, oddaj mi pier€cionek. Ch€ opak wr€ czy€ jej go bardzo niech€ tnie. € Szkoda, € e mi zabierasz € rzek€ . € To by€ aby fajna pami€tka po pewnej niezwyk€ ej dziewczynie. Wzruszy€ a ramionami. € Wcale nie jestem niezwyk€ a.!€ A tw€ j €lizgacz? To rzucaniespinningiem? To przezwisko Kapitan Nemo? € m€ wi€ z zachwytem Czarny Franek. !Lekcewa€ €co machn€ € a r€ k€. € Powiadam ci, € e nie ma w tym nic niezwyk€ ego, M€ j ojciec jest rybakiem, urodzi€ am si€ nad tym "jeziorem, nauczy€ am si€ € owi€ ryby i rzuca€ spinningiem. "Ojciec powiedzia€ , € e je€li po sko€czeniu szko€ y zdam egzamin i b€ d€ studiowa€ ichtiologi€ , wujo zrobi mi €lizgacz, a ojciec wyremontowa€ du€ y motor, kt€ ry okazyjnie kupi€ w Olsztynie. A trzeba ci wiedzie€ , € e m€ j wujo jest szkutnikiem w Ostr€ dzie, a "ojciec ma kilka € odzi z r€ € nymimotorami. Zda€ am na uniwersytet, a gdy uko€cz€ "ichtiologi€ , b€ d€ rybakiem jak m€ j ojciec, tylko € e wykszta€ conym, prowadz€cym gospodark€ rybn€ na jeziorze. A co do mojego przezwiska, to po prostu moj€ najulubie€sz€ "ksi€€ k€ by€ o "20 tysi€ cy mil podwodnej € eglugi" Verne'a. Wdomu ci€gle m€ wi€ am o kapitanie Nemo, a€ ojciec przezwa€ mnie Kapitanem Nemo. Wykorzysta€ am to do walki z band€. Bo przecie€ zwyk€ ej Marty nikt by si€ nie ba€ . A z tajemniczym Kapitanem Nemo € to zupe€ nie inna sprawa. Nagle doda€ a tym samym tonem: € Uwaga! Kto€ jest w krzakach i nas obserwuje... ROZDZIA€ SIEDEMNASTY JAK SCHWYTA€EM PODS€UCHUJ€CEGO * NA CZYM POLEGA€Y "NIETAKTY TOWARZYSKIE"? * DOBRANA KOMPANIA DZIWNYCH POSTACI * KTO JEST WROGIEM €LIZGACZY? * CZYM ZAIMPONOWA€ MARCIE? * MARZENIA * CZY MO€NA €OWI€RYBY "NA PUP€"? * BUNT PANAKAZIA. Marta mia€ a jaki€ sz€ sty #zmys€ . D€ ugoletnie wsp€ € € ycie !z jeziorem i lasem uczyni€ o j€ wra€ liw€ na ka€ dy niemal szelest. Ale w przeciwie€stwie do nieobytego z przyrod€ mieszczucha, kt€ remu w lesie ka€ dy szmer lub plusk wody w jeziorze mo€ e wydawa€ si€ podejrzany, ona nie reagowa€ azupe€ nie na pewne rodzaje nocnych odg€ os€ w. Jakby mimonocnego mroku widzia€ a, € e tonie cz€ owiek skrada si€ po pod€ci€ € ce le€nej, lecz przebiega mysz, € e to nie pluszcza wios€ a € odzi, lecz ryba rzuci€ a si€ w jeziorze. A teraz, cho€ nic nie s€ yszeli€my, ona jednak wiedzia€ a, € e kto€ nas pods€ uchuje. € Prowad€my dalej rozmow€ , jakby€my o tym nie mieli poj€ cia € szepn€ € a. € A ja na chwil€ odejd€ i !spr€ buj€ zaj€€ go z ty€ u € odpowiedzia€ em r€ wnie "€ciszonym g€ osem. G€ o€no za€ rzek€ em: € Pozw€ lcie, € e popatrz€ na drug€ zatoczk€ . Kto wie, czy banda nie spr€ buje od innej strony dosta€ si€ do € aka. To m€ wi€c podnios€ em si€ z trawy i poszed€ em wolno brzegiem jeziora. Czarny Franek i Kapitan Nemo prowadzili dalej rozmow€ , !kt€ r€ mog€ em s€ ysze€ nawet zpewnej odleg€ o€ci. Franek pyta€ Nemo, czy tutejsi rybacy nie potrzebuj€ pomocnik€ w i ile taki pomocnikzarabia. Odpowiedzi Nemo ju€ nie dos€ ysza€ em, bo zag€ € bi€ em si€ w las. Skrada€ em si€ ostro€ nie z elektryczn€ latark€ w r€ ku. Nie chcia€ em przedwcze€nie sp€ oszy€ ukrytego w krzakach!cz€ owieka. Nale€ a€ o podej€€ tak blisko niego, aby schwyta€ go w promie€ latarki. Ale trudno i€€ bezszelestnie przez m€ ody las, tyle w nim suchych li€ci, niskich i niewidocznych ga€ € zi szeleszcz€cych za ka€ dym dotkni€ ciem. Co krok "przystawa€ em i d€ u€ sz€ chwil€ sta€ em nieruchomo, aby € w !kto€, gdyby us€ ysza€ szelest, s€dzi€ , € e spowodowa€ o go jakie€ le€ne stworzenie. Jeszcze krok i znowu przystan€€ em. Znowu krok... i !d€ u€ sza przerwa w w€ dr€ wce. Iznowu krok... Ju€ by€ em blisko miejsca, gdzie Nemo rozmawia€ z Czarnym Frankiem. Przykl€ kn€€ em i odt€d posuwa€ em si€ tylko na czworakach. Przew€ drowa€ em tak mo€ e ze cztery metry, kiedy z prawej strony, najdalej o trzy kroki ode mnie,!us€ ysza€ em chrobot ga€ €zki i czyje€ westchnienie. "Zapali€ em latark€ elektryczn€ izobaczy€ em le€ €cego na ziemi Ornitologa. !€ Niech pan j€ zgasi, do licha!€ powiedzia€ , zas€ aniaj€c sobie d€ oni€ oczy. € Witam pana € odrzek€ em, !gasz€c latark€ . € I zapraszam do towarzystwa. !Czu€ si€ chyba bardzo g€ upio, € e go z€ apa€ em na gor€cym uczynku. Ale nie da€ tego po sobie pozna€ , Wsta€ z ziemi i wyszed€ z lasku z tak€ niewinn€ min€, jakbym go spotka€ na € awce w jakim€ parku. € To pani jest tym Nemo € #stwierdzi€ witaj€c si€ z Mart€.€ A oto Czarny Franek € przedstawi€ em ch€ opaka Ornitologowi. !€ To za€ Fa€ szywy Ornitolog €Marta zaprezentowa€ a go Frankowi. Rado€nie zatar€ em r€ ce. € Dobrana kompania € o€wiadczy€ em. € Tajemniczy i gro€ny Kapitan Nemo, Czarny Franek, do niedawna przyw€ dca m€ odzie€ owego gangu, Fa€ szywy Ornitolog, kt€ ry kryje si€ po krzakach i trzeba go z nich wyci€ga€ jakryb€ z € aka. € I tajemniczy d€ entelmen zwany Panem Samochodzikiem "€ uzupe€ ni€ weso€ o Ornitolog. € Sk€d pan wie, € e mnie tak nazywaj€? € zdziwi€ em si€ . € O, nawet drzewa szumi€ o pa€skim przydomku € wykr€ ci€ si€ od odpowiedzi. € A co do tego obserwowania z ukrycia, to po prostu p€ ac€ wam pi€ knym za nadobne. Zdaje mi si€ , € e nie tak dawno schwyta€ em was na tym samym. € Ach, nie b€d€my zbyt drobiazgowi € rzek€ em. € Przecie€ nie b€ dziemy si€ obra€ a€ o tego rodzaju drobnenietakty towarzyskie. € Nie jestem sk€ onny do obrazy € powiedzia€ Ornitolog.!€ Ale musz€ przyzna€ , € e nie jest mi zbyt przyjemnie, gdy kto€ mnie nazywa Fa€ szywym Ornitologiem. T€ umaczy€ em ju€ !panu € zwr€ ci€ si€ do mnie z pretensj€ w g€ osie € € e jednak jestem prawdziwym ornitologiem. Po prostu tylko !dla € artu uda€ em, € e nabieram si€ na opowiadanie o kiwiku. !Wsta€ . Wr€ ci€ w krzaki, sk€d nas obserwowa€ . Po chwili zjawi€ si€ objuczony gumow€ $€ € deczk€, w kt€ rej le€ a€ jego dziwny str€ j i aparat fotograficzny z ogromn€ lunet€. € Jak zwykle przed €witem wybra€ em si€ nad jezioro obserwowa€ budz€ce si€ ptactwo. Dosz€ y mych uszu jakie€ krzyki, postanowi€ em wi€ c najpierw ostro€ nie zbada€ teren. Dlatego si€ podkrad€ em. € No, ale potem mia€ pan czasstwierdzi€ , € e to nie rozb€ jnicy, tylko bardzo porz€dne towarzystwo siedzi nad jeziorem. "€ Owszem € zgodzi€ si€ . € Alenie chcia€ em wam przeszkadza€ w rozmowie. I zachichota€ rado€nie. By€ o oczywiste, € e buja. Ale r€ wnie€ oczywiste wydawa€ o si€ , € e nie wyci€gniemy z niego prawdy. Wi€ c ju€ lepiej "by€ o obr€ ci€ wszystko w € art. € Mimo wszystko uwa€ am pana za Fa€ szywego Ornitologa € stwierdzi€ Kapitan Nemo. € I tak b€ d€ pana nadal nazywa€ . € Mo€ e mnie pani uwa€ a€ za swego wroga € rzek€ do MartyOrnitolog. € Albowiem jestem wrogiem wszelkiego rodzaju €lizgaczy i ha€ a€liwych motor€ wek na jeziorach. One p€ osz€ ptactwo. To zdumiewaj€ce, € e pani, kt€ ra tak kocha przyrod€ , rozbija !si€ na tej piekielnej machinie. Kapitan Nemo kiwn€€ g€ ow€ z wielkim uznaniem. € Przejad€ mi si€ €lizgacz. Ch€ tnie si€ podporz€dkuj€ ustawie zabraniaj€cej u€ ywania motor€ w na jeziorach. S€ ysza€ am, € e wibracje €ruby niszcz€ narybek sandacza. €eglarstwo to na pewno pi€ kny sport. Ale po€ egnam si€ ze €lizgaczem dopiero, gdy wyp€ dzimy st€d r€ € nego rodzaju bandy € obuz€ w. "€wita€ o. Raptem stwierdzili€my,€ e coraz wyra€niej widzimy swoje twarze, a powierzchnia jeziora wygl€da jak powleczona czym€ per€ owym. € Czas ju€ chyba na spoczynek € ziewn€ € a Marta. !A potem wzi€ € a mnie pod r€ k€ i odprowadzi€ a par€ krok€ w nabok. € Kapitan Nemo zdradzi€ swoj€ tajemnic€ . A pan? Czy nie pora, abym wreszcie dowiedzia€ a si€ , po co pan tutaj przyjecha€ ? € Przepraszam pani€, ale tajemnica Nemo sama si€ wykry€ a. € Innymi s€ owy, ja mam sama wykry€ pa€sk€ tajemnic€ ? "Gniewnie potrz€sn€ € a g€ ow€ i powiedziawszy wszystkim "cze€€ " wlaz€ a do wody. Po kilku minutach jej straszliwie !warcz€cy €lizgacz, holuj€c za sob€ blaszank€ , pomkn€€ w stron€ Siemian i Bukowca. Pozostawili€my na brzegu Ornitologa i odjechali€my z Frankiem moim wehiku€ em. Wsp€ lnie prze€ yta wyprawa nastroi€ a wida€ Franka do zwierze€, bo w powrotnej drodze zacz€€ ze mn€ rozmow€ . € Chcia€ bym by€ na pana miejscu, mie€ pana wehiku€ , tajemnic€ , prze€ ywa€ ciekaweprzygody. Pan bardzo imponujeKapitanowi Nemo. Ale ja? Czy ja m€ g€ bym te€ zwr€ ci€ na siebie jej uwag€ ? € Przekona€ e€ si€ , € e jako przyw€ dca gangu nie zaimponowa€ e€ jej € powiedzia€ em powoli. € Wprawdzie zwr€ ci€ e€ na siebiejej uwag€ , ale tylko na tyle, !€ e postanowi€ a ci€ przegna€ z!jeziora. Mo€ esz mi wierzy€ lub nie, ale jej m€ g€ by€ zaimponowa€ naprawd€ tylko !jednym. Gdyby€ nagle sta€ si€ zupe€ nie innym cz€ owiekiem. Zapewne to obudzi€ oby jej zainteresowanie tob€. Pomy€l, ona przyjedzie tu znowu w przysz€ ym roku. I kogo napotka? Czarnego Franka, kt€ ry jest kandydatem na samodzielnie pracuj€cego rybaka, a na razie uczy si€ tego rzemios€ a. Mo€ e b€ dziesz#mia€ swoj€ € agl€ wk€ ? Przecie€ mieszkaj€c i pracuj€c tutaj !znajdziesz mo€ liwo€€ zrobienia"sobie takiej € agl€ wki? A kiedy€mo€ e zbudujesz dom nad jeziorem i staniesz si€ rybakiem pe€ n€ g€ b€. Ona tu te€ wr€ ci, po studiach... !To by€ y g€ o€ne marzenia. Mo€ epod€wiadomie wyra€ a€ em swoj€ w€ asn€ t€ sknot€ , aby mieszka€ nad mazurskim jeziorem, € y€ tutaj, pracowa€ ? Czarny Franek milcza€ . Czu€ em, € e moje s€ owa g€ € boko w niego zapad€ y. Nale€ a€ jednak chyba do tej kategorii m€ odych ch€ opc€ w, kt€ rzy wstydz€ si€ tego, € e poddaj€ si€ magii marze€. !Wydaje im si€ to ma€ o m€ skie. A przecie€ prawdziwy m€ € czyzna powinien umie€ marzy€ . Oczywi€cie nie ogranicza€ si€ tylko do marze€, ale i przeistacza€ je w czyn. W milczeniu, bez s€ owa "rozstali€my si€ . On poszed€ do namiotu, ja pozosta€ em w !wehikule. By€ ju€ dzie€, lecz jego €wiat€ o nie przeszkadza€ o wcale mi w mocnym €nie. I byliby€my chyba spali do po€ udnia, gdyby nie Bronka. Ona nie mia€ a poj€ cia o naszych nocnych przygodach. "Wsta€ a o € smej, wyk€pa€ a si€ w jeziorze i potem le€ €c na s€ o€cu, czeka€ a a€ si€ obudzimy. Wreszcie, zg€ odnia€ a, zabra€ a si€ do przyrz€dzania €niadania, a zniecierpliwiona naszym snem € zrobi€ a nam pobudk€ . Obudzili€my si€ niewyspani, w z€ ych humorach, kt€ re "znikn€ € y dopiero po €niadaniu. Opowiedzia€ em Bronce o nocnych prze€ yciach i oczywi€cie wys€ ucha€ musia€ em jej ogromnych "pretensji, € e nie zabrali€my jej z sob€. € A ty wiesz, Bronka, kim si€ okaza€ Kapitan Nemo? Nie, nigdy tego sama nie zgadniesz"€ kr€ ci€ g€ ow€ Czarny Franek.€ Ach, Nemo € westchn€ € a Bronka. € Chcia€ abym go jeszcze kiedy€ zobaczy€ ... € Ona si€ w nim podkochuje €parskn€€ €miechem Franek. Bronka obrazi€ a si€ . Tym "bardziej € e i ja tak€ e €wietniebawi€ em si€ jej kosztem. I by€ aby z tej b€ ahej przyczyny wywi€za€ a si€ #k€ € tnia, lecz oto us€ yszeli€my warkot motoru i na jeziorze %ukaza€ a si€ € € d€ z p€ yn€c€ do nas Mart€. "€ O wilku mowa... € zacz€€ em. Ugryz€ em si€ w j€ zyk, poniewa€ Bronka powiedzia€ a robi€c nad€san€ min€ : € Po co ona tu p€ ynie? Nie lubi€ tej dziewczyny. Nastawi€ a przeciw mnie pana Tomasza. I w og€ le uwa€ a € e nie warto nawet ze mn€ rozmawia€ . Czarny Franek po€ o€ y€ Bronce "d€ o€ na ramieniu i powiedzia€ : € Nie zawracaj sobie g€ owy Kapitanem Nemo. Oto p€ ynie on we w€ asnej osobie. Bronka zaniem€ wi€ a. "€ Ona?... € wyj€ka€ a wreszcie.€ Ona € kiwn€€ g€ ow€. A tymczasem Kapitan Nemo !dobi€ € odzi€ do piaszczystego cypla i wygasi€ silnik. € Witam was! € zawo€ a€ a Marta weso€ o. € No, co dzi€ robimy? B€ dziemy € owi€ ryby? € Powinienem chyba pop€ yn€€ do obozu harcerskiego... € rzek€ em z wahaniem. € Ta mapa € owisk... € Popatrzy€ em na bezchmurneniebo, na niemal szmaragdow€ to€ jeziora, na blad€ od #s€ o€ca ziele€ trzcin. I troch€ mi € al si€ zrobi€ o marnowa€ tak wspania€ € pogod€ . Czy nielepiej jednak to skwarne !popo€ udnie sp€ dzi€ z w€ dk€ wr€ ku? !€ A co ze skradzion€ € € dk€? € spyta€ em Mart€ . € Ju€ zawiadomiono $le€niczego. Zg€ osi si€ po ni€ do mojego ojca. #Zza trzcin wy€ oni€ a si€ € € dka z rycerzami spinningu. Jeszczenie dop€ yn€ li do Przyl€dka Sandacza, a ju€ s€ ysza€ em gderliwy g€ os pana Anatola: € Pan tutaj si€ przeni€ s€ ? Cwaniak z pana. Bli€ ej rybek, co? Bli€ ej sandaczyk€ w, prawda? Dobili do cypla, wysiedli. Pan Anatol od razu pomaszerowa€ do Marty i wycelowa€ w ni€ wskazuj€cy palec. € Na co dzi€ € owimy, prosz€ pani? € zapyta€ gro€nie. Marta dygn€ € a grzecznie i odpowiedzia€ a z powag€: € Dzi€ € owimy, prosz€ pana, na hokus pokus. Pan Anatol zamruga€ powiekami. Lecz chyba postanowi€ , € e tym razem nie da si€ nabra€ . Przedtem te€ mu powiedzia€ a, € e b€ dzie !€ owi€ na zakl€ cie i z€ apa€ a wielkiego okonia. Wi€ c pan Anatol tylko pokiwa€ g€ ow€ i rzek€ zarozumia€ ym tonem: € Wiem, co pani my€li. Hokus pokus? S€ ysza€ em o czym€ takim. Bierze si€ kawa€ ek czerwonego plastyku i moczy w rybiej krwi, a potem zak€ ada na haczyk jak € yw€ przyn€ t€ . € A czy "na pup€ " pan ju€ € owi€ ? € Co? € oburzy€ si€ pan Anatol. € Pani drwi ze starszego cz€ owieka? Marta spojrza€ a na niego z lekcewa€ eniem. "€ To dobrze, € e pan nie € owi€ "na pup€ ". Bo to niedozwolona metoda. Pan Anatol odwo€ a€ si€ do mojej osoby: € Pan nie reaguje, gdy m€ odzie€ zachowuje si€ w ten spos€ b? To jest obraza. € Pan nie ma poj€ cia o rybaczeniu € stwierdzi€ a oschle Marta. € Ka€ dy rybak wie, € e € owienie "na pup€ " wygl€da nast€ puj€co: przywi€zuje si€ haczyk z !ros€ wk€ i € y€ k€ do kawa€ ka bia€ ego polistyrenu i swobodnie puszcza na wod€ . Ale to niedozwolone € podkre€li€ a. € Tak € owi€ k€ usownicy, a nie sportowcy. I wykr€ ciwszy si€ na pi€ cie dziewczyna posz€ a do swojej € € dki, a za ni€ pobieg€ , zataczaj€c si€ ze €miechu, Czarny Franek. Marta zacz€ € a wyjmowa€ z € odzi w€ dziska, dla ka€ dego z nas po jednym. W tym momencie a€ zadr€ a€ em. Oto po raz pierwszy us€ ysza€ em g€ os panaKazia, kt€ ry zawsze € y€ w cieniu swego przyjaciela, przyg€ uszony przez niego ca€ kowicie. Pan Kazio powiedzia€ cichutko i nie€mia€ o: !€ Nie masz si€ o co obra€ a€ , !Anatolu. Ja tak€ e s€ ysza€ em o metodzie "na pup€ ". € Cicho! € tupn€€ nog€ pan !Anatol. € Cicho, Kaziu! Jeste€ tylko pocz€tkuj€cym w€ dkarzem i nie zapominaj o !tym, bo wi€ cej ju€ z tob€ ryb € apa€ nie b€ d€ . Ale tego dnia w panu Kaziu obudzi€ si€ buntownik. $€ Nie, to nie. P€ jd€ € apa€ rybyz t€ panienk€! I zarzuciwszy na rami€ w€ dzisko takim gestem, jakby to by€ karabin, a on szed€ w "gor€cy b€ j, pan Kazio zbli€ y€ si€ do Marty i grzecznie zapyta€ , czy we€mie go ze sob€ na po€ € w. !Pan Anatol € ypn€€ straszliwie oczami, gniew nim miota€ . € A wi€ c to taaaaaak? € mrukn€€ zjadliwie. € Ja ju€ wszystko rozumiem. Taaaaaak...Gniew jego spad€ na moj€ g€ ow€ . € Pan mnie uwa€ a za g€ upca, co? Pan my€li, € e ja nie mam oczu i nie widz€ , co si€ tu dzieje? Pan jest bardzo podejrzanym cz€ owiekiem. Pan w swym obozie ukrywa dziewczyn€ z m€ odzie€ owej bandy. A kim jest ten ch€ opak?My€li pan, € e nie poznaj€ w nim Czarnego Franka, przyw€ dcy bandy rzezimieszk€ w? Mog€ em przemilcze€ t€ spraw€ , przymkn€€ na ni€ oczy. Ale teraz, pan wybaczy, musz€ zawiadomi€ milicj€ . I pan Anatol pomaszerowa€ do Jeziorakiem iej w€ a€nie A˜аЅkЊ{B4€Іk ƒьЅkpB4€Іk4LІkCpB4И€ Gе>Й  c€?К S c?Лs{ cт?Мю$T cE@НB/И cЈ@Оњ8–C Aswojej € € dki. !€ O Bo€ e, jak ja si€ dostan€ !na drugi brzeg? € zmartwi€ si€ pan Kazio. € On got€ w odp€ yn€€ beze mnie. Przysz€ a mu z pomoc€ Marta, kt€ rej bunt pana Kazia sprawi€ wielk€ satysfakcj€ . € Dostarcz€ pana na biwak swoj€ € € dk€ € obieca€ a. Pan Anatol ura€ ony do g€ € bi duszy, nie ogl€daj€c si€ na swojego przyjaciela, odbi€ od brzegu. Widzia€ em, € e skierowa€ si€ w stron€ Siemian, aby zapewne zrealizowa€ swoj€ gro€b€ i poinformowa€ milicj€ o pobycie u mnie Czarnego Franka. Wsp€ € czu€ em mu !troch€ . Do Siemian by€ o kawa€ drogi jeziorem, biedak porz€dnie si€ napracuje wios€ ami w letnim skwarze. A jeszcze bardziej go rozgniewawiadomo€€ , € e Czarny Franek znajduje si€ pod moj€ opiek€ za zgod€ milicji. Marta, Bronka, Czarny Franek i pan Kazio przyszykowali sprz€ t w€ dkarski. Za rad€ Marty postanowili pomaszerowa€ nad Zatok€ "Krasnopi€ r. Kto€ jednak musia€ przecie€ pozosta€ na stra€ y obozowiska. Podj€€ em si€ tegozadania bardzo ch€ tnie. Tymczasem na jeziorze pokaza€ si€ kajak, w kt€ rym siedzia€ Tell, z daleka machaj€c ku mnie r€ k€ na znak, € e ma mi co€ wa€ nego do zakomunikowania. Zaczekali€my wi€ c wszyscy na!jego przyp€ yni€ cie. A Tell tak si€ spieszy€ , € e a€ zary€ g€ € boko dziobem kajaka w piaszczysty cypel. € Poddali si€ ! € zawo€ a€ !rado€nie. € Ch€ opcy wy€ apali !prawie ca€ € band€ . Pr€ bowali w€ ama€ si€ do naszego magazynu z € ywno€ci€. € Czy jest w€r€ d nich Lisia Sk€ rka? € zapyta€ em z napi€ ciem. € Niestety, panie Tomaszu. Lisia Sk€ rka i jeszcze dw€ ch !ch€ opak€ w uciek€ o gdzie€ nad jezioro. ROZDZIA€ OSIEMNASTY ZWYCI€€ENI PROSZ€ O €ASK€ * JAK POKONA€ BAND€ * WYPRAWA ODKRYWCZA * OGNISKO NA BINDUDZIE * ZDRADA ROMANA * KONIEC BANDY * POWR€T ZWYCI€ZC€W. W obozie harcerskim zjawi€ em si€ w porze obiadu. Przyp€ yn€€ em tam swoim wehiku€ em zaraz potem, jak Tell nas zawiadomi€ o rozbiciu bandy. Cz€ onkowie bandy sprawiali nader € a€ osne wra€ enie. Byli obszarpani, wyg€ odniali i nawet brudni, cho€ dooko€ a !nie brakowa€ o wody. M€ wili, € eju€ od dw€ ch dni nie mieli w ustach nich gor€cego. W ci€gu dnia bali si€ bowiem wychyli€ nosa ze swego obozowiska mieszcz€cego si€ na jednej z bagnistych k€ p Jeziora P€ askiego. W nocy za€ nic im si€ nie udawa€ o ukra€€ do jedzenia, bo zar€ wno miejscowi gospodarze, jak i tury€ci wiedzieli ju€ o istnieniu bandy i bardzo pilnowali swego dobytku. W !jednym € aku ryb nie znale€li, aobrabowa€ drugiego nie pozwoli€ im tajemniczy Nemo. Ukradli z pola troch€ ziemniak€ w, ale bali si€ $rozpali€ ogie€. €yli w ci€g€ ym strachu, € e odkryje ich albo milicja, albo harcerze, albo gro€ny Kapitan Nemo. Pr€ bowali zaspokaja€ g€ € d jagodami le€nymi, surow€ marchwi€ kradzion€ na polach,ale m€ ode € o€ €dki trudno oszuka€ surowizn€. Pr€ ba w€ amania si€ do magazynu harcerskiego by€ a aktem ostatecznej rozpaczy. Druhowie zaprosili ich teraz dosto€ u, kucharz obozowy nie po€ a€ owa€ im zupy i ziemniak€ w z mi€ sem. Harcerze zgodzili si€ uszczupli€ swoje porcje, byle tylko ci g€ odni i wyn€ dzniali zostali nakarmieni. Obserwowa€ em scen€ obiadu; przy jednym stole siedzia€ a siedmioro g€ odomor€ w, jedz€cych chciwie i € ar€ ocznie, a przy pozosta€ ych kilku sto€ ach € d€ ugie rz€ dy umundurowanych,schludnie wygl€daj€cych ch€ opc€ w i dziewcz€t. Obiad, zazwyczaj tak pe€ en pogwaru rozm€ w, teraz up€ ywa€ w zupe€ nym milczeniu. Widok wyn€ dznia€ ych postaci by€ taksmutny, € e gasi€ weselsze rozmowy, € arty czy docinki. Wszyscy zreszt€ wiedzieli, € e ca€ a historia musi mie€ sw€ j dalszy ci€g zupe€ nie gdzie indziej. Albowiem sprawiedliwo€ci powinno sta€ si€ zado€€ i tych siedmioro m€ odych ludzi odpowiada€ b€ dzie za zabicie owcy na wyspie, kradzie€ € € dki, zniszczenie € aka oraz wiele innych wykrocze€, kt€ rych w tak kr€ tkim czasie zd€€ yli dokona€ . W lesie, na drodze do Siemian,zauwa€ y€ em auto milicyjne, a w namiocie harcmistrza G€siorowskiego zasta€ em porucznika milicji, tego samego, z kt€ rym zetkn€€ em si€ w I€ awie. € Jak sprawuje si€ Czarny Franek? € zapyta€ mnie z niepokojem. € Wydaje mi si€ , € e nie b€ dzie z nim ju€ wi€ cej € adnych k€ opot€ w € odrzek€ em z g€ € bok€ wiar€. € To bardzo dobrze € ucieszy€ si€ . € Ale, niestety, sprawa bandy jeszcze istnieje. I w€ a€nie o tym chcia€ bym porozmawia€ , ustali€ plan wsp€ lnego dzia€ ania. € A czy i ja m€ g€ bym by€ pomocny? € zapyta€ em. € Naturalnie. Jest pan przecie€ ormowcem i wchodzi to w zakres pana obowi€zk€ w.Sprawa ta nie b€ dzie € atwa. Trzech ch€ opak€ w z bandy kryje si€ w tej okolicy. Linia brzeg€ w jeziora ma chyba "wi€ cej ni€ sto kilometr€ w, jesttu niezliczona ilo€€ tak €wietnych miejsc na kryj€ wki, tyle zakamark€ w, uroczysk, matecznik€ w, € e i batalion € o€ nierzy nie zdo€ a€ by odnale€€ ch€ opak€ w. Czy to jednak znaczy, € e nie potrafiliby€my ich uj€€ ? O€wiadczam panom, € e nie !min€ € oby kilkana€cie godzin, aoni ju€ znajdowaliby si€ w naszych radiowozach. Wystarczy€ oby zawezwa€ oddzia€ milicji i kilka tresowanych ps€ w. Lecz my tego nie zrobimy. Dlaczego? Odpowiedz jest prosta: takie €rodki stosujemy wobec morderc€ w, bandyt€ w, w€ amywaczy. A tu mamy do czynienia z grupk€ € obuz€ w i ma€ ych z€ odziejaszk€ w w wieku szesnastu lat. Nie b€ dziemy wi€ c brali przeciw !nim ani ps€ w, ani robili ob€ awy milicyjnej po lasach. Nasz plan jest nast€ puj€cy: wy€lemy w teren wi€ cej patroli. A wczasowicze, harcerze, "tury€ci, spo€ eczno€€ € yj€ca nad jeziorem, kt€ rej przecie€ najbardziej dokuczy€ a banda Romana, niech zawiadomi nas, gdy opuszcz€ oni swoj€ !kryj€ wk€ , aby ukra€€ co€ do jedzenia. Chcemy, aby ci dopiero pocz€tkuj€cy przest€ pcy ju€ u progu swej kryminalnej "kariery" zrozumieli, € e maj€ przeciwko sobie ca€ e spo€ ecze€stwo. !Podoba€ y mi si€ jego pogl€dy. € Postanowi€ em wraz z grupk€m€ odych ludzi spenetrowa€ Jezioro P€ askie € powiedzia€ em. € Mo€ e trafimy tam na €lady bandy. Wydaje mi!si€ , € e sprawy tej nie nale€ y odwleka€ . Sytuacja, w jakiej !si€ o ch€ opcy znale€li, mo€ e ich doprowadzi€ do jakiej€ grubszej awantury, kolejnego przest€ pstwa. Moi przyjaciele: Tell, Krogulec i ch€ opiec z przydomkiem Ba€ka prosili mnie, abym si€ za nimi wstawi€ u druha harcmistrza. Chc€ wzi€€ udzia€ w tej wyprawie. To ju€ duzi ch€ opcy, a ja zar€ czam, € e nie dopuszcz€ do € adnych przykrych historii. € Tell, Krogulec i Ba€ka to powa€ ni ch€ opcy € odrzek€ harcmistrz € Tylko prosz€ , abyna noc wr€ cili do obozu. € Tak jest € obieca€ em. W kilkana€cie minut p€ €niej Tell siedzia€ ju€ w moim wehikule, kt€ ry p€ yn€€ w stron€ Przyl€dka Sandacza. Za !nami pod€€ a€ harcerski kajak, a w nim Krogulec i Ba€ka. O siedemnastej zero zero € jak napisa€ by ka€ dy harcerz wswym meldunku € byli€my gotowi. Czarny Franek, kt€ ry pomaga€ nam w przygotowaniach, kr€ ci€ si€ stale ko€ o mnie, !wydawa€ o si€ , € e chce mi co€ wa€ nego powiedzie€ . Wreszcienie wytrzyma€ : #€ Czy... € zaj€ka€ si€ € czy to b€ dzie zdrada, je€li ja... wycofam si€ ? "€ No, tak € burkn€€ ironicznie Krogulec. Franek b€ agalnie spojrza€ na Mart€ . !€ Zrozumcie € szepn€€ . € Ja tak nie mog€ ... To s€ moi koledzy... To ja t€ band€ zorganizowa€ em. Rozumia€ em go. Mo€ e nawet w tym momencie poczu€ em do niego co€ w rodzaju szacunku.€ Oczywi€cie, masz racj€ , "Franek. I ja tak my€la€ em. Ty i Bronka musicie zosta€ , € eby przypilnowa€ obozu. Franek i Bronka z wyra€n€ ulg€ przyj€ li to polecenie. Ruszyli€my. M€ j wehiku€ "holowa€ kajak i € € dk€ KapitanaNemo, silnik wehiku€ u pracowa€ bowiem najciszej, a zale€ a€ o nam na tym, aby nie ha€ asowa€ . Dowiedzia€ em si€ uprzednio, € e po€ € w w zatoczce !przyni€ s€ kilkana€cie du€ ych !krasnopi€ r. Pan Kazio r€ wnie€ z€ apa€ a€ osiem ryb, co go wprawi€ o w taki stan rado€ci, € e €piewa€ g€ o€no, gdy go Marta przewioz€ a na drugi brzeg. Podobno pan Anatol "bardzo wzgardliwie odni€ s€ si€ do sukces€ w rybackich przyjaciela, ale pan Kazio ju€ si€ zupe€ nie tym nie przejmowa€ . Zaraz zreszt€ zacz€ li likwidowa€ swoje obozowisko. Ciekawi€ o mnie, dlaczego i dok€d tak nagle si€ przenosz€. Tajemnica tej decyzji sama si€ wyja€ni€ a. W przesmyku zobaczyli€my zakotwiczony bia€ y jacht Wacka Krawacika. A na prawym brzegu, w tym miejscu, gdzie ongi€ dobija€ prom, budowali nowy ob€ z pan Anatol, Kazio i ich ma€ € onki. € B€ d€ mieszka€ blisko Krawacika i wsp€ lnie chyba zaczn€ € owi€ ryby € stwierdzi€ a Marta. "Domy€la€ em si€ , € e pan Anatol,p€ yn€c na Bukowiec, aby zawiadomi€ milicj€ o pobycie umnie Czarnego Franka, spotka€ Wacka Krawacika, kt€ ry mu wyklarowa€ bezpodstawno€€ !jego skargi. By€ mo€ e wsp€ lnieponarzekali na mnie i to ich zbli€ y€ o. A potem Wacek Krawacik okaza€ panu Anatolowi sw€ € askawo€€ i zezwoli€ mu na € owienie ryb pod swoim nadzorem. ...Spoza zakr€ tu ukaza€ a si€ zielona, zwarta k€ pa drzew € pierwsza wyspa du€ ego archipelagu na Jeziorze P€ askim. Skierowa€ em flotyll€ ku brzegom wyspy po€ o€ onej najbardziej na lewo, zadrzewionej i wygl€daj€cej na niedost€ pn€. Do€wiadczeniebowiem nauczy€ o mnie, € e wn€ trza takich wysp mia€ y zazwyczaj suchy, twardy grunt. Skrawek ziemi otoczonej wod€powoli wynurza€ si€ z toni jeziora. Tell nie odejmowa€ lornetki od oczu, szukaj€c na brzegach, w cieniu zaro€li i drzew € sylwetek ludzkich. S€siednia wyspa te€ ju€ znajdowa€ a si€ coraz bli€ ej, "obydwie dzieli€ od siebie do€€ szeroki przesmyk z tu i € wdziestercz€cymi k€ pami trzcin. Marta kiwa€ a ku mnie z € € dki r€ k€, daj€c mi do zrozumienia, € e powinienem wp€ yn€€ w € w przesmyk, gdzie z drugiej strony znajd€ dogodniejsz€ przysta€. W przesmyku € atwo ju€ by€ o zreszt€ zorientowa€ si€ co docharakteru obydwu wysp. Ta na prawo okaza€ a si€ do€€ !du€ a, z ogromn€ € ys€ polan€ po€rodku. Ta na lewo € mniejsza € wydawa€ a si€ € adniejsza i bardziej dzika, cho€ i ona mia€ a s€ oneczn€ polan€ , gdzie z rzadka ros€ y m€ ode sosny. Zatoka za wyspami wrzyna€ a $si€ w l€d p€ ytko, brzegi robi€ y wra€ enie bardzo bagnistych. Dopiero o jakie€ kilkana€cie metr€ w od wody otacza€ a jezioro zwarta €ciana wielkiego kompleksu le€nego. "Z jeziora poderwa€ o si€ w g€ r€ kilkana€cie dzikich kaczek, #spoza trzcin wy€ oni€ si€ bia€ y € ab€ d€, ale zobaczywszy nas, majestatycznie odp€ yn€€ niecodalej. W przybrze€ nych trzcinach odkryli€my znakomit€ przysta€. By€ y to resztki dawnego pomostu rybackiego, kt€ ry zapad€ si€ w wod€ . Przycumowa€ em do niego wehiku€ i po omsza€ ych, belkach weszli€my na l€d. Zagrodzi€ a nam drog€ g€ stwinabujnych pokrzyw, na kikucie z€ amanej przez wiatr topoli siedzia€ wielki czarny kruk i obserwowa€ nas przekrzywiwszy € eb. Tell gwizdn€€ i ptak odlecia€ w milczeniu jak duch. Za pasmem wysokich pokrzyw !rozci€ga€ a si€ wysychaj€ca na$s€ o€cu € €ka. Bieg€ o przez ni€ "kilka €cie€ ek. Stwierdzili€my, !€ e €cie€ ka okr€€ a r€ wnie€ &wok€ € ca€ € wysp€ . Kr€ ci€ a si€ mi€ dzy pniami starych lip obsypanych kwiatami i szemrz€cych od pszcz€ € . Na wschodnim brzegu wyspy jedno z drzew z€ ama€ wiatr i przechyli€ jego koron€ a€ do wody. Lecz drzewo nie umar€ o, nie usch€ o. Korona zielenia€ a nad powierzchni€ wody, z wygi€ tego jak pa€ €k pnia strzela€ y w g€ r€ zielone ga€ € zie. W€ziutka €cie€ yna wchodzi€ a pod pa€ €k grubego pnia jak w naturaln€ bram€ i ucieka€ a dalej, klucz€c miedzy drzewami. € To owce j€ zrobi€ y! € !zawo€ a€ Ba€ka, przygl€daj€c !si€ €ladom na €cie€ ce. € Tu ca€ e lato pasie si€ stadko owiec, tylko teraz schowa€ y si€ gdzie€ w krzakach. Uwi€ zione na wyspie biegaj€ wzd€ u€ linii jej brzeg€ w. Nagle zobaczyli€my, € e po drugiej stronie zatoki, z chaszczy na brzegu € snuje si€ ku g€ rze pasemko dymu z ogniska. !€ No, nareszcie... € mrukn€€ Krogulec. I twarz jego nabra€ a drapie€ nego wyrazu. € Tam znajduje si€ binduga € wyja€ni€ a Marta. € To jest takie miejsce, gdzie drwale zwo€ € zr€bane pnie drzew i potem robi€ z nich tratwy. € Wi€ c mo€ e to drwale pal€ ognisko? € O tej porze? O zmierzchu? Zreszt€ od dw€ ch lat w #pobli€ u nic si€ nie wyr€buje € stwierdzi€ a Marta. Jak zahipnotyzowani patrzyli€my na siwe pasemko dymu, coraz s€ abiej widoczne na tle wieczornego nieba. !Musieli€my przekona€ si€ , kto siedzi w chaszczach przy ognisku. !Miejsce, z kt€ rego unosi€ si€ dym ogniska, odgradza€ a od naszej strony nie tylko zatokajeziora, ale r€ wnie€ pasmo trzcin, bagien, a dalej !krzak€ w wikliny. Flotylla nasza bez trudu mog€ a pokona€ zatoczk€ , ale jak przedrze€ si€ przez bagno? Zna€ em takie tereny. Z daleka wygl€da€ y onedo€€ zach€ caj€co, lecz z bliska okazywa€ y si€ #niezliczon€ ilo€ci€ ma€ ych k€ pporo€ni€ tych sitowiem. !Wystarczy€ o stan€€ na k€ p€ , aby pod ci€ € arem cz€ owieka zapad€ a si€ bardzo g€ € boko. € Musimy dobi€ od drugiej strony. Binduga rozci€ga si€ a€ do wody, a le€ y na twardym gruncie € doradza€ a Marta. € Tylko, € e by€ mo€ e od tamtej strony banda wystawi€ a stra€ nika. Nie pozosta€ o nam nic innego, jak zaryzykowa€ . Flotylla przep€ yn€ € a zatoczk€ i pokierowa€ a si€ wzd€ u€ "bagniska. Przekonali€my si€ , € eokala ona niezbyt d€ ugi "p€ € wysep, kt€ ry ko€czy€ si€ przesmykiem. Za nim znajdowa€ a si€ du€ a k€ pa z drzewami, stanowi€ca jakby "przed€ u€ enie p€ € wyspu. Z lotu ptaka p€ € wysep mia€ zapewne kszta€ t litery "i", a k€ pa !stanowi€ a jakby kropk€ nad "i".$P€ yn€ li€my cicho, staraj€c si€ robi€ jak najmniej Plusku. Leczi tak ogromne czaple zrywa€ y si€ z bagna, a ich niepok€ j #m€ g€ zwr€ ci€ uwag€ stra€ nika.Przebyli€my przesmyk i € na znowu szerokiej powierzchni jeziora € wyros€ a przed nami ma€ a, zielona wyspa. Jeszcze dalej by€ ogromny p€ € wysep, gdzie czerwieni€ y si€ ceglane domy Jerzwa€ du. Bagno i trzciny urywa€ y si€ nagle. Suchy, piaszczysty brzeg schodzi€ stromo do wody. Zobaczyli€my le€ €ce w poprzek ogromne bale, po kt€ rych €ci€ te pnie staczano w wod€ . Z jeziora stercza€ y obite blach€ pale, to do nich przywi€zywano gotowe ju€ tratwy. Teren bindugi z rzadka porasta€ y krzaki; ukryty w nich stra€ nik m€ g€ €wietnie obserwowa€ ka€ d€ € € d€ czy kajak zbli€ aj€cy si€ w tym kierunku. Nie wyp€ yn€ li€my wi€ c na otwart€ przestrze€. Flotylla wjecha€ a w trzciny. Wyskoczyli€my do wody, i brodz€c w niej wy€ ej kolan, wydostali€my si€ na twardy l€d. W krzakach zrobili€my narad€ . € Kto umie si€ dobrze skrada€ ? Tylko prosz€ m€ wi€ prawd€ . Od tego wszystko zale€ y € powiedzia€ em szeptem. Wysz€ o na to, € e wszyscy !uwa€ ali si€ za mistrz€ w w tej dziedzinie. € Kto€ musi pilnowa€ wehiku€ u, € € dki i kajaka € t€ umaczy€ em cicho. € Zosta€ ty, Ba€ka, i gdyby banda #usi€ owa€ a dosta€ si€ do ciebie, przyci€nij klakson, rozumiesz? Dym przesta€ si€ wzbija€ w niebo. Mo€ e ognisko podsycono suchymi ga€ € ziami? A mo€ e to pog€ € biaj€cy si€ wci€€ zmierzch okrywa€ wszystko jednakowo czarn€ opon€? € Pami€ tajcie € upomnia€ em ch€ opak€ w i Mart€ . € Podchodzimy do ogniska tylko na odleg€ o€€ , kt€ ra pozwoli stwierdzi€ , kto przy nim zasiada. Je€li zauwa€ ymy, € e obozuje tam banda, natychmiast robimy odwr€ t. Potem p€ yniemy do Jerzwa€ du,gdzie jak wynika z mapy, jest poczta i telefon. Dzwonimy po milicj€ i na tym ko€czy si€ nasze zadanie. W € adnym razie nie wolno nam wdawa€ si€ w b€ jk€ . Je€li nas dostrzeg€, dajemy drapaka doj w€ a€nie A˜аЅkЊ{B4€Іk ƒьЅkpB4€Іk4LІkCpB4 ƒŒП§cNAР > cБAСЫƒ cBТNиcwBУ&%} cкBФЃ.€ c=CХ#8 CЦB8UF€ЃCnaszych statk€ w. Przygi€ ci do ziemi, niemal na czworakach, weszli€my w g€ stwin€ krzak€ w. Prowadzi€ em zwiad skrajem lasu i bindugi. Je€li banda wystawi€ a stra€ nika, to zapewne znajdowa€ si€ od nas bardziej na prawo, sk€d m€ g€ obserwowa€ jezioro. Tu, na styku lasu i bindugi, nie nale€ a€ o si€ spodziewa€ nikogo z bandy. Wiecz€ r snu€ si€ mi€ dzy krzakami, na zachodniej stronie niebo mia€ o barw€ amarantu. O€ ywi€ y si€ komary i bzycz€c napastowa€ y nasze twarze, r€ ce. W ga€ € ziach krzak€ w drobne ptactwo szuka€ o ju€ schronienia; wystraszone przez nas wyfruwa€ o z g€ o€nym szelestem li€ci i € opotem skrzyde€ . Do naszych nozdrzy doszed€ najpierw zapach dymu, a potem smakowita wo€ pieczonych ziemniak€ w. Zwi€ kszyli€my czujno€€ . Im dalej od brzegu, tym wi€ cej by€ o suchego mchu i porost€ w z g€ o€nym chrz€ stem rozsypuj€cych si€ pod naszyminogami. Z ka€ d€ chwil€ wzrasta€ o niebezpiecze€stwo, € e zostaniemy odkryci. I raptem tu€ zza parawanu krzak€ w dosz€ y nas g€ osy: € Roman b€ dzie si€ gniewa€ , !€ e rozpalili€my ognisko. Gliny tylko na to czekaj€... € A co? Mieli€my skona€ z g€ odu? On chyba ju€ wzi€€ "fors€ , kupi€ chleba i kie€ basy !w Siemianach. Najad€ si€ i nie spieszy mu si€ , € eby nam co€ przynie€€ . € Dobre te ziemniaki. Najlepsze s€ troch€ spieczone.Chcesz tego z najwi€ kszego € aru? € Napi€ bym si€ piwa. Jak my€lisz, Roman przyniesie kilka butelek? #€ Je€li dosta€ fors€ . A je€li nie?... € Powinni€my st€d wywia€ . Najlepiej autostopem do Gi€ ycka. Tam jest € ycie. Kupa znajomych ch€ opak€ w, du€ o "turyst€ w. Tu ju€ nas zw€chali. € Zesz€ ego lata € y€ o si€ !€ atwiej. A w tym roku wtr€ci€ si€ ten Kapitan Nemo. To on jest winien naszym k€ opotom. Gdy u promu dostali€my od niego list, a p€ €niej zobaczy€ em jego €lizgacz, od razu mia€ em przeczucie, € e b€ dzie nieklawo. € Nemo to przecie€ dziewczyna. Ta sama, kt€ rej Czarny Franek zabra€ pier€cionek. Przed dziewczyn€ b€ dziemy st€d ucieka€ ? Ca€ a Ochota nas wy€mieje. € Widzia€ e€, jak ona rzuca #spinningiem? I ten jej €lizgacz...€ Motor €lizgacza mo€ na zepsu€ . !Za naszymi plecami rozleg€ si€ tupot spiesznych krok€ w i &g€ o€ny szelest li€ci. Kto€ bieg€ tutaj nie kryj€c si€ . Bieg€ wprost na nas. € Padnij! € szepn€€ em. Skryli€my si€ pod krzakami, "wcisn€ li€my si€ pod ga€ € zie. #Tupot krok€ w zbli€ a€ si€ , ju€ #by€ tu€ za mn€, ju€ ko€ o mnie.Pozna€ em Lisi€ Sk€ rk€ . € Kto tam? Kto tam? € "us€ yszeli€my g€ osy ch€ opak€ w z bandy. "Lisia Sk€ rka przedar€ si€ przezkrzaki. € Wy tutaj... € nie m€ g€ z siebie wydoby€ g€ osu € siedzicie spokojnie... A tam... Roman... ucieka z fors€... Zastawi€ nas, zdradzi€ ... G€ stwina li€ci i ga€ € zi zas€ ania€ a mi widok. Lecz "przecie€ € atwo by€ o domy€le€ si€ sceny przy ognisku. € M€ w! M€ w wszystko! Co widzia€ e€? € przekrzykiwali si€ . € Zanios€ em t€ map€ Romanowi i by€ em przy tym, jak Wacek Krawacik da€ mu zani€ trzy tysi€ce z€ otych. My€la€ em, € e kupimy co€ do jedzenia w sklepie i wr€ cimy do was. Ale Roman powiedzia€ : "A teraz zwiewaj ch€ opcze". Przypomnia€ em o was. "Chcesz si€ z nimi zobaczy€ ? € za€mia€ si€ . € Kiedy sko€czy€ em z Czarnym Frankiem, przestali€cie mnie interesowa€ . Tylko on m€ g€ by€ dla mnie partnerem. Pozdr€ w ch€ opak€ w ode mnie. Powiedz, € e ta forsa jest tylko moja, a ja sp€ ywam nad morze." A potem znowu "za€mia€ si€ i rzek€ : "Zrozum, ch€ opie, € e tej forsy dla wszystkich jest za ma€ o. W sam raz dla jednego." € Dra€! Z€ odziej! Zdrajca! !Oszust! € krzyczeli. € I gdzie on jest teraz? W Siemianach? € Schowa€ em si€ za drzewem i patrzy€ em, co on b€ dzie dalej !robi€ . Poszed€ w stron€ szosy do Susza. Pewnie b€ dzie chcia€ autostopem albo pekaesem pojecha€ na Wybrze€ e. A ja dowas przybieg€ em. On chyba jeszcze nie doszed€ do skrzy€ owania, mo€ emy tam #zd€€ y€ przed nim i zaczai€ si€ na niego. Zabierzemy mu fors€ i porachujemy gnaty. Nie zastanawiali si€ d€ ugo. Us€ yszeli€my € omot n€ g i trzask € amanych ga€ € zi. Zerwa€ em si€ z ziemi. € Musimy dosta€ si€ na to skrzy€ owanie. Tam dojdzie do strasznej bijatyki! € krzykn€€ em. !Ch€ opcy chcieli biec w €lad za band€, ale Marta ich powstrzyma€ a. € Wod€ b€ dzie bli€ ej. Pop€ yniemy na koniec jeziora, do kana€ u. Stamt€d jest tylko par€ krok€ w do skrzy€ owania. $Ju€ nie kryj€c si€ pop€ dzili€myprzez bindug€ i dopadli€my naszej flotylli. Silnikowi wehiku€ u nada€ em najwy€ sze obroty, lecz %przecie€ ci€gn€€ musia€ € € dk€ i kajak, dlatego szybko€€ Wci€€ wydawa€ a si€ niewystarczaj€ca. € Ach, € ebym mia€ a teraz sw€ j €lizgacz! € rozpacza€ a Marta. Min€ li€my ma€ € wysp€ , zostawiaj€c j€ po prawej r€ ce. Nad jeziorem zacz€ € a #unosi€ si€ z lekka mg€ a, kt€ ra pog€ € bi€ a mrok, przyspieszaj€c zapadni€ cie nocy. W oknach cha€ up w "Jerzwa€ dzie tu i € wdzie pali€ o "si€ €wiat€ o. Wkr€ tce tylko te ma€ e iskierki €wiate€ pozwala€ y nam orientowa€ si€ ,jak daleko jeste€my od brzegu.Dooko€ a wszystko powoli zaczyna€ o ton€€ w bia€ ym !tumanie, kt€ ry nie mia€ granic,jakby€my p€ yn€ li przez ogromne, sine morze. Zapali€ em €wiat€ a samochodu. Mg€ a stawa€ a si€ coraz g€ stsza i nawet one nie #potrafi€ y jej przebi€ dalej ni€ na kilka metr€ w. Musia€ em wi€ c zwolni€ szybko€€ , tam bardziej, € e o ma€ o nie wpad€ em na wielki pal. Wymin€€ em go w ostatniej !chwili; kajak Tella tylko otar€ si€ o niego. Lecz do kana€ u by€ o ju€ #bardzo blisko. Znale€li€my si€ wzatoczce i zobaczyli€my $€wiat€ o € ar€ wki pal€cej si€ napodw€ rzu jakiej€ samotnej zagrody na wysokiej skarpie. P€ yn€€ em nieomal po omacku i o ma€ o nie uderzy€ em wehiku€ em w drewniany pomost. Przybili€my do niego, zacumowali€my obok czyjej€ € odzi motorowej. Potem pobiegli€my po deskach pomostu, kt€ ry ci€gn€€ si€ przez bagna i jakie€ !rozlewisko a€ do suchej € €ki. Przed nami przesun€ € y si€ €wiat€ a samochodu, jad€cego szos€ na wysokiej skarpie. To by€ a szosa z Jerzwa€ du do Susza. !Mg€ a rozpo€ciera€ a si€ tylko nad jeziorem. Na wysoko€ci skarpy siny tuman urywa€ si€ jak no€ em uci€ ty. Przy asfaltowej szosie by€ o widniej,na drodze pe€ za€ y jeszcze resztki amarantowych promienis€ o€ca, kt€ re znikn€ € o za lasem. Natomiast pole, € €ki, pomost i jezioro € wszystko zapad€ o w mroku. Wchodz€c na szos€ mieli€my wra€ enie, jakby€my wychyn€ li z szarej piany. Nasze buty zadudni€ y po betonowym mo€cie. Zobaczyli€my, € e szosa zakr€ ca i ginie w czarnej €cianie lasu. I nagle w g€ uchy odg€ os naszych krok€ w wdar€ si€ czyj€ krzyk. Kto€ wola€ rozpaczliwie. Potem wrzask !kilku g€ os€ w rozszed€ si€ po polach i odbi€ echem w pobliskim lesie. Domy€lili€my si€ : ch€ opcy dopadli Romana na krzy€ € wce. Rozpaczliwy krzyk powt€ rzy€ si€ . Kto€ bieg€ ku nam, a za nim goni€ a gromada wyrostk€ w.Nie widzieli€my ich, bo znajdowali si€ jeszcze za zakr€ tem szosy. Ale po chwili ju€ wy€ onili si€ z mroku. Najpierw Roman. Bieg€ szybko, !dysz€c ci€ € ko i powtarzaj€c: € O Bo€ e, Bo€ e, oni mnie zabij€. Za nim p€ dzi€ o trzech ch€ opak€ w. Odleg€ o€€ mi€ dzy Romanem a €cigaj€cymi wci€€ si€ kurczy€ a. Rozstawili€my si€ na ca€ € !szeroko€€ szosy. Pole po lewej stronie odgradza€ y druty kolczaste, bo by€ tam pa€nik dla byd€ a. R€ wnie€ po prawej stronie rozci€ga€ o si€ ogrodzenie z € erdzi. Roman niem€ g€ uciec w bok, musia€ wpa€€ w nasze r€ ce. Dojrza€ nas. Na kr€ tki moment "zwolni€ , jakby zastanawia€ si€ , co zrobi€ . Lecz € oskot pogoni za jego plecami nie pozostawi€ mu wyboru. Tylko w nas widzia€ swoje ocalenie. Zatrzyma€ si€ trzy kroki przednami. $€ Ratujcie mnie... € skamla€ . € Oni mnie zabij€! Ja chc€ si€ odda€ w r€ ce milicji. Wyszarpn€€ z kieszeni plik banknot€ w. € Oddam pieni€dze... We€cie je € wyci€gn€€ , ku #€cigaj€cym d€ o€ z pieni€ dzmi. Banda zatrzyma€ a si€ o kilkana€cie krok€ w od nas. Stali€my tak naprzeciw siebie, a mi€ dzy nami Roman, trz€ s€cy si€ ze strachu i be€ kocz€cy: #€ Ja chc€ na milicj€ ... Musicie !mnie odda€ milicji... Oni chc€ mi€ zabi€ ... !Nie mo€ na by€ o d€ ugo zwleka€ z podj€ ciem decyzji. Chodzi€ o !przecie€ o to, € eby nie dosz€ odo og€ lnej b€ jki. € Dobrze € powiedzia€ em do Romana. € Zaprowadzimy ci€ na milicj€ . Teraz wyst€pi€ Lisia Sk€ rka. € My go sami oddamy milicji €rzek€ € i opowiemy wszystko, jak by€ o. To € ajdak. Wszystkich oszukiwa€ i okrada€ . Nas te€ , swoich kumpli. Drugi ch€ opak dorzuci€ : € Niech nas wszystkich zamkn€. Chcemy €wiadczy€ przeciw niemu i powiedzie€ , jak by€ o naprawd€ . To on nam€ wi€ nas do kradzie€ y "€ € dki. To on no€ em porwa€ € akna jeziorze... Czu€ em jak ro€nie we mnie coraz wi€ ksza pogarda dla !nich wszystkich. €a€ osna by€ a ich gotowo€€ zwalenia ca€ ej winy na swego dotychczasowego przyw€ dc€ . Gdyby przyszed€ z pieni€ dzmi ijedzeniem, uwa€ aliby go za bohatera i nie mieliby !skrupu€ € w, aby dalej kra€€ i rozbija€ si€ po biwakach. "Ale€ przecie€ mia€ w sobie co€symbolicznego fakt, € e "w€ a€nie oni sami chcieli odda€ Romana w r€ ce milicji. Us€ ysza€ em pe€ en niech€ ci g€ os Marty: € Tu obok jest le€nicz€ wka z telefonem. Niech kt€ ry€ z was p€ jdzie tam i zawiadomi milicj€ . %Lisia Sk€ rka ju€ obr€ ci€ si€ na pi€ cie, aby wykona€ rozkaz Kapitana Nemo. Ale okaza€ o si€ to niepotrzebne. Na szosie od strony Susza zaja€nia€ y €wiat€ a samochodowych reflektor€ w, apo kilku sekundach stan€€ przy nas milicyjny radiow€ z. Okaza€ o si€ , € e z Siemian zadzwoni€ kto€ na milicj€ 1 poinformowa€ , € e we wsi kr€ cisi€ ch€ opak z bandy. !Powiadomiono r€ wnie€ milicj€ , € e potem ch€ opak szed€ kamienist€ drog€ w stron€ Jerzwa€ du. I milicja przyjecha€ a, aby zaskoczy€ go na drodze. Teraz, przez radiotelefon, wezwano z Susza drugi samoch€ d, kt€ ry mia€ zabra€ !ca€ € grupk€ ch€ opak€ w. Roman b€ aga€ milicjant€ w, € eby go %pu€cili. Przysi€ ga€ , € e z band€ nie mia€ nic wsp€ lnego, € e znajduje si€ pod opiek€ w€ dkarzy z jachtu, a tutaj zjawi€ si€ tylko przypadkiem. Nie chcia€ o nam si€ s€ ucha€ jego k€ amstw. Zarz€dzi€ em odwr€ t. Rozumieli€my, € e !sprawa, kt€ ra rozegra€ a si€ naszosie, b€ dzie mia€ a sw€ j dalszy ci€g. Ale dla nas by€ a ona ju€ sko€czona. Zanurzyli€my si€ znowu w nadbrze€ n€ mg€ € . Z trudem odnale€li€my drewniany pomostprzez rozlewisko. € A jednak szkoda, € e nie obejrza€ em tej mapy... € powiedzia€ em, gdy sadowili€mysi€ w naszych statkach. #Krogulec przeci€€ ca€ € spraw€ jednym machni€ ciem r€ ki. € Pan ci€gle o tej mapie € owisk. Najwa€ niejsze, € e rozgromili€my band€ i od tej pory nad jeziorem zapanuje spok€ j. Jutro zdam relacj€ kronikarzom obozowym, niech dopisz€ w kronice nowy rozdzia€ . € A w ka€ dym rozdziale !powinno si€ opiewa€ chwa€ € i bohaterstwo druha Krogulca € zachichota€ Ba€ka. #€ Ty my€lisz, € e ja to robi€ em dla s€ awy? € oburzy€ si€ Krogulec. € Jestem zwolennikiem sprawiedliwo€ci. Postanowi€ em w przysz€ o€ci studiowa€ prawo. Zostan€ prokuratorem. !Jezioro wci€€ okrywa€ a g€ sta mg€ a, kt€ r€ z trudem przebija€ y €wiat€ a moich !reflektor€ w. Potem zerwa€ si€ leciutki wiatr i zacz€€ $rozgania€ mg€ € . Zbija€ a si€ onaw s€ upy i €ciany, chwilami odnosili€my wra€ enie, € e p€ yniemy przez sal€ jakiej€ ogromnej budowli. By€ to widokfascynuj€cy, tym bardziej € e wysoko nad g€ owami niebo pozostawa€ o bezchmurne, €wieci€ ksi€ € yc i jego promienie jak gdyby strugami rt€ ciowego blasku sp€ ywa€ y pos€ upach i filarach mg€ y. Po powrocie do obozu zda€ em dok€ adn€ relacj€ z wyprawy !Bronce i Frankowi. Przyj€ li j€ w milczeniu. Dopiero po kolacji Franek przysiad€ si€ do mnie. € Wiem, € e to ja jestem temuwszystkiemu winien. To ja zorganizowa€ em t€ band€ . Ja j€ tu sprowadzi€ em. A teraz oni odpokutuj€, a ja mo€ e "unikn€ kary. Czy my€li pan, € e to sprawiedliwie? € Zgadzam si€ , € e zrobi€ e€ !wiele z€ ego € powiedzia€ em. €Ale w pewnej chwili spr€ bowa€ e€ zmieni€ si€ na lepsze. € A oni? Nie zrobi€ em nic, € eby ich uratowa€ . € Nie mia€ e€ ju€ na nich "wp€ ywu € odpar€ em. € S€ uchalici€ tylko wtedy, gdy zach€ ca€ e€ do z€ ego. Kiedy !spr€ bowa€ e€ inaczej, wyrzucilisi€ z bandy. Dlatego wydaje misi€ , € e twoje wyrzuty !sumienia, je€ eli chodzi o nich, s€ nieuzasadnione. Skoro jednak poczuwasz si€ do winy, a s€dzisz, € e unikniesz kary, !ustan€ w kar€ sam dla siebie. I tylko tyle ci powiem, € e najtrudniej jest si€ samemu zmieni€ . !My€l€ , € e mnie zrozumia€ , bo nic ju€ nie powiedzia€ . "€ A ja? € nie€mia€ o odezwa€ a si€ Bronka. € Przecie€ ty sama wiesz, co powinna€ zrobi€ . Wracaj do domu. Nie wiedzia€ em jeszcze w€ wczas, € e sprawa Bronki ju€ nazajutrz znajdzie swoje rozwi€zanie. Napisa€ a przecie€ do rodzic€ w, € e przebywa nad Jeziorakiem, a list nosi€ stempel poczty w Siemianach. Irodzice przybyli do Siemian, aby odnale€€ c€ rk€ . Zg€ osili si€ do obozu harcerskiego, aby zapyta€ , czy wsz€ dobylscy druhowie niespotkali tu gdzie€ dziewczyny o imieniu Bronis€ awa. W "kilkana€cie minut p€ €niej Tell przyjecha€ do nas kajakiem i zabra€ dziewczyn€ do Siemian Nie by€ em przy spotkaniu Bronki z rodzicami. Dowiedzia€ em si€ tylko, € e !wynaj€ li oni pok€ j u jakiego€ rolnika w Siemianach i !postanowili sp€ dzi€ tutaj urloprazem z c€ rk€. Bronka kilkakrotnie odwiedza€ a potemnasz ob€ z na Przyl€dku Sandacza, pozna€ em te€ jej rodzic€ w, do€€ zamo€ nych rzemie€lnik€ w z Warszawy. Tak oto zako€czy€ a si€ przygoda, po kt€ r€ przyjecha€ a nad Jeziorak. Ale moja przygoda nie mia€ a jeszcze swego zako€czenia. ROZDZIA€ DZIEWI€TNASTY PODUSZKOWIEC I €€D€ PODWODNA * CO SI€ DZIA€O NAD PRZESMYKIEM * O CZERWONYCH ROBAKACH S€€W KILKA * ZAWODY * KTO JEST KSI€CIEM, A KTO KR€LOW€? * NIESAMOWITY PO€€W * DRUGI WARIANT CZY DRUGI WARIAT * POSZUKIWANIE FA€SZYWEGO ORNITOLOGA * WSTRZ€SAJ€CE ODKRYCIE. Wie€€ o rozgromieniu gangu natychmiast rozesz€ a si€ nad Jeziorakiem. Przekazywano j€ sobie na biwakach turystycznych, w koloniach namiot€ w i domk€ w kempingowych. I jak to zwykle bywa z tego rodzaju !wie€ciami, wkr€ tce uros€ a ona do rozmiar€ w legendy, w kt€ rej grupa harcerzy, Marta i ja odgrywali€my niepo€ledni€ rol€ . Wyolbrzymiono nasze przygody, wyposa€ ono nas te€ !w niezwyk€ e €rodki. Ja sta€ em "si€ osobnikiem, kt€ ry posiada€ wehiku€ €poduszkowiec unosz€cy si€ nad wod€ i l€dem, a tajemniczy Kapitan Nemo pos€ ugiwa€ si€ czym€ w rodzaju ma€ ej € odzi podwodnej. "€miali€my si€ s€ uchaj€c tych opowiada€. Lecz jednocze€nie sprawia€ y nam one niema€ € satysfakcj€ . Wida€ by€ o, € e tury€ci i wczasowicze nad jeziorem odetchn€ li z ulg€. Nareszcie mogli spokojnie zostawi€ na noc na brzegu swoje € ajby i kajaki, a wyp€ ywaj€c na jezioro nie !musieli martwi€ si€ o namioty, w kt€ rych znajdowa€ y si€ kuchenki gazowe, po€ciel i "zapasy € ywno€ci. €wiadomo€€ , € e w krzakach nadbrze€ nych ina dzikich wysepkach nie !czaj€ si€ ju€ z€ odziejaszki, stwarza€ a Warunki do prawdziwego wypoczynku. Specjalnie wybrana spo€r€ d !turyst€ w delegacja z€ o€ y€ a w obozie harcerskim podzi€ kowanie na pi€mie i przynios€ a kilka ogromnych toreb z cukierkami. I tak jak tego pragn€€ harcmistrz G€siorowski, widok motorowych kajak€ w z patrolami harcerzy budzi€ wsz€ dzie € yczliwo€€ , a nierzadko zdarza€ o si€ , € e maszeruj€cych harcerzy witaliwczasowicze oklaskami. rapaka doj w€ a€nie A˜аЅkЊ{B4€Іk ƒьЅkpB4€Іk4LІkCpB4Ч€‘ cщCШ L cLDЩ]xcЏDЪе‘cEЫf%…cuEЬы-. cиEЭ7mT;FNadesz€ y dni wspania€ ej pogody. Upalne s€ o€ce i bezchmurne niebo tak€ e i nam, biwakuj€cym na Przyl€dku Sandacza, bardzo uprzyjemnia€ o pobyt. Codziennie z rana przyp€ ywa€ ado nas Marta na swojej starej € ajbie (odk€d rozgromiono band€ nie u€ ywa€ a ju€ €lizgacza) i uczy€ a Franka € owi€ ryby. Nie bra€ em w tym udzia€ u. Zazwyczaj albo opala€ em si€ nad wod€, albo tez odbywa€ em spacery po lesie, wci€€ € nie ukrywam tego € z nadziej€, € e spotkam Cz€ owieka z Blizn€. Najcz€ €ciej jednak podczas tych spacer€ w trafia€ em na Ornitologa, kt€ ry zaszyty w szuwarach nadbrze€ nych obserwowa€ przez lunet€ ptaki.Niekiedy obchodzi€ em brzegiem Zatok€ Krasnopi€ r i potem szed€ em zaro€ni€ t€ drog€ a€ w pobli€ e miejsca, gdzie ongi€ dokonywano przeprawy promem na drugi brzeg przesmyku. Biwakowali tam teraz pan Anatol i pan Kazio wraz z ma€ € onkami, a kilkana€cie metr€ w od brzegu cumowa€ bia€ y jacht Wacka Krawacika. Nie zauwa€ ony przez € adnego z nich siadywa€ em na niewysokim wzg€ rzu i obserwowa€ em przezlornetk€ € ycie na pok€ adzie jachtu. Obserwacje te zreszt€"nie by€ y interesuj€ce, nic si€ tam bowiem nie dzia€ o ciekawego. Wacek Krawacik i pan Anatol spinningowali od rana do wieczora, Brodacz i panna Edyta opalali si€ na le€ akach na pok€ adzie albo "ch€ odzili si€ k€piel€ wok€ € !jachtu. Rozs€dek m€ wi€ mi, € eto siedzenie na wzg€ rku i m€ czenie oczu szk€ ami lornetki nie ma € adnego sensu,ale intuicja poszukiwacza przyg€ d ka€ dego ranka zmusza€ a mnie do w€ dr€ wki nawzg€ rek i przesiadywania tam ca€ ymi godzinami. !Mo€ e zreszt€ nie by€ a to tylko intuicja? Wci€€ gn€ bi€ mnie brak odpowiedzi na dwa pytania: dlaczego Wacek Krawacik, odzyskawszy swoj€ map€ , utkwi€ na dobre w przesmyku, zamiast buszowa€ po r€ € nych zakamarkach jeziora oraz co si€ kryje za przyja€ni€ Wacka Krawacika i pana Anatola, do kt€ rego dawniej ksi€€ € spinningu odnosi€ si€ z pob€ a€ liwym lekcewa€ eniem. pan Anatol by€ !niezno€ny nawet dla przyjaci€ € i na zdrowy rozum Wacek Krawacik powinien by€ uciec od niego na drugi koniec jeziora. Tym bardziej € e € o ile nie myli€ y mnie moje !obserwacje € ksi€€ € spinningunie mia€ wi€ kszych sukces€ w w w€ dkowaniu, co musia€ o zmniejszy€ stopie€ uwielbienia, jaki pan Anatol mia€ dla Jego Wysoko€ci. Po paru dniach zaproponowa€ em Marcie, aby zainteresowa€ a si€ panem Kaziem. € Jego przyjaciel pozbawi€ go zupe€ nie swych € ask € powiedzia€ em. € Nie mo€ e mu darowa€ faktu, € e Kazio z€ apa€ wtedy z wami wi€ cej !krasnopi€ r ni€ on. Zabra€ ich "wsp€ ln€ € € dk€ i € owi z niej ryby razem z Wackiem Krawacikiem. A pan Kazio patrzy na nich sm€ tnie z brzegu i bezskutecznie zarzuca swoj€ w€ dk€ . Czy nie mog€ aby€ mu pom€ c? A przy "okazji spr€ buj si€ dowiedzie€ , co si€ kryje za nag€ € przyja€ni€ Anatola i Krawacika. € Znowu jakie€ podejrzenie? €zapyta€ a Marta. Ale zaraz roze€mia€ a si€ weso€ o. Zapewne bawi€ a j€ my€l o wyp€ ataniu nowego figla Krawacikowi i Anatolowi. € P€ yniemy do przesmyku € zwr€ ci€ a si€ rozkazuj€co do Czarnego Franka, kt€ ry teraz by€ jej pos€ usznym giermkiem. Wsiedli do € odzi nie uruchamiaj€c silnika. Franek chwyci€ za wios€ o i zaraz odbili od Przyl€dka Sandacza. Aja, zamkn€wszy wehiku€ na klucz, poszed€ em wolno przez lasek, wiedz€c, € e i tak na brzegu przesmyku znajd€ si€ r€ wnocze€nie z nimi. Dzie€ ju€ od rana by€ niezwykle upalny. Pan Anatol i Kazio przestawili swoje samochody w cie€ m€ odych drzew. Ma€ € onki rycerzy spinningu opala€ y si€ na kocu tu€ nad sam€ wod€, mog€ em wi€ c niespostrze€ enie znowu zasi€€€ na swoim wzg€ rku obserwacyjnym. Wzg€ rek ten po€ o€ ony by€ tak blisko brzegu, € e nawet dochodzi€ y do mnie niesione przez wod€ kroki na pok€ adzie jachtu. Na jachcie € jak zwykle o tej porze € opala€ a si€ ju€ na le€ aku panna Edyta, a odwr€ cony plecami do s€ o€ca Brodacz zatopiony by€ w lekturze jakiej€ ksi€€ ki. Wacek Krawacik siedzia€ na € aweczce w € € dce pana Anatola i rozpi€ t€ na drucie siatk€ usi€ owa€ chwyci€ € ywca. I wtedy w przesmyk wp€ yn€ € a € € dka z Mart€ i Czarnym Frankiem. Brodacz przerwa€ lektur€ i $d€ ugo przygl€da€ si€ p€ yn€cym. Pan Anatol parskn€€ gniewnie imrukn€€ co€ pod nosem. Wacek Krawacik gwa€ townie poderwa€ siatk€ z wody. Przekona€ si€ , € e nie ma w niej € ywca, i ze z€ o€ci€ wyrzuci€ siatk€ na brzeg, m€ wi€c: € Skoro nie ma przyn€ ty, b€ dziemy € apa€ na spinning. Marta by€ a ju€ bardzo blisko jachtu, us€ ysza€ a wi€ c jego "s€ owa. Uda€ a ogromn€ rado€€ . € B€ dzie pan € wiczy€ swoje wspania€ e rzuty? Czy mo€ na popatrzy€ ? Nie czekaj€c na s€ owa zach€ ty, dobi€ a do brzegu, wyskoczy€ a na piasek. Podesz€ a do pana Kazia. . € Jak pana po€ owy? € zapyta€ a uprzejmie. € Czy pr€ bowa€ pan jeszcze € apa€ krasnopi€ ry? Pan Kazio bezradnie roz€ o€ y€ r€ ce. "€ Usi€ owa€ em, prosz€ pani, alebezskutecznie. Pani mia€ a wtedy znakomite robaki. Takiebardzo ruchliwe, czerwone, troch€ inne ni€ d€ d€ ownice, "kt€ re tu kopiemy. I my€l€ , € e krasnopi€ ry wol€ pani przyn€ t€ od mojej. Czy pani nie ma teraz troszk€ tych wspania€ ych robaczk€ w? Pan Anatol nie wytrzyma€ , € eby nie wypowiedzie€ jakiej€nauki. € Tajemnica sukces€ w w€ dkarskich € rzek€ z powag€€ zazwyczaj kryje si€ we !w€ a€ciwie dobranej przyn€ cie. Ciekawym, co to za robaczki? Marta a€ si€ wstrz€sn€ € a udaj€c wstr€ t. € Ohydne robaczki. Zbieram jew pryzmie nawozowej. Ma€ € onki rycerzy spinningu zapiszcza€ y na swoich kocach:€ Anatolu, nie wa€ si€ dotyka€ tych robak€ w. € Kaziu, bo strac€ apetyt na ca€ y dzie€... #Marta wyj€ € a z € € dki s€ oiczek z robakami i powiedzia€ a ze wstr€ tem: € To s€ d€ d€ ownice nawozowe, czerwone. Ohydnie$€mierdz€. A€ si€ md€ o robi, gdytrzeba je naci€ga€ na haczyk.#€ To nic. To nic € cieszy€ si€ pan Kazio. Odnalaz€ w trawie swoje dziurawe pude€ eczko na przyn€ t€ i odsypa€ troch€ robak€ w ze s€ oika Marty. Pan Anatol chcia€ zrobi€ to samo, ale powstrzyma€ go gro€ny g€ os ma€ € onki: € Anatolu! Przecie€ mo€ esz rzuca€ spinningiem... Pan Anatol zawaha€ si€ i zrezygnowa€ z robak€ w. Zdecydowa€ o tym nie tyle g€ os ma€ € onki, ile fakt, € e jego przyjaciel ju€ stan€€ z !w€ dk€ na brzegu, gotuj€c si€ do w€ dkowania. Nie chcia€ na€ladowa€ Kazia, kt€ rego uwa€ a€ za nowicjusza. € Prawdziwy sport w€ dkarski, prosz€ pani € rzek€ do Marty € to tylko spinning. Prawda, !panie Wacku? € zwr€ ci€ si€ do Krawacika. € Tak jest. B€ dziemy spinningowa€ € przytakn€€ Wacek. Marta rado€nie klasn€ € a w r€ ce. € Ja te€ mam spinning. Czy !panowie pozwol€, € e spr€ buj€ € owi€ razem z nimi? € Nie € burkn€€ Anatol. Lecz Wacek Krawacik zapewnewra€ liwy na urod€ dziewcz€t u€miechn€€ si€ € askawie. "€ Ale€ oczywi€cie, droga pani. I teraz nast€pi€ y chwile, gdy "ca€ € si€ € woli musia€ em si€ powstrzyma€ , € eby nie wybuchn€€ €miechem. Najpierw kilkakrotnie rzuci€ spinningiem sam ksi€€ € . Dwa rzuty mu si€ nie uda€ y, bo by€ y zbyt bliskie, przy trzecim spl€ta€ € y€ k€ . Za czwartym razem rzuci€ za daleko i zahaczy€ o trzciny. Rozgniewa€ si€ , szarpn€€ spinningiem i b€ yszczka urwa€ asi€ . !€ Chcia€ em trafi€ blisko tych nenufar€ w na wodzie € t€ umaczy€ si€ . € Czy to takie trudne? € zdumia€ a si€ Marta. !€ Cha! Cha! Cha! € roze€mia€ si€ pogardliwie pan Anatol. € Czy panienka zdaje sobie spraw€ , do kogo pani m€ wi? Ten pan jest ksi€ ciem spinningu, ma nieomylne rzuty.#Na tak€ odleg€ o€€ trafi€ jest bardzo trudno. € Chce pani spr€ bowa€ ? € zainteresowa€ si€ Wacek. € Ostrzegam, € e mo€ e pani na tych li€ciach straci€ kotwiczk€ . Marta wzi€ € a do r€ ki sw€ j spinning. € Czy widzi pan ten troch€ !z€ € € k€ y li€€ ? € wskaza€ a Wackowi. € Spr€ buj€ trafi€ tu€ ko€ o niego, a potem zaczn€ €ci€ga€ b€ yszczk€ . Zamachn€ € a si€ bardzo !ostro€ nie. Kotwiczka trafi€ a w wod€ o kilka centymetr€ w od z€ € € k€ ego li€cia. !€ Hm € chrz€kn€€ Anatol. € %Jak to m€ wi€: trafi€ o si€ €lepejkurze ziarno... € A teraz pan € zaproponowa€ a Marta Anatolowi. € Widzi pan tam nalewo zielon€ ga€ €zk€ na wodzie? Niech pan przyci€gniej€ kotwiczk€. Pan Anatol wzruszy€ ramionami.€ Nie jestem cyrkowcem. Ja "chc€ € owi€ ryby, prosz€ pani. #€ A ja to zrobi€ € odezwa€ si€ Krawacik. Rzuci€ spinningiem. Lecz !kotwiczka min€ € a ga€ €zk€ co najmniej o p€ € metra. A potem €wisn€ € a b€ yszczka Marty i po chwili dziewczyna holowa€ a po wodzie zielon€ ga€ €zk€ . !Z pok€ adu jachtu rozleg€ y si€ oklaski. To Brodacz od pewnego czasu €ledzi€ zawodyna brzegu i teraz oklaskiwa€ zwyci€ stwo Marty. € Wacek € zawo€ a€ € b€ dziesz musia€ tej panience !odda€ sw€ j tytu€ ksi€€ € cy! Krawacik wzruszy€ ramionami. € Tytu€ € w nie otrzymuje si€ za celno€€ rzutu, tylko za wielko€€ z€ owionej ryby. Ja, prosz€ pani € rzek€ dumnie doMarty € zdoby€ em br€zowy medal PZW. € Tak? Nigdy bym tego nie !s€dzi€ a, widz€c jak pan rzuca.€ Pani jest zawistna € stwierdzi€ pan Anatol. € W pani wieku nale€ y by€ raczej skromn€. Ten pan naprawd€ jest ksi€ ciem spinningu. Jego fotografia by€ a publikowana w gazetach. Marta niewinnie spu€ci€ a oczy i powiedzia€ a do Krawacika: € Niech mi pan wierzy, € e nie zazdroszcz€ panu tytu€ u ksi€ cia. Czy kr€ lowa to nie jest co€ wi€ cej? € Co pani m€ wi? € Mam z€ oty medal € wyja€ni€ a Marta. € Zdoby€ am go za suma o wadze trzydziestu o€miu kilogram€ w. Pana Anatola a€ zamurowa€ o. Wacek zdo€ a€ tylko wykrztusi€ : € A wi€ c to pani... jest t€ dziewczyn€, kt€ ra na Jezioraku z€ apa€ a suma? "€ Tak € przytakn€ € a Marta. € I to bez € adnej mapy € owisk, prosz€ pana ksi€ cia. S€ owa Marty o jej z€ otym medalu zrobi€ y silne wra€ enie nie tylko na panu Anatolu i Wacku. Czarny Franek tak€ e poderwa€ si€ z € € dki wyskoczy€ na brzeg i podbieg€ do dziewczyny. € To prawda? Masz z€ oty medal? Jego uwielbienie dla Marty zdawa€ o si€ ju€ nie mie€ granic. A dziewczyna od€ o€ y€ a sw€ j spinning i mrukn€ € a pod adresem pana Anatola i Krawacika: € Ci panowie tylko strasz€ ryby. Chod€, Franek, do pana Kazia. Z niego b€ dzie kiedy€ znakomity w€ dkarz. $Zabra€ a z € € dki zwyk€ € w€ dk€ #i gotowa€ a si€ do odej€cia. Ale Wacek zast€pi€ jej drog€ . € Pani co€ wspomnia€ a o jakiej€ mapie € owisk? Nie bardzo rozumiem, co pani mia€ a na my€li? Mapa € owisk? € Uda€ , € e pierwszy raz o czym€ takim s€ ysza€ . A Marta odpar€ a szczerze: !€ M€ wi€ am o mapie, za kt€ r€ %pan szala€ . I za kt€ r€ zap€ aci€ pan trzy tysi€ce z€ otych Romanowi. Wzmianka Marty o mapie € owisk wprawi€ a w niepok€ j !r€ wnie€ i Brodacza. Zeskoczy€ z jachtu do wody i przyp€ yn€€ do brzegu. Marta doda€ a jeszcze lekcewa€ €co: € Zreszt€ nic mnie nie obchodzi pa€ska mapa. Nie rozumiem tylko, dlaczego robi !pan z niej a€ tak€ tajemnic€ . I zarzuciwszy w€ dk€ na rami€ odesz€ a brzegiem w stron€ pana Kazia, kt€ ry € jak si€ okaza€ o € bez € adnych okrzyk€ w rado€ci wyci€ga€ z wody jednego leszcza po drugim. I by€ y to niema€ e sztuki. Brodacz wylaz€ z jeziora, ociekaj€c wod€. Z gro€n€ min€ podszed€ do Czarnego Franka. € To chyba pan nie umia€ utrzyma€ j€ zyka za z€ bami? € Czego pan chce ode mnie? Pan nie powiedzia€ , € e to tajemnica. Brodacz a€ poczerwienia€ z gniewu, ale Krawacik po€ o€ y€ mu r€ k€ na ramieniu. € Daj spok€ j. Ostatecznie, to rzeczywi€cie € adna tajemnica.Co to? Nie wolno nam korzysta€ z mapy € owisk? Franek chwyci€ z € € dki swoje w€ dzisko i pobieg€ brzegiem za Mart€. Pan Anatol te€ podrepta€ w tamt€ stron€ , dostrzeg€ szy, € e Kazio znowu wyci€ga z wody wielkiego leszcza. Brodacz burkn€€ do Krawacika.!€ Oni si€ czego€ domy€laj€, rozumiesz? Mo€ e co€ widzieli? "€ Ciszej € sykn€€ Krawacik. €I nie wpadaj w panik€ . Aby sprawi€ wra€ enie, € e nic go ta sprawa nie obchodzi, znowu rzuci€ na jezioro swoj€ !wielk€ b€ yszczk€ . Zaterkota€ ko€ owrotek i spinning raptem a€ wygi€€ si€ , "€ Jest! € wrzasn€€ Krawacik i zaci€€ kotwiczk€ . € To chyba tylko zaczep € rzek€ Brodacz. € Jest! Jest! Jest! € wrzeszcza€ Wacek Krawacik. Ko€ owrotek zacz€€ gwa€ townietrzeszcze€ , co znaczy€ o, € e "co€" chwycone przez kotwiczk€ ucieka na g€ € bi€ . Krzyk Wacka Krawacika us€ ysza€ chyba ka€ dy w promieniu p€ € kilometra. Porzucili swoje w€ dki: pan Anatol, Marta i Czarny Franek. Usiad€ y na kocu ma€ € onki rycerzy spinningu. Nawet panna Edyta, dot€d oboj€ tna na wszystko, co si€ dzia€ o !wok€ € niej, podbieg€ a do burtyi wychyli€ a si€ przez ni€, spogl€daj€c na wod€ . Tylko pan Kazio z najwi€ kszym spokojem pakowa€ do siatki kolejnego leszcza. #Krawacik popu€ci€ troch€ € y€ kina ko€ owrotku. Ale po chwili spr€ bowa€ €ci€gn€€ ryb€ . Musia€ a to by€ jaka€ ogromna sztuka, bo na €rodku przesmyku zakot€ owa€ o si€ , jakby za chwil€ wynurzy€ si€ mia€ z wody stukilogramowy sum. A potem € widzieli€my to na "w€ asne oczy! € wychyli€ a si€ z wody ludzka r€ ka, kt€ rej palce chwyci€ y € y€ k€ i przerwa€ y j€... Przez kr€ tki moment pod powierzchni€ wody mign€€ nam kszta€ t ludzki. Jeszcze !raz wzburzy€ o si€ jezioro, leczzaraz wyr€ wna€ a si€ jego powierzchnia. Mo€ na by€ o pomy€le€ , € e ulegli€my grze wyobra€ni... "€ Co to by€ o? Widzieli€cie? € pyta€ Krawacik. Nie potrafi€ opisa€ wyrazu bezbrze€ nego zdumienia, jakiemalowa€ o si€ na jego twarzy, gdy tak sta€ na brzegu ze spinningiem w r€ ku, a € y€ k€ zwisa€ a lu€no i opada€ a na wod€ . € Z€ apa€ e€ p€ etwonurka € odezwa€ si€ Brodacz. € No tak. Ale kto to by€ ? Co "on tu robi€ ? € be€ kota€ Wacek.€ Zwijamy manatki € powiedzia€ Brodacz. Chwyci€ !€ y€ k€ , naci€gn€€ troch€ i kaza€ Wackowi nakr€ ci€ j€ na ko€ owrotek. A ja pomy€la€ em: "To chyba Ornitolog wypu€ci€ si€ w przesmyk ze swoim aparatem tlenowym." Ca€ e towarzystwo na brzegu g€ o€no komentowa€ o przygod€ Wacka, snuj€c przer€ € ne przypuszczenia zwi€zane z obecno€ci€ tajemniczego p€ etwonurka. Nie ulega€ o w€tpliwo€ci, € e Wacek swoj€ kotwiczk€ zaczepi€ o niego. Tylko dlaczego p€ etwonurek € zamiast wychyli€ si€ z wody i zrobi€ awantur€ Krawacikowi € wola€ znikn€€ , gdy tylko uwolni€ si€ od zaczepu? "W gruncie rzeczy zupe€ nie nic nie wiem o Ornitologu € medytowa€ em. € Darowa€ mi €mieszn€ €wistawk€ , potem pom€ g€ Nemo i mnie wydosta€ si€ z opresji, by€ weso€ y i obudzi€ moj€ sympati€ . Ale przecie€ przest€ pca r€ wnie€ mo€ e by€ cz€ owiekiem sympatycznym. Szukam !Cz€ owieka z Blizn€, a mo€ e € wOrnitolog jest jego wsp€ lnikiem albo wynaj€ tym p€ etwonurkiem, kt€ ry szuka w jeziorze zatopionego skarbu?" Moje rozmy€lania przerwa€ y odg€ osy rozmowy na brzegu. $€ Edyta! € p€ € g€ osem zawo€ a€ Wacek w stron€ jachtu. € "Zejd€ na l€d i przespaceruj si€ po lesie. Mo€ e ten p€ etwonurekwyszed€ tu gdzie€ na brzeg? I oto panna Edyta zeskoczy€ a z jachtu do wody, przyp€ yn€ € ado brzegu i ruszy€ a w swym pi€ knym kostiumie k€pielowymprosto na wzg€ rek, gdzie si€ ukrywa€ em. W ostatniej chwili !zdo€ a€ em niepostrze€ enie da€ drapaka w lasek. Przedar€ em si€ przez m€ ody so€niak i powr€ ci€ em na Przyl€dek Sandacza. Chcia€ em w spokoju przemy€le€ ca€ € !spraw€ , kt€ r€ raptem ujrza€ emw zupe€ nie nowym €wietle. Z niecierpliwo€ci€ tak€ e oczekiwa€ em powrotu Marty i Czarnego Franka. Oto nadesz€ a chwila, gdy nie tylko mog€ em, ale ju€ musia€ em rapaka doj w€ a€nie A˜аЅkЊ{B4€Іk ƒьЅkpB4€Іk4LІkCpB4 ƒŒЮ cFЯ0 Ѓ cђFаг cUGбрsИGвSьc€ЩGг?&гc,Hд/їcHе 8‘\ђHwyjawi€ im tajemnic€ zatopionej ci€ € ar€ wki i poprosi€ ich o pomoc. !Wr€ cili po nied€ ugim czasie. A "w chwil€ p€ €niej przyp€ yn€€ kajakiem Wilhelm Tell w towarzystwie Bronki. Marta, nie przypuszczaj€c, € eobserwowa€ em ich ze wzg€ rka,zacz€ € a mi opowiada€ o historii z p€ etwonurkiem, ale jej przerwa€ em: € Wiem wszystko. Czego dowiedzia€ a si€ pani od Kazia?Niestety, na temat dziwnej przyja€ni Krawacika i Anatola niewiele mia€ a do powiedzenia.€ Pan Kazio r€ wnie€ nie bardzo rozumie, co si€ za tym kryje. Podobno wczoraj wieczorem przypadkowo s€ ysza€ rozmow€ Krawacika z Brodaczem. Krawacik rzek€ , € epan Anatol do szewskiej pasji go doprowadza swoim zarozumialstwem. A Brodacz !odrzek€ : "To nic. On si€ mo€ e przyda€ jako drugi wariant". € Wariant? A mo€ e drugi wariat. Wszyscy w€ dkarze s€ zwariowani € powiedzia€ Franek. € Bo pierwszym wariatem jest Wacek Krawacik. Roze€miali si€ . Ale mnie nie by€ o do €miechu. Znowu czeka€ mnie trudny orzech do zgryzienia. Tymczasem Marta i Bronka zaj€ € y si€ obiadem, a Czarny Franek opowiedzia€ Tellowi o wspania€ ych rzutach Marty i historii ze z€ apaniem p€ etwonurka. € To by€ chyba Fa€ szywy Ornitolog € powiedzia€ a Marta.€ Dlaczego nazywa go pani fa€ szywym? On twierdzi, € e tylko € artowa€ z tym kiwikiem € odezwa€ em si€ . € Och, pan wci€€ jest naiwny... A potem zjedli€my wsp€ lnie obiad i przy herbatce, le€ €c na kocu w cieniu drzew na Przyl€dku Sandacza, opowiedzia€ em moim m€ odym przyjacio€ om o zatopionej ci€ € ar€ wce i Cz€ owieku z Blizn€. !€ Mog€ przysi€c, € e Fa€ szywy"Ornitolog szuka tej ci€ € ar€ wki!€ wykrzykn€ € a Marta. € Lecz jak€ rol€ odgrywa w tej sprawie Krawacik? I Brodacz? € zapyta€ em. € Oni nie maj€ z tym nic wsp€ lnego € zdecydowanie stwierdzi€ Czarny Franek. € Krawacik to po prostu maniak w€ dkarstwa. !Tell, kt€ ry niejedn€ przygod€ "ze mn€ prze€ y€ i mia€ troch€ wi€ cej do€wiadczenia, powiedzia€ z wahaniem: € Nie jestem tego tak pewien. Co mia€ y na przyk€ ad znaczy€ !te ich s€ owa, € e Anatol to ich drugi wariant? A Marta rzek€ a w zamy€leniu: € Ciekawe, dlaczego oni postanowili porzuci€ przesmyk? € Co takiego? € zaniepokoi€ em si€ . #€ A tak. Gdy p€ yn€ li€my tutaj, !s€ ysza€ am, jak Krawacik wo€ a€ z pok€ adu do Anatola, € e po obiedzie odp€ ywaj€ do I€ awy. € To chyba widok p€ etwonurkatak nimi wstrz€sn€€ , € e zdecydowali si€ opu€ci€ przesmyk. € Pospiesznie odstawi€ em kubek z herbat€. € My tu gadamy, a oni uciekaj€. Bo to przecie€ wygl€da na ucieczk€ . Tylko co zrobi€ w tej sytuacji? Przecie€ nie mamy € adnego powodu, € eby ich zatrzyma€ . € Trzeba odnale€€ p€ etwonurka i wydusi€ z niego!prawd€ ! € zawo€ a€ a Marta. € Pozw€ lcie mnie wzi€€ w obroty Fa€ szywego Ornitologa. € Najpierw trzeba go odnale€€ € zauwa€ y€ em. € Wi€ c chod€my szuka€ w lesie jego biwaku. On zaszy€ !si€ znowu w jakim€ g€szczu. €Marta ju€ by€ a gotowa do marszu. To by€ a chyba rzeczywi€cie jedyna s€ uszna my€l. Po€piesznie umyli€my w jeziorze garnki, w kt€ rych gotowali€my obiad. Zasznurowali€my namiot, zamkn€€ em wehiku€ . $Nasz oddzia€ liczy€ pi€ € os€ b. Zrobili€my do€€ szerok€ $tyralier€ i zag€ € bili€my si€ w !lasek, staraj€c si€ przeczesa€ najwi€ kszy g€szcz. Dobrym miejscem na ukrycie by€ m€ ody so€niak w samym sercu p€ € wyspu, tu€ przy Zatoce Krasnopi€ r. Ale w s€ oneczny dzie€ panowa€ a tamzbyt wielka duchota, dlatego !nie wierzy€ em, aby chcia€ si€ na ni€ skaza€ nasz Ornitolog. Przypuszcza€ em raczej, € e na okres upalnych dni zaszy€ si€ w zielonym i cienistym zak€tku, w€r€ d m€ odych buk€ w niedaleko przesmyku, Wtamt€ stron€ prawdopodobnie p€ yn€€ , gdy go na sw€ j spinning chwyci€ Wacek Krawacik. Min€ € o p€ € godziny, zanim #znale€li€my si€ w pobli€ u tego miejsca. By€ o bardzo duszno. Op€ ywali€my potem, do mokrych twarzy przylepia€ y si€ paj€ czyny rozpi€ te mi€ dzy ga€ €zkami. !Na chwil€ od€ €czy€ em si€ od naszej gromadki i pobieg€ em na wzg€ rek obserwacyjny przyprzesmyku. Na jachcie wyra€nie szykowano si€ do odp€ yni€ cia. Pokaza€ si€ na pok€ adzie Wacek Krawacik umorusany smarem czy oliw€. Mia€ w r€ ku francuski klucz, co wskazywa€ o, € e z silnikiem jachtu co€ nie jest w porz€dku. Podobnie umorusanypojawi€ si€ Brodacz. Zapewne obydwu zale€ a€ o na odp€ yni€ ciu, skoro mimo !gor€ca m€ czyli si€ w ciasnym idusznym pomieszczeniu, gdzieznajdowa€ si€ silnik. Rycerze spinningu r€ wnie€ chyba zamierzali opu€ci€ to miejsce. Wprawdzie namioty sta€ y jeszcze, ale obok na trawie le€ a€ y dwa t€ umoki, prawdopodobnie ze zwini€ t€ po€ciel€. "Wygl€da to na og€ ln€ ucieczk€ " € pomy€la€ em i wr€ ci€ em do przyjaci€ € . I zaraz znale€li€my biwak Ornitologa. Marta odkry€ a co€ w rodzaju €cie€ ki od brzegu Jeziora P€ askiego w g€ stwin€ m€ odych buk€ w. Ukryty w %zieleni li€ci sza€ as z ga€ € zi tak€wietnie zlewa€ si€ ze swym otoczeniem, € e trudno go by€ odostrzec nawet z odleg€ o€ci dziesi€ ciu krok€ w. !Ornitologa w sza€ asie nie by€ o.€ Umkn€€ € powiedzia€ Czarny Franek. Nic jednak nie wskazywa€ o na ucieczk€ . Przeciwnie, byli€my pewni, € e mieszkaniec sza€ asuzaraz wr€ ci, poniewa€ pozostawi€ sw€ j aparat tlenowy, €piw€ r, ogromny w€ r podr€ € ny, kt€ ry mu kiedy€ pomog€ em d€wiga€ . Brakowa€ o tylko gumowej € € deczki i lunety. € On jest na jeziorze € stwierdzi€ em. € Ty, Tellu, zaczaisz si€ na brzegu i dasz nam zna€ , gdy b€ dzie si€ zbli€ a€ . Tell pos€ uszny rozkazowi natychmiast pobieg€ w stron€ jeziora, a ja jeszcze raz uwa€ nie rozejrza€ em si€ po sza€ asie. € Nie widz€ tu nic podejrzanego € stwierdzi€ em. € W€ a€nie tak wyobra€ a€ em sobie wn€ trze sza€ asu, w kt€ rym mieszka Ornitolog. O, popatrzcie. Tu le€ y nawet ksi€€ ka o ptakach. $Marta wzi€ € a do r€ ki ksi€€ k€ , przerzuci€ a stronic€ . € To jest Fa€ szywy Ornitolog !€ stwierdzi€ a ju€ nie wiem po raz kt€ ry. € W€ a€nie ta ksi€€ ka jeszcze bardziej mnie o tym przekonuje. To przecie€ tylko popularna broszurka. Z tej ksi€€ ki czerpie on wiadomo€ci, kt€ re nam recytowa€ . Prawdziwy ornitolognie zabiera€ by z sob€ popularnej ksi€€ ki o ptakach, bo sam wie o nich znacznie wi€ cej. Zm€ czona upa€ em Bronka #zapragn€ € a po€ o€ y€ si€ nieco wygodniej i przesun€ € a nadmuchiwany materac Ornitologa. "€ O Bo€ e! A c€ € to za cudo! €us€ ysza€ em jej zd€ awiony zachwytem okrzyk. Zobaczy€ em, € e wiesza sobie na szyi wspania€ € koli€ z bursztynu. € Le€ a€ a pod materacem € wyja€ni€ a. € Ciekawam, gdzie !on kupi€ co€ tak pi€ knego? Jak my€licie, ten naszyjnik jest z prawdziwego bursztynu? Wzi€€ em go do r€ ki. Szczeg€ lnie starannie obejrza€ em ogniwa. Nie ulega€ o w€tpliwo€ci: zrobiono je ze z€ ota, a robotaby€ a bardzo stara. Z€ oto pokrywa€ jakby nalot delikatnyzreszt€, daj€cy si€ € atwo usun€€ nawet paznokciem. € Ten naszyjnik € !powiedzia€ em € kilkana€cie latle€ a€ w jeziorze... Zapad€ a taka cisza, € e s€ yszeli€my brz€ czenie much na s€ onecznej polance po€r€ d m€ odych buk€ w. ZAKO€CZENIE !Nadbieg€ Tell i powiadomi€ nas,$€ e zbli€ a si€ Ornitolog. Widzia€ go p€ yn€cego gumow€ € € deczk€ od strony Jeziora P€ askiego. Tell poinformowa€ nas tak€ e o odp€ yni€ ciu jachtu Wacka Krawacika. € Czy skryjemy si€ ? € zapyta€ a Marta. € A po co? Musimy przecie€ z nim porozmawia€ . Nie domy€la si€ chyba, € e znale€li€my bursztynow€ koli€ € odpowiedzia€ em. € Powitamy go uprzejmie i otoczymy ze wszystkich stron. Marta westchn€ € a z ubolewaniem: € Mogli€my ju€ dawno nakry€ tego ptaszka, od ptaszk€ w. Ale panu wydawa€ si€ on sympatyczny. Nic nie powiedzia€ em. !Usiedli€my p€ € kolem, tworz€c !wolne przej€cie od €cie€ ki do !sza€ asu. Ornitolog powinien by€ wej€€ mi€ dzy nas. Tell nie m€ g€ usiedzie€ na miejscu. A€ podrywa€ a go niecierpliwo€€ . € Z panem, panie Tomaszu € rzek€ € zawsze co€ si€ musi zdarzy€ . Za chwil€ sprytny przest€ pca wpadnie w nasze r€ ce. Jak w telewizyjnej "Kobrze". Bronka u€miechn€ € a si€ do mnie. € Obiecywa€ mi pan przygod€ "i prze€ y€ am ju€ kilka pi€ knychprzyg€ d. Nigdy nie zapomn€ , jak €cigali€my samoch€ d Krawacika i jak potem on nas goni€ . A teraz? Co si€ teraz przydarzy? Czarny Franek zacz€€ mie€ w€tpliwo€ci. € Bursztynowy naszyjnik? !Mo€ e on go kupi€ dla € ony albonarzeczonej? S€ sklepy na Wybrze€ u, gdzie mo€ na kupi€ bursztynowe naszyjniki. "€ Tak € zgodzi€ em si€ . € Ale czy zwr€ ci€ e€ uwag€ na € a€cuch, kt€ ry spaja bursztyny? Muzeum w E. posiada€ o wielk€ kolekcj€ bursztynu sambijskiego. Znajdowa€ a si€ tam cenna bi€ uteria zrobiona z bursztynuoprawionego w z€ oto. Osobn€ cz€ €€ kolekcji stanowi€ y artystyczne wyroby, miniaturki zamk€ w, dawnych statk€ w. Czy widzieli€cie wystaw€ bursztynu zorganizowan€ w zamku malborskim? Wiele okaz€ w do tej wystawy musieli€my wypo€ ycza€ z zagranicy. Gdyby€my posiadali kolekcj€ muzeum w E., nie by€ oby to potrzebne. € A czy ta kolekcja by€ a du€ a? € zainteresowa€ si€ Czarny Franek. € Mo€ e !Fa€ szywy Ornitolog nie zdo€ a€ wydoby€ z wody zawarto€ci ca€ ej ci€ € ar€ wki. € Ja te€ tak s€dz€ € !powiedzia€ em. € W ci€ € ar€ wcewywo€ ono wiele r€ € nych przedmiot€ w muzealnych, bursztynowa kolekcja "stanowi€ a tylko cz€ €€ ca€ ego "€ adunku. Ale nawet je€li ukrad€ z niej tylko okruch zawarto€ci, cho€ by cz€ €€ zbioru kolii i naszyjnik€ w bursztynowych oprawnych w z€ oto i drogie kamienie, to i tak ju€ zdoby€ wielki skarb. Nagle Tell po€ o€ y€ palec na ustach. Kto€ nadchodzi€ €cie€ k€, %us€ yszeli€my szelest li€ci. Id€c pogwizdywa€ cicho, ale weso€ o. € Zepsujemy mu dobry humorek € mrukn€€ Czarny Franek. Ornitolog zauwa€ y€ nas w ostatnim momencie, ale nie #cofn€€ si€ . Nawet nie wygl€da€ na zaskoczonego. "Umie si€ €wietnie maskowa€ € pomy€la€ em. € Nie wie zreszt€, € e my znamy jego tajemnic€ ". € Witam pa€stwa € rzek€ k€ aniaj€c si€ uprzejmie i zdejmuj€c z ramienia swoj€ $ci€ € k€ lunet€ . €€ dk€ zapewne pozostawi€ w trzcinach na brzegu. !€ Go€€ nie w por€ , gorszy od Tatarzyna. Czy nie tak m€ wili nasi protoplasci? € zapyta€ em grzecznie, podaj€c r€ k€ na przywitanie. I w og€ le wszyscy zacz€ li okazywa€ mu wielk€ uprzejmo€€ . Marta i Bronka dygn€ € y przed nim jak ma€ e dziewczynki. Tell i Franek u€miechali si€ z tak€ sympati€, jakby jego przyj€ciesprawi€ o im wielk€ rado€€ . "Zdaje si€ , € e wszyscy umiemy€wietnie udawa€ " € pomy€la€ em. € Zawsze ciesz€ si€ na widok go€ci € rzek€ Ornitolog. € Mo€ e papieroska? € zaproponowa€ , zwracaj€c si€ do mnie. € A mo€ e pa€stwo s€ g€ odni? € Ach nie, dzi€ kujemy € odrzek€ em, bior€c ju€ na siebie dalszy ci€g rozmowy. € Nie przyszli€my tu, aby pana objada€ . Chodzi raczej o pewn€ informacj€ . € O ptakach? Marta parskn€ € a €miechem. € Ach € westchn€€ Ornitolog #€ pani wci€€ my€li, € e jestem fa€ szywym ornitologiem? Nie wiem, jak mam pani€ przekona€ , € e zg€ € bi€ em tajniki € ycia ptak€ w. € Wierz€ panu € kiwn€€ em g€ ow€. € Ksi€€ ka, kt€ r€ widzia€ em w pana sza€ asie, przekona€ a mnie, € e pan rzeczywi€cie interesuje si€ ptakami. Ale zale€ y mi na innej informacji. Zdecydowa€ em si€ zada€ mu !cios. Si€ gn€€ em do kieszeni i wyj€€ em bursztynow€ koli€ . € Czy du€ o pan tego znalaz€ ? € zapyta€ em. Pi€ € par oczu zawis€ o na twarzy Ornitologa. Jestem pewien, € e dostrzegliby€my naniej cho€ by najmniejszy cie€ przestrachu lub gniewu. €elazne nerwy mia€ ten cz€ owiek. Tyle tylko, € e zatrzepota€ powiekami jakby odrobin€ zaskoczony. € Niestety, tylko ten naszyjnik... € A reszta? Co si€ z ni€ sta€ o? Roz€ o€ y€ r€ ce gestem najwi€ kszego ubolewania. !€ Przypuszczam, € e odp€ yn€ € ajachtem Wacka Krawacika. !€ Pan € artuje! € zawo€ a€ em. € Ale€ nie. Jak€ ebym si€ o€mieli€ € odpar€ kpi€co. To obudzi€ o w nas gniew. Marta powiedzia€ a podniesionym g€ osem, gro€ €c mu palcem. € Pan jest fa€ szywym ornitologiem. Zdemaskowali€my pana. Nurkowa€ pan w jeziorze, poszukuj€c zatopionej ci€ € ar€ wki. € Yhm € przytakn€€ bezczelnie. #€ Znalaz€ pan j€! € wrzasn€€ Czarny Franek. "€ Yhm € zgodzi€ si€ Ornitolog.€ Dzi€ rano j€ wreszcie odkry€ em. Troch€ za p€ €no, nieprawda€ ? %€ Za p€ €no? € oburzy€ si€ Tell. € Zd€€ y€ pan zabra€ z niej drogocenn€ koli€ . "€ Tylko t€ jedn€ € zaznaczy€ Ornitolog. € Reszt€ wydoby€ Wacek Krawacik. W ci€ € ar€ wce zosta€ o jeszcze kilkana€cie skrzy€, ale przewa€ nie znajduj€ si€ w nich ju€ mocno sfatygowane przez wod€ stare gliniane naczynia, zdaje si€ , € e urny muzealne. Te skrzynie s€ ju€ !tak zgni€ e, € e rozpadaj€ si€ od nieostro€ nego dotkni€ cia. Zauwa€ y€ em tak€ e kilka zabytkowych starych mebli, z kt€ rych ju€ nie b€ dzie € adnego po€ ytku. Ocala€ y tylko bursztyn i bursztynowa bi€ uteria. Zreszt€ €le si€ "wyrazi€ em. Nie ocala€ y. Zabra€ te rzeczy Wacek Krawacik. Ten naszyjnik uszed€ jego uwagi. A €ci€lej € nie jego, lecz Brodacza. "€ Gdzie jest ta ci€ € ar€ wka? €przerwa€ em mu. #€ Pan si€ nie domy€la? € uda€ zdziwienie. € W jeziorze. To znaczy w przesmyku, troch€ na lewo od miejsca, gdzie dawniej przep€ yn€€ prom. Wacek Krawacik dok€ adnie nadzatopion€ ci€ € ar€ wk€ zakotwiczy€ sw€ j jacht. € Mapa! € krzykn€€ em zrozpaczony. € Ta mapa by€ a jednak bardzo wa€ na. To na niej Krawacik mia€ zaznaczonemiejsce, gdzie le€ y #ci€ € ar€ wka. Czu€ em, € e to nie jest € adna mapa € owisk, tylko klucz do tajemnicy. € Hi, hi, hi € zachichota€ Ornitolog. € Nie€le pana "nabrali. S€dzi€ em, € e pan jest sprytniejszy. € A pan co? € poirytowa€ mniejego uszczypliwy ton. € Kim pan jest, u licha? U€miechn€€ si€ pogodnie. € Czy ma pan jeszcze t€ moj€ €wistawk€ ? € Mam. € To niech pan w ni€ zagwi€ d€ e. € Dlaczego? € narasta€ we mnie gniew, bo ten cz€ owiek wspos€ b zupe€ nie wyra€ny nabija€ si€ ze mnie. € Przecie€ potrzebna panu pomoc. Chce pan odzyska€ bursztynow€ kolekcj€ czy nie?€ Chc€ . Ale ta €wistawka... € M€ wi€ em panu, € e ona jest zaczarowana. € Pan sobie stroi € arty. A sprawa jest powa€ na. € No, niech€ e pan zagwi€ d€ e € poprosi€ . € Czy pan wie, € e za #wsp€ € udzia€ w przest€ pstwie... € zacz€€ em poirytowany. A on znowu swoje: € Niech pan zagwi€ d€ e. To pana bardzo uspokoi. Marta, Tell i Czarny Franek u€miechn€ li si€ pod nosem. Wi€ c co mia€ em robi€ ? Wyj€€ em z kieszeni t€ jego dziwn€ €wistawk€ i gwizdn€€ em z ca€ ej si€ y. On za€ przekrzywi€ g€ ow€ , jakby z lubo€ci€, s€ uchaj€c pisku swego instrumentu, a potem rzek€ : € No, dobra. B€ dzie mia€ pan wkr€ tce te bursztyny. Nim Wacek Krawacik dop€ ynie jachtem do I€ awy, po drodze zatrzyma go milicyjna motor€ wka. Milicjanci maj€ nakaz rewizji jachtu. Wacek Krawacik i jego przyjaciel zapewne pow€ druj€ do aresztu. € Pan jest "glina"! € z triumfem zawo€ a€ Czarny "Franek. Ale zaraz si€ poprawi€ : € Chcia€ em powiedzie€ : pan jest milicjantem. € A owszem. Nie widz€ powodu, aby si€ wstydzi€ swojego zawodu € i przymru€ ywszy prawe oko u€miechn€€ si€ do mnie porozumiewawczo. € Ale nie mog€ em m€ wi€ o tym panu Tomaszowi, ba€ em si€ bowiem,!€ e nie €cierp€ konkurencji. I tak mi pewnie nie daruje, € e to ja, a nie on, odnalaz€ em zatopione skarby. Mia€ racj€ . Zazdro€ci€ em mu sukcesu. Tyle wysi€ ku i czasu zmarnowa€ em w tej sprawie, atymczasem on przede mn€ wpad€ na €lad zatopionej aka doj w€ a€nie A˜аЅkЊ{B4€Іk ƒьЅkpB4€Іk4LІkCpB4жpЅ cNIз ` cБIиuнcJйR–cwJкш%eкJлM(x €їJџџci€ € ar€ wki. Mo€ e rozumia€ moje uczucie, bo po€pieszy€ € pociech€: € Musz€ jednak przyzna€ , € e "pan Tomasz bezb€ € dnie okre€li€ drog€ , kt€ r€ uciekali hitlerowcy z ci€ € ar€ wk€. Mi€ dzy Dobrzykami a Jerzwa€ dem skr€ cili w lewo na poln€ drog€ . Usi€ owali przedosta€ si€ przez jezioro wnajw€ € szym miejscu, a wi€ c przez ten przesmyk. I tutaj "pod ci€ € ar€ wk€ za€ ama€ si€ l€ d. Pan Tomasz tak dok€ adnie !i przekonywaj€co opisa€ tras€ $ci€ € ar€ wki, € e nasi prze€ o€ eni pomy€leli: "Mo€ e jednak warto pos€ a€ tam kogo€ z milicji? Mo€ e zjawi si€ Cz€ owiek z Blizn€?" #€ Nie zjawi€ si€ € burkn€€ em ponuro. € Teraz ju€ domy€lam si€ wszystkiego. To on by€ zapl€tany w fa€ szerstwo znaczk€ w pocztowych i pow€ drowa€ do aresztu. A Brodacz ukrad€ map€ z jego mieszkania i poszed€ z ni€ do Wacka Krawacika, kt€ remu mania ci€gle zarzuca€ a, € e tyle pieni€ dzy od niej bierze, a niczym si€ nie wykazuje. Wi€ c Wacek postanowi€ mamiezaimponowa€ zrobieniem "wspania€ ego interesu". Przypuszczam, € e zeznania Wacka Krawacika i Brodacza potwierdz€ moje domys€ y. A kiedy pan zauwa€ y€ , € e Krawacik wydobywa skarby z ci€ € ar€ wki? € Obserwowa€ em wszystkich, %kt€ rzy kr€ cili si€ w tej cz€ €ci jeziora. A wi€ c i jego. Po to #mia€ em t€ wspania€ € lunet€ . A jednocze€nie sam tak€ e nurkowa€ em, € udz€c si€ , € e mo€ e uda mi si€ trafi€ na ci€ € ar€ wk€ . Ale Wacek i Brodacz urz€dzili si€ znakomicie. Zakotwiczyli jachtnad ci€ € ar€ wk€. O €wicie zaopatrzony w akwalung Brodacz zanurza€ si€ pod wod€ , a Krawacik spuszcza€ z burty koszyczek na linie. Robilito wszystko od strony jeziora,tak € e nikt z naszego brzegu nie m€ g€ zauwa€ y€ ich manipulacji. Zreszt€, trzeba imprzyzna€ , wykazali ogromn€ ostro€ no€€ . Wydobywali skarbywczesnym rankiem, i to nie d€ u€ ej ni€ p€ € godziny dziennie, kiedy pan Anatol i Kazio jeszcze smacznie spali wswoich namiotach. Dopiero dzi€rano rozpocz€€ em obserwacje € drugiego brzegu, i to o brzasku. Dostrzeg€ em Brodaczazanurzaj€cego si€ pod wod€ , widzia€ em jak Wacek wyci€gn€€ z wody koszyczek ijego zawarto€€ ni€ s€ pod pok€ ad. Wr€ ci€ em tutaj po !sw€ j sprz€ t, pop€ yn€€ em pod #jacht i znalaz€ em ci€ € ar€ wk€ . Ale gdy wraca€ em pod wod€, Krawacik z€ apa€ mnie na sw€ j spinning. Nabrali wi€ c $podejrze€, € e kto€ ich €ledzi, ina wszelki wypadek zdecydowali si€ zwin€€ interes. A ja przynios€ em tu koli€ , wskoczy€ em do swej € € deczki i z poczty w Jerzwa€ dzie zadzwoni€ em do koleg€ w w I€ awie. Krawacik daleko nie pop€ ynie swoim jachtem. € A ta €wistawka? Po co mi j€ pan da€ ? Roze€mia€ si€ . !€ Kapitan J€ €wiak powiedzia€ mi, € e ma pan detektywistyczn€ € y€ k€ . Wydawa€ o si€ prawdopodobne,#€ e uda si€ panu trafi€ na €lad przest€ pcy, co mog€ o pana narazi€ na niebezpiecze€stwo.!A poniewa€ i pan, i ja mieli€myprzebywa€ w tym samym miejscu, wpad€ em na pomys€ , aby ofiarowa€ panu fujark€ . € I przyda€ a si€ € powiedzia€ em. € Tylko € e, niestety, nie okaza€ em takiego sprytu, o jaki mnie pan pos€dza€ . € Przecie€ najwa€ niejsz€ spraw€ by€ o odnalezienie skarb€ w € powiedzia€ i spojrza€ na zegarek. € B€ d€ "si€ musia€ spakowa€ i wr€ ci€ do I€ awy. Moi koledzy ju€ zapewne zrewidowali jacht. A "panu € zwr€ ci€ si€ do mnie € radz€ pojecha€ do Warszawy. Trzeba zawiadomi€ Ministerstwo Kultury i Sztuki, zorganizowa€ ekip€ p€ etwonurk€ w. Mo€ e w tej "ci€ € ar€ wce s€ jeszcze jakie€ rzeczy, kt€ re ocala€ y przed niszcz€cym dzia€ aniem wody. Bardzo zadowolony z siebie zacz€€ z sza€ asu wyci€ga€ swoje rzeczy. Ksi€€ k€ o ptakach wr€ czy€ Marcie. #€ Na pami€tk€ € wyja€ni€ . € Szkoda, € e nie mam czasu, aby na ostatniej stronie #napisa€ kilka s€ € w o kiwiku. Aleprzecie€ pani zna lepiej ode mnie obyczaje tego €miesznego ptaka. Marta stwierdzi€ a z dum€: € Tylko ja by€ am pewna, € e pan jest fa€ szywym ornitologiem. Potem € artowali jeszcze, m€ wi€ a co€ Bronka. Tell, Czarny Franek, ale ich s€ owa coraz s€ abiej dociera€ y do mojej €wiadomo€ci. Dojrzewa€ awe mnie my€l, z pocz€tku nie€mia€ a, a p€ €niej coraz silniejsza. Serce zacz€ € o mi € omota€ w piersiach, jakbym "za chwil€ mia€ otworzy€ jakie€drzwi, za kt€ rymi kryje si€ wielka tajemnica. Nasz€ o mnie ol€nienie € nag€ e, niespodziewane. "€ A je€li nie?... € zapyta€ em p€ € g€ osem. € A je€li nie? "€ Co: nie? € zainteresowa€ si€ milicjant. € A je€li to nie pan, lecz w€ a€nie ja zdob€ d€ skarby? Spojrza€ na mnie jak na szalonego. Ujrza€ em tak€ e zdumienie w oczach swoich m€ odych przyjaci€ € . Zerwa€ em si€ z trawy, chwyci€ em milicjanta za rami€ . € Idziemy. I to szybko. Musimy odzyska€ skarb € m€ wi€ em gor€czkowo. € Biegnijmy nad !jezioro, bo za chwil€ mo€ e by€ za p€ €no. Drugi wariant € za€mia€ em si€ do siebie. € Jaki wariat? € zaniepokoi€ si€ milicjant. € Czy pan na pewno dobrze si€ czuje? € Nie wariat, lecz wariant. "Drugi wariant! € krzykn€€ em. €Czy pan nie pojmuje, € e na jachcie nic nie znajdziecie? Jestem pewien, € e przera€ eni widokiem p€ etwonurka zastosowali drugi wariant ucieczki. Nie ma skarb€ w na jachcie. Szybciej! Za mn€! € zawo€ a€ em i pobieg€ em w kierunku przesmyku. Po twarzy bi€ y mnie ga€ €zki krzak€ w i m€ odych drzew. Raz po raz potyka€ em si€ o korzenie i zapada€ em w jakie€ wykroty. Ale nie czu€ em zadrapa€. Nawet nie wiedzia€ em, czy moi przyjaciele biegn€ za mn€. I dopiero na zaro€ni€ tej traw€ drodze, kt€ ra sz€ a do dawnej przeprawy promem, zatrzyma€ em si€ na chwil€ , u€wiadomiwszy sobie, € e bez milicjanta niewiele zdzia€ am w obozie pana Anatola. A Ornitolog € bo tak go b€ d€ nadal nazywa€ € i moi m€ odzi przyjaciele jeszcze w dalszym ci€gu nie pojmowali, dlaczego biegn€ nad przesmyk. P€ dzili jednak za mn€, poniewa€ w !moim g€ osie by€ o co€ takiego, co zmusi€ o ich do biegu. Niemal r€ wnocze€nie wypadli€my z lasku mi€ dzy samochody pana Anatola i pana Kazia. Jednym rzutem oka obj€€ em ich obozowisko. Namioty ju€ by€ y zwini€ te. Ma€ € onki rycerzy spinningu uk€ ada€ y paczki w baga€ niku, a obydwaj panowie przymocowywali paskami swoj€ € € dk€ na przyczepie. Musia€ em wygl€da€ strasznie, bo Myszka pana Anatola a€ pisn€ € a na m€ j widok. € Co si€ sta€ o? Czego pan chce? € zapyta€ gro€nie pan Anatol. Tylko pan Kazio ucieszy€ si€ zobaczywszy Mart€ . € Czy wie pani, ile z€ apa€ em leszczy? Co najmniej cztery kilogramy. € Cicho, Kaziu! € hukn€€ na "niego Anatol. € Niech ci si€ nie wydaje, € e jeste€ w€ dkarzem. "€ Panowie ju€ odje€ d€ aj€? € zapyta€ em ochryple. € Tak € po€pieszy€ si€ z odpowiedzi€ pan Kazio. € Bo Anatol m€ wi, € e tu ryby nie bior€. Jedziemy nad Jezioro Nidzkie. € Za du€ o gadasz, Kaziu € burkn€€ Anatol. € Tego pana nie powinno obchodzi€ , dok€d jedziemy. Pokiwa€ em g€ ow€. € Interesuje mnie tylko, w jakim miejscu um€ wili si€ panowie z Wackiem Krawacikiem. Nasta€ a cisza. Mars na czole #pana Anatola pog€ € bi€ si€ . Pan Kazio spojrza€ na mnie ze zdziwieniem. #€ Nie um€ wili€my si€ € rzek€ nie€mia€ o. "Pan Anatol wzi€€ si€ pod boki iwysun€wszy ku przodowi praw€ nog€ , stan€€ naprzeciwmnie jak w€ dz, kt€ ry ju€ wys€ a€ swe wojska na bitw€ . !€ Cicho, Kaziu! € sarkn€€ na #przyjaciela. € Nie wtr€caj si€ . To moja sprawa. Tylko moja € podkre€li€ . € Mog€ si€ umawia€ , z kim chce i gdzie chc€ , a pana to nic nie powinno obchodzi€ . Wskaza€ em r€ k€ le€ €ce na trawie tobo€ y i worki z po€ciel€. € Kt€ ry z tych t€ umok€ w nale€ y do Krawacika? Dopiero teraz moi przyjaciele poj€ li, co oznacza drugi wariant. Z gromadki m€ odych ludzi wysun€€ si€ Ornitolog. Wyj€€ z kieszeni swoj€ legitymacj€ s€ u€ bow€. Pan Kazio spyta€ przyjaciela: #€ Ty naprawd€ um€ wi€ e€ si€ z Krawacikiem? € To € aden Krawacik € obruszy€ si€ pan Anatol. € To ksi€€ € spinningu, ty rybacka ciuro. A pani € zwr€ ci€ si€ do Marty € jest fa€ szyw€ kr€ low€. To niemo€ liwe, € eby taka m€ oda dziewczyna potrafi€ a schwyta€ na w€ dk€ trzydziestoo€miokilogramowe go suma. € Czy zna pan przepisy prawne? € spyta€ Ornitolog, podsuwaj€c mu pod nos milicyjn€ legitymacj€ . € Szanuj€ przepisy i prawo € wyprostowa€ si€ dumnie pan Anatol. € Czy pan wie, jaka kara czeka tego, kto pomaga w ukryciu przest€ pstwa? Czy pan wie, co kryj€ t€ umoki, kt€ re pozostawi€ panu Wacek Krawacik? !€ Nie... € przerazi€ si€ pan Anatol. € On te€ chce € owi€ ryby nad Jeziorem Nidzkim. Alejachtem trudno si€ tam dosta€ . Wi€ c postanowi€ pozostawi€ jacht w I€ awie i dojecha€ nad Nidzkie autobusem. Zabrali€my mu dwa t€ umoki z rzeczami, € eby ich nie musia€ d€wiga€ . € On ma samoch€ d w Siemianach € wtr€ci€ em. #€ Tak? € zdziwi€ si€ Anatol. I zacz€ € o w nim kie€ kowa€ podejrzenie. "€ Kt€ re to t€ umoki? Prosz€ je rozpakowa€ € kr€ tko, ale stanowczo zarz€dzi€ Ornitolog.Pan Anatol wskaza€ wn€ trze € € dki na przyczepie. "€ Tam s€ € rzek€ pokornie. € Dwie du€ e i ci€ € kie paczki. "Po chwili le€ a€ y ju€ na trawie przed nami. Ale mimo podejrze€pan Anatol wci€€ mia€ w€tpliwo€ci. € Przecie€ pan Wacek nie jest€ adnym, przest€ pc€ € pomrukiwa€ . Przesta€ mrucze€ i protestowa€ , gdy rozwi€zali€my sznurki i z grubych koc€ w, kt€ re zdawa€ ysi€ kry€ po€ciel i materace gumowe, wysypa€ y si€ przepi€ kne kolie bursztynowe, naszyjniki, bransolety, kilkana€cie przedmiot€ w zrobionych ze z€ ota. W drugimkocu znajdowa€ a si€ stara z€ ota zastawa, kt€ r€ przed wojn€ szczyci€ o si€ muzeum wE. € Sk€d... on to wszystko... wy€ owi€ ? € wyj€ka€ pan Anatol. € Z jeziora € odrzek€ em. € Na spinning? € zapyta€ naiwnie pan Anatol. Zapami€ ta€ em ogromny wybuch €miechu, jakim powitali€my te s€ owa rycerza spinningu. Wydanie trzecie. (Wydawnictwo Pojezierze) Skanowanie, OCR i opracowanie: Somedudz dla: www.gbcentrum.com€€€ jemnic€ ". € Witam pa€stwa € rzek€ k€ aniaj€c si€ uprzejmie i zdejmuj€c z ramienia swoj€ $ci€ € k€ lunet€ . €€ dk€ zapewne pozostawi€ w trzcinach na brzegu. !€ Go€€ nie w por€ , gorszy od Tatarzyna. Czy nie tak m€ wili nasi protoplasci? € zapyta€ em grzecznie, podaj€c r€ k€ na przywitanie. I w og€ le wszyscy zacz€ li okazywa€ mu wielk€ uprzejmo€€ . Marta i Bronka dygn€ € y przed nim jak ma€ e dziewczynki. Tell i Franek u€miechali si€ z tak€ sympati€, jakby jego przyj€ciesprawi€ o im wielk€ rado€€ . "Zdaje si€ , € e wszyscy umiemy€wietnie udawa€ " € pomy€la€ em. € Zawsze ciesz€ si€ na widok go€ci € rzek€ Ornitolog. € Mo€ e papieroska? € zaproponowa€ , zwracaj€c si€ do mnie. € A mo€ e pa€stwo s€ g€ odni? € Ach nie, dzi€ kujemy € odrzek€ em, bior€c ju€ na siebie dalszy ci€g rozmowy. € Nie przyszli€my tu, aby pana objada€ . Chodzi raczej o pewn€ informacj€ . € O ptakach? Marta parskn€ € a €miechem. € Ach € westchn€€ Ornitolog #€ pani wci€€ my€li, € e jestem fa€ szywym ornitologiem? Nie wiem, jak mam pani€ przekona€ , € e zg€ € bi€ em tajniki € ycia ptak€ w. € Wierz€ panu € kiwn€€ em g€ ow€. € Ksi€€ ka, kt€ r€ widzia€ em w pana sza€ asie, przekona€ a mnie, € e pan rzeczywi€cie interesuje si€ ptakami. Ale zale€ y mi na innej informacji. Zdecydowa€ em si€ zada€ mu !cios. Si€ gn€€ em do kieszeni i wyj€€ em bursztynow€ koli€ . € Czy du€ o pan tego znalaz€ ? € zapyta€ em. Pi€ € par oczu zawis€ o na twarzy Ornitologa. Jestem pewien, € e dostrzegliby€my naniej cho€ by najmniejszy cie€ przestrachu lub gniewu. €elazne nerwy mia€ ten cz€ owiek. Tyle tylko, € e zatrzepota€ powiekami jakby odrobin€ zaskoczony. € Niestety, tylko ten naszyjnik... € A reszta? Co si€ z ni€ sta€ o? Roz€ o€ y€ r€ ce gestem najwi€ kszego ubolewania. !€ Przypuszczam, € e odp€ yn€ € ajachtem Wacka Krawacika. !€ Pan € artuje! € zawo€ a€ em. € Ale€ nie. Jak€ ebym si€ o€mieli€ € odpar€ kpi€co. To obudzi€ o w nas gniew. Marta powiedzia€ a podniesionym g€ osem, gro€ €c mu palcem. € Pan jest fa€ szywym ornitologiem. Zdemaskowali€my pana. Nurkowa€ pan w jeziorze, poszukuj€c zatopionej ci€ € ar€ wki. € Yhm € przytakn€€ bezczelnie. #€ Znalaz€ pan j€! € wrzasn€€ Czarny Franek. "€ Yhm € zgodzi€ si€ Ornitolog.€ Dzi€ rano j€ wreszcie odkry€ em. Troch€ za p€ €no, nieprawda€ ? %€ Za p€ €no? € oburzy€ si€ Tell. € Zd€€ y€ pan zabra€ z niej drogocenn€ koli€ . "€ Tylko t€ jedn€ € zaznaczy€ Ornitolog. € Reszt€ wydoby€ Wacek Krawacik. W ci€ € ar€ wce zosta€ o jeszcze kilkana€cie skrzy€, ale przewa€ nie znajduj€ si€ w nich ju€ mocno sfatygowane przez wod€ stare gliniane naczynia, zdaje si€ , € e urny muzealne. Te skrzynie s€ ju€ !tak zgni€ e, € e rozpadaj€ si€ od nieostro€ nego dotkni€ cia. Zauwa€ y€ em tak€ e kilka zabytkowych starych mebli, z kt€ rych ju€ nie b€ dzie € adnego po€ ytku. Ocala€ y tylko bursztyn i bursztynowa bi€ uteria. Zreszt€ €le si€ "wyrazi€ em. Nie ocala€ y. Zabra€ te rzeczy Wacek Krawacik. Ten naszyjnik uszed€ jego uwagi. A €ci€lej € nie jego, lecz Brodacza. "€ Gdzie jest ta ci€ € ar€ wka? €przerwa€ em mu. #€ Pan si€ nie domy€la? € uda€ zdziwienie. € W jeziorze. To znaczy w przesmyku, troch€ na lewo od miejsca, gdzie dawniej przep€ yn€€ prom. Wacek Krawacik dok€ adnie nadzatopion€ ci€ € ar€ wk€ zakotwiczy€ sw€ j jacht. € Mapa! € krzykn€€ em zrozpaczony. € Ta mapa by€ a jednak bardzo wa€ na. To na niej Krawacik mia€ zaznaczonemiejsce, gdzie le€ y #ci€ € ar€ wka. Czu€ em, € e to nie jest € adna mapa € owisk, tylko klucz do tajemnicy. € Hi, hi, hi € zachichota€ Ornitolog. € Nie€le pana "nabrali. S€dzi€ em, € e pan jest sprytniejszy. € A pan co? € poirytowa€ mniejego uszczypliwy ton. € Kim pan jest, u licha? U€miechn€€ si€ pogodnie. € Czy ma pan jeszcze t€ moj€ €wistawk€ ? € Mam. € To niech pan w ni€ zagwi€ d€ e. € Dlaczego? € narasta€ we mnie gniew, bo ten cz€ owiek wspos€ b zupe€ nie wyra€ny nabija€ si€ ze mnie. € Przecie€ potrzebna panu pomoc. Chce pan odzyska€ bursztynow€ kolekcj€ czy nie?€ Chc€ . Ale ta €wistawka... € M€ wi€ em panu, € e ona jest zaczarowana. € Pan sobie stroi € arty. A sprawa jest powa€ na. € No, niech€ e pan zagwi€ d€ e € poprosi€ . € Czy pan wie, € e za #wsp€ € udzia€ w przest€ pstwie... € zacz€€ em poirytowany. A on znowu swoje: € Niech pan zagwi€ d€ e. To pana bardzo uspokoi. Marta, Tell i Czarny Franek u€miechn€ li si€ pod nosem. Wi€ c co mia€ em robi€ ? Wyj€€ em z kieszeni t€ jego dziwn€ €wistawk€ i gwizdn€€ em z ca€ ej si€ y. On za€ przekrzywi€ g€ ow€ , jakby z lubo€ci€, s€ uchaj€c pisku swego instrumentu, a potem rzek€ : € No, dobra. B€ dzie mia€ pan wkr€ tce te bursztyny. Nim Wacek Krawacik dop€ ynie jachtem do I€ awy, po drodze zatrzyma go milicyjna motor€ wka. Milicjanci maj€ nakaz rewizji jachtu. Wacek Krawacik i jego przyjaciel zapewne pow€ druj€ do aresztu. € Pan jest "glina"! € z triumfem zawo€ a€ Czarny "Franek. Ale zaraz si€ poprawi€ : € Chcia€ em powiedzie€ : pan jest milicjantem. € A owszem. Nie widz€ powodu, aby si€ wstydzi€ swojego zawodu € i przymru€ ywszy prawe oko u€miechn€€ si€ do mnie porozumiewawczo. € Ale nie mog€ em m€ wi€ o tym panu Tomaszowi, ba€ em si€ bowiem,!€ e nie €cierp€ konkurencji. I tak mi pewnie nie daruje, € e to ja, a nie on, odnalaz€ em zatopione skarby. Mia€ racj€ . Zazdro€ci€ em mu sukcesu. Tyle wysi€ ku i czasu zmarnowa€ em w tej sprawie, atymczasem on przede mn€ wpad€ na €lad zatopionej aka doj w€ a€nie A˜аЅkЊ{B4€Іk ƒьЅkpB4€Іk4LІkCpB4 ƒŒt€€€€€€€   ((ќPPј   p€€@ р BЄЈP*J„pˆ|ˆˆˆv€€€@@€€€€€€@@€€@@@@@@€€ ј P ј Р@@€ј€€€@@@ pˆˆˆˆˆˆp `  pˆ @јpˆˆp(Hˆј№€€рр @№ˆˆˆpј @@pˆˆpˆˆˆppˆˆˆx €€€€@@Р@@€`€`№№€``€р @@@@ <BБ‰™ЉЉО@< PPPјˆˆ№ˆˆ№ˆˆˆ№8D€€€€D8рˆˆˆˆрј€€№€€€јј€€№€€€€8D€€Œ„D<„„„ќ„„„„€€€€€€€€`ˆ р ˆ€€€€€€€№DDDlЊЊ’’„ФЄЄ””Œ„8D‚‚‚‚D8№ˆˆˆ№€€€ 8D‚‚‚‚D8 №ˆˆˆ№ˆ„p€€@ рј „„„„„„„x‚DDD((( ˆ€ˆ€UUUU""„HH00HH„‚D(ј @@€јР€€€€€€€€Р€@@@ Р@@@@@@@@Р@ №€@pxˆˆx€€№ˆˆˆˆ№pˆ€€ˆpxˆˆˆˆxpˆј€ˆp0@р@@@@@p`€pˆp€€№ˆˆˆˆˆ@Р@@@@@ ` Р€€ Р ˆ€€€€€€€€ќ’’’’’№ˆˆˆˆˆpˆˆˆˆp№ˆˆˆˆ№€€xˆˆˆˆx Р€€€€p€@ р@@№@@@@0ˆˆˆˆˆxˆˆPPP ’’ЊЊЊDˆP PˆˆˆPPP Рј @ј @@@€@@@@ €€€€€€€€€€ @@@€@@@@ P №№№№№№№№@@P`Р@@x8D‚‚‚D8ј€€№€€€ј  p€€@ р8D€€€D8 PPPјˆˆ  ј @@€јpxˆˆt p€@ р@@@`Р@@@pˆј€ˆp pˆˆˆˆp pˆ€€ˆp ј @јў ј @ј №ˆˆˆˆˆ ј @@€ј „ФЄЄ””Œ„